ຄວາມດີຂອງເຈົ້າເໝືອນດັ່ງນ້ຳຕານເມັດໜຶ່ງ, ກິນແລ້ວກໍ່ໝົດໄປ, ລືມແລ້ວ, ຈື່ບໍ່ໄດ້. ສ່ວນຄວາມຊົ່ວຂອງເຈົ້າ ພັດເໝືອນດັ່ງຮອຍແປ້ວສຳລັບຜູ້ອື່ນ, ມີແລ້ວກໍ່ລຶບຖິ້ມບໍ່ໄດ້. ນີ້ກໍ່ຄືມະນຸດ. ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເຮັດໄດ້ນັ້ນ, ມີແຕ່ຮັກສາຄວາມບໍລິສຸດໃນໃຈຂອງຕົນ, ຈື່ນ້ຳຕານທີ່ຜູ້ອື່ນເອົາໃຫ້ເຮົາ, ພັດບໍ່ແມ່ນຮອຍແປ້ວ. ຖ້າທຸກຄົນກໍ່ເປັນແບບນີ້, ໂລກນີ້ຄືຊິດີຫຼາຍ. ແຕ່ວ່າ, ຜູ້ອື່ນເຮົາຄວບຄຸມບໍ່ໄດ້, ເຮັດຕົວເອງໃຫ້ດີກ່ອນຊະ.
