|
ມື້ 15 ຄ່ຳເດືອນຈຽງຈັນທະຄະຕິຈີນແມ່ນມື້ບຸນຢວນຊຽວເຈຍຂອງຈີນ,ຄືບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍ,ທັງແມ່ນມື້ສຸດທ້າຍໃນຍາມບຸນກຸດຈີນ
ຍາມຄ່ຳຂອງບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍແມ່ນມື້ເພັງພະຈັນເຕັມດວງເທື່ອທຳອິດຂອງປີໃຫມ່,ໃນຕອນກາງຄືນມື້ນັ້ນ,ໃນຫມູ່ໄທເມືອງຈີນມີຮີດຄອງປະເພນີແຂວນໂຄມໄຟສີຕ່າງໆ, ສະນັ້ນ,ບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍກໍເອີ້ນວ່າບຸນໂຄມໄຟເຊັ່ນກັນ,ບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍປີນີ້ກົງກັບວັນທີ 23 ກຸມພາປີສຸລິຍະຄະຕິ.
ການຊົມໂຄມໄຟແລະກິນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍແມ່ນເນື້ອໃນສຳຄັນສອງຢ່າງໃນມື້ບຸນເຂົ້າ,ເປັນຫຍັງໃນມື້ບຸນນີ້ຈຶ່ງຕ້ອງແຂວນໂຄມໄຟ,ຕາມການເລົ່າລືກັນວ່າ,ກ່ອນ ຄ.ສ ປີ 180,ເຈົ້າຮ້ານເວີນ ເຈົ້າຊີວິດລາດຊະວົງຊີ່ຮ້ານໄດ້ຂຶ້ນສະເຫວີຍລາດໃນມື້ 15 ຄ່ຳເດືອນຈຽງ,ເພື່ອສະຫຼອງການຂຶ້ນສະເຫວີຍລາດ,ເຈົ້າຊີວິດຮ້ານເວີນຊົງຕົກລົງກຳນົດມື້ 15 ຄ່ຳເດືອນຈຽງເປັນມື້ບຸນໂຄມໄຟ.ເມື່ອຮອດຕອນຄ່ຳມື້ນັ້ນ,ທຸກປີເຈົ້າຊີວິດກໍສະເດັດປະພາດຢູ່ນອກພະລາດຊະວັງ,ຫຼິ້ນມ່ວນຊື່ນຮ່ວມກັນກັບສາມັນຊົນ,ໃນມື້ນັ້ນ,ທຸກໆຄອບຄົວຢູ່ຕາມຖະຫນົມຫົນທາງລ້ວນແຕ່ແຂວນໂຄມໄຟສີທີ່ແປກປະຫຼາດຫຼາຍຢ່າງຫຼາຍແນວເພື່ອໃຫ້ຄົນທັງຫຼາຍໄປຊົມ,ເມື່ອຮອດກ່ອນ ຄ.ສ. ປີ 104,ບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍຖືກຈັດເປັນບຸນສຳຄັນຂອງຊາດຢ່າງເປັນທາງການ,ການຕົກລົງດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍມີຂະຫນາດໃຫຍ່ກວ່າເກົ່າ,ຕາມຂໍ້ກຳນົດ,ຢູ່ສາທາລະນະສະຖານແລະທຸກໆຄອບຄົວຕ້ອງແຂວນໂຄມໄຟສີຫມົດ,ໂດຍສະເພາະແມ່ຖະຫນົນສິວິໄລແລະໃຈກາງວັດທະ ນະທຳຕ້ອງຈັດງານໂຄມໄຟແລະງານວາງສະແດງໂຄມໄຟຢ່າງຂະຫນາດໃຫຍ່ແລະຄຶກຄື້ນ,ຍິງຊາຍນ້ອຍໃຫຍ່ພາກັນຊົມໂຄມໄຟສີແລະແກ້ຄຳທວາຍທີ່ຂຽນໃສ່ເຖິງໂຄມໄຟ,ເຊີດມັງກອນໂຄມໄຟເປັນຕົ້ນຈົນຊອດແຈ້ງ.ແຕ່ນັ້ນມາເລີຍເຮັດແນວນີ້ສືບກັນມາຊູ່ປີ,ຈົນກາຍເປັນຮີດຄອງປະເພນີຂອງຊາວຈີນໃນທຸກສະໄຫມ,ຕາມບົດບັນໄວ້ວ່າ,ເມື່ອຄ.ສ.ປີ 713 ,ລາດຊະວົງຖາງໃນຄາວນັ້ນໄດ້ຈັດພູໂຄມໄຟຂະຫນາດໃຫຍ່ຄືແຂວຍໂຄມໄຟສີຕ່າງໆ 5 ຫມື່ນກວ່າຫນ່ວຍຄູນກັນຂຶ້ນ ສູງປະມານ 7 ແມັດ,ຢູ່ເມືອງຊາງອ່ານ ນະຄອນຫຼວງໃນຄາວນັ້ນຄືເມືອງຊີອານໃນປະຈຸບັນ
ໂຄມໄຟສີໃນຍາມບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍ,ໂດຍທົ່ວໄປແມ່ນເຮັດດ້ວຍເຈ້ຍສີ,ສາມາດເຮັດເປັນຮູບຊະນິດຕ່າງໆຄືສາຍພູສາຍນ້ຳ,ສິ່ງກໍ່ສ້າງ ບຸກຄົນ ດອກໄມ້ດອກຕອກແລະນົກຫນູປູປີກເປັນຕົ້ນ,ໃນນັ້ນໂຄມມ້າແລ່ນມີສີສັນພິເສດຂອງຈີນ,ໂຄມມ້າແລ່ນເປັນເຄື່ອງຫຼິ້ນຊະນິດຫນຶ່ງ,ຕາມເວົ້າວ່າໂຄມຊະນິດນີ້ມີປະຫວັດພັນກວ່າປີແລ້ວ.ຢູ່ໃນໂຄມດັ່ງກ່າວໄດ້ຕິດໃບພັດລົມ,ໃນເວລາໄຕ້ທຽນໄຂໃສ່ໃນໂຄມນີ້,ອາຍຮ້ອນລອຍຂຶ້ນ,ເຮັດໃຫ້ໃບພັດລົມປິ່ນ,ມ້າເຈັ້ຍທີ່ຕິດໃສ່ໃບພັດລົມກໍປິ່ນນຳ, ມ້າເຈັ້ຍພິມເງົາໃສ່ໂຄມສີ, ເບິ່ງທາງນອກ,ກໍຄືມ້າຫຼາຍໆໂຕກຳລັງແລ່ນຢູ່,ໃນຫຼາຍປີມານີ້, ຢູ່ພາກເຫນືອຂອງຈີນ ສິນລະປະຄວັດນ້ຳກ້າມໃຫ້ເປັນຮູບຕ່າງໆ ແລ້ວຕໍ່ດອກໄຟໃສ່ຄືກັບໂຄມໄຟ,ພ້ອມກັນນັ້ນ,ຄົນທັງຫຼາຍຍັງໄດ້ໃຊ້ໄຮ,ເຮັດໂຄມໄຟນານາສີປະກອບກັບໂຄມນ້ຳກ້າມທີ່ເຫຼຶ້ອມຍິບຍັບ ຈັ່ງແມ່ນເປັນຫນ້າເບິ່ງທີ່ສຸດ.
ການກິນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍໃນຍາມບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍກໍແມ່ນຮີດຄອງ ຢ່າງນຶ່ງ,ໃນສະໄຫມລາດຊະວົງຊົ້ງຄືແຕ່ປີ 960 -- ປີ 1279,ໃນຫມູ່ປະຊາຊົນເລີ່ມກິນອາຫານໃຫມ່ຊະນິດຫນຶ່ງໃນມື້ບຸນດັ່ງກ່າວຄື:ເອົາຫມາກໄມ້ຊະນິດຕ່າງໆເຮັດເປັນໄສ້,ເປືອກແມ່ນເຮັດດ້ວຍແປ້ງເຂົ້າຫນຽວ, ຕົ້ມກິນ,ຈັ່ງແມ່ນແຊບອີຫຼີ,ພາຍລຸນມາ,ເຂດພາກເຫນືອຂອງຈີນ,ສ່ວນຫຼາຍເອີ້ນເຂົ້າຫນົມຊະນິດນີ້ເປັນເຂົ້າຫນົມຢວນຊ່ຽວ,ເຂົ້າຫນົມຢວນຊ່ຽວມີໄສ້ເກືອບ30 ຊະນິດ,ເຊັ່ນໄສ້ຫມາກທັນເຊື່ອມ,ຫມາກຖົ່ວກວນ ຫມາກງາ ແລະໂຊໂກລາເປັນຕົ້ນ,ເຂົ້າຫນົມບົວລອຍຂອງແຫ່ງຕ່າງໆກໍມີລົດຊາດຕ່າງກັນ, ບົວລອຍຂອງແຂວງຮູນານທີ່ຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງຈີນເປັນສີຂາວໆ,ໄສໆ ທັງຫອມທັງຫວານ,ຂະຫນົມບົວລອຍຂອງເມືອງນິງໂປ່ ແຂວງເຈີຈ່ຽງ ທາງພາກຕາເວັນອອກຂອງຈີນມັກໃສ່ໄສ້ຫຼາຍແຕ່ເປືອກບາງ,ຂະຫນົມບົວລອຍຂອງຊຽງໄຮ້ຄືໄຂ່ນົກກາງແກເປັນກ້ອນນ້ອຍໆ,ກິນແລ້ວຮູ້ສຶກຫວານແລະເຢັນຊຸ່ມຄໍ ເຂົ້າຫນົມບົວລອຍຂອງປັກກິ່ງມີໄສ້ປ້ຽວຫວານ ໄສ້ຫມາກງາແລະໄສ້ ນ້ຳມັນເບີເປັນຕົ້ນກໍມີລົດແຊບອີກແບບຫນຶ່ງ
ໃນບຸນເຂົ້າຫນົມບົວລອຍນອກຈາກຊົມໂຄມໄຟແລະກິນຂະຫົມບົວລອຍແລ້ວ,ຍັງໄດ້ຈັດການເຄື່ອນໄຫວລື້ນເລີງຊະນິດຕ່າງໆຄື:ຫຼິ້ນໄມ້ໂຢກເຢກ ຟ້ອນຢາງເກີ ເຊີດສິງໂຕເປັນຕົ້ນ,ໂດຍສະເພາະແມ່ນເຊີດສິງໂຕ,ນອກຈາກຈີນແລ້ວ,ຢູ່ບ່ອນທີ່ມີຊາວຈີນຢູ່ແຫ່ງຕ່າງໆໃນໂລກ,ເມື່ອຮອດມື້ບຸນ,ກໍມັກຈັດການສະແດງເຊີດ ສິງໂຕ ເສບດົນພື້ນເມືອງຈີນ, ຕີຄ້ອງຕີກອງ ເປົ່າປີ່ເປົ່າແກ່ ບໍ່ວ່າຜູ່ສະແດງຫຼືວ່າຜູ່ຊົມລ້ວນແຕ່ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງດີອົກດີໃຈ,ຟົດຟື້ນຄຶກຄື້ນທີ່ສຸດ
|
