ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ IOS
ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ Android
ວັນທີ 27 ກໍລະກົດປີ 2021, ຢູ່ສະໜາມກິລາຍິງປືນຂອງງານກິລາໂອລິມປິກໂຕກຽວ, ນາງ ຈ່ຽງຫຣານຊິ່ນ ແລະທ້າວ ພາງເຫວີຍ ນັກກິລາຍິງປືນຂອງຈີນ ກຳລັງແຂ່ງຂັນກັບນາງ ບັດຊາຣາສກິນາ ແລະ ທ້າວ ເຊີນູຊົຟ ນັກຍິງປືນຊາວຣັດເຊຍ ເພື່ອຍາດເອົາຫຼຽນຄຳໃນລາຍການແຂ່ງຂັນປືນລົມສັ້ນ 10 ແມັດປະສົມຍິງ-ຊາຍ.
ນີ້ແມ່ນລາຍການໃໝ່ໃນງານກິລາໂອລິມປິກຄັ້ງນີ້ ໂດຍມີກະຕິກາຄື: ຍິງທຸກເທື່ອ, ຖ້າທິມໃດຍິງເຂົ້າເປົ້າວົງຄະແນນໄດ້ດີກວ່າກັນ ຈະໄດ້ 2 ຄະແນນເຕັມ, ຖ້າຍິງເປົ້າວົງຄະແນນເທົ່າກັນກໍ່ຈະໄດ້ 1 ຄະແນນເຕັມ, ທີມໃດໄດ້ 16 ຄະແນນ ເຕັມກ່ອນໝູ່ ທີມນັ້ນກໍຈະເປັນຜູ້ຊະນະ.
ຕອນນັ້ນ, ທີມຈີນ ແລະ ທີມຣັດເຊຍ ຕ່າງກໍໄດ້ 14 ຄະແນນເຕັມເທົ່າກັນ ແລະ ການແຂ່ງຂັນກໍໄດ້ເຂົ້າສູ່ການຍິງນັດສຸດທ້າຍ. ທີມໃດຍິງຖືກເປົ້າວົງຄະແນນ ໄດ້ດີກວ່າ, ທີມນັ້ນກໍ່ຈະຄວ້າໄດ້ຫຼຽນຄຳເລີຍ.
ທ້າວ ເຊີນູຊົຟ ນັກກິລາຊາຍຂອງຣັດເຊຍເປັນຜູ້ຍິງກ່ອນ, ຖືກວົງຄະແນນໄດ້ 9,8 ຄະແນນ! ລາວເກືອບຍິງຖືກໃຈກາງທີ່ສຸດຂອງເປົ້າຍິງ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່ານັກກິລາຈີນຕ້ອງພະຍາຍາມເກີນກວ່າຄວາມສາມາດ.
ເວລານີ້, ທ້າວ ພາງເຫວີຍ ນັກກິລາຈີນໄດ້ຍົກປືນຂຶ້ນ ແລະ ແນໃສ່ເປົ້າໃນວົງຄະແນນໃຈກາງທີ່ສຸດດ້ວຍທ່າທີໃຈເຢັນ ແລະ ທຸ່ນທ່ຽງ, ແລ້ວຄ່ອຍໆລັ່ນໄກປືນ. ປ໋ອງ! ຕໍ່ມາ ພາງເຫວີຍຄ່ອຍໆວາງປືນລົມສັ້ນລົງ ແລ້ວກົ້ມຫົວລົງ ລໍຖ້າການປະກາດຄະແນນຢ່າງງຽບໆ. ສຳລັບນັກກິລາຣັດເຊຍທີ່ຢືນຢູ່ຂ້າງລາວ ພັດຍັງຈັບປືນຢູ່ດ້ວຍຄວາມຕື່ນເຕັ້ນທີ່ສຸດ.
10,1 ຄະແນນ! ຜູ້ຊົມທັງຫຼາຍຢູ່ເທິງທີ່ນັ່ງຊົມ ພາກັນຕົບມືຈົນສຽງດັງ ກຶກກ້ອງ, ສ່ວນທ້າວ ພາງເຫວີຍ ມີແຕ່ຍົກກຳປັ້ນຂຶ້ນແບບຄ່ອຍເທົ່ານັ້ນ.
ທ້າວ ພາງເຫວີຍ ເກີດຢູ່ນະຄອນປາວຕີ້ງແຂວງເຮີເປີຍໃນປີ 1986, ລາວສົນໃຈນຳເຄື່ອງຫຼິ້ນເດັກນ້ອຍປະເພດປືນມາແຕ່ຍາມນ້ອຍ, ຢູ່ເຮືອນລາວ ກໍ່ມີເຄື່ອງຫຼິ້ນເດັກນ້ອຍປະເພດປືນຊະນິດຕ່າງໆ.
ມີມື້ໜຶ່ງ, ພາງເຫວີຍອາຍຸໄດ້ 14 ປີແລ້ວ ກຳລັງຫຼິ້ນເຄື່ອງຫຼິ້ນປະເພດປືນທີ່ຊື້ໃໝ່ທີ່ຫາກໍໄປຮັບຢູ່ຮ່ອມທາງໜ້າເຮືອນ, ພໍດີອາຜູ້ຢູ່ໃກ້ເຮືອນເຫັນແລ້ວ ກໍເວົ້າວ່າ: “ມັກຫຼິ້ນປືນປານນີ້ຫວາ ຄືບໍ່ໄປເຝິກຍິງປືນເລີຍ!” ຜູ້ເວົ້າບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈເວົ້າ ແຕ່ຜູ້ຟັງຟັງແລ້ວພັດສົນໃຈຫຼາຍ. ລາວຄິດວ່າ: ການເຝິກຍິງປືນກໍສາມາດຍິງປືນແທ້ໄດ້, ພາງເຫວີຍກັບເມືອເຮືອນທັນທີ ເພື່ອຮ້ອງຂໍໃຫ້ພໍ່ສົ່ງລາວໄປຮຽນຍິງປືນ. ພໍດີ ອາຄົນນັ້ນ ກໍມີໝູ່ຄົນໜຶ່ງເປັນຄູເຝິກຢູ່ໂຮງຮຽນກິລານະຄອນປາວຕີ້ງ ຈິ່ງເຫັນດີໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອລາວ.
ບໍ່ດົນ, ພໍ່ກໍພາພາງເຫວີຍໄປຫາທ່ານຈ່າງກວາງເຫວີຍ ຄູເຝິກຍິງປືນຂອງໂຮງຮຽນກິລາ. ຫຼັງຈາກເວົ້າຈຸດປະສົງແລ້ວ, ຄູຈ່າງມີແຕ່ຫຼຽວເບິ່ງ ພາງເຫວີຍ ບາດດຽວ, ແລ້ວກໍ່ບອກໃຫ້ພາງເຫວີຍຂີ່ລົດຖີບໄປຫາເພິ່ນໃນຕອນເຊົ້າເວລາ 7:30 ໂມງໃນມື້ຖັດໄປຢູ່ເຮືອນຕົນ, ແລະບໍ່ໄດ້ເວົ້າຫຍັງຕື່ມອີກ.
ຕອນເຊົ້າມື້ທີສອງ, ເມື່ອພາງເຫວີຍຂີ່ລົດຖີບຂອງພໍ່ໄປຮອດເຮືອນຄູຝຶກຕາມນັດແລ້ວ, ແຕ່ຖືກທົດສອບຢ່າງໜຶ່ງ ຄື: ລາວຕ້ອງຖີບລົດຊ້ອນຄູຈ່າງໄປໂຮງຮຽນ, ໃນໄລຍະທາງ ມີຕອນໜຶ່ງແມ່ນຄ້ອຍທີ່ຍາວຫຼາຍ. ທ່ານຜູ້ຟັງລອງມະໂນພາບເບິ່ງ, ເຍົາວະຊົນຫາກໍ່ອາຍຸໄດ້ 14 ປີຄົນໜຶ່ງຂີ່ລົດຖີບຊ້ອນຜູ້ໃຫຍ່ຂຶ້ນຄ້ອຍຍາວ ເປັນເລື່ອງລຳບາກສ່ຳໃດ!
ເມື່ອພາງເຫວີຍຖີບລົດຈົນແຮງໝົດຈຶ່ງບອກຄູຈ່າງວ່າ ເພິ່ນໂຕໜັກໂພດ, ຄູຈ່າງຜູ້ນັ່ງຊ້ອນຫຼັງລົດຖີບ ພັດຕອບແບບສະບາຍໆວ່າ: “ນ້ອງຮູ້ສຶກເມື່ອຍຍ້ອນວ່ານ້ອງເງີຍຫົວເບິ່ງເທິງຄ້ອຍຕະຫຼອດ, ແນ່ນອນ ໃຈຈຶ່ງບໍ່ຢູ່ກັບເນື້ອກັບໂຕ. ທະແນມແຕ່ນ້ອງກົ້ມຫົວລົງເອົາໃຈໃສ່ຖີບລົດແບບບໍ່ເຊົາ, ເມື່ອນ້ອງເງີຍຫົວອີກເທື່ອໜຶ່ງ ກໍ່ຈະເຫັນວ່ານ້ອງໄດ້ໄປຮອດເທິງຄ້ອຍແລ້ວໄດ.” ພາງເຫວີຍຟັງແລ້ວ ຈຶ່ງພະຍາຍາມອອກແຮງຖີບລົດໃຫ້ໄປຮອດເທິງຄ້ອຍ.
ຈັ່ງໃດກໍດີ ພາງເຫວີຍໄດ້ໄປຮອດໂຮງຮຽນກິລາໃນທີ່ສຸດ, ລາວຄຶດວ່າ ຈະຫຼິ້ນປືນແທ້ໄດ້ເລີຍ, ແຕ່ການທົດສອບພັດຍັງບໍ່ທັນສິ້ນສຸດເທື່ອ! ເວລານີ້, ຄູຈ່າງໃຫ້ພາງເຫວີຍຢືນຢູ່ເທິງດິນຈີ່ທີ່ຢອງກັນສອງກ້ອນ, ແລ້ວຈັບດິນຈີ່ມືລະກ້ອນ ທັງເດ່ອອກໄປໃຫ້ແຂນຂະໜານກັບພື້ນດິນ, ແລະຮັກສາທ່ານີ້ຈົນຮອດເວລາທີ່ຄູຈ່າງເລີກການ ໂດຍສາມາດພັກຜ່ອນໄດ້ໜ້ອຍໜຶ່ງ.
ເມື່ອເຮັດແນວນີ້ຈົນຮອດຕອນແລງ, ພາງເຫວີຍຮູ້ສຶກວ່າ ແຂນແລະຂາ ບວມຫຼາຍຈົນບໍ່ຄືແຂ່ງຂາຕົນເອງ. ຫລັງຈາກເລີກການ, ພາງເຫວີຍຍັງຕ້ອງຂີ່ລົດຖີບ ຊ້ອນຄູຈ່າງໄປສົ່ງເພິ່ນເຖິງເຮືອນອີກ. ຫຼັງຈາກຮອດເຮືອນຄູຈ່າງແລ້ວ, ກໍຍັງມີການທົດສອບອີກ. ຄູຈ່າງເອົາຖ້ວຍສອງໃບມາໃຫ້ພາງເຫວີຍ, ໃບໜຶ່ງແມ່ນຖ້ວຍເປົ່າ, ອີກໃບໜຶ່ງໄດ້ໃສ່ໝາກຖົ່ວເຫຼືອງເຕັມຖ້ວຍ, ຄູຈ່າງໃຫ້ພາງເຫວີຍໃຊ້ໄມ້ຖູ່ຄີບໝາກຖົ່ວເຫຼືອງໃສ່ຖ້ວຍເປົ່າ. ພາງເຫວີຍພະຍາຍາມຈັບໝາກຖົ່ວເຫຼືອງ ໃສ່ຖ້ວຍຈົນໝົດຈົນມືສັ່ນ.
ຈາກນັ້ນເປັນຕົ້ນໄປ, ພາງເຫວີຍກໍຮຽນນຳຄູຈ່າງຕະຫລອດ, ຄ່ອຍໆ ພັດທະນາຕົນເອງຈາກເດັກຊາຍຜູ້ທີ່ຮູ້ແຕ່ຫຼິ້ນເຄື່ອງຫຼິ້ນປະເພດປືນສູ່ມື້ເທົ່ານັ້ນ ກາຍເປັນນັກກິລາໜຸ່ມ. ປີ 2002, ພາງເຫວີຍມີອາຍຸໄດ້ 16 ປີ ລາວໄດ້ຍິງປືນຖືກວົງຄະແນນ 10 ເຖິງ 4 ເທື່ອໃນການແຂ່ງຂັນຍິງປືນຊາວໜຸ່ມເຍົາວະຊົນທົ່ວປະເທດຈີນ ຈົນສາມາດຄວ້າແຊມໄດ້, ນີ້ແມ່ນເທື່ອທຳອິດທີ່ລາວໄດ້ແຊັມ ລະດັບ ຊາດ. ພາຍຫຼັງມາ ຍ້ອນລາວມີຄະແນນດີຫຼາຍ ຈຶ່ງຖືກແຂວງເຮີເປີຍຮັບເຂົ້າສັງກັດ ໃນທີມຍິງປືນຂອງແຂວງຕົນ.
ປີ 2005, ພາງເຫວີຍອາຍຸໄດ້ 19 ປີ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນທີມຊາດຈີນ, ກາຍເປັນນັກກິລາຍິງປືນທິມຊາດທີ່ໜຸ່ມກວ່າໝູ່ໃນທີມຊາດຈີນ. ປີ 2006, ພາງເຫວີຍໄດ້ແຊັມໃນງານແຂ່ງຂັນຊີງແຊັມໂລກເທື່ອທຳອິດໃນຊີວິດກິລາຂອງຕົນ. ປີ 2008 ພາງເຫວີຍໄດ້ຮັບຫຼຽນຄຳໃນລາຍການປືນລົມສັ້ນ 10 ແມັດເພດຊາຍໃນງານກິລາໂອລິມປິກປັກກິ່ງ.
ຈົນມາຮອດວັນທີ 27 ກໍລະກົດປີ 2021, ໃນພິທີມອບຫຼຽນຂອງງານກິລາໂອລິມປິກໂຕກຽວ, ທ້າວ ພາງເຫວີຍ ມີອາຍຸໄດ້ 35 ປີ ແລະ ນາງ ຈ່ຽງຫຣານຊິ່ນອາຍຸໄດ້ 21 ປີໄດ້ຈັບເອົາຫຼຽນຄຳຢູ່ໃນຈານທີ່ຄະນະກຳມະການຍື່ນໃຫ້ ແລະ ຄ້ອງຫລຽນຄຳໃສ່ຄໍໃຫ້ກັນແລະກັນ, ທັງມອບດອກໄມ້ສົດໃຫ້ກັນແລະກັນ ເພື່ອສະແດງຄວາມຊົມເຊີຍກັນ. ນັກກິລາແລະຄູເຝິກທີ່ຢູ່ທີ່ນັ່ງຊົມພາກັນ ຕົບມືຂຶ້ນຢ່າງກຶກກ້ອງ. ເວລານີ້ ທຸງແດງ 5 ດາວເຊິ່ງແມ່ນທຸງຊາດຈີນໄດ້ຖືກຊັກຂຶ້ນສູ່ຈຸດສູງສຸດຢ່າງ ສະຫງ່າງາມຢູ່ສະໜາມຍິງປືນທ່າມກາງສຽງເພງຊາດຈີນດັງຂຶ້ນຢູ່ສະໜາມກິລາໂອລິມປິກອີກເທື່ອໜຶ່ງ.
ທ້າວພາງເຫວີຍຈາກເດັກນ້ອຍທີ່ຮູ້ຫຼິ້ນແຕ່ເຄື່ອງຫຼິ້ນປະເພດປືນ ແລະ ຮູ້ຈັກຫັນປ່ຽນຄວາມມັກຈາກເຄື່ອງຫຼິ້ນເດັກນ້ອຍ ກາຍມາເປັນນັກກິລາຍິງປືນທິມ ຊາດຈີນ. ກໍ່ຍ້ອນລາວບໍ່ປະລະຄວາມບຸກບືນສູ້ຊົນຝຶກຊ້ອມຢ່າງທໍລະຫົດອົດທົນ ແລະ ໝັ່ນຝຶກຊ້ອມຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຈົນສາມາດຄວ້າແຊັມຍິງປືນລົມສັ້ນໄດ້ ໃນຫລາຍລະດັບ ແລະ ຫລາຍລາຍການຢ່າງສະຫງ່າງາມ.
ຄຳເຫັນ
0