ສະຖານີວິທະຍຸສາກົນແຫ່ງປະເທດຈີນພະແນກພາສາລາວ
1/block/ad_banner _21.htm" -->
China Radio International
ຂ່າວ​ພາຍ​ໃນ​
  ປະ​ເທດ
ຂ່າວ​ຕ່າງປະ​ເທດ
   ການເມືອງ
   ເສດຖະກິດ
   ວັດທະນະທຳ
   ສັງຄົມ
   ຮຽນພາສາຈີນ

ຄວາມຈິງ 14 ມີນາຕິເບດ

ປາເລັສຕິນອິສຣາແອນ

ສະຖານະການອິຣັກ

ງານກິລາໂອລິມປິກ
ປັກກິ່ງປີ2008
ອ່ານຕໍ່...>>
(GMT+08:00) 2004-10-11 21:20:14    
ມະຫາ​ກະສັດ​ຖາງ​ແທ້​ຈົ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ມັກ​ຄົນ​ມາ​ລູບ​ແຄ່ງ​ເລຍ​ຂາ

cri
ເມື່ອ​ຄ.ສ.ປີ632,ຢູ່​ປະ​ເທດ​ຈີນ​ກໍ​ພໍດີ​ແມ່ນ​ສະ​ໄໝ​ລາດ​ຊະ​ວົງ​ທາງ​ທີ່​ມະຫາ​ກະສັດຖາງ​​ແທ້​ຈົ່ງຄອງ​ລາດຊະ​ສົມບັດ.ມີ​ບັນນາລັກ​ຜູ່​ໜຶ່ງ​ຊື່ວ່າ ຢູສື້ນານ​ໄດ້​ຂຽນ​ໜັງສື​ເຫຼັ້ມໜ່ຶງ​ທີ່​ສັນລະ​ເສີນ​ມະຫາ​ກະສັດ​​ຖາງ​ແທ້​ຈົ່ງວ່າ ​ເພີ່ນ​ເປັນ​ຜູ່​ມີ​ປີຊາ​ສາມາດ​ໃນ​ການບ້ານ​ເມືອງ​ແລະ​ວິທະ ຍາ​ຍຸດ​ກໍ​ເກັ່ງ.​ເມື່ອ​ແຕ່ງ​ໜັງສື​ເຫຼັ້ມນີ້​ແລ້ວ,ກໍ​ເອົາ​ໄປ​ທູນ​ຖວາຍ​ມະຫາ​ກະສັດຖາງ​​ແທ້​ຈົ່ງ.
ທ່ານຢູສື້ນານ​ນຶກ​ວ່າ,​ເມື່ອ​ມະຫາ​ກະສັດຖາງ​ແທ້​ຈົ່ງອ່ານໜັງສື​ເຫຼັ້ມນີ້​ແລ້ວ,​ແນວ​ໃດ​ກໍ່​ຕ້ອງ​ຍ້ອງ​ຍໍເຂົາ​ໂລດ,ບາງທີ​ຍັງ​ຈະ​ເລື່ອນ​ຊັ້ນ​ເລື່ອນ​ຍົດ​ໃຫ້​ອີກ​ກໍ​ເວົ້າບໍ່ຊ່າງ.​ແຕ່​​​ໃຜ​ກໍ່​ບໍ່​ນຶກ​ເລີຍ​ວ່າ,​ເມື່ອ​ມະຫາ​ກະສັດຖາງ​ແທ້​ຈົ່ງ​ອ່ານໜັງສື​ເຫຼັ້ມນີ້​ແລ້ວ,ຊ້ຳພັດ​ແຕ່ງ​ຄົນ​ໄປ​ຮຽກທ່ານ ຢູສື້ນານມາ​ເຂົ້າ​ເຝົ້າ,​ແລ້ວ​ຊົງ​ພະ​ກະ​ແສ​ດຳລັດ​ຕໍ່​ເຂົາວ່າ:"ທ່ານ​ຕີ​ລາຄາ​ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ສູງ​ເກີນ​ໄປ​ແລ້ວ,ພະ​ອົງ​​ເຮົາ​ແມ່ນ​ດີ​ກ​ວ່າ​ມະຫາ​ກະສັດຊຸຍ​ຢາງ​ຕີ້​ໃນ​ລາດ​ຊະ​ວົງ​ກ່ອນ​ໜ້ອຍ​ດຽວ​ທໍ່ ນັ້ນດອກ." ທ່ານຢູສື້ນານເວົ້າວ່າ,"ຂ້າພະບາດ​ເປັນ​ບັນນາລັກ,ກໍ່​ຮູ້​ເລື່ອງ​ປະຫວັດສາດ​ຈຳນວນ​ໜ່ຶງ,ຕາມ​ຂໍ້​ສັງ​ເກດ​ຂອງ​ຂ້າພະບາດ​ເຫັນ​ວ່າ,ຖ້າ​ທຽບ​ກັບ​ຊຸມ​ມະຫາ​ອຸ​ຕະມະ​ປາງ​ບູຮານ​ແລ້ວ,ພະ​ອົງ​ແມ່ນ​ເກັ່ງ​ລື່ນ​ພວກ​ເພີ່ນ​ຫຼາຍ."ພະ​ເຈົ້າຖາງ​ແທ້​ຈົ່ງ​ເວົ້າ​ແກ​ມຫົວ​ວ່າ,"ພະ​ອົງ​​ເຮົາ​ປີ​ນີ້​ມີ​ພະ​ຊົນມາຍຸ​ໄດ້​ພຽງ33​ປີ,​ແລະ​ຫາ​ກໍ່​ຂຶ້ນສະ​ເຫວີຍ​ລາດ​ໄດ້​ພຽງ6​ປີ​ທໍ່​ນັ້ນ,ທຸກ​ສິ່ງ​ທຸກ​ຢ່າງ​ແມ່ນ​ຫາ​ກໍ່​ເລີ່ມເຮັດ​ເລີ່​ມທຳ,ປະຈຸ​ບັນ​ນີ້,ທ່ານ​ກໍ​ສັງ​ເກດ​ເຫັນ​ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ໃນ​ຍາມ​ເລີ່​ມຕົ້ນທໍ່​ນັ້ນ,​ແຕ່​ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ຮູ້​ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ຕໍ່​ໄປ​ພາຍ​ໜ້າ​ຈະ​ເປັນ​ແນວ​ໃດ​ເທື່ອ,​ແລ້ວ​ຈະ​ມາ​ໃຫ້​ຂໍ້ສະຫຼຸບ​ໄດ້​ຈັ່ງ​ໃດ?" ທ່ານຢູສື້ນານພັດ​ເວົ້າວ່າ,"​ເມື່ອ​ສັງ​ເກດ​ເບ່ິງ​ອາ​ດີດ​ຂອງ​ຄົນ​ຜູ່​ໜ່ຶງ​ແລ້ວ​ກໍ່​ຈະ​ສາມາດ​ຮູ້​ຄົນ​ຜູ່ນັ້ນ​ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ,​ເມື່ອ​ສັງ​ເກດ​ເບິ່ງ​ຄົນ​ຜູ່​ນັ້ນ​ໃນ​ອະດີດ​ແລະ​ໃນ​ປະຈຸ​ບັນນັ້ນກໍ​ຈະ​ທຳນາຍ​ອະນາຄົດ​ຂອງ​ເຂົາ​ໄດ້,​ເມື່ອ​ສັງ​ເກດ​ຈາກ​ການ​ກະທຳ​ຂອງ​ພະ​ອົງ​ໃນ​ອະດີດ​ແລະ​ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ​ແລ້ວ,​ແນວ​ໃດ​ອະນາຄົດ​ຂອງ​ພະ​ອົງ​ກໍ່​ຈະ​ມີ​ແຕ່ດີກ​ວ່າ​ປະ​ຈຸ​ບັນ."​ໃນ​ຂະນະ​ນີ້, ທ່ານ​ເວ້​ເຈິ່ງທີ່​ຢືນ​ຢູ່ຂ້າງ​ຫັ້ນ​ແຕ່​ດົນ​ແລ້ວນັ້ນກໍ່​ເວົ້າສອດ​ຂຶ້ນວ່າ:"​ເມື່ອ​ສັງ​ເກດ​ຈາກ​ປະຫວັດ ສາດ​ແລ້ວ,ມະຫາ​ກະສັດ​ທັງຫຼາຍມີ​ຫຼາຍອົ​ງ​ແມ່ນ​ຊ່າງ​ສະ​ເໝີ​ຕົ້ນ,​ແຕ່​ອົງ​ທີ່​ຊ່າງ​ສະ​ເໝີ​ປາຍ​ນັ້ນພັດ​ມີ​ໜ້ອຍ.ຖ້າ​ພະ​ອົງ​ຫາກ​ສາມາດ​ດຳ​ເນີນ​ພະລາດ​ຊະ​ກໍ​ລະນີຍະ​ກິດ​ຄື​ຫາ​ກໍ່​ຂຶ້ນສະ​ເຫວີຍ​ລາດນັ້ນຕະຫຼອດ​ໄປ​ແລ້ວ,ກໍ່​ຈະ​ເປັນ​ການ​ດີ​ທີ່​ສຸດ."ມະຫາ​ກະສັດ ຖາງແທ້ຈົ່ງຟັງ​ແລ້ວ,ກໍ່​ຕອດ​ພະ​ເກດ​ນຳ​ໂລດ,​ແລ້ວ​ເວົ້າຕໍ່ທ່ານຢູສື້ນານວ່າ:"ສະນັ້ນ,ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ໄດ້​ວ່າ,ດຽວ​ນີ້,ທ່ານ​ໃຫ້​ຂໍ້​ສະຫຼຸບ​ໄວ​ໂພດ.ຖ້າພະ​ອົງ​ເຮົາ​ຫາກ​ສາມາດ​ຊ່າງ​ສະ​ເໝີ​ຕົ້ນສະ​ເໝີ​ປາຍ​ແທ້​ແລ້ວ,ໜັງສື​ຂອງ​ທ່ານ​ເຫຼັ້ມນີ້​ກໍ​ຍັງ​ຈະ​ແຜ່ຜາຍ​ໄປ​ຮອດ​ຄົນ​ຮຸ້ນ​ຫຼັງ​ໄດ້,ຖ້າວ່າ​ພະ​ອົງ​ເຮົາຫາກ​ຊ່າງ​ແຕ່​ສະ​ເໝີ​ຕົ້ນບໍ່ຊ່າງ​ສະ​ເໝີປາຍ​ຄື​ກັນ​ກັບ​ມະຫາ​ກະສັດ​ບາງ​ອົງ​ໃນ​ປະຫວັດ ສາດ​ແລ້ວ,ທ່າ​ນພັດ​ມາຕີ​ລາຄາ​ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ສູງ​ປານ​ນີ້,ກໍ​ຢ້ານ​ຄົນ​ຮຸ້ນ​ຫຼັງຈະ​ພາກັນ​ຫົວ​ຂວັນ​ທ່ານ​ທໍ່ນັ້ນ​ແລ້ວ."
​ເມື່ອ​ໄດ້​ຟັງ​ຄວາມ​ເວົ້າຂອງ​ມະຫາ​ກະສັດຖາງແທ້ຈົ່ງແລ້ວ,ທ່ານຢູສື້ນານກໍ່​ລະອາຍ​ຈົນ​ໜ້າ​ແດງ​ຂຶ້ນກັບ​ບ່ອນ,​ແລະ​ກໍ​ຟ້າວ​ນ້ອມ​ເກົ້າກາບ​ບັງຄົມ​ທູນ​ລາ​ໄປ.
ມີ​ເທື່ອ​ໜຶ່ງ,ມະຫາ​ກະສັດຖາງແທ້ຈົ່ງ​ພວມ​ສະ​ເດັດ​ເບີຍ​ພະ​ອາລົມ​ຢູ່​ໃນ​ພະ​ລາຊະ​ອຸທິ ຍານ,ພໍ​ສະ​ເດັດ​ໄປ​ຮອດ​ກ້ອງຕົ້ນ​ໄມ້​ໃຫຍ່​ຕົ້ນໜ່ຶງ,ກໍ​ປະກົດ​ເຫັນ​ຕົ້ນ​ໄມ້ຕົ້ນ​ນີ້​​ໃຫຍ່​ຕັ້ງສາມ​ສີ່​ອູ້ມ,ລຳ​ກໍ​ຊື່​ຈິດ​ປິດ​ສູງ​ຈຸ​ຟ້າ,​ໃບ​ກໍ​ດົກໜາຈົນ​ລົມ​ພັດ​ບໍ່​ຊອດ,ຢູ່​ກ້ອງຕົ້ນ​ໄມ້​ກໍ​ຮົ່ມ​ເຢັນ,​ເຂົ້າ ຊົ້ນຝົນ​ບໍ່​ຮຳ.ພະ​ອົງ​ຮູ້ສຶກ​ຊື່ນ​ພະ​ໄທ​ເປັນ​ຢ່າງ​ຍິ່ງ​ແລະ​ສະ​ເດັດ​ອ້ອມ​ຕົ້ນ​ໄມ້ຕັ້ງຫຼາຍຮອບ​ທັງ​ອຸທານ​ວ່າ,"​ໂອ,ຈັ່ງ​ແມ່ນ​ຕົ້ນ​ໄມ້​ໃຫຍ່​ທີ່​ຫາ​ຍາກ​ແທ້ໆ."
ໃນຂະນະນີ້,ພໍດີທ່ານຢູເວີນສື້ຈີ ຜູ່​ເປັນ​ນາຍ​ກຳກັບ​ການ​ເປັນ​ຢູ່​ຂອງ​ເຈົ້າຊີວິດ​ນັ້ນກໍ​ຢູ່​ຄຽງ​ຂ້າງ​ຫັັ້ນ,ພໍ​ເຫັນມະຫາ​ກະສັດຖາງແທ້ຈົ່ງອອນ​ຊອນ​ນຳ​ຕົ້ນ​ໄມ້​ໃຫຍ່​ຕົ້ນນີ້,ກໍ​ເວົ້າປະຈົບ ປະ​ແຈງ​ຂຶ້ນທັນທີ​ວ່າ,"ຂ້າພະບາດ​ກໍ​ເຄີຍ​ໄປ​ຫຼາຍບ້ານ​ຫຼາຍ​ເມືອງ​ແລ້ວ,​ແລະ​ກໍ່​ເຄີຍ​ເຫັນ​ຕົ້ນ​ໄມ້​ແນວ​ດີ​ມາ​ຫຼາຍ​ແລ້ວ,​ແຕ່​ບໍ່​ເຄີຍ​ເຫັນ​ຕົ້ນ​ໄມ້​ໃຫຍ່​ທີ່​ໜ້າ​ງຶດ​ງໍ້​ຄື​ແນວ​ນີ້​ຈັກ​ເທື່ອ.ມີ​ແຕ່​ມາ​ຕິດຕາມ​ພະ​ອົງ​ທໍ່​ນັ້ນຈຶ່ງ​ໄດ້​ມີ​ບຸນ​ວາດ​ສະໜາ​ປານ​ນີ້.​ເ​ບິ່ງ​ລຳ​ມັນ​ກໍ່​ໃຫຍ່​ສູງ​ຈິດ​ປິດ​ທັງ​ສະຫງ່າ​ອົງອາດ​ທີ່​ສຸດ,​ເໝືອນ​ກັບ​ພະ​ວໍລະ​ຮູບ​ອັນ​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ຂອງ​ພະ​ອົງ.ຕົ້ນ​ໄມ້​ທີ່​ໜ້າ​ອັດ ສະ​ຈັນ​ແນວ​ນີ້,ມີ​ແຕ່​ຢູ່​ພະ​ລາຊະ​ອຸທິຍານ​ທໍ່​ນັ້ນຈຶ່ງ​ມີ​ຂຶ້ນ​ແລະ​ສົມ​ມາ​ສົມຄວນ."
ຄວາມປະຈົບປະ​ແຈງ​ຂອງ​ທ່ານຢູເວີນສື້ຈີເຫຼົ່ານີ້​ຍິ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມະຫາ​ກະສັດຖາງແທ້ຈົ່ງ ຟັງ​ບໍ່​ເຂົ້າຫູ,ພະ​ອົງ​ຊົງ​ເຫຼືອດພະ​ເນ​ດ​ໃສ່​ເຂົາ​ຕັ້ງຫຼາຍ​ເທື່ອ,​ເພື່ອ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຊົາ​ເວົ້າຖະ​ແລງ​ແປງ​ວາດ​ນັ້ນສາ.​ແຕ່​ປານ​ນັ້ນທ່ານຢູເວີນສື້ຈີ​ກໍ່​ຍັງ​ອ່ານ​ບໍ່​ອອກ​ຈັກ​ດີ້,​ແຮ່ງ​ເວົ້າກໍ່​ແຮ່ງ​ຂຶ້ນ​ໃຈ. ມະຫາ​ກະສັດຖາງແທ້ຈົ່ງອົດ​ບໍ່​ລົນ​ທົນ​ບໍ່​ໄຫວ,​ກໍ່​ເລີຍ​ເວົ້າ​ເຂກ​ໜ້າ​ຂຶ້ນວ່າ:"ທ່ານເວ້ເຈິ່ງ​ເຄີຍ​ເຕືອນ​ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ເລື່ອຍໆ​ວ່າ,ຢ່າ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໃກ້ຊິດ​ກັບ​ຄົນ​ຜູ່​ມັກ​ລູບ​ແຄ່ງ​ເລຍ​ຂາ,ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ບໍ່ ຄ່ອຍ​ຮູ້​ວ່າ​ຄົນ​ຜູ່​ມັກ​ລູບ​ແຄ່ງ​ເລຍ​ຂານັ້ນ​ແມ່ນ​ໃຜ,ມາ​ມື້​ນີ້,ພະ​ອົງ​ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ຮູ້​ວ່າ,ຄົນ​ຜູ່​ມັກ​ລູບ ​ແຄ່ງ​ເລຍ​ຂາ​ກໍ່​ແມ່ນ​ທ່ານ​ນັ້ນ​ເອງ."ຄວາມ​ເວົ້າດ່ັງກ່າວ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຢູເວີນສື້ຈີໜ້າ​ແດງ​ຂຶ້ນ ຢ່າງ​ໝົດ​ທ່າ​ເອົາ​ໂລດ.​ໃນ​ສະ​ໄໝມະຫາ​ກະສັດຖາງແທ້ຈ່ົງຄອງ​ອຳນາດ​ນັ້ນ,ທ່ານຢູເວີນ ສື້ຈີບໍ່​ໄດ້ຮັບ​ຄວາມ​ໄວ້​ພະ​ໄທ​ນຳ​ເລີຍ.