|
ທ່ານຜູ່ຟັງທີ່ເຄົາລົບ, ທ່ານອາດຈະເຄີຍສັງເກດວ່າ, ໃນເພງຈີນມັກມີເນື້ອຮ້ອງທີ່ກ່າວເຖິງດອກໄມ້ໃນລະດູບານໃໝ່ແລະດວງຈັນໃນລະດູໃບໄມ້ຫຼົ່ນ ເຊິ່ງຖືເປັນສິ່ງທີ່ງາມ, ໃຊ້ມາສະແດງຈິດອາລົມທີ່ອອນຊອນ, ຫຼືອາໄລອາວອນແລະອື່ນໆ, ໃນລາຍການພາກນີ້, ພວກເຮົາກໍໄດ້ຈັດເອົາເພງປະມວນໜຶ່ງກ່ຽວກັບດວງຈັນມາສູ່ທ່ານຟັງ, ຫວັງວ່າ, ທ່ານຄົງຈະມັກ.
ເນື້ອເພງທີ່ທ່ານຟັງມານັ້ນມີຄວາມໝາຍວ່າ, "ທ້ອງຟ້າຍາມລາຕີທີ່ແສນໄກມີຊີກວົງເດືອນທີ່ກົງຄົ້ງນົ້ງ. ໃຕ້ວົງເດືອນມີຂົວກົ່ງນ້ອຍ. ຂ້າງຂົວມີເຮືອນ້ອຍເຫຼັ້ມໜຶ່ງ. ຢູ່ເທິງເຮືອນນ້ອຍໄກວໂງກເງກແມ່ນນ້ອງອ້າຈ່ຽວໃນໄວເດັກ. ນ້ອງອາຈ່ຽວພາຍເຮືອ, ຮ້ອງເພງປາງເກົ່າແກ່. ເພງລອຍຕາມສາຍລົມ, ລອຍມາຊູນໜ້າຂ້ອຍ. ໜ້າຂ້ອຍອາບໄປດ້ວຍນ້ຳຕາ, ນ້ຳຕາໄຫຼລິນຄືກັບແມ່ນ້ຳທີ່ຄົດລ້ຽວ. ແມ່ນ້ຳໄຫຼເຂົ້າໃຈຂ້ອຍ. ໃຈຂ້ອຍງ່ວມເຫງົາ, ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນວົງເດືອນທີ່ກົ່ງຄົ້ງນົ້ງ, ຫາມແມ່ນຍ້ອນເພງເກົ່າຊວນນ້ອຍຄຶດຮອດເລື່ອງໃນໄວເດັກ."
ເພງ ວານໆເຕີເຢລ້ຽງ ວົງເດືອນກົ່ງຄົ້ງນົ້ງ ທີ່ຂັບຮ້ອງໂດຍທ່ານລິວຮ່ວນໄດ້ວາດພາບອັນສວຍງາມໃນຕອນຄ່ຳ, ເມື່ອຟັງເພງນີ້ແລ້ວກໍເຮັດໃຫ້ຄົນຄິດເຖິງກອນບົດໜຶ່ງທີ່ຄົນຈີນມັກອ່ານ. ກອນບົດນີ້ພາດຫົວເລື່ອງວ່າ ຈີ້ງເຢັສື່ ຄະນິງໃນລາຕີສະຫງັດ ເຊິ່ງຂຽນໂດຍທ່ານຫຼີປາຍ ນັກກະວີທີ່ມີຊື່ສຽງໃນສະໄໝບູຮານຂອງຈີນ, ກອນບົດນີ້ຂຽນວ່າ, "ເໜືອບັນທົມບົນຟ້າ, ແສງຈັນທາໃສສ່ອງ, ມອງເບິ່ງເດີ່ນນອກບ້ານ, ປານໝອກຂຸ້ນຟອກລານ. ແຫງນຄໍຂຶ້ນ, ຊົມພະຈັນໃສແຈ່ມ, ແນມເບິ່ງພື້ນ, ຄະນິງບ້ານຢູ່ບໍ່ເປັນ."
ແມ່ນແລ້ວ, ຄົນຈີນມັກເອົາດວງຈັນເຕັມດວງຫຼືບໍ່ມາສົມມຸດຄວາມເຕົ້າໂຮມກັນຫຼືຈາກກັນໄປ, ຈັ່ງແມ່ນຂໍດວງຈັນູເທິງຟ້າດວງນີ້ເຄີຍເຮັດໃຫ້ຄົນທັງຫຼາຍມີຄວາມນຶກຄິດຈິດໃຈຫຼາຍສິ່ງຫຼາຍຢ່າງ:
"ໃບໜ້າມົນອ້ອມລ້ອມຂອງດວງຈັນ, ໃບໜ້າທີ່ຍິ້ມອ່ອນຫວານຂອງເຈົ້າ, ແມ່ນຮອດຍາມເຮົາຕ້ອງຈາກກັນແລ້ວບໍ່. ຂ້ອຍບໍ່ຢາກໃຫ້ເຈົ້າເຫັນຂ້ອຍນ້ຳຕາໄຫຼອາບໜ້າ, ເລີຍເວົ້າວ່າ, ເບິ່ງແມ, ເບິ່ງແມ, ໃບໜ້າຂອງດວງຈັນພວມປ່ຽນແປງ. ຊາຍຝັ່ງທະເລຫງ່ວມເຫງົາຍາວຢຽດ, ທ້ອງຟ້າສີຄາມປອດໂປ່ງມິດງຽບ, ແມ່ນຮອດຍາມໃບໄມ້ຫຼົ່ນທີ່ຕ້ອງຈາກກັນແລ້ວບໍ່. ພວກເຮົາຍ່າງມານຳກັນດົນແລ້ວ, ບໍ່ມີຫຍັງຈະເວົ້າອີກ, ເລີຍບອກເຈົ້າວ່າ, ເບິ່ງແມ, ເບິ່ງແມ, ໃບໜ້າຂອງດວງຈັນພວມປ່ຽນແປງ."
1 2
|
