ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ IOS
ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ Android
“ໄດ້ຍິນວ່າ ໄວໜຸ່ມລ້ວນແຕ່ມັກຫຼິ້ນເວັບໄຊບີລີບີລີ. ຂ້າພະເຈົ້າ ກໍຢາກເປັນອັບໂຫຼດຄືກັນ (uploader)”
ທ່ານຜູ້ຟັງລອງເດົາເອົາເບິ່ງດຸວ່າ: ຜູ້ທີ່ກ່າວຄວາມເວົ້າດັ່ງກ່າວນີ້ ມີອາຍຸເທົ່າໃດແລ້ວ? ຈະເອີ້ນເພິ່ນວ່າຈັ່ງໃດດີ? ເພິ່ນເປັນຜູ້ເຖົ້າທີ່ມີອາຍຸ 90 ປີແລ້ວ.
ເວັບໄຊບີລີບີລີ ແມ່ນເວັບໄຊທີ່ໄວໜຸ່ມຄົນຈີນມັກຫຼາຍ. ໃນເວລາ 3 ປີຜ່ານມາ, ຈຳນວນຄົນໃຊ້ເວັບໄຊບີລີບີລີທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນໃໝ່ ມີອາຍຸສະເລ່ຍພຽງແຕ່ 21 ປີເທົ່ານັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າມັກອັບໂຫຼດວິດີໂອທີ່ມ່ວນໆ ແລະມີເນື້ອຫາສາລະດີໆປະເພດຕ່າງໆຂຶ້ນເວັບໄຊ. ແມ່ເຖົ້າ ຈ່ຽງໝີນຊື ທີ່ມີອາຍຸ 90 ປີ ເມື່ອເຫັນຫຼານຊາຍຫຼິ້ນເວັບໄຊນີ້ມ່ວນ, ຕົນເອງກໍ່ຢາກມ່ວນນຳເຂົາ, ປີກາຍນີ້ ພະຍາດໂຄວິດ-19 ແຜ່ລະບາດ ໂດຍໄປໃສກໍບໍ່ໄດ້, ແມ່ເຖົ້າກໍເລີ່ມຫຼິ້ນເວັບໄຊບີລີບີລີ.
ວີດີໂອເລື່ອງທຳອິດຂອງແມ່ເຖົ້າ ແມ່ນອັບໂຫຼດຂຶ້ນເວັບໃນຕອນທ່ຽງຂອງວັນທີ 30 ເມສາປີ 2020, ພໍຮອດຕອນຄ່ຳ ກໍມີຈຳນວນການເປີດເບິ່ງຫຼາຍແສນເທື່ອ, ເມື່ອຮອດຕອນເຊົ້າມື້ທີສອງ, ຕົວເລກດັ່ງກ່າວນີ້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 2 ລ້ານກວ່າເທື່ອ. ພຽງແຕ່ສອງມື້ເທົ່ານັ້ນ ແຟນຂອງແມ່ເຖົ້າກໍມີຫຼາຍກວ່າ 1 ແສນຄົນ. ບໍ່ດົນ, ຈຳນວນການເປີດເບິ່ງວິດີໂອເລື່ອງນັ້ນ ກໍລື່ນກາຍ 10 ລ້ານເທື່ອ. ເວັບໄຊບີລີບີລີຈຶ່ງໄດ້ມອບຫຼຽນ “ໂທລະພາບເງິນ” ໃຫ້ແມ່ເຖົ້າເປັນກໍລະນີພິເສດ.
ຊື່ເນັດຂອງແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງ ຊື່ວ່າ “ໝິນຊືບໍ່ເຖົ້າ”, ທຳອິດ ເພິ່ນຢາກແຕ່ງບົດບັນທຶກຊີວະປະຫວັດຂອງຕົນດ້ວຍວິດິໂອ. ແຕ່ບາງຄົນເວົ້າວ່າ, ຜູ້ເຖົ້າຂຶ້ນເນັດຫຼິ້ນວິດີໂອ ຊິມີໃຜຢາກເບິ່ງ? ແຕ່ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງບໍ່ຍອມໄດ໋; ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າວ່າຂ້ອຍເຮັດບໍ່ໄດ້ບໍ, ຂ້ອຍຊິໄປຖາມເວັບໄຊບີລີບີລີ, ຖາມຜູ້ໃຊ້ເນັດວ່າ ຂ້ອຍເຮັດໄດ້ບໍ?”. ເມື່ອຫຼິ້ນໄປຫຼິ້ນມາ ຫຼິ້ນໄດ້ໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວ, ແມ່ເຖົ້າປາກົດເຫັນວ່າ ຈະຢຸດບໍ່ໄດ້ແລ້ວລະ. ເລື່ອງລາວຂອງຕົນໃນຫຼາຍສິບປີຜ່ານມາ ເມື່ອຊາວໜຸ່ມເຫັນແລ້ວ ຮູ້ສຶກວ່າເປັນກຳລັງໜູນຫຼັງດ້ານຈິດໃຈ, ເພິ່ນຈິ່ງຮູ້ສຶກວ່າ ຕົນເອງຍັງມີບົດບາດຢູ່. ຈາກນັ້ນ ເພິ່ນຈິ່ງເລີຍຂຸ້ນຂ້ຽວນຳວຽກນີ້ກວ່າເກົ່າ.
ໃນເວລາແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງອັບໂຫຼດວິດີໂອເລື່ອງທຳອິດຂອງຕົນຂຶ້ນເວັບໄຊ ກໍຕົກສະເງີ້ ເພາະເພິ່ນໄດ້ເຫັນຂໍ້ຄວາມທີ່ຂຽນໄວ້ວ່າ “ສະບາຍດີ ແມ່ເຖົ້າ” ແລ່ນຜ່ານໜ້າຈໍໂດຍຈົນນັບບໍ່ຖ້ວນ ທັງມີຄົນປະກອບຄຳຄິດເຫັນວ່າ: “ພວກເຮົາລ້ວນແຕ່ເປັນຄົນມີຄວາມທັນສະໄໝ, ບໍ່ຈຳເປັນແຍກວ່າເປັນເຈົ້າກັບຂ້ອຍໄດ໋”. ໝາຍ ຄວາມວ່າ ຊາວໜຸ່ມຜູ້ໃຊ້ເນັດໄດ້ຍອມຮັບເອົາແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງຜູ້ມີຄວາມທັນສະໄໝ ເຊັ່ນດຽວກັນ ເຂົ້າຮ່ວມນໍາພວກເຂົາ.
ຫຼານຊາຍຂອງເພິ່ນກໍສະອອນນຳຫຼາຍ, ເພາະວ່າຕົນເອງຫຼິ້ນເວັບໄຊນີ້ເປັນເວລາສອງປີປາຍ ຈຶ່ງໄດ້ແຟນ 1 ໝື່ນຄົນ ແຕ່ຍ່າໃຊ້ເວລາບໍ່ເທົ່າໃດຊົ່ວໂມງ ກໍໄດ້ຮັບແຟນຫຼາຍກວ່າຕົວເລກນີ້ຊໍ້າ. ອີກບໍ່ດົນ ກໍກາຍເປັນ 2 ເທົ່າ, 5 ເທົ່າ, 10 ເທົ່າ ແລະຕໍ່ໆໄປ.
ໃນເວລາແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງເລົ່າເລື່ອງຂອງຕົນ, ວິດີໂອແຕ່ລະເລື່ອງ ລ້ວນແຕ່ເປັນການຫວນຄືນອະດີດ, ເພິ່ນຄ່ອຍໆເລົ່າສູ່ຟັງດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈ.
ມີວີດີໂອເລື່ອງໜຶ່ງ, ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງ ໄດ້ເລົ່າປະສົບການຂອງຕົນທີ່ໜີອອກຈາກງານດອງທີ່ພໍ່ແມ່ບັງຄັບໃຫ້ແຕ່ງ ເພື່ອຫາວິທີໄປຮຽນໜັງສື.
ໃນເວລາທີ່ອາຍຸຂອງເພິ່ນຍັງບໍ່ຮອດ 20 ປີ, ແມ່ເຖົ້າຊາວຈີນຕ່າງດ້າວຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ກັບຄືນມາປະເທດ ເພື່ອຢາມພີ່ນ້ອງນັ້ນຖືກໃຈເພິ່ນຫຼາຍ ໂດຍຫວັງຢາກພາເພິ່ນໄປອາເມຣິກາ ເພື່ອເອົາເພິ່ນເປັນລູກໄພ້ຂອງຕົນ. ເວລານັ້ນ, ຄອບຄົວຈ່ຽງທຸກຍາກຫຼາຍ, ພໍ່ ແລະອາວຂອງເພິ່ນຫຼາຍຄົນກໍບໍ່ມີວຽກເຮັດ ແຕ່ແມ່ເຖົ້າຊາວຈີນຕ່າງດ້າວຜູ້ນີ້ ພັດເປັນຄົນຮັ່ງມີ, ດຳລົງຊີວິດຢູ່ເມືອງຊານຟຣານຊີສໂກປະເທດອາເມຣິກາ ເປັນເຈົ້າຂອງບໍ່ຄຳ. ໝັ້ນດອງແບບນີ້ ຫຼາຍຄອບຄົວກໍຢາກໄດ້ ແຕ່ບໍ່ມີ ໂອກາດໄດ້. ສະນັ້ນພໍ່ແມ່ຈຶ່ງຄຶດວ່າເພິ່ນຕ້ອງມັກຄືກັນ.
ແຕ່ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງບໍ່ຍອມຮັບຊາຕາກຳແບບນີ້. ເພິ່ນໄດ້ນຳເອົາເສື້ອສອງຊຸດແລະ ຜ້າຫົ່ມຜືນໜຶ່ງ ທັງນຳເອົາປຶ້ມທັງໝົດ, ທັງລາກ ທັງເປ້ໄປຈົນຕະຫຼອດທາງ. ຍ່າງຈາກເຮືອນ ໄປຫາເມືອງກວາງໂຈ່ວ ໃຊ້ເວລາ 4 ຊົ່ວໂມງປາຍຈຶ່ງຮອດ. ເພາະວ່າເພິ່ນຢາກໄປເຂົ້າຮ່ວມການເສັງເຂົ້າໂຮງຮຽນ, ນີ້ແມ່ນການຕັດສິນໃຈຂອງເພິ່ນ.
ຢູ່ປະເທດຈີນໃນສະໄໝນັ້ນ, ການທີ່ສາມາດທຳການຕັດສິນໃຈແບບນີ້ໄດ້ ມັນບໍ່ທຳມະດາໄດ໋. ເພາະການກະທໍາແບບນີ້ໝາຍເຖິງ ການແຍກອອກຈາກຄອບຄົວຢ່າງແນ່ນອນ, ຄົນໃນຄອບຄົວ ຈະບໍ່ຍອມຮັບຕົນເອງອີກແລ້ວ. ສະໄໝນັ້ນບໍ່ຄືປັດຈຸບັນທີ່ຜູ້ຍິງສາມາດຮຽນໜັງສື ແລະປະກອບອາຊີບໄດ້ຢ່າງເສລີ, ສະໄໝນັ້ນ ກໍບໍ່ມີໂອກາດໃນການປະກອບອາຊີບທີ່ຫຼາກຫຼາຍຄືປັດຈຸບັນ.
ໄກຈາກຄອບຄົວແລ້ວ, ສາວນ້ອຍຄົນໜຶ່ງຈະລ້ຽງຊີບຕົນເອງແບບໃດ? ໝົດຄອບຄົວລ້ວນແຕ່ຄັດຄ້ານ ນອກຈາກແມ່ຜູ້ດຽວທີ່ສະໜັບສະໜູນເພິ່ນ ແລະ ຫວັງຢາກໃຫ້ເພິ່ນສືບຕໍ່ຮຽນໜັງສືເພື່ອສະແຫວງຫາຊີວິດທີ່ດີງາມຂອງຕົນ. ໃນທີ່ສຸດ ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງໄດ້ເສັງເຂົ້າໂຮງຮຽນທາງລົດໄຟ ໃນນະຄອນເຮີງຢາງ ແຂວງຮູນານຢ່າງສຳເລັດຜົນ. ເວລານັ້ນ ອັດຕາສ່ວນຂອງນັກຮຽນຊາຍຕໍ່ນັກຮຽນຍິງຂອງໂຮງຮຽນດັ່ງກ່າວ ແມ່ນ 9 ຕໍ່ 1.
ການທີ່ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງແຕ່ງງານແທ້ໆ ແມ່ນເລື່ອງທີ່ຫຼັງຈາກນັ້ນ 12 ປີແລ້ວ. ໃນໄລຍະ 12 ປີນີ້, ຜູ້ທີ່ມັກເພິ່ນ ກໍມີຫຼາຍຄົນ ແຕ່ເພິ່ນພັດຍັງລໍຖ້າຕະຫຼອດ.
ສຳລັບຄູ່ຮັກ, ເພິ່ນມີມາດຖານຂອງຕົນ ຄືວ່າ: ຕ້ອງມີຄວາມມັກຮັກຄ້າຍຄືກັນກັບຕົນເອງ, ຕ້ອງເປັນຜູ້ຊາຍທີ່ເປັນທຳ, ດີທີ່ສຸດຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ເຮັດວຽກໃນຂະແໜງການດຽວກັນ ຈຶ່ງສາມາດຮ່ວມກັນຄົ້ນຄວ້າ, ປຶກສາຫາລືວຽກງານນຳກັນໄດ້. ມາດຕະຖານເຫຼົ່ານີ້ ຝ່າຍຜູ້ຊາຍຕ້ອງມີໝົດ ຂາດຂໍ້ໃດກໍບໍ່ໄດ້. ເມື່ອຮອດອາຍຸ 30 ປີ, ເພິ່ນໄດ້ພົບຄູ່ຮັກຂອງຕົນ. ສອງຄົນມັກຮັກກັນຢ່າງອິດສະຫຼະເປັນເວລາໜຶ່ງປີ ແລ້ວກໍຈຶ່ງສ້າງຄອບຄົວ.
ສຳລັບຊີວິດສົມລົດຂອງເພິ່ນ ແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍເລື່ອງທີ່ມ່ວນຊື່ນໝົດ, ເລື່ອງທີ່ເພິ່ນບໍ່ພໍໃຈນັ້ນ ມີແຕ່ເລື່ອງດຽວ ນັ້ນກໍຄື “ຜູ້ເປັນສາມີບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດຕາມຄຳໝັ້ນສັນຍາ, ອາຍຸຫາກໍຮອດ 70 ກວ່າປີ ກໍເສຍໄປກ່ອນ, ບໍ່ເປັນຕາມສັນຍາທີ່ວ່າ ຈະຢູ່ນຳກັນຈົນຮອດຍາມຜົມຫງອກໝົດທຸກເສັ້ນ”.
ຜູ້ໃຊ້ເນັດທັງຫຼາຍ ພາກັນຍ້ອງຍໍຄວາມອົງອາດກ້າຫານ ແລະສະຕິປັນຍາຂອງແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງ ຜ່ານການປະກອບຄຳຄິດເຫັນ.
ປັດຈຸບັນ ເມື່ອຫວນຄືນເຖິງເລື່ອງອະດີດເລື່ອງນີ້, ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງ ໄດ້ອຸທານວ່າ “ຍາມນັ້ນ ຈັ່ງແມ່ນໄຮ້ດຽງສາ ທັງເປັນບ້າແທ້ໆ”.
ແຕ່ວ່າ ເພິ່ນໄດ້ຍຶດໝັ້ນຕະຫຼອດມາວ່າ ຜູ້ຍິງຕ້ອງມີຄວາມເປັນເອກະລາດ, ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: “ແມ່ເຖົ້າບໍ່ເຫັນດີກັບຄຳທີ່ວ່າ ເມື່ອຜູ້ຍິງແຕ່ງດອງແລ້ວ ກໍຕ້ອງກາຍເປັນແມ່ບ້ານ, ເຂົາເຈົ້າຄວນມີພາລະກິດ ກໍຄືຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຕົນ, ນີ້ກໍແມ່ນທັດສະນະອັນໜຶ່ງທີ່ແມ່ເຖົ້າຢາກສົ່ງຕໍ່ໃຫ້ແຟນຍິງຂອງແມ່ເຖົ້າ”.
ໃນສັງຄົມອິນເຕີເນັດຖືວ່າ ເປັນຂອງຊາວໜຸ່ມນັ້ນ, ແມ່ເຖົ້າຈ່ຽງໄດ້ເລົ່າເລື່ອງເກົ່າຫຼາຍເລື່ອງຂອງຕົນສູ່ຊາວເນັດຟັງ ຕົວຢ່າງຄື “ເລື່ອງແມ່ເຖົ້າອົບພະຍົບໃນສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານຍີ່ປຸ່ນຜູ້ຮຸກຮານຈີນເມື່ອ 85 ປີກ່ອນ”, “ຍຸກສະໄໝການເປັນນັກຮຽນຂອງແມ່ເຖົ້າເມື່ອ 70 ປີກ່ອນ”, “ນັກຮຽນທີ່ແມ່ເຖົ້າສອນນັ້ນເປັນຄົນປະເພດ ໃດແດ່ໃນເວລາຫາກໍສະຖາປະນາປະເທດຈີນໃໝ່ໆ”... ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຊາວເນັດ ທັງຫຼາຍສົນໃຈ.
ແມ່ເຖົ້າເວົ້າວ່າ: “ຕະຫຼອດຊີວິດຂອງແມ່ເຖົ້າ ຊິເວົ້າວ່າທຳມະດາ ກໍທໍາມະດາຢູ່ ແຕ່ກໍໄດ້ຢູ່ນຳຂະບວນການພັດທະນາທີ່ຂຶ້ນໆລົງໆຂອງປະເທດຊາດ ແລະປະຫວັດສາດຂອງຈີນ, ເບິ່ງແລ້ວກໍປຽບເໝືອນຮູບຫຍໍ້ແຜ່ນໜຶ່ງ.”
ຄຳເຫັນ
0