|
ສະບາຍດີທ່ານຜູ່ຟັງທີ່ໂຄລົບ, ຍິນດີຕ້ອນຮັບທ່ານເຂົ້າສູ່ລາຍການນິທານສຸພາສິດ. ໃນລາຍການພາກນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈະເລົ່າເລື່ອງກ່ຽວກັບສຸພາສິດ "ໂຮ້ວສິຈື່ຊິ້ວ" ແປວ່າ "ຜູ່ດີເດັ່ນເກີດໃໝ່ໃຫຍ່ລຸນ" ສູ່ຟັງ.
ຄຳສຸພາສິດນີ້ໄດ້ມີໃຫ້ເຫັນໃນປື້ມ "ຊື້ຊໍ່ຊິນອີ" ເຊິ່ງເປັນປະມວນປື້ມນະວະນິຍາຍທີ່ຮຽບຮຽງໂດຍລິວອີຊິ້ງໃນສະໄໝລາຊະວົງໃຕ້ຂອງຈີນ, ແປວ່າ "ຜູ່ດີເດັ່ນເກີດໃໝ່ໃຫຍ່ລຸນ". ດຽວນີ້ມັກໝາຍເຖິງບຸກຄົນຜູ່ດີເດັ່ນທີ່ເກີດໃໝ່ໃຫຍ່ລຸນ ເຊິ່ງກໍ່ຄືຜູ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດເກັ່ງກວ່າໝູ່ໃນລຸ້ນໃໝ່.
ໃນສະໄໝລາຊະວົງຈິ້ນຕາເວັນອອກຂອງຈີນ ມີຄົນຜູ່ໜຶ່ງຊື່ວ່າຫວັງເສິນ, ເມື່ອຍັງເປັນເດັກນ້ອຍ ລາວກໍ່ເປັນຄົນທີ່ຫົວຫຼັກຫົວແຫຼມແລະມີຄວາມຮູ້ພົ້ນເດັ່ນກວ່າໝູ່, ກາຍເປັນມິ່ງຂວັນຂອງເພື່ອນບ້ານທັງຫຼາຍ. ຟ້ານໜິງ ນ້າບ່າວຂອງຫວັງເສິນກໍ່ເປັນນັກປາດທີ່ມີຄວາມຮູ້ແຕກສານແລະລືຊື່ລືນາມໃນຄາວນັ້ນ, ຜູ່ທີ່ຄົບຄ້າກັບເພິ່ນນັ້ນລ້ວນແຕ່ແມ່ນຜູ່ມີຊື່ລືນາມໃນວົງການຕ່າງໆຂອງສັງຄົມ, ພວກເພິ່ນມັກແຕ່ງຄຳກອນໂຕ້ຕອບກັນ. ໃນກໍລະນີດັ່ງກ່າວ ຟ້ານໜິງມັກໃຫ້ຫວັງເສິນ ຜູ່ເປັນຫຼານໄປເຂົ້າຮ່ວມນຳ, ສະນັ້ນ ຫວັງເສິນກໍ່ມີຊື່ສຽງພໍສົມຄວນໃນວົງການປັນຍາຊົນໃນຄາວນັ້ນ.
ຢູ່ມາມື້ໜຶ່ງ, ມີນັກປາດຜູ່ໜຶ່ງຊື່ວ່າຈາງສຽນໄປຢາມຟ້ານໜິງ, ພໍດີຫວັງເສິນກໍຢູ່ຊ້ອງໜ້າ. ຈາງສຽນໄດ້ຍິນມາແຕ່ດົນແລ້ວວ່າ ຫວັງເສິນແມ່ນຊາວໜຸ່ມຜູ່ໜຶ່ງທີ່ສະຫຼາດຫຼັກແຫຼມ, ມີຄວາມຮູ້ພົ້ນເດັ່ນ, ມີຄວາມນິຍົມກວ້າງຂວາງ, ເລີຍຢາກຄົບຄ້າກັບເຂົາ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ປະຫຼາດນັ້ນແມ່ນ ບໍ່ວ່າຈາງສຽນເວົ້າຫົວຂໍ້ຫຍັງ, ຫວັງເສິນກໍ່ບໍ່ເອີ່ຍປາກຈັກຄຳ, ຈາງສຽນນັ່ງຢູ່ຫັ້ນ, ບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເຮັດແນວໃດດີ, ໃນທີ່ສຸດກໍ່ລາຈາກໄປ.
ພາຍຫຼັງຟ້ານໜິງລາກັບຈາງສຽນຢ່າງເກີ້ເຂີນແລ້ວ ກໍກັບມາຈົ່ມໃສ່ຫຼານວ່າ: ຈາງສຽນແມ່ນນັກປາດທີ່ມີຄວາມຮູ້ຫຼາຍ, ແມ່ນນັກປາດທີ່ເດັ່ນກວ່າໝູ່, ແຕ່ເຈົ້າພັດໃຊ້ທ່າທີຈືດຈາງຕໍ່ເພິ່ນ, ບໍ່ເອົາຫົວຊາເພິ່ນ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດແນວນີ້?
ຫວັງເສິນເວົ້າຢ່າງຈອງຫອງວ່າ: "ຖ້າເພິ່ນຢາກຄົບຄ້າກັບຂ້າພະເຈົ້າແທ້ໆ, ເພິ່ນກໍຄວນໄປຢາມຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ເຮືອນ, ຫາກບໍ່ແມ່ນຮະຮາມຕາມໃຈຄືແນວນີ້.
ຟ້ານໜິງໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າຂອງຫວັງເສິນເລີຍຕົກສະເງີ້, ແລ້ວກໍຫົວຢ່າງເບີກບານໃຈແລະເວົ້າວ່າ: "ໂອ້ຍ, ເຈົ້າກໍມີພູມຖານຕ່າງໝູ່ຄືແນວນີ້, ຈັ່ງແມ່ນຜູ່ເກີດໃໝ່ໃຫຍ່ລຸນຜູ່ເກັ່ງແທ້ໆ!" ຫວັງເສິນເວົ້າຢ່າງເບີກບານໃຈວ່າ: "ຖ້າບໍ່ມີຄົນຄືນ້າບ່າວແລ້ວ, ຈະມີຫຼານຄືຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?"
ຈາກນັ້ນຫຼາຍມື້ຜ່ານໄປ, ຟ້ານໜິງໄດ້ພົບກັບຈາງສຽນໂດຍບັງເອີນ, ເລີຍບອກຄຳເວົ້າຂອງຫຼານໃຫ້ຈາງສຽນຊາບ, ຈາງສຽນຮູ້ສຶກວ່າຫວັງເສິນຕ່າງກັບຜູ່ອື່ນຫຼາຍ, ເລີຍເລືອກມື້ລຶກງາມຍາມດີ, ແຕ່ງຕົວຢ່າງສຸພາບຮຽບຮ້ອຍ, ໄປຢາມຫວັງເສິນ, ຈາງສຽນໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບຢ່າງອົບອຸ່ນຈາກຫວັງເສິນ, ແຂກແລະເຈົ້າພາບລົມກັນຢ່າງເຂົ້າແກັບເຂົ້າເກຍກັນທີ່ສຸດ, ສອງຄົນລ້ວນແຕ່ຮູ້ສຶກເສຍດາຍທີ່ແຕ່ກ່ອນບໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກກັນ. ໃນມື້ນັ້ນ ສອງຄົນໄດ້ລົມກັນຈົນເດິກດື່ນແລ້ວ ຈາງສຽນຈຶ່ງອຳລາຈາກໄປ. ຈາກນັ້ນມາ, ສອງຄົນໄດ້ກາຍເປັນເພື່ອນຄູ່ຫູຕ່າງໄວກັນ.
|
