ເພງຂ້າທາດກະສິກຳທີ່ໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍແລ້ວແມ່ນເພງປະກອບຮູບເງົາບັນທຶກເລື່ອງ
ນ່ຶງຂອງຈີນ,ໄດ້ສະແດງຄວາມບຸນຄຸນທີ່ເຫຼືອຄັນນະນາຂອງພ່ີນ້ອງເຜ່ົາຕິເບດທີ່ໄດ້ຮັບ
ການປົດປ່ອຍຈາກການກົດຂ່ີຂູດຮີດຢ່າງໂຫດຫ້ຽມຂອງລະບອບຂ້າທາດກະສິກອນທີ່
ມີຕໍ່ພັກກອມມູນນິດຈີນແລະທ່ານປະທານຫມາວເຈີຕົງ.ເພງນີ້ດັງຫອງ ຫ່ຼຽນໄຫຼເຕັມ
ໄປດ້ວຍກ່ິນອາຍຂອງເພງພື້ນເມືອງເຜ່ົາຕິເບດ.ເມື່ອຂັບຮ້ອງໂດຍນາງໄຊດັນໂຈວມາ
ນັກຮ້ອງເພງເຜ່ົາຕິເບດແລ້ວ,ກໍ່ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປສູ່ທ່ົວປະເທດຈີນຢ່າງວ່ອງໄວ,ກາຍ
ເປັນເພງສະຫງວນຂອງງານດົນຕີ,ເພື່ອນຕ່າງປະເທດບໍ່ຫນ້ອຍກໍ່ຄຸ້ນຫູ.

ຄືຈະແມ່ນຍ້ອນນາງໄຊດັນໂຈວມາເອງກໍເຄີຍຜ່ານຜ່າຂະບວນການຈາກຂ້າທາດກະ
ສິກຳກາຍເປັນເຈົ້າພາບ,ເມື່ອນາງຂັບຮ້ອງເພງນີ້ຈ່ິງມີອາລົມຈິດອັນແທ້ຈິງແລະຈັບ
ອົກຈັບໃຈຄົນ.

ປີ 1937 ,ທ່ານນາງໄຊດັນໂຈວມາເກີດຢູ່ໃນຄອບຄົວຂ້າທາດກະສິກຳຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳ
ຢາລູຈາບູ ໄຊດັນ ຫມາຍຄວາມວ່າມີອາຍຸຫມັ້ນຍືນ,ແລະໂຈວມາຫມາຍຄວາມວ່າ
ນາງເທວະດາ,ແຕ່ວ່າ,ຊື່ງາມມ່ວນດ່ັງກ່າວນີ້ກໍ່ບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງໂຊກຊາຕະກຳອັນ
ທຸກຍາກລຳບາກຂອງເພ່ີນໃນຍາມຍັງເດັກ.ເວລາອາຍຸ 6,7 ຂວບ,ທ່ານນາງໄຊດັນ
ໂຈວມາ ກໍເລ່ີມເຮັດວຽກໄຮ່ການນາ,ຕ້ອນງົວຄວາຍໄປໄຮ່ໄປນາພ້ອມກັບຄົນໃນ
ຄອບຄົວ.

ພາຍຫລັງເຂດຕິເບດໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍໂດຍສັນຕິໃນປີ 1951 ແລ້ວ, ນາງໄຊດັນ
ໂຈວມາໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳຊະນິດຕ່າງໆຢ່າງຕັ້ງຫນ້າ,ຕັ້ງ
ແຕ່ຄາວຍັງນ້ອຍ,ພໍ່ຂອງນາງທີ່ຮ້ອງງິ້ວຕິເບດເປັນແລະແມ່ທີ່ຮ້ອງເພງພື້ນເມືອງເປັນ
ນັ້ນກໍສອນນາງຮ້ອງເພງຮ້ອງງິ້ວ,ເມື່ອຮອດ 6,7 ຂວບ,ນາງກໍ່ຮ້ອງເພງເປັນຈຳນວນ
ນ່ຶງແລ້ວ,ແລະຮັບຄວາມນິຍົມຊົມຊອບຂອງຄົນທັງຫຼາຍ ດ້ວຍສຽງເພງທີ່ດັງຫອງ
ແລະໄພເລາະມ່ວນຫູ.

ປີ 1956 ,ທ່ານນາງໄຊດັນໂຈວມາໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຄະນະສິນລະປະກອນທ້ອງຖ່ິນຢ່າງ
ເປັນທາງການ,ຈາກນັ້ນເຄ່ິງປີ,ຄ້ອມພໍດີສະຖາບັນດົນຕີຊຽງໄຮ່ມາຮັບສະຫມັກນັກສຶກ
ສາ,ທ່ານນາງໄຊດັນໂຈວມາ ກໍ່ກາຍເປັນນັກສຶກສາຂອງສະຖາບັນດົນຕີດ່ັງກ່າວຢ່າງ
ເປັນຈ່ັງບຸນ,ໃນສະຖາບັນດົນຕີຊຽງໄຮ້,ຜ່ານການຝຶກແອບຢ່າງທໍລະຫົດອົດທົນເປັນ
ເວລາດົນນານ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາໄດ້ຫັດເປັນສຽງຄໍອ່ອນຊ້ອຍອ້ອຍອ່ິນ,ດັງຫອງ
ແລະເຕັມໄປດ້ວຍກ່ິນອາຍຂອງເຜ່ົາຕິເບດ,ແຕ່ນັ້ນມາ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາຈ່ິງກ້າວ
ເຂົ້າໃນຫໍສິນລະປະທີ່ສະຫງ່າລາສີຢ່າງແທ້ຈິງ.

ໃນ 40 ກວ່າປີຈາກນັ້ນມາ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາໄດ້ໄປຮອດທຸກແຫ່ງຫົນຂອງພູພຽງ
ຊິງໄຮຕິເບດ,ສຽງເພງອັນໄພເລາະມ່ວນຫູຂອງນາງກໍ່ດັງໄປສູ່ທ່ົວປະເທດຈີນແລະ
ທ່ົວໂລກ.ແຕ່ຊຸມປີ 60 ສັດຕະວັດແລ້ວນີ້ມາຮອດປະຈຸບັນ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາເຄີຍ
ເດີນທາງໄປຢ້ຽມຢາມສະແດງຢູ່ 30ກວ່າປະເທດແລະເຂດແຄວ້ນຢ່າງເປັນລຳດັບ,
ກາຍເປັນຜູ່ຕາງຫນ້າທີ່ດີເລີດຂອງແມ່ຍິງເຂດຕິເບດຂອງປະເທດຈີນໃຫມ່,ຍັງໄດ້
ຮັບເລືອກຕັ້ງເປັນສະມາຊິກສະພາປຶກສາການເມືອງແຫ່ງຊາດຈີນຢ່າງມີກຽດ.

ກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້,ທ່ານນາງໄຊດັນໂຈວມາ ຮູ້ສຶກມີກຽດແລະປະຕິຍິນດີທີ່ສຸດ, ໃນ
ຖານເປັນສະມາຊິກສະພາປຶກສາການເມືອງ,ຂ້າພະເຈົ້ານັບມື້ນັບຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມ
ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ພວກເຮົາຂອງລັດ,ຢູ່ໃນສະພາປຶກສາການເມືອງ,ພວກເຮົາສາມາດວາງ
ຂ້ໍສະເຫນີແລະປະກອບຄວາມຄິດຄວາມເຫັນຂອງຕົນໃຫ້ແກ່ການສ້າງສາປະເທດ,
ທັງນີ້ໄດ້ສ່ອງແສງໃຫ້ເຫັນເຖິງບັນຍາກາດປະຊາທິປະໄຕການຮ່ວມມືຫຼາຍພັກແລະ
ຈິດໃຈປຶກສາຫາລືທາງການເມືອງຂອງປະເທດພວກເຮົາຢ່າງເຕັມທີ່.

ນາງໄຊດັນໂຈວມາບອກໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ວ່າ,ດຽວນີ້,ຄະນະສິນລະປະກອນຕິເບດໄປ
ສະແດງຢູ່ຕ່າງປະເທດ,ມີອິດທິພົນຊື່ສຽງນັບມື້ນັບສູງຂຶ້ນ,ທັງນີ້ແມ່ນແຍກອອກຈາກ
ການພັດທະນາຂອງຊາດບໍ່ໄດ້,ນາງຮູ້ສຶກພາກພູມໃຈຍ້ອນຕົນເປັນຄົນຈີນຜູ່ນ່ຶງ,ນາງ
ເວົ້າວ່າ,ພາຍຫລັງໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍແລ້ວ,ເຂດຕິເບດໄດ້ເກີດມີການປ່ຽນແປງແບບ
ປິ້ນຟ້າຂວ້ຳແຜ່ນດິນ,ໂດຍສະເພາະແມ່ນແຕ່ດຳເນີນການປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່
ພາຍນອກມານີ້,ພາລະກິດທຸກລາຍຄືການທ່ອງທ່ຽວເປັນຕົ້ນໄດ້ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງ
ຟົດຟື້ນ.

ນາງໄຊດັນໂຈວມາໄດ້ຮ້ອງເພງສັນລະເສີນຊີວິດການເປັນຢູ່ອັນໃຫມ່ອ່ຽມຂອງປະ
ຊາຊົນເຜ່ົາຕິເບດ,ກໍໄດ້ສ່ົງຕໍ່ມິດຕະພາບ,ເຮັດໃຫ້ເພື່ອນມິດພາຍໃນປະເທດແລະ
ຕ່າງປະເທດມີຄວາມເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນຕໍ່ເຂດຕິເບດ ດິນແດນລຶກລັບແຫ່ງນີ້, ເພື່ອນມິດ
ທັງຫຼາຍຂອງມາກາວໄດ້ສ້າງມູນນິທິສິນລະປະກຳ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາໄປສະແດງຢູ່
ມາກາວທ່ານນາງໄຊດັນໂຈວມາໄດ້ປ່ຽນແປງຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດຕໍ່ເຂດຕິເບດຂອງ
ເພື່ອນມິດພົ້ນທະເລຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍດ້ວຍສຽງເພງອັນໄພເລາະຂອງຕົນ.

ນາງໄຊດັນໂຈວມາຍຶດຫມັ້ນພັດທະນາສິນລະປະຂອງຊົນເຜ່ົາຕົນ,ແລະເຫັນວ່າ

ຖ້າວ່ານັກຮ້ອງເພງຊົນເຜ່ົາຫ່າງເຫີນຈາກດິນແດນບ້ານເກີດຂອງຕົນ,ຊີວິດສິນລະ
ປະກໍ່ຈະບໍ່ຫມັ້ນຍືນ,ນາງຍັງຈື່ໄວ້ຢ່າງບໍ່ມີວັນລືມວ່າ,ໃນມື້ນ່ຶງຂອງປີ 1956 ,ທ່ານ
ນາຍົກລັດຖະມົນຕີໂຈວເອີນໄລ ທີ່ເອົາໃຈໃສ່ແລະຮັກຫອມນາງມາໂດຍຕະຫຼອດ
ນັ້ນເຄີຍເວົ້າຕໍ່ນາງວ່າ:ເຈົ້າເປັນນັກຮ້ອງເຜ່ົາຕິເບດ,ບໍ່ຄວນຫ່າງ ເຫີນຈາກຊົນເຜ່ົາ
ຕົນ,ຖ້າບໍ່ດັງນັ້ນ,ສິນລະປະຂອງເຈົ້າກໍຈະບໍ່ມີພະລັງຊີວິດອັນຍືນຍົງ.ຄຳສ່ັງສອນທີ່ເຫັນ
ກວ້າງມອງໄກຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີໂຈວເອີນໄລໄດ້ກະ ຕຸ້ນໃຈ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາ
ຢ່າງເລິກເຊ່ິງ,ໃນປີທີ່ຮຽນຈົບຈາກມະຫາວິທະຍາໄລ, ນາງກໍ່ກັບຄືນບ້ານເກີດຂອງຕົນ
ຢ່າງບໍ່ລ່ັງເລໃຈ,ກາຍເປັນນັກຮ້ອງເພງທຳມະດາຜູ່ນ່ຶງຂອງຄະນະສິນລະປະກອນເຂດ
ຕິເບດ,ນາງໄປສະແດງໃຫ້ຊາວລ້ຽງສັດຢູ່ຊົນນະບົດເລື່ອຍໆ,ຮັກສາການພົວພັນຢ່າງ
ສະເຫນີດແຫນ້ນກັບປະຊາຊົນຜູ່ອອກແຮງງານ,ດູດຮັບທາດບຳລຸງຈາກພື້ນເມືອງຢ່າງ
ບໍ່ຢຸດຢັ້ງ.

ນາງໄຊດັນໂຈວມາເວົ້າວ່າ:ປະເທດພວກເຮົາມີ 56 ຊົນເຜ່ົາ,ແຕ່ລະຊົນເຜ່ົາລ້ວນແຕ່
ມີເອກະລັກພິເສດຂອງຕົນ,ກ່ອນອື່ນຕ້ອງຮັກສາວັດທະນະທຳ ສິນລະປະແລະຈຸດພິ
ເສດຂອງເຜ່ົາຕົນ,ພ້ອມກັນນັ້ນ,ກໍ່ຕ້ອງອອກໄປຮ່ຳຮຽນເລື້ອຍໆ,ເຮັດແນວນີ້, ຊົນເຜ່ົາ
ນ່ຶງຈ່ຶງສາມາດມີການຂະຫຍາຍຕົວແລະກ້າວຫນ້າ,ຂ້າພະເຈົ້າໄປສະແດງແລະໃຫ້
ສຳພາດຢູ່ປະເທດຕ່າງໆ,ສະເຫນີສິນລະປະວັດທະນະທຳຂອງເຂດຕິເບດ ດ້ວຍສຽງ
ຂອງຕົນ,ໃນຖານເປັນສິນລະປ່ິນຜູ່ນ່ຶງ,ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງແມ່ນສ່ົງຕໍ່ຄວາມ
ສວຍງາມຂອງເຂດຕິເບດໃນຊູ່ມື້ນີ້ຕໍ່ທ່ົວໂລກດ້ວຍສຽງເພງຂອງຕົນ,ຢູ່ຈີນ,ຊົນເຜ່ົາ
ບໍ່ວ່ານ້ອຍໃຫຍ່,ລ້ວນແຕ່ສະເຫມີພາບກັນ,ແຕ່ລະຊົນເຜ່ົາລ້ວນແຕ່ຄວນຮັກສາມໍລະ
ດົກວັດທະນະທຳຂອງຕົນ,ສ່ົງເສີມວັດທະນະທຳແລະສິນລະປະຂອງເຜ່ົາຕົນໃຫ້ຈະ
ເລີນຮຸ່ງເຮືອງຍ່ິງດີກວ່າເກ່ົາບົນພື້ນຖານທີ່ບໍ່ຫ່າງເຫີນຈາກສີສັນພິເສດຂອງເຜ່ົາຕົນ.

ໃນເວລາການສຳພາດໃກ້ຈະສິ້ນສຸດລົງ,ນາງໄຊດັນໂຈວມາ ອົດກັ້ນຄວາມຕື້ນຕັນ
ໃຈຂອງຕົນບໍ່ໄດ້,ເລີຍຮ້ອງເພງພາສາຕິເບດສອງຄຳທີ່ຊື່ວ່າຂໍໃຫ້ພວກເຮົາຈ່ົງພົບ
ກັນໃຫມ່.ນາງອະທິບາຍວ່າ,ເນື້ອເພງສອງປະໂຫຍກນີ້ັຫມາຍຄວາມວ່າຂໍໃຫ້ພວກ
ເຮົາຈົງພົບກັນໃຫມ່,ບໍ່ພັດພາກຈາກກັນຈົນເທົ່ົາໃດໆ.ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ຮັກແພງກັນ,
ຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າຈ່ົງມີສຸກຂະພາບເຂັ້ມແຂງແລະມີອາວຸຫມັ້ນຂວັນຍືນ.