|
ເລື່ອງ "ເສີງເຢຊຽວເຫີ ປ້າຍເຢຊຽວເຫີ" ແປວ່າ "ໄດ້ຍ້ອນຊຽວເຫີ ເສຍກໍ່ຍ້ອນຊຽວເຫີ" ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນຕອນປາຍສະໄໝລາຊະວົງສິນ, ເປັນເລື່ອງທີ່ເລົ່າເຖິງຊຽວເຫີແລະຫານຊິນ ເສນາບໍດີສຳຄັນເຊິ່ງເປັນຜູ່ກໍ່ຕັ້ງລາຊະວົງຮັ້ນຕາເວັນຕົກ.
ຊືມາຊຽນ ນັກປະຫວັດສາດ ທັງເປັນນັກວັນນະຄະດີໃນສະໄໝລາຊະວົງຮັ້ນຕາເວັນຕົກຂອງຈີນໄດ້ບັນທຶກໄວ້ວ່າ, ຫານຊິນໃນຍາມຍັງນ້ອຍ ກໍມັກອ່ານຕຳລາພິໄຊສົງຄາມ ມັກຫຼິ້ນດາບຟັນດາບ, ແຕ່ຍ້ອນຄອບຄົວທຸກຍາກຈົນລ້ຽງຕົນເອງບໍ່ໄດ້, ເຄີຍໄປຂໍທານເພື່ອລ້ຽງຊີບ, ແລະກໍເຄີຍຖືກຢຽດຫຍາມດ້ວຍການບັງຄັບໃຫ້ຄານຜ່ານຫວ່າງຂາ. ເມື່ອທ້າຍສະໄໝລາຊະວົງສິນ, ລາຊະສຳນັກເປື່ອຍເຍື່ອຍ, ກົດຂີ່ມວນຊົນເປັນຂ້ອຍຂ້າ, ປະຊາຊົນເດືອດຮ້ອນບໍ່ສາມາດຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ, ພາໃຫ້ຊາວນາລຸກຮືຂຶ້ນຕໍ່ຕ້ານຢ່າງຂະໜາດໃຫຍ່ຄັ້ງທຳອິດໃນປະຫວັດສາດຈີນ ຄືການລຸກຮືຂຶ້ນທີ່ນຳພາໂດຍເສິນເຊິງແລະອູກວາງ. ໃນເວລາຊຽງລຽງ ຂຸນນາງລັດສູຂ້າມຜ່ານແມ່ນ້ຳຫວຍເຫີເພື່ອຕອບສະໜອງການລຸກຮືຂຶ້ນຂອງເສິນເຊິງອຸກວາງ, ຫານຊິນໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງທັບຊຽງລຽງ. ພາຍຫຼັງມາ ຊຽງລຽງໄດ້ເສຍຊີວິດໃນການສູ້ລົບ, ຫານຊິນໄດ້ຢູ່ໃຕ້ການນຳພາຂອງຊຽງອີ ແມ່ທັບຂອງຊຽງລຽງ, ແຕ່ຊຽງອີບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຫານຊິນດຳລົງຕຳແໜ່ງສຳຄັນ, ພຽງແຕ່ໃຫ້ເປັນຂ້າລາຊະການຊັ້ນຕ່ຳທໍ່ນັ້ນ. ຫານຊິນໄດ້ສະເໜີຂໍ້ສະເໜີໃຫ້ຊຽງອີຫຼາຍເທື່ອ ແຕ່ຊຽງອີກໍບໍ່ຮັບເຫັນດີນຳຈັກເທື່ອ.
ຕົ້ນສະໄໝລາຊະວົງຮັ້ນຕາເວັນຕົກ, ລິວປາງ ພະລາຊາຮັ້ນໄດ້ເຄື່ອນທັບເຂົ້າສູ່ຮັ້ນຈົງ, ຫານຊິນເລີຍໜີຈາກລັດສູເຂົ້າຮ່ວມກອງທັບລັດຮັ້ນ. ຫານຊິນຢາກໂປໂລພົ້ນເພິ່ນ, ແຕ່ພາຍຫຼັງເຂົ້າຮ່ວມກອງທັບລັດຮັ້ນແລ້ວກໍໄດ້ເປັນແຕ່ຂ້າລາຊະການຊັ້ນຕ່ຳທີ່ບໍ່ມີອຳນາດເອີ້ນວ່າ "ລຽນອາວ" ເທົ່ານັ້ນ. ພາຍຫຼັງມາໂດຍມີຄົນແນະນຳ, ລິວປາງໄດ້ໃຫ້ຫານຊິນເປັນນາຍທະຫານທີ່ຄຸ້ມຄອງສະບຽງອາຫານ. ເມື່ອເປັນຈັ່ງຊັ້ນ ຫານຊິນກໍໄດ້ມີໂອກາດຮູ້ຈັກກັບຊຽວເຫີ ເຈົ້າໜ້າທີ່ໃຫຍ່ດ້ານພະລາທິການ. ຊຽວເຫີຟັງຫານຊິນວິຈານການທະຫານ ຮູ້ສຶກວ່າມີເຫດມີຜົນທີ່ສຸດ. ເມື່ອໄປຮອດເມືອງໜານເຈິງ ເມືອງເອກຮັ້ນຈົງ, ຫານຊິນເຫັນວ່າຕົນເອງຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການເລື່ອນຕຳແໜ່ງ, ເລີຍໜີໄປຢ່າງບໍ່ສັ່ງບໍ່ລາ. ເມື່ອຊຽວເຫີໄດ້ຍິນຂ່າວນີ້ ກໍໄລ່ຕາມໄປໃນຍາມກາງຄືນ. ນີ້ກໍແມ່ນຕຳນານເລື່ອງ "ຊຽວເຫີໄລ່ຕາມຫານຊິນໃຕ້ແສງເດືອນ".
ໂດຍມີຊຽວເຫີອອກແຮງແນະນຳສຸດຂີດ, ລິວປາງ ພະລາຊາລັດຮັ້ນຈຶ່ງແຕ່ງຕັ້ງຫານຊິນໃຫ້ເປັນແມ່ທັບ. ຫຼັງຈາກນັ້ນສາມປີ, ຫານຊິນໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມສາມາດດ້ານການທະຫານຂອງຕົນ, ຊ່ອຍເຫຼືອລິວປາງບຸກຍຶດເອົາລັດອຽນ ລັດຈ້າວ ລັດເວິຍແລະລັດສີເປັນຕົ້ນຕາມໆກັນ, ພາຍຫຼັງມາໄດ້ເອົາຊະນະຊຽງອີ, ແລ້ວໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນສົງຄາມລະຫວ່າງລັດຮັ້ນກັບລັດສູ. ລິວປາງໄດ້ໂຮມປະເທດຈີນເຂົ້າເປັນເອກະພາບກັນໃນທີ່ສຸດ. ພາຍຫຼັງມາ ຫານຊິນໄດ້ຮັບພະລາຊະທານຍົດຖາບັນດາສັກເປັນເຈົ້າພະຍາສີ ເຈົ້າພະຍາສູ. ພາຍຫຼັງມາ, ມີຄົນລາຍງານວ່າຫານຊິນຢາກກໍ່ການກະບົດ, ເລີຍຖືກຫຼຸດຍົດຖາບັນດາສັກລົງເປັນພະຍາຫວຍອິນ.
ໃນປີທີ 11 ສະໄໝຮັ້ນກາວຕີ້, ລິວປາງພວມປາບການກະບົດຂອງເສີນຊີຢູ່ແນວໜ້າ, ມີຄົນລາຍງານຢ່າງລັບໆວ່າຫານຊິນສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດກັບເສີນຊີ, ຢາກຂ້າມະເຫສີຫລຸຍແລະອົງມົງກຸດລາຊະກຸມານ. ມະເຫສີຫລຸຍເລີຍຫາລືກັບຊຽວເຫີ, ໃຫ້ຊຽວເຫີອອກໜ້າເວົ້າຕໍ່ຫານຊິນວ່າເສີນຊີຖືກຕີແພ້ແລ້ວ, ໃຫ້ຫານຊິນເຂົ້າມາສະຫຼອງໄຊຊະນະກັນຢູ່ພະລາຊາວັງໃນທັນທີ. ຫານຊິນເຊື່ອໃຈຊຽວເຫີ, ເລີຍເຂົ້າພະລາຊະວັງ. ມະເຫສີຫລຸຍກໍສັ່ງໃຫ້ທະຫານອົງຄະລັກມັດຫານຊິນໄວ້, ບໍ່ທັນໄດ້ໄຕ່ສວນກໍຕັດຄໍໂລດ.
ຍ້ອນຊຽວເຫີແນະນຳ ຫານຊິນຈຶ່ງຖືກແຕ່ງໃຫ້ເປັນແມ່ທັບ, ແລະກໍ່ຍ້ອນຊຽວເຫີວາງກົນອຸບາຍຈຶ່ງຖືກຕັດຄໍ. ຄົນທັງຫຼາຍຮູ້ສຶກເສຍດາຍຕໍ່ການຕາຍຂອງຫານຊິນ, ແລະເນັ້ນໜັກປັດໄຈພາຍນອກ, ສະນັ້ນກໍສະຫຼຸບດ້ວຍຄຳພັງເພີຍວ່າ "ເສີງເຢຊຽວເຫີ ປ້າຍເຢຊຽວເຫີ"ແປວ່າ "ໄດ້ ຍ້ອນຊຽວເຫີ ເສຍກໍຍ້ອນຊຽວເຫີ".
ປະຈຸບັນ ຢູ່ຮັ້ນເສິງຫຼີ ເມືອງເພິ້ຍແຂວງຈຽງຊູ, ຮູບປັ້ນຂອງຈາງລຽງ ຊຽວເຫີແລະຫານຊິນ ເຊິ່ງເປັນບຸກຄົນເດັ່ນໃນໄລຍະຕົ້ນລາຊະວົງຮັ້ນໄດ້ຕັ້ງວາງຢູ່ຄຽງຂ້າງຮູບປັ້ນຂອງລິວປາງ. ຈາງລຽງ ເປັນຜູ່ສະຫຼາດຫຼັກແຫຼມ, ເມື່ອໄດ້ສ້າງຊື່ສສຽງແລ້ວກໍຖອນຕົວ ບໍ່ຮັບລາຊະການໃນລາຊະສຳນັກ, ຈຶ່ງໄດ້ຮັກສາຊີວິດໄວ້; ຊຽວເຫີ ເປັນຄົນຊື່ສັດ ມີຄຸນງາມຄວາມດີສູງທັງບອກໄດ້ໃຊ້ຟັງ, ຈຶ່ງໄດ້ຕາຍເຖົ້າຕາຍແກ່; ຫານຊິນ ຜູ່ເກັ່ງກ້າຫົວແຫຼມ, ລະເລີຍໜ້າທີ່ການງານ, ຈຶ່ງຖືກຂ້າຕາຍໃນທີ່ສຸດ.
|
