|
|
 |
| (GMT+08:00)
2005-04-21 16:29:23
|
 |
|
ນະຄອນຫຼວງບັນດຸງ--ເມືອງພູດອຍທີ່ສວຍງາມທີ່ມີປະຫວັດສາດອັນມີກຽດ
cri
Author: da
|
ກອງປະຊຸມສຸດຍອດອາຊີອາຟຼີກາປີ 2005 ທີ່ປະຈັກຕາຊາວໂລກຈະຈັດຂຶ້ນຢູ່ຢາກາກຕາ ນະຄອນຫຼວງອິນໂດເນເຊຍ.ເມື່ອຮອດເວລານັ້ນ,ຜູ້ນຳ 50 ກວ່າທ່ານຂອງປະເທດອາຊີອາຟຼີກາຈະພ້ອມກັນເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມຕ່າງໆ ເຊັ່ນ ກອງປະຊຸມສຸດຍອດອາຊີອາຟຼີກາເປັນຕົ້ນ,ລະລຶກວັນຈັດກອງປະຊຸມບັນດຸງທີ່ມີຊື່ສຽງຄົບຮອບ 50 ປີ.ໃນລາຍການເຂົ້າຮ່ວມອາຊຽນພາກນີ້,ດາລາວັນຂໍພາທ່ານເຂົ້າໃກ້ບັນດຸງ ບ່ອນຈັດກອງປະຊຸມອາຊີອາຟຼີກາຄັ້ງທຳອິດເມື່ອ 50 ປີກ່ອນ.
ອິນໂດເນເຊຍເປັນປະເທດເກາະຕອນ,ສ່ວນບັນດຸງ ເມືອງເອກແຂວງຈາວາຕາເວັນຕົກນັ້ນແມ່ນຕົວເມືອງທີ່ອ້ອມດ້ວຍພູເຂົາ. ແຫ່ງນີ້ອາກາດເຢັນສະບາຍ,ດອກໄມ້ແລະຕົ້ນໄມ້ດົກໜາ,ຖືກເອີ້ນເປັນ"ປາຣີແຫ່ງບົວລະພາ"ແລະ"ເມືອງດອກໄມ້".
ເມືອງບັນດຸງກວມເນື້ອທີ່ 80 ກິໂລແມັດມົນທົນ,ມີປະຊາກອນ 1 ລ້ານ 2 ແສນຄົນ,ເພື່ອຕໍ່ຕ້ານການປົກຄອງຂອງຜູ້ລາເມືອງຂຶ້ນໂຮນລັງ,ປະຊາຊົນບັນດຸງເຄີຍດຳເນີນການຕໍ່ສູ້ຢ່າງລຳກາກກາກກຳ,ໄດ້ຂຽນປຶ້ມປະຫວັດສາດທີ່ຕໍ່ຕ້ານການຮຸກຮານຂອງຊາວຕ່າງດ້າວ. ປັດຈຸບັນ ບັນດຸງໄດ້ກາຍເປັນເມືອງໃຫຍ່ທີສາມຂອງອິນໂດເນເຊຍ,ເມື່ອກ່ອນເມືອງນີ້ແມ່ນບ່ອນຂາຍສົ່ງຜະລິດຕະພັນກະສິກຳແລະສູນອຸດສາຫະກຳປັ່ນທໍ,ດຽວນນີ້ຂະຫຍາຍເປັນແຫຼ່ງວິທະຍາສາດວັດທະນະທຳ. ສະຖາບັນອຸດສາຫະກຳບັນດຸງທີ່ຂຶ້ນຊື່ລານາມໄດ້ກາຍເປັນບ່ອນບຳລຸງສ້າງເຈົ້າໜ້າທີ່ຊັ້ນສູງຂອງລັດຖະບານແລະຜູ້ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດດ້ານວິທະຍາສາດເຕັກນິກສູງຂອງອິນໂດເນເຊຍ.
ແຕ່ວັນທີ 18 ຮອດວັນທີ 24 ເມສາປີ 1955 ກອງປະຊຸມອາຊີອາຟຼິກາຄັ້ງປະຖົມມະເລີກໄດ້ໄຂຂຶ້ນຢູ່ບັນດຸງ. ມັນແມ່ນກອງປະຊຸມສາກົນຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ປະເທດອາຊີອາຟິຼກາໄຂຂຶ້ນເປັນຄັ້ງທຳອິດໃຕ້ສະພາບທີ່ບໍ່ມີປະເທດລ່າເມືອງຂຶ້ນຝ່າຍຕາເວັນຕົກເຂົ້າຮ່ວມ. ກອງປະຊຸມໄດ້ເປັນເອກະສັນກັນຮັບຮອງເອົາ"ປະກາດແຈ້ງການສະບັບສຸດທ້າຍຂອງກອງປະຊຸມອາຊີອາຟຼິກາ,ໄດ້ວາງຫຼັກການ 10 ປະການທີ່ຖືຫຼັກ 5 ປະການຢູ່ຮ່ວມກັນໂດຍສັນຕິເປັນພື້ນຖານ,ເພື່ອເປັນມາດຖານຂອງການຢູ່ຮ່ວມກັນໂດຍສັນຕິແລະຮ່ວມມືກັນດ້ວຍໄມຕີຈິດລະຫວ່າງປະເທດກັບປະເທດ. ນ້ຳໃຈທີ່ປະຊາຊົນອາຊີອາຟຼິກາສາມັກຄີກັນຕ້ານຈັກກະພັດນິຍົມ,ຕ້ານລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນ,ຍາດແຍ່ງແລະປົກປັກຮັກສາຄວາມເປັນເອກະລາດແຫ່ງຊາດແລະເພີ່ມທະວີມິດຕະພາບລະຫວ່າງປະຊາຊົນບັນດາປະເທດທີ່ກອງປະຊຸມສ່ອງແສງນັ້ນຖືກຄົນທັງຫຼາຍເອີ້ນເປັນ"ນ້ຳໃຈບັນດຸງ",ເມືອງບັນດຸງກໍໄດ້ມີຊື່ສຽງດົ່ງດັງໃນໂລກຍ້ອນນີ້. ໃນໄລຍະໄຂກອງປະຊຸມບັນດຸງ ຄະນະຜູ້ແທນລັດຖະບານຈີນທີ່ນຳໂດຍທ່ານນາຍົກລັດຖະມົນຕີໂຈວເອີນລາຍໄດ້ຍຶດໝັ້ນສະແຫວງຫາສິ່ງທີ່ຄືກັນ,ສະຫງວນສິ່ງທີ່ຕ່າງກັນ,ປຶກສາຫາລືເປັນເອກະພາບກັນ,ແລ້ວໄດ້ປະກອບສ່ວນອັນປະເສີດເພື່ອກອງປະຊຸມດຳເນີນຢ່າງສຳເລັດຜົນ.
ສະຖານທີ່ກອງປະຊຸມບັນດຸງແມ່ນຕຶກສາມຊັ້ນສີເຫຼືອງອ່ອນ. ມັນໄດ້ສ້າງຂຶ້ນເມື່ອປີ 1895,ແມ່ນສະໂມສອນຊັ້ນສູງຂອງຊາວລາເມືອງຂຶ້ນໂຮນລັງ,ໃນໄລຍະຍີ່ປຸ່ນຍຶດຄອງ,ມັນໄດ້ກາຍເປັນສູນວັດທະນະທຳ. ຫຼັງຈາກອິນໂດເນເຊຍເປັນເອກະລາດເມື່ອປີ 1945 ແລ້ວ ໄດ້ປ່ຽນຊື່ເປັນ"ຫໍເອກະລາດ",ເບິ່ງຢູ່ນອກແລ້ວ,ມັນແມ່ນຕຶກທຳມະດາບໍ່ໃຫຍ່ປານໃດ,ແຕ່ຄວາມໝາຍທາງປະຫວັດສາດຂອງມັນພັດຄືກັບອະນຸສາວະລີອັນສະຫງ່າລາສີ. ເພື່ອລະລຶກກອງປະຊຸມບັນດຸງຄັ້ງປະຫວັດສາດໄຂຂຶ້ນຢູ່ແຫ່ງນີ້ ປີ 1980,ລັດຖະບານອິນໂດເນເຊຍໄດ້ສ້າງຕຶກນີ້ເປັນ"ຫໍພິພິທະພັນລະລຶກກອງປະຊຸມອາຊີອາຟິຼກາ",ແລະຕັ້ງຊື່ຖະໜົນທີ່ສີວິໄລກວ່າໝູ່ໃນເມືອງເປັນ"ຖະໜົນອາຊີອາຟຼິກາ".
ພໍຍ່າງເຂົ້າໂຮງໃຫຍ່ຂອງຫໍພິພິທະພັນ,ກໍໄດ້ເຫັນຮູບຈຳລອງໂຮງປະຊຸມຕາມໂສມໜ້າເກົ່າຂອງບ່ອນປະຊຸມບັນດຸງໃນຄາວນັ້ນ. ຢູ່ເຊີ້ງໜ້າຂອງໂຮງປະຊຸມແມ່ນເວທີປະທານ,ຢູ່ເທິງເວທີໄດ້ຕັ້ງປ້າຍຊື່ຫົວໜ້າຄະນະຜູ້ແທນຂອງ 5 ປະເທດລິເລີ່ມແລະປ້າຍຊື່ຜູ້ນຳປະເທດເຈົ້າພາບ,ຢູ່ໜ້າສາກໄໝເທິງເວທີໄດ້ຕັ້ງທຸງຊາດຂອງ 29 ປະເທດທີ່ຮ່ວມປະຊຸມ,ທຸງຊາດຈີນຢູ່ທີສີ່. ຢູ່ໂຮງຂ້າງຂອງຫໍນີ້ໄດ້ຕັ້ງຫ້ອງລະລຶກກອງປະຊຸມບັນດຸງ,ໃນຫ້ອງໄດ້ວາງໂຕະ,ເກົ້າອີ້,ກ້ອງຖ່າຍຮູບ,ເຄື່ອງພິມດີດແລະອຸປະກອນອື່ນໆທີ່ໃຊ້ໃນກອງປະຊຸມອາຊີອາຟຼິກາໃນຄາວນັ້ນ,ຍັງມີເອກະສານກອງປະຊຸມເກັບຮັກສາຢູ່ນີ້. ຢູ່ບ່ອນວາງຮູບພາບໄດ້ວາງສະແດງຮູບຖ່າຍຂອງປະມຸກລັດແລະຫົວໜ້າລັດຖະບານຂອງບັນດາປະເທດທີ່ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມ,ໃນນັ້ນ ຮູບຖ່າຍແຜ່ນໃຫຍ່ຂອງຜູ້ນຳຈີນຄືທ່ານໂຈວເອີນລາຍແລະທ່ານເສີນອີໄດ້ແຂວນຢູ່ບ່ອນເດັ່ນ. ບົນກະດານວາງສະແດງຍັງໄດ້ບັນທຶກຄຳຄິດຄຳເຫັນບາງຕອນຂອງຜູ້ແທນທີ່ກ່າວໃນກອງປະຊຸມບັນດຸງ.
ໃນ 50 ປີມານີ້ ເຖິງວ່າສະຖານະການໂລກໄດ້ເກີດມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງແລ້ວກໍຕາມ,ແຕ່ຫຼັກການພື້ນຖານທີ່ກອງປະຊຸມບັນດຸງກຳນົດນັ້ນພັດຖືກປະເທດນັບມື້ນັບຫຼາຍຮັບເອົາ,ກາຍເປັນຫຼັກມາດຖານພື້ນຖານໃນການຊຳລະການພົວພັນລະຫວ່າງປະເທດທີ່ມີລະບອບສັງຄົມແລະລະບອບການເມືອງຕ່າງກັນໃນໂລກປັດຈຸບັນ. ບັນດຸງ ເມືອງພູດອຍທີ່ສວຍງາມ ຈະພ້ອມກັນກັບ"ນ້ຳໃຈບັນດຸງ"ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ເປັ່ງລັດສະໝີອັນຮຸ່ງເຮືອງເຫຼືອງເຫຼື້ອມຈົນເທົ່າໃດໆ.
|
|
|
