ຄວາມແຕກຕ່າງກັນລະຫວ່າງແດນສະຫວັນກັບນາຮົກ
ມີຄົນໃຈບຸນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ມັກບຳເພັນກຸສົນໃນຍາມຍັງມີຊີວິດຢູ່, ເມື່ອເພິ່ນເສຍຊີວິດໄປແລ້ວ, ເພິ່ນໄດ້ພົບກັບພະເຈົ້າ, ເພິ່ນຖາມພະເຈົ້າວ່າ, ສະຫວັນກັບນາຮົກແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ? ພະເຈົ້າເລີຍໃຫ້ເທວະດາພາເພິ່ນໄປເບິ່ງສະຫວັນແລະນາຮົກ.
ເມື່ອໄປຮອດສະຫວັນແລ້ວ, ເພິ່ນໄດ້ເຫັນຄົນທັງຫຼາຍນັ່ງອ້ອມໂຕະໃຫຍ່ໆໜ່ວຍໜຶ່ງ, ຢູ່ເທິງໂຕະເຕັມໄປດ້ວຍອາຫານແຊບໆຫຼາຍເຍື່ອງ, ສ່ວນຜູ້ນັ່ງກິນເຂົ້າຢູ່ອ້ອມໂຕະ, ມືຊ້າຍຈັບສ້ອມຍາວໆກ້ານໜຶ່ງ, ແລະມືຂວາຈັບມີດຍາວໆດວງໜຶ່ງ, ຄືກັນໝົດທຸກຄົນ, ຍ້ອນສ້ອມກັບມີດຍາວເກີນໄປ, ໃຜກໍບໍ່ສາມາດສົ່ງອາຫານເຂົ້າປາກຕົນເອງໄດ້.
ແຕ່ສິ່ງທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ນັ້ນກໍ່ແມ່ນ, ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຕ່າງປ້ອນອາຫານໃຫ້ຜູ້ນັ່ງຢູ່ຕໍ່ໜ້າຕົນ, ແລະເຫັນໄດ້ວ່າ, ທຸກໆຄົນກິນນົວຫົວມ່ວນ, ເບິ່ງໜ້າຕາຜູ້ໃດກໍ່ປະກົດວ່າມີຄວາມສຸກຫຼາຍ. ຄົນຜູ້ໄປນຳເທວະດາຜູ້ນີ້ຄຶດວ່າ: ນີ້ຫວະ, ສະຫວັນ? ມັນຕ່າງກັນຫຼາຍກັບສະຫວັນທີ່ເພິ່ນຄຶດໄວ້ກ່ອນ, ຈຶ່ງຮູ້ສຶກຜິດຫວັງໜ້ອຍໜຶ່ງ.
ຕໍ່ຈາກນັ້ນ, ເທວະດາໄດ້ພາເພິ່ນໄປເບິ່ງນາຮົກ. ຫາກໍ່ໄປຮອດ, ເພິ່ນຕົກໃຈຫຼາຍ, ບໍ່ຢາກເຊື່ອສາຍຕາຕົນເອງເລີຍ, ເພາະວ່າ, ນາຮົກບໍ່ເປັນຕາຢ້ານຄືເພິ່ນຄຶດ, ເພິ່ນໄດ້ເຫັນຢູ່ເທິງໂຕະໃຫຍ່ໃນນາຮົກ ກໍ່ມີອາຫານແຊບໆຫຼາຍຢ່າງ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຢູ່ເທິງສະຫວັນ. ເພິ່ນຄຶດແປກໃນໃຈວ່າ, ນາຮົກເປັນຫຍັງຄືກັບສະຫວັນແທ້. ເທວະດາເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ, "ຢ່າຟ້າວ, ຖ້າບຶດດຽວ".
ບໍ່ດົນ, ກໍ່ຮອດເວລາກິນເຂົ້າ, ເຫັນຄົນກຸ່ມໜຶ່ງມານັ່ງຂ້າງໂຕະ. ແຕ່ເຫັນ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ມ່ວນໃຈປານໃດ, ທັງຈ່ອຍຜອມປານໄພຫຍ້າ. ພວກເຂົາເຈົ້າກໍ່ຈັບສ້ອມແລະມີດຍາວໆຄືກັນ, ແຕ່ສິ່ງທີ່ຕ່າງກັບຄົນເທິງສະຫວັນນັ້ນແມ່ນ, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດສົ່ງອາຫານເຂົ້າປາກຕົນເອງ, ແຕ່ກໍ່ບໍ່ຮູ້ປ້ອນຊຶ່ງກັນແລະກັນ, ສະນັ້ນ, ທຸກໆຄົນມີແຕ່ອຶດຫີວຈ່ອຍໂຊ.
ນິທານເລື່ອງນີ້ຢາກບອກເຮົາວ່າ, ເມື່ອຄົນເຮົາຮຽນຮູ້ຊ່ອຍເຫຼືອເຊິ່ງກັນແລະກັນແລ້ວ, ເມືອງຄົນກໍ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສຸກຄືຢູ່ແດນສະຫວັນ, ເມື່ອພວກເຮົາປະຕິເສດໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ຜູ້ອື່ນ, ທັງປະຕິເສດຮັບເອົາການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ອື່ນ, ໂລກທີ່ພວກເຮົາອາໄສຢູ່ ກໍ່ອາດຈະທຸກທໍລະມານດັ່ງຢູ່ນາຮົກ.
ຄົນເຮົາຜູ້ໃດກໍ່ຕາມ, ລ້ວນແຕ່ມີຈຸດດີແລະຈຸດອ່ອນຂອງຕົນ, ບໍ່ມີຜູ້ໃດທີ່ສົມບູນແບບໝົດທຸກຢ່າງ. ສິ່ງທີ່ເຮົາຂາດນັ້ນ, ອາດແມ່ນດ້ານເກ່ງຂອງຜູ້ອື່ນ, ກົງກັນຂ້າມ, ສິ່ງທີ່ຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍສຳລັບຜູ້ອື່ນ, ພັດອາດຈະແມ່ນເລື່ອງງ່າຍດາຍສຳລັບເຮົາ, ສະນັ້ນ, ຖ້າຄົນເຮົາໃຜໆກໍ່ມັກຊ່ວຍຜູ້ອື່ນ, ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນໂລກນີ້ກໍ່ຈະໜ້ອຍລົງ, ຊີວິດຂອງຄົນເຮົາກໍ່ຈະດີງາມແລະມີຄວາມສຸກກວ່າເກົ່າ.
ສະນັ້ນ, ໃນເວລາຜູ້ອື່ນປະສົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຈົ່ງເດ່ມືຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າແດ່, ທຸກຄົນລ້ວນແຕ່ມີຍາມທີ່ຕ້ອງການການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຜູ້ອື່ນ, ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາມີຈິດໃຈໂອບເອື້ອອາລີຊ່ວຍຜູ້ອື່ນ, ເຊື່ອວ່າ, ໂລກນີ້ຍ່ອມຈະອົບອຸ່ນກວ່າເກົ່າ.
