ໜັງສືພິມປະຊາຊົນລາຍວັນຂອງຈີນສະບັບວັນທີ 27 ພຶດສະພາໄດ້ລົງບົດຄວາມທີ່ພາດຫົວຂໍ້ວ່າ "ຖານະຂອງດິນແດນເກາະດອນຕ່າງໆໃນທະເລຈີນໃຕ້ບໍ່ໄດ້ຊີ້ຂາດຢູ່ນຳຄຳເທັດທີ່ປີ້ນດຳເປັນຂາວ" ໂດຍໃນບົດຄວາມໄດ້ຊີ້ອອກວ່າ: ໃນຄະດີທະເລຈີນໃຕ້ທີ່ຟິລິບປິນຍື່ນໃຫ້ສານຕັດສິນແຕ່ຝ່າຍດຽວນັ້ນ ບໍ່ພຽງແຕ່ຈົງໃຈປິດບັງຄວາມເປັນຈິງທາງພາວະວິໄສເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເຈຕະນາບິດເບືອນເນື້ອໃນຢ່າງຮ້າຍແຮງຂອງຫຼັກການກົດໝາຍສາກົນ ເຊັ່ນ "ສົນທິສັນຍາສະຫະປະຊາຊາດວ່າດ້ວຍກົດໝາຍທະເລ" ນຳອີກ.
ກ່ອນອື່ນ, ຄຳບັນຍາຍທັງໝົດຂອງຟິລິບປິນກ່ຽວກັບເກາະດອນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນທະເລຈີນໃຕ້ໂດຍລວມແລ້ວກໍເພື່ອຮັບໃຊ້ຍຸດທະວິທີການຮ້ອງຟ້ອງຂອງຕົນທັງນັ້ນ ທັງພະຍາຍາມຫຼີກເວັ້ນຄວາມຂັດແຍ້ງຕໍ່ອະທິປະໄຕລະຫວ່າງຈີນ-ຟິລິບປິນ ແລະຫຼີກເວັ້ນຂໍ້ຈຳກັດທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນ "ສົນທິສັນຍາສະຫະປະຊາຊາດວ່າດ້ວຍກົດໝາຍທະເລ".
ສອງ, ຄຳບັນຍາຍກ່ຽວກັບສະພາບລະອຽດຂອງເກາະດອນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນທະເລຈີນໃຕ້ຂອງຟິລິບປິນໄດ້ຝືນຄວາມເປັນຈິງຢ່າງພາວະວິໄສທີ່ໜັກໜ່ວງ ເຊັ່ນ ຟິລິບປິນເຄີຍຊີ້ວ່າເກາະຫວງຢຽນ, ເກາະດອນແລະຫີນໂສໂຄກແຫ່ງຕ່າງໆໃນໝູ່ເກາະໜານຊາ ລ້ວນແຕ່ບໍ່ແມ່ນ "ເກາະດອນ", ສະນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ຄວນໃຫ້ມີເຂດເສດຖະກິດສະເພາະ (EEZ) ແລະ ໄຫຼ່ທະວີບ, ແຕ່ດ້ວຍຟິລິບປິນທີ່ເລີ່ມຢາກເຂົ້າຢຶດຄອງເກາະດອນແລະຫີນໂສໂຄກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນທະເລຈີນໃຕ້ຂອງຈີນເປັນຕົ້ນມາ, ຟິລິບປິນພັດເຫັນມາໂດຍຕະຫຼອດວ່າເກາະດອນແລະຫີນໂສໂຄກທີ່ເຂົາຢາກຢຶດມາເປັນຂອງຕົນນັ້ນລ້ວນແຕ່ແມ່ນເກາະດອນແລະຄວນໃຫ້ມີເຂດເສດຖະກິດສະເພາະ ແລະ ໄຫຼ່ທະວີບ ເຊິ່ງທັງໝົດນີ້ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢູ່ໃນຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍຕ່າງໆກໍຄືບົດບັນທຶກທາງການທູດ ແລະ ຜົນການຕັດສິນຂອງສານປະເທດຟິລິບປິນເລື້ອຍໆ ແລະທັງໝົດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ຟິລິບປິນມີທັດສະນະ ແລະ ໄດ້ບັນຍາຍທີ່ຂັດແຍ້ງກັນເອງ.
ໃຜໆກໍຮູ້ດີແລ້ວວ່າ, ແຕ່ໃດມາ, ຈີນມີສິດອະທິປະໄຕເໜືອໝູ່ເກາະໜານຊາທັງໝົດ ເຊິ່ງບໍ່ໝາຍເອົາແຕ່ເກາະດອນແລະຫີນໂສໂຄກພຽງບໍ່ເທົ່າໃດແຫ່ງເທົ່ານັ້ນ. ຖ້າກຳນົດສິດທາງທະເລໃນໝູ່ເກາະໜານຊາຂອງຈີນຕາມ "ສົນທິສັນຍາສະຫະປະຊາຊາດວ່າດ້ວຍກົດໝາຍທະເລ" ແລ້ວ ກໍຄວນພິຈາລະນາເຖິງເກາະດອນທຸກແຫ່ງໃນໝູ່ເກາະໜານຊາໂດຍລວມ. ສ່ວນຄຳບັນຍາຍຕ່າງໆຂອງຟິລິບປິນກໍລະເລີຍຄວາມເປັນຈິງໃນປະຫວັດສາດ ທັງບິດເບືອນຈິດໃຈແລະທິດສະດີຂອງກົດໝາຍ, ແຕ່ຖານະດ້ານກົດໝາຍແລະສິດຂອງເກາະດອນຕ່າງໆໃນທະເລຈີນໃຕ້ທີ່ຂຶ້ນກັບບໍ່ໄດ້ຕັດສິນຊີ້ຂາດນຳຄຳເທັດທີ່ຝືນຄວາມເປັນຈິງຂອງຟິລິບປິນ ແລະ ເຈຕະນາອັນຊົ່ວຊາມຂອງເຂົາກໍຈະບໍ່ສົມດັ່ງປາຖະໜາຂອງຕົນ.
