ຂະແໜງການການບິນພົນລະເຮືອນຂອງຈີນແລະປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຕ້ອງການນັກບິນຈຳນວນຫຼາຍ
ນັບແຕ່ຊຸມປີ 1990 ເປັນຕົ້ນມາ, ຂະແໜງການການບິນພົນລະເຮືອນຂອງປະເທດອາຊີ ເຊິ່ງແມ່ນຈີນເປັນປະເທດສຳຄັນ ໄດ້ເຂົ້າສູ່ໄລຍະພັດທະນາໂດຍລວມ, ການບິນພົນລະເຮືອນທີ່ລາຄາຖືກຂອງປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ໄດ້ມີການພັດທະນາທີ່ວ່ອງໄວຂຶ້ນຕື່ມ, ສະນັ້ນໃນຂະແໜງນີ້ຈຶ່ງຂາດນັກບິນແລະພະນັກງານຮັບປະກັນດ້ານເຕັກໂນໂລຊີຈຳນວນຫຼາຍ.
ຕາມສະຖິຕິ, ນັບມາຮອດທ້າຍປີ 2012, ຍົນຂົນສົ່ງໃນຂະແໜງການບິນພົນລະເຮືອນຂອງຈີນທີ່ໄດ້ຈົດທະບຽນນັ້ນໄດ້ບັນລຸ 1941 ລຳ. ປະລິມານຂົນສົ່ງໃນຕະຫຼາດການບິນພົນລະເຮືອນຂອງຈີນຈະເພີ່ມຂຶ້ນເກືອບ 7% ຕໍ່ປີ, ຈຳນວນຍົນທີ່ເພີ່ມໃໝ່ຈະບັນລຸ 5580 ລຳ; ຮອດປີ 2032, ຍົນທີ່ຮັບໃຊ້ການບິນພົນລະເຮືອນຂອງຈີນຈະເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 3 ເທົ່າເມື່ອທຽບກັບຍົນໃນປັຈຸບັນ. ໃນຊຸມປີຜ່ານມານີ້, ເຂດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນພາກພື້ນຕ່າງໆຂອງໂລກທີ່ຂະແໜງການບິນພົນລະເຮືອນລາຄາຖືກໄດ້ຮັບການພັດທະນາໄວກວ່າໝູ່, ໃນນັ້ນ, ບໍລິສັດການບິນໄລອອນແອ ຫຼື Lion Air ຂອງອິນໂດເນເຊຍໄດ້ກາຍເປັນບໍລິສັດການບິນທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດພາຍໃນປະເທດຕົນ, ພຽງແຕ່ພາຍໃນປີນີ້ເທົ່ານັ້ນ ກໍໄດ້ເຊັນສັນຍາສອງສະບັບເພື່ອຊື້ຍົນໃໝ່ 400 ກວ່າລຳ; ບໍລິສັດແອອາຊີແອໄລ ຫຼື AirAsia Airline ຂອງມະເລເຊຍກໍ່ໄດ້ຊື້ຍົນໃໝ່ປະມານ 500 ລຳໃນບໍ່ເທົ່າໃດປີທີ່ຜ່ານມານີ້.
ສະນັ້ນ, ບໍລິສັດການບິນໂບອິງ ອາເມລິກາ ໄດ້ຄາດຄະເນວ່າ, ໃນອີກ 20 ປີຂ້າງໜ້ານີ້, ພາກພື້ນອາຊີຈະຕ້ອງການນັກບິນເພີ່ມໃໝ່ 1 ແສນ 9 ໝື່ນ 2300 ຄົນແລະພະນັກງານເຕັກໂນໂລຊີຈຳນວນ 2 ແສນ 1 ໝື່ນ 5300 ຄົນ, ສອງຕົວເລກດັ່ງກ່າວບວກເຂົ້າກັນແລ້ວ ຈະກວມ 40% ຂອງຍອດຈຳນວນຕ້ອງການໃນທົ່ວໂລກ.
