|
|
 |
| (GMT+08:00)
2005-02-23 14:31:17
|
 |
|
ຊັບພະຍາກອນນ້ຳ
cri
Author: li
ມີຄົນເວົ້າວ່າ,ໜ່ວຍໂລກຂອງພວກເຮົາຄວນເອີ້ນເປັນບານນ້ຳ. ນີ້ກໍມີເຫດຜົນໃນລະດັບໃດໜຶ່ງ,ເພາະວ່າໜ່ວຍໂລກທີ່ພວກເຮົາດຳລົງຊີວິດຢູ່ນີ້ມີນ້ຳ,ເນື້ອທີ່ພາຍນອກມີ 71% ຖືກນ້ຳປົກຫຸ້ມ. ຈາກທ້ອງຟ້າຮອດໃຕ້ດິນ,ຈາກແຜ່ນດິນເທິງບົກຮອດທະເລ,ຢູ່ທຸກແຫ່ງຫົນລ້ວນແຕ່ມີນ້ຳ. ແຕ່ວ່າຢູ່ໜ່ວຍໂລກນີ້ບໍ່ແມ່ນວ່າບ່ອນໃດກໍມີນ້ຳຈືດ.
ນ້ຳບົນໜ່ວຍໂລກ,ເຖິງວ່າມີປະລິມານຢ່າງຫຼວງຫຼາຍກໍຕາມ,ແຕ່ສ່ວນທີ່ຄົນທັງຫຼາຍສາມາດໃຊ້ໃນການຜະລິດແລະການດຳລົງຊີວິດໂດຍກົງນັ້ນພັດໜ້ອຍທີ່ສຸດ. ກ່ອນອື່ນ,ນ້ຳທະເລທັງເຄັມທັງຂົມ,ກິນບໍ່ໄດ້,ຫົດດິນບໍ່ໄດ້,ແລະຍາກທີ່ຈະໃຊ້ໃນດ້ານອຸດສາຫະກຳ. ຖັດມາ,ນ້ຳຈືດມີແຕ່ກວມປະມານ 2,6% ຂອງຍອດປະລິມານນ້ຳເທົ່ານັ້ນ,ໃນນັ້ນ ສ່ວນຫຼາຍທີ່ສຸດຄືປະມານ 99% ເປັນນ້ຳກ້ອນຢູ່ສອງຂົ້ວໂລກເໜືອໃຕ້ແລະດິນນ້ຳກ້າມທີ່ຫ່າງໄກຈາກມວນມະນຸດ,ໃຊ້ບໍ່ໄດ້,ມີແຕ່ນ້ຳຈືດບໍ່ຮອດ 1% ກະຈັດກະຈາຍຢູ່ໃນບຶງໜອງ,ແມ່ນ້ຳລຳເຊແລະໃຕ້ດິນ. ເມື່ອທຽບກັບຍອດປະລິມານນ້ຳໃນທົ່ວໂລກແລ້ວ,ປະລິມານນ້ຳຈືດແມ່ນໜ້ອຍທີ່ສຸດ.
ນ້ຳໃນທົ່ວໂລກແມ່ນເອກະພົບດຽວທີ່ມີການພົວພັນກັນ. ໃຕ້ການສ່ອງແສງຂອງຕາເວັນ,ນ້ຳທະເລລະເຫີຍອອກເລື້ອຍໆ,ກາຍເປັນອາຍນ້ຳກຸ້ມກົ້ວຢູ່ທ້ອງຟ້າເທິງທະເລ; ອາຍນ້ຳສ່ວນໜຶ່ງຖືກກະແສລົມພາໄປຮອດທ້ອງຟ້າເທິງແຜ່ນດິນໃຫຍ່,ເມື່ອພົບອາກາດໜາວກໍຈັບເປັນຢອດນ້ຳນ້ອຍໆ,ກາຍເປັນເມກ,ຕົກລົງໃສ່ໜ້າດິນ,ນີ້ກໍແມ່ນຝົນຫຼືຫິມະ; ເມື່ອຝົນແລະຫິມະຕົກລົງໃສ່ໜ້າດິນແລ້ວ,ສ່ວນໜຶ່ງໄຫຼເຂົ້າອ່າງ,ສ່ວນໜຶ່ງຊຶມລົງໃຕ້ດິນ,ສ່ວນໜຶ່ງໄຫຼເຂົ້າເໝືອງ,ແມ່ນ້ຳລຳເຊແລະທະເລ. ຢອດນ້ຳນັບບໍ່ຖ້ວນກໍແມ່ນໄຫຼຢູ່ໃນໂລກນີ້ຢ່າງບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ. ການໝູນວຽນຂອງນ້ຳໄດ້ຮັບປະກັນການສະໜອງນ້ຳຈືດໃຫ້ມວນມະນຸດ. ເມື່ອຮູ້ການໝູນວຽນຂອງນ້ຳແລ້ວ,ທ່ານກໍຈະອະທິບາຍໄດ້ວ່າ: ບ້ານເກີດຂອງເມກຢູ່ໃສ? ເປັນຫຍັງແມ່ນ້ຳລຳເຊຈຶ່ງໄຫຼທັງເວັນທັງຄືນຢ່າງບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ? ເປັນຫຍັງພັນປີໝື່ນປີມານີ້ ມີນ້ຳໄຫຼເຂົ້າທະເລຫຼາຍປານນັ້ນ ແຕ່ພັດບໍ່ເຫັນນ້ຳທະເລລົ້ນອອກມາ?
ໃນສະໄໝບູຮານ,ຊົນເຜົ່າລ້ຽງສັດເພື່ອຫາບ່ອນລ້ຽງສັດ,ບ່ອນໃດມີນ້ຳມີຫຍ້າ ກໍຕັ້ງເຮືອນຢູ່ບ່ອນນັ້ນ. ປັດຈຸບັນ ຄົນເຮົາຕັ້ງພູມລຳເນົາກໍຕ້ອງພິຈາລະນາສະພາບແຈກຢາຍຂອງຊັບພະຍາກອນນ້ຳ. ແຕ່ວ່າ,ນ້ຳແຈກຢາຍຢູ່ບົນໜ່ວຍໂລກນີ້ແມ່ນບໍ່ສະໝ່ຳສະເໝີທີ່ສຸດ. ທະເລໄດ້ອ້ອມໜ່ວຍໂລກ,ແຜ່ນດິນຖືກຕັດເປັນ 7 ຕອນໃຫຍ່ແລະເກາະດອນນັບບໍ່ຖ້ວນ. ຢູ່ເຂດທີ່ດິນຟ້າອາກາດປຽກຊຸ່ມແລະມີຝົນຕົກອຸດົມສົມບູນເທິງແຜ່ນດິນໃຫຍ່,ມີແມ່ນ້ຳລຳເຊໃຫຍ່ແລະບຶງໜອງຫຼວງຫຼາຍ; ແຕ່ຢູ່ເຂດໃນທີ່ຫ່າງໄກຈາກທະເລ,ອາຍນ້ຳມີໜ້ອຍທີ່ສຸດ,ອາກາດແຫ້ງແລ້ງ,ມີຝົນຕົກໜ້ອຍ,ແມ່ນ້ຳລຳເຊກໍມີໜ້ອຍ,ແລະຍັງບົກແຫ້ງເລື້ອຍໆ,ຈົນກະທັ້ງກາຍເປັນທະເລຊາຍ. ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ,ກໍແມ່ນຍ້ອນນ້ຳແຈກຢາຍບໍ່ສະໝ່ຳສະເໝີກັນ,ຈຶ່ງໄດ້ຈໍ່ຕົວເປັນໂລກທີ່ແປກປະຫຼາດແລະມີຊີວິດຊີວາ.
ນ້ຳໃນແມ່ນ້ຳລຳເຊແມ່ນນ້ຳທີ່ຕົກມາຈາກທ້ອງຟ້າ,ລວມທັງຝົນ,ຫິມະແລະໝາກເຫັບເປັນຕົ້ນ. ຍ້ອນການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດຢູ່ແຫ່ງຕ່າງໆ,ປະລິມານນ້ຳໃນແມ່ນ້ຳລຳເຊແມ່ນຕ່າງກັນຫຼາຍໃນ 4 ລະດູການ,ບາງລະດູບໍ່ມີຝົນ,ບາງລະດູຝົນຕົກລິນແຍະໆ, ປີໃດກໍບໍ່ຄືກັນ. ຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນໃນ 4,5ເດືອນຂອງລະດູຝົນ,ປະລິມານນ້ຳຝົນກວມ 80% ໃນໝົດປີຫຼືຫຼາຍກວ່ານີ້. ນ້ຳທີ່ຕົກລົງມາຢ່າງບໍ່ທັນການແລະບໍ່ສະໝ່ຳສະເໝີກັນນີ້ມັກບໍ່ສອດຄ່ອງກັບແຜນການໃຊ້ນ້ຳຂອງຄົນເຮົາ,ອັນໄດ້ນຳເອົາຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃຫ້ແກ່ການຜະລິດແລະຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຄົນທັງຫຼາຍ,ຈົນກະທັ້ງກາຍເປັນໄພຮ້າຍ. ເພື່ອປ່ຽນແປງສະພາບນ້ຳທຳມະຊາດແນວນີ້,ຄົນເຮົາໄດ້ສ້າງກິດຈະການຊົນລະປະທານຕ່າງໆເຊັ່ນອ່າງເກັບນ້ຳ,ປະຕູນ້ຳເປັນຕົ້ນມາດັດສົມແລະຄວບຄຸມປະລິມານນ້ຳ,ຮັບປະກັນການສະໜອງນ້ຳຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງມະນຸດ.
ໃນຖານເປັນຊັບສິນອັນປະເສີດທີ່ທຳມະຊາດມອບໃຫ້ມະນຸດ ນ້ຳໄດ້ຖືກຄົນເຮົາເອົາໃຈໃສ່ມາແຕ່ດົນແລ້ວ. ແຕ່ວ່າຄົນທັງຫຼາຍໃຊ້ສັບທີ່ວ່າ"ຊັບພະຍາກອນນ້ຳ"ເລື້ອຍໆນັ້ນພັດແມ່ນເລື່ອງໃນສິບຊາວປີມານີ້. ກ່ຽວກັບຄວາມໝາຍຂອງຊັບພະຍາກອນນ້ຳມີຫຼາຍສິບກວ່າຊະນິດ,ຄຳເວົ້າທົ່ວໄປແມ່ນໝາຍເຖິງ"ປະລິມານນ້ຳທີ່ຄົນທັງຫຼາຍນຳໃຊ້ເລື້ອຍໆໄດ້ແລະຟື້ນຟູໄດ້ຄູ່ປີ". ໝາຍເຖິງຊັບພະຍາກອນນ້ຳຈືດທີ່ເວົ້າທົ່ວໄປ. ເມື່ອເປັນແນວນີ້ ນ້ຳທະເລທີ່ທັງຂົມທັງເຄັມກໍບໍ່ລວມຢູ່ໃນນີ້,ຈົນຮອດນ້ຳກ້າມທີ່ພັນປີກໍບໍ່ລະລາຍແລະນ້ຳບາດານສ່ວນໜຶ່ງທີ່ນຳໃຊ້ຍາກກໍບໍ່ໄດ້ເອີ່ຍເຖິງ.
|
|
|
