ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ IOS
ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ Android
ຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້ ຟິມສາລະຄະດີ “ທິດທາງຍຸດທະສາດການປົກຄອງປະເທດຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜີງ: ໄລຍະ5ປີ ຜ່ານມາຂອງຈີນ” ທີ່ອອກອາກາດໃນຊ່ອງ Discovery ຂອງອາເມຣິກາກຳລັງໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍ!
ຟິມສາລະຄະດີທາງໂທລະພາບເລື່ອງນີ້ ມີສາມພາກ, ເລີ່ມອອກອາກາດໃນ ເຄືອຂ່າຍໂທລະພາບອາຊີປາຊິຟິກຂອງຊ່ອງດິສກາເວີຣີເປັນຄັ້ງທຳອິດຢູ່ 37 ປະເທດແລະເຂດແຄວ້ນ ຄື: ຍິ່ປຸ່ນ, ສ.ເກົາຫຼີ, ອົສຕຼາລີ ເປັນຕົ້ນ ລວມມີຜູ້ເຂົ້າຊົມຫຼາຍກວ່າ200ລ້ານຄົນ. ນີ້ແມ່ນສື່ມວນຊົນທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງສາກົນ ໄດ້ນຳເອົາ ແນວຄວາມຄຶດການປົກຄອງປະເທດຂອງທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງຢ່າງເປັນລະບົບແລະຮອບດ້ານໄປອອກອາກາດເປັນຄັ້ງທຳອິດ, ທັງໄດ້ລົງເລິກວິເຄາະວ່າ: ແມ່ນຫຍັງກັນແທ້ທີ່ສາມາດປ່ຽນແປງປະເທດຈີນພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງ, ບົດຮຽນພິເສດຂອງຈີນສາມາດນຳເອົາຫຍັງແດ່ມາໃຫ້ກັບໂລກ, ແລະແຫຼ່ງພະລັງຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງເອງມາຈາກໃສກັນແທ້?
ໃນສາມພາກຂອງຟິມສາລະຄະດີ ມີເນື້ອໃນກະທັດຮັດ, ມີນັກສັງເກດປະເທດຈີນລະດັບໂລກຈຳນວນໜຶ່ງ ໄດ້ໃຫ້ທັດສະນະກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້, ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຊົມສາມາດເຫັນຂໍ້ມູນໂດຍຜ່ານການຄົ້ນຄວ້າ ແລະເອກະສານພິເສດແຕ່ຝ່າຍດຽວທີ່ຖ່າຍທຳຢູ່ຫຼາຍທະວີບ.
ຟິມສາລະຄະດີເລື່ອງ “ທິດທາງຍຸດທະສາດການປົກຄອງປະເທດຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງ: ໄລຍະ 5 ປີຜ່ານມາຂອງຈີນ” ມີຜູ້ດຳເນີນລາຍການໜຸ່ມ 3 ຄົນທີ່ມາຈາກຂົງເຂດຕ່າງກັນ, ເຂົາເຈົ້າແມ່ນນັກວິຊາການທີ່ຕ່າງກັນ, ມີທັດສະນະ ແລະ ການເບິ່ງບັນຫາກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ກໍຕ່າງກັນ, ສະນັ້ນ ຈິ່ງສາມາດຊີ້ໃຫ້ເຫັນໃນຫຼາຍ ແງ່ມູມໃນຟິມສາລະຄະດີດັ່ງກ່າວຢ່າງມີຊີວິດຊີວາຫຼາຍ,ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຊົມຮູ້ສຶກວ່າປານ ໄດ້ຢູ່ໃນເຫດການຈິງ,ແລະ ສາມາດດຶງດູດຄວາມສົນໃຈຂອງຊາວໂລກທັງຫຼາຍ.
ເລີ່ມຕົ້ນຟິມສາລະຄະດີ, ທ່ານ ຕານປີຊາ ໂມຢົກ ນັກເສດຖະສາດຊຳບີເວົ້າວ່າ: ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຢາກຕື່ນຂຶ້ນມາແລ້ວພົບວ່າ: ຕົນເອງກາຍເປັນປະທານປະເທດຈີນແລ້ວ ແລະມີປະຊາກອນເກືອບ 1,4 ຕື້ຄົນກຳລັງຄອງຄອຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າມາປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຕົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ. ເຊິ່ງນີ້ເປັນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ສູງເກີນໄປ.
ສ່ວນພາກທີໜຶ່ງທີ່ຊື່ວ່າ “ຄວາມຄິດຮອດຄິດເຖິງປະຊາຊົນ” ຂອງຟິມສາລະ ຄະດີເລື່ອງນີ້ ໄດ້ບັນຍາຍແນວຄວາມຄິດການປົກຄອງປະເທດທີ່ຖືປະຊາຊົນເປັນໃຈກາງຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງໂດຍຜ່ານປະສົບການຂອງຊາວຈີນຄົນທຳມະດາຈຳນວນໜຶ່ງ.
ສຳລັບຊາວນາຜູ້ປູກຕົ້ນໝາກກີວີ, ຜູ້ຂັບລົດຕັກຊີທີ່ຄາວຽກຫຼາຍຢູ່ນະຄອນຫຼວງປັກກິ່ງ, ເດັກຍິງທີ່ມີຄວາມໄຝ່ຝັນດ້ານບານເຕະ, ເຈົ້າຂອງຮ້ານຄ້າໃນເມືອງນ້ອຍ ທີ່ໃຊ້ວິທະຍາດເຕັກນິກປ່ຽນແປງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຕົນ, ຟິມສາລະຄະດີ ເລື່ອງນີ້ ໄດ້ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນຊີວິດຈິງແລະຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ມີແມ່ເຖົ້າຄົນໜຶ່ງ ຊື່ ຊືພາຍຈ່ວນ, ຜົວເສຍຊີວິດໄປແລ້ວ, ລູກຂອງລາວກໍຍ້າຍໄປຕັ້ງເຮືອນໃໝ່ໃນເມືອງ. ເຮືອນຂອງລາວຢູ່ບ້ານຊືປ່າດົ້ງ (ແປວ່າບ້ານ 18 ຖ້ຳ) ເຊິ່ງເປັນບ້ານນ້ອຍໆ ຢູ່ແຂວງຮູນານ, ໃນຫຼາຍປີຜ່ານມາ ບ້ານແຫ່ງນີ້ບໍ່ມີທາງເຂົ້າອອກ.
ແມ່ເຖົ້າຊືພາຍຈ່ວນເວົ້າວ່າ: ໃນຕອນທີ່ລາວຫາກໍມາຢູ່ທີ່ນີ້, ການດຳລົງຊີວິດພົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກຫລາຍ. ລາວເລົ່າຕໍ່ວ່າ, ຕອນຂ້ອຍແຕ່ງງານຢູ່ທີ່ນີ້, ຊາວບ້ານໃຜໆກໍທຸກຍາກຫລາຍ, ເສັ້ນທາງພາຍໃນບ້ານກໍສຸດທີ່ຂີ້ຮ້າຍຫຼາຍ. ຕອນນັ້ນ, ຄົນທັງຫຼາຍລ້ວນແຕ່ເຮັດໄຮ່ເຮັດນາ, ບໍ່ມີລາຍຮັບອື່ນໃດ, ຊີວິດການເປັນຢູ່ແສນສາຫັດ.
ສ່ວນໃນປີ 2013, ໃນມາດຕະການໃໝ່ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກໂດຍມີເປົ້າໝາຍທີ່ແນ່ນອນ, ບ້ານຊືປ່າດົ້ງຈຶ່ງຖືກຄັດເລືອກໃຫ້ເປັນຈຸດທົດລອງ. ນະໂຍບາຍທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍຫຼາຍ ນັ້ນກໍຄື: ຊອກຄອບຄົວທີ່ທຸກຍາກທີ່ສຸດໃນບ້ານທຸກຍາກທີ່ສຸດຂອງຈີນ, ແລ້ວຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າໃຫ້ສາມາດບັນລຸເປົ້າໝາຍໃນການຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກດ້ວຍຕົນເອງ. ແຜນການຫລຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ ບໍ່ແມ່ນໃຫ້ເງິນອຸດໜູນແບບງ່າຍໆ, ຫາກແມ່ນການນຳພາຊາວບ້ານໃຫ້ມີຄວາມສາມັກຄີກັນບຸກບືນສູ້ຊົນ, ສ້າງຄວາມເຊື່ອໃຈຄືນໃໝ່ທີ່ກ້າຈະສະແຫວງຫາຄວາມໄຝ່ຝັນຂອງຕົນ.
ປ້າຊືແລະ ຄົນເຮືອນໃກ້ຄຽງ ໄດ້ນຳເອົາເງິນຂອງກອງທຶນລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກໃນສ່ວນຂອງຕົນ ແລະ ເງິນຝາກທະນາຄານສ່ວນບຸກຄົນ ພາກັນໄປລົງທຶນເຮັດສວນຕົ້ນໝາກກີວີໃນເນື້ອທີ່ 600 ກວ່າເຮັກຕາ.
ຫົວໜ້ານິຄົມສວນໝາກກີວີບອກກັບລາວວ່າ: ປີນີ້ອາດຈະໄດ້ເງິນ 1 ພັນກວ່າຢວນ, ເມື່ອຮອດປີທີ່ສາມາດເກັບກ່ຽວຜົນຜະລິດຈະໄດ້ເງິນ 5 ພັນຢວນພຸ້ນໄດ. ປ້າຊືຈິ່ງດີໃຈຫຼາຍ ເລີຍຍຶ້ມນ້ອຍຍິ້ມໃຫຍ່ແລະເວົ້າວ່າ: ຫຼັງຈາກກັບເມືອບ້ານແລ້ວ, ຈະບອກຊາວບ້ານວ່າ: ສວນໝາກກີວີມີທ່ວງທ່າທີ່ດີ, ມີຄວາມແນ່ນອນໃນການສ້າງລາຍຮັບທີ່ໄດ້ເງິນຫລາຍ.
ນາງຍັງຈື່ສະພາບການເມື່ອປີ 2013, ຕອນທີ່ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ໄປຢາມເຮືອນລາວໃນເວລາໄປສຳຫຼວດກວດກາວຽກງານຢູ່ບ້ານຊືປ່າດົ້ງ. ເວລານັ້ນ, ນາງບໍ່ຮູ້ວ່າຄົນຜູ້ນີ້ແມ່ນທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່ສີຈິ້ນຜິງ. ຕອນນັ້ນ ເພິ່ນໄດ້ຢືນຢູ່ໜ້າປະຕູເຮືອນຕົນ ແລະຖາມຂໍ້ປີກຍ່ອຍທຸກຢ່າງໃນຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງນາງຢ່າງລະອຽດ. ຈາກນັ້ນສາມມື້, ນາຍບ້ານໄດ້ສົ່ງໂທລະພາບໜ່ວຍໜຶ່ງມາໃຫ້ນາງເບິ່ງ. ດຽວນີ້ປ້າໄດ້ເບິ່ງໂທລະພາບທຸກຄືນ, ທັງຮູ້ວ່າ ຜູ້ທີ່ເຄີຍຢືນລົມກັບປ້າຕໍ່ໜ້າເຮືອນໃນເມື່ອ ກ່ອນ, ເພິ່ນກໍແມ່ນປະທານປະເທດຂອງພວກເຮົາ.
ຕອນ “ຄວາມຄິດຮອດຄິດເຖິງປະຊາຊົນ”ນີ້ ທັງໄດ້ຫວນຄືນເສັ້ນທາງການປົກຄອງຈາກບ້ານຮອດເມືອງ, ແຂວງ ຕະຫຼອດຮອດປະເທດຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງ, ແລະໄດ້ວິເຄາະຜົນສະທ້ອນຂອງບົດຮຽນທີ່ມີຕໍ່ແນວຄວາມຄຶດການກຳອຳນາດຂອງທ່ານ.
ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຕອນນີ້ທັງໄດ້ວິເຄາະວ່າ: ບົດຮຽນການປົກຄອງບ້ານ, ເມືອງ ຕະຫຼອດຮອດປະເທດຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງ ໄດ້ມີຜົນສະທ້ອນແນວໃດເຖິງແນວ ຄວາມຄຶດຂອງທ່ານກ່ຽວກັບ “ຄວາມໄຝ່ຝັນຂອງຈີນ”, ແລະ ມີຜົນສະທ້ອນແນວ ໃດ ເຖິງຄຳໝັ້ນສັນຍາທີ່ເປີດເຜີຍຂອງທ່ານກ່ຽວກັບການລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກຂອງຈີນ. ຕົວເລກສະຖິຕິສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ຢູ່ຈີນ ຍັງມີ 50 ລ້ານຄົນໄດ້ດຳລົງຊີວິດແບບຕ່ຳກວ່າເສັ້ນທຸກຍາກທີ່ອົງການສະຫະປະຊາຊາດກຳນົດໄວ້.
ຢູ່ບ້ານລຽງເຈ່ຍເຮີເມືອງຢຽນຊ່ວນແຂວງສານຊີ່, ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ເຄີຍດຳລົງຊີວິດຢູ່ແຫ່ງນັ້ນເປັນເວລາ 7 ປີ ໃນໄວອາຍຸພຽງ 15 ປີ.
ລີວຈິ່ນລຽນ ເຈົ້າຂອງຮ້ານຂາຍເຄື່ອງນ້ອຍໆຫວນຄືນວ່າ: ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງເປັນຄົນມັກຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ, ເພິ່ນກໍພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກຄືກັນກັບຊາວເຂດພູດອຍພວກເຮົາ, ພວກເຮົາຫາບຂີ້, ເພິ່ນກໍເຮັດຄືກັນ ບໍ່ໄດ້ຕ່າງຫຍັງກັນເລີຍ.
ໃນເວລາອາຍຸ 20 ປີ ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ຖືກເລືອກຕັ້ງໃຫ້ເປັນເລຂາໜ່ວຍພັກບ້ານ, ຈາກນັ້ນ ກໍເລີ່ມກ້າວເຂົ້າສູ່ເສັ້ນທາງການເມືອງການປົກຄອງ. ເພິ່ນໄດ້ສ້າງ ຜົນງານທຳອິດໃຫ້ກັບທົ່ວບ້ານ ກໍແມ່ນການສ້າງໂຮງງານຫຼໍ່ແລະໂຮງສີເຂົ້າ. ນອກນີ້, ທ່ານຍັງປຸກລະດົມປວງຊົນສ້າງຄັນນາຂີ້ຕົມ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຊາວບ້ານມີເນື້ອທີ່ນາຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.
ເລຂາໜ່ວຍພັກບ້ານລຽງເຈ່ຍເຮີເວົ້າວ່າ: ໃນເວລາສ້າງຄັນນາ, ເພິ່ນນຳໜ້າເຮັດວຽກທຸກຢ່າງ. ເພິ່ນຍູ້ລໍ້, ຊວ້ານດິນ. ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ຍາດເຮັດວຽກໃນສະພາບທີ່ເປື້ອນໆເມື່ອຍໆ, ສະນັ້ນຄົນທັງຫຼາຍລ້ວນແຕ່ໃຫ້ການເຄົາລົບນັບຖືແລະເຊື່ອໃຈເພິ່ນ.
ທ່ານແຄຣີ ບຣາງ ນັກວິທະຍາສາດຈີນສຶກສາຂອງອັງກິດເວົ້າວ່າ: ກໍຍ້ອນວ່າທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ເຄີຍດຳລົງຊີວິດໃນເງື່ອນໄຂທີ່ທຸກຍາກລຳບາກຂະໜາດນີ້, ເພິ່ນຈິ່ງມີຄວາມໝັ້ນໃຈຫຼາຍທີ່ສຸດໃນເວລາກ່າວເຖິງທິດທາງຍຸດທະສາດແຫ່ງການປົກຄອງປະເທດ.
ໃນຖານະເປັນຜູ້ນຳຂອງຈີນໃນຍຸກປັດຈຸບັນ, ການສ້າງຄວາມຮັກແພງທີ່ແທ້ຈິງກັບຊາວຊົນນະບົດແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍ. ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ເຄີຍດຳລົງຊີວິດແບບທຸກຍາກຜ່ານມາ, ພາສາຈີນວ່າ “ຊື່ຂູ”, ພາສາລາວແປວ່າ ກິນທຸກກິນຍາກ.
ໃນປີ 1975, ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ຕ້ອງລາຈາກບ້ານແຫ່ງນີ້, ເພື່ອໄປຮັບໜ້າທີ່ຕຳແໜ່ງຢູ່ນະຄອນແລະແຂວງ 5 ແຫ່ງຂອງຈີນຕາມລຳດັບ. ແລະທ່ານກໍເຄີຍໄດ້ຮັບໜ້າທີ່ຕຳແໜ່ງໃນອົງການປົກຄອງທຸກຂັ້ນຂອງຈີນອີກດ້ວຍ.
ທ່ານໂຣເບີດ ຄູເອີນ ສະມາຊິກຂອງຄັງປັນຍາອາເມຣິກາເວົ້າວ່າ: ທ່ານປະທານ ສີຈິ້ນຜິງ ເຄີຍຮັບຕຳແໜ່ງເປັນເຈົ້າແຂວງແຂວງຟູຈ້ຽນ, ເປັນເລຂາຄະນະ ພັກແຂວງເຈີ້ຈ່ຽງ, ເປັນເລຂາຄະນະພັກນະຄອນຊຽງໄຮ້. ເບິ່ງຈາກຖານຂໍ້ມູນປະຊາກອນແລະລວມຍອດຜະລິດຕະພັນແລ້ວເຫັນວ່າ, ຂະໜາດຂອງ 2 ແຂວງ ແລະ 1 ກຳແພງນະຄອນດັ່ງກ່າວລ້ວນແຕ່ໃຫຍ່ກວ່າປະເທດສ່ວນຫຼາຍໃນໂລກ.
ທ່ານ ແຄວິນ ມີແຊວ ຣຸດ, ອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີອົສຕຼາລີເຫັນວ່າ, ໂຄງປະກອບການຝຶກອົບຮົມຄົນເກັ່ງໃນວົງການການເມືອງຂອງຈີນແມ່ນສົມບູນແບບຫຼາຍ.
ປະເທດຈີນມີດິນແດນອັນກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານ, ແຕ່ມີສະພາບທີ່ສັບສົນ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງ ໄດ້ສະສົມບົດຮຽນອັນອຸດົມສົມບູນຢູ່ເຂດທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະຂົງເຂດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ສະນັ້ນ ໃນເວລາຮັບມືກັບສິ່ງທ້າທາຍດ້ານເສດຖະກິດໃນອະນາຄົດຂອງຈີນ, ເພິ່ນຈິ່ງສາມາດວາງຍຸດທະສາດທີ່ມີປະສິດທິຜົນຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.
ຕອນທີສອງ “ການປົກຄອງປະເທດໃຫຍ່” ຂອງຟິມສາລະຄະດີເລື່ອງນີ້ ໄດ້ລົງເລິກວິເຄາະສິ່ງທ້າທາຍທີ່ແທ້ຈິງທີ່ຈີນກຳລັງຜະເຊີນໃນສະເພາະໜ້ານີ້,ເຊິ່ງໄດ້ ຍົກຕົວຢ່າງໃຫ້ເຫັນໃນຂົງເຂດຕ່າງໆເຊັ່ນ:ການປະຕິຮູບດ້ານການສະໜອງ, ການ ປະດິດສ້າງດ້ານວິທະຍາສາດເຕັກນິກ, ການຊຳລະແກ້ໄຂສິ່ງແວດລ້ອມເປັນຕົ້ນ, ໂດຍໄດ້ບັນລະຍາຍແນວຄວາມຄຶດຂອງການພັດທະນາໃໝ່ແລະພຶດຕິກຳສຳເລັດຜົນຂອງຈີນຢ່າງລວມສູນ, ແຕ່ຂະນະດຽວກັນ ກໍໄດ້້້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ແທ້ຈິງທີ່ຈີນຜະເຊີນຢູ່ໃນດ້ານຕ່າງໆເຊັ່ນ: ເສດຖະກິດ, ສິ່ງແວດລ້ອມ, ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ.
ທ່ານ ໂຣເບີດ ຄູເອີນ ສະມາຊິກຄັງປັນຍາອາເມຣິກາຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ: ເສດຖະກິດຈີນຄວນຫັນປ່ຽນຮູບແບບການເຕີບໂຕ ແລະ ຍົກລະດັບໃຫ້ສູງຂຶ້ນ, ບໍ່ຄວນສືບຕໍ່ພັດທະນາໃຫ້ເປັນໂຮງງານຜະລິດຜະລິດຕະພັນລາຄາຖືກໃນໂລກອີກ ຕໍ່ໄປ.
ການຫັນປ່ຽນຮູບແບບການເຕີບໂຕທາງເສດຖະກິດແລະຍົກລະດັບໃຫ້ສູງຂຶ້ນ, ການຊຸກຍູ້ໃຫ້ຜະລິດຕະພັນມີມູນຄ່າເພີ່ມແລະມີວິທະຍາສາດເຕັກນິກຂັ້ນສູງ ຫຼາຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່ານັ້ນ ລ້ວນແຕ່ບໍ່ສາມາດຕັດແຍກອອກຈາກການປະດິດຄິດສ້າງໄດ້. ປັດຈຸບັນ, ການປະດິດສ້າງໃໝ່ເໝືອນດັ່ງເລືອດສົດໆທີ່ໄຫຼເຂົ້າສູ່ທຸກຂະແໜງການຂອງຈີນ.
ຄືທ່ານ ຈ່າງກົວຈ້ຽນ ທີ່ເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນຢູ່ຊົນນະບົດ, ດຽວນີ້ທ່ານແມ່ນຜູ້ຮ່ວມທຶນຂອງບໍລິສັດ XAG ກວາງຕຸ້ງຈຳກັດ. ເຂົາເຈົ້ານຳໃຊ້ເຮືອບິນບໍ່ມີຄົນຂັບໃນຂົງເຂດກະສິກຳ, ເຮັດໃຫ້ວຽກງານຂອງຊາວນາງ່າຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ.
ເປັນເວລາດົນນານມາແລ້ວ, ຊາວນາຈີນຊິນເຄີຍຮູບແບບການເຮັດໄຮ່ເຮັດ ນາແບບດັ້ງເດີມ, ເສຍເວລາຫລາຍແລະ ນຳໃຊ້ແຮງງານຫລາຍ, ມີລາຍໄດ້ອ່າວຕ່ຳ. ການນຳໃຊ້ເຮືອບິນບໍ່ມີຄົນຂັບໃນຂົງເຂດກະສິກຳ ຈະຊ່ວຍຍົກປະສິດທິພາບໃນການເຮັດໄຮ່ເຮັດນາໃຫ້ສູງກວ່າເກົ່າຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.
ເຮືອບິນບໍ່ມີຄົນຂັບເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ນຳໃຊ້ເຕັກນິກປັນຍາປະດິດທີ່ລ້ຳໜ້າກວ່າໝູ່,ສາມາດບັງຄັບດ້ວຍໂຕມັນເອງຢ່າງອັດຕະໂນມັດ, ບໍ່ຕ້ອງການມີຄົນຄວບຄຸມ, ເຕັກນິກປັນຍາປະດິດ ໄດ້ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ໝົດ. ມີປະສິດທິພາບສູງກວ່າທີ່ນຳໃຊ້ແຮງງານຄົນເຖິງ 40 ເທົ່າ.
ຈຸດເດັ່ນກວ່ານັ້ນອີກຈຸດໜຶ່ງກໍແມ່ນ: ເຮືອບິນບໍ່ມີຄົນຂັບສາມາດເກັບກຳຂໍ້ມູນໃນເວລາບິນເຊັ່ນ: ຂໍ້ມູນດ້ານພູມສາດ, ຂໍ້ມູນພືດພັນ, ສະພາບສັດຕູພືດເປັນຕົ້ນ.
ການປະດິດສ້າງໃໝ່ໃນດ້ານວິທະຍາສາດເຕັກນິກ ບໍ່ພຽງແຕ່ຊ່ວຍໃຫ້ກະສິກຳປ່ຽນຮູບແບບໄດ້, ທັງເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດທົ່ວປະເທດຈີນຖືກຍົກລະດັບຂຶ້ນ.
ທ້າວດາເນວ ຜູ້ຈັດທຳລາຍການເວົ້າວ່າ: ຈີນບໍ່ໄດ້ຮັບເອົາສິ່ງຍອດຍິ່ງຈາກ ຕ່າງປະເທດແຕ່ຢ່າງດຽວຄືແຕ່ກ່ອນແລ້ວ, ແຕ່ກໍສາມາດສົ່ງຜະລິດຕະພັນແລະ ແນວຄວາມຄິດຂອງຕົນອອກສູ່ພາຍນອກ.
ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ເຄີຍເວົ້າວ່າ: ທາງເກົ່າ, ແລ່ນຜ່ານກໍບໍ່ໄດ້, ທາງຍ່າງໄປໄດ້ກໍບໍ່ໄກ, ສະນັ້ນຕ້ອງເປີດການພັດທະນາເສັ້ນທາງໃໝ່, ສົ່ງເສີມຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນດ້ານເສດຖະກິດ, ນຳພາເສດຖະກິດໃຫ້ສາມາດພັດທະນາໄປສູ່ອະນາຄົດທີ່ສະຫວ່າງສະໄຫວກວ່າເກົ່າ, ນີ້ເປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ມີຕໍ່ປະຫວັດສາດຂອງພວກເຮົາ.
ໃນຕອນທີສອງຂອງຟິມສາລະຄະດີເລື່ອງນີ້, ຜູ້ຊົມສາມາດເບິ່ງເຫັນການປະດິດສ້າງໃໝ່, ພະລັງງານສະອາດ, ການບຳບັດແລະຊຳລະແກ້ໄຂສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະອື່ນໆຂອງຈີນ, ມີເນື້ອເລື່ອງທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ທັງມີຊີວິດຊີວາ.
ຕໍ່ຈາກຕອນທີໜຶ່ງ “ຄວາມຄິດຮອດຄິດເຖິງປະຊາຊົນ” ແລະຕອນທີສອງ “ການປົກຄອງປະເທດໃຫຍ່” ແລ້ວ, ຕອນທີສາມ “ຮ່ວມມືກັນແບບຕ່າງຝ່າຍຕ່າງ ໄດ້ຜົນປະໂຫຍດ”ໄດ້ບັນຍາຍຂໍ້ລິເລີ່ມ“ໜຶ່ງແລວໜຶ່ງເສັ້ນທາງ”, ທາງລົດໄຟມົມບາ ຊາ-ໄນໂຣບີຂອງປະເທດເຄນຢາ, ຂະບວນລົດໄຟຈີນ-ເອີຣົບ ແລະເລື້ອງລາວອື່ນໆ, ເຊິ່ງໄດ້ອະທິບາຍແນວຄວາມຄຶດ “ປະຊາຄົມຮ່ວມຊາຕາກຳຂອງມວນມະນຸດ” ທີ່ສະເໜີໂດຍທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ, ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນການພັດທະນາໂດຍສັນຕິຂອງຈີນທີ່ໄດ້ສ້າງໂອກາດໃຫ້ກັບໂລກ.
ທີມງານຖ່າຍທຳຟິມສາລະຄະດີນີ້ ໄດ້ສຳພາດຜູ້ຂັບລົດໄຟຂອງເຄນຢາຄົນໜຶ່ງ, ຄືນາງ ເອລີຊາເບດ ອາຍຸ 24 ປີ. ນາງໄດ້ເວົ້າເປັນພາສາຈີນທີ່ໄດ້ມາດຕະ ຖານເພື່ອແນະນຳຕົນເອງວ່າ: ນາງເວົ້າພາສາຈີນໄດ້, ແມ່ນຍ້ອນວ່າລາວໄດ້ຮຽນເຕັກນິກການຂັບລົດໄຟຢູ່ຈີນ, ນາງແມ່ນຄົນຂັບລົດໄຟຂະບວນທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ກັນຈາກນະຄອນຫຼວງໄນໂຣບີປະເທດເຄນຢາ ແລະເມືອງມົມບາຊາທີ່ຕັ້ງຢູ່ແຄມທະເລ.
ທາງລົດໄຟເສັ້ນນີ້ສ້າງສຳເລັດໃນເດືອນພຶດສະພາປີ 2017, ເປັນໂຄງການໃຫຍ່ກວ່າໝູ່ຂອງເຄນຢາຕັ້ງແຕ່ປະະທດນີ້ໄດ້ເປັນເອກະລາດມານີ້, ເຊິ່ງກໍເປັນພາກສ່ວນໜຶ່ງໃນຂໍ້ລິເລີ່ມ “ໜຶ່ງແລວໜຶ່ງເສັ້ນທາງ” ຂອງຈີນ.
ກ່ອນໜ້ານີ້, ທາງລົດໄຟຂອງເຄນຢາຫຼ້າຫຼັງພໍສົມຄວນ, ບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງສັງຄົມຍຸກປັດຈຸບັນໄດ້, ປະເທດນີ້ກໍຍັງບໍ່ມີເງິນພຽງພໍເພື່ອປ່ຽນແປງສະພາບດັ່ງກ່າວໃນປັດຈຸບັນ.
ປີ 2014, ທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ໄດ້ສະເໜີແຜນການແກ້ໄຂຢ່າງໜຶ່ງຄື: ຈີນໄດ້ໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາວ່າ: ຈະສະໜອງເງິນກູ້ 90% ໃຫ້ໂຄງການ, ທັງສະໜອງເຕັກນິກສະເພາະ, ແລະ ຝຶກອົບຮົມນັກວິຊາການຢູ່ຈີນໃຫ້ເຄນຢາ.
ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຜູ້ຍິງຄົນທຳມະດາຄືກັບນາງ ເອລີຊາເບດ ຈິ່ງມີການ ປ່ຽນແປງຄຽງຄູ່ກັບທາງລົດໄຟ. ນາງຕື່ນເຕັ້ນຫຼາຍແລະບອກໃຫ້ວ່າ, ໃນເວລາຕົນເອງຮຽນເປັນຄົນຂັບລົດໄຟ ລາວກະຕືລືລົ້ນຫຼາຍ, ເພາະວ່າບໍ່ເຄີຍນຶກບໍ່ເຄີຍຝັນວ່າຕົນເອງຈະສາມາດເຮັດເລື່ອງແບບນີ້ໄດ້.
ສ່ວນເສັ້ນທາງລົດໄຟສາຍນີ້ ໄດ້ສ້າງໂອກາດຫຼາຍໆຢ່າງໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງທ້ອງຖິ່ນ. ແຕ່ກ່ອນ,ຈາກໄນໂຣບີໄປຮອດມົມບາຊາ ຕ້ອງການ ເດີນທາງເຖິງ 24 ຊົ່ວໂມງ, ແຕ່ດຽວນີ້ໃຊ້ເວລາພຽງແຕ່ 4 ຊົ່ວໂມງເຄິ່ງເທົ່ານັ້ນ.
ນີ້ກໍແມ່ນຂໍ້ລິເລີ່ມ “ໜຶ່ງແລວໜຶ່ງເສັ້ນທາງ” ຂອງຈີນ. ຂໍ້ລິເລີ່ມ “ໜຶ່ງແລວໜຶ່ງເສັ້ນທາງ” ກໍແມ່ນຜ່ານການສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງ ເພື່ອເຊື່ອມຈອດກັນລະຫວ່າງ ອາຊີ, ອາຟຣີກາແລະເອີລົບຄືນໃໝ່.
ສ່ວນຈີນກໍກຳລັງເຜີຍແຜ່ບົດຮຽນຂອງອາຟຣີກາ ໄປໃຫ້ທົ່ວໂລກໄດ້ຮັບຮູ້, ຍົກຕົວຢ່າງ: ການສ້າງທາງລົດໄຟ, ທາງຫຼວງ, ຂົວຢູ່ປະເທດລາວແລະເອທິໂອປີ, ການສ້າງເຂື່ອນໄຟຟ້າຢູ່ອາຊີກາງແລະອາຊີໃຕ້, ການສ້າງທ່າກຳປັ່ນຢູ່ເກຼັກແລະປາກີສະຖານ.
ທ່ານໂຣເບີດ ຄູເອີນ ສາມາຊິກຄັງປັນຍາຂອງອາເມຣິກາຕີລາຄາວ່າ: ຂໍ້ລິເລີ່ມ “ໜຶ່ງແລວໜຶ່ງເສັ້ນທາງ” ອາດຈະແມ່ນແນວຄວາມຄິດທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນໂລກ ຕັ້ງແຕ່ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີສອງເປັນຕົ້ນມາ.
ຟິມສາລະຄະດີເລື່ອງ “ທິດທາງຍຸດໂທສາດການປົກຄອງປະເທດຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜີງ: ໄລຍະ 5 ປີຜ່ານມາຂອງຈີນ” ຍັງໄດ້ເລົ່າເຖິງທະນາຄານລົງທຶນພື້ນຖານໂຄລ່າງອາຊີທີ່ຈີນລິເລີ່ມກໍ່ຕັ້ງນັ້ນ ໄດ້ລົງທຶນປັບປຸງສິ່ງແວດລ້ອມດ້ານລະບົບນິເວດຢູ່ເຂດຊຸມຊົນຜູ້ທຸກຍາກຂອງອິນໂດເນເຊຍ, ເລົ່າເລື່ອງລົດໄຟຂະບວນຈີນ-ເອີຣົບທີ່ແລ່ນຜ່ານ 8 ປະເທດໄດ້ຂົນສົ່ງເຫຼົ້າແວງຂອງ ແອສປາຍມາຮອດຈີນ, ເລົ່າເລື່ອງນັກສຶກສາອາເມຣິກາມາຮຽນວິຊາການແພດພື້ນເມືອງຈີນຢູ່ປະເທດຈີນ, ເລົ່າເລື່ອງກອງຮັກສາສັນຕິພາບຈີນປະຕິບັດໜ້າທີ່ປ້ອງກັນປະຊາຊົນຢູ່ຊູດັງໃຕ້. ເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາສຳຜັດໄດ້ຢ່າງເລິກເຊິ່ງກວ່າເກົ່າຕໍ່ແນວຄວາມຄິດ “ປະຊາຄົມຮ່ວມຊາຕາກຳຂອງມວນມະນຸດ” ຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງ.
ເວົ້າລວມແລ້ວ, ນີ້ເປັນຟິມສາລະຄະດີທີ່ຈັດທຳຢ່າງລະອຽດແລະຖີ່ຖ້ວນ ເຊິ່ງມີຫລາຍແງ່ມູມພິເສດ, ໂດຍໄດ້ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນສີສັນຂອງຈີນຢ່າງຮອບດ້ານແລະພາວະວິໄສ, ໄດ້ເລົ່າເລື່ອງຂອງທ່ານ ສີຈິ້ນຜິງ ຜູ້ນຳຈີນ.
ຄຳເຫັນ
0