|
ສະບາຍດີທ່ານຜູ່ຟັງທີ່ໂຄລົບ, ຍິນດີຕ້ອນຮັບທ່ານເຂົ້າສູ່ລາຍການນິທານສຸພາສິດ. ໃນລາຍການພາກນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈະເລົ່າເລື່ອງກ່ຽວກັບສຸພາສິດ "ຫູເຈຍຫູເວິ່ຍ" ແປວ່າ "ໝາຈອກອາໄສລິດເດດຂອງເສືອ" ສູ່ຟັງ. ຄຳສຸພາສິດນີ້ໄດ້ມີໃຫ້ເຫັນໃນພົງສາວະດານ "ຈ້ານໂກເຊີ້" ທີ່ແຕ່ງໃນສະໄໝຍຸດທະຈັກຂອງຈີນ, ໃຊ້ມາອຸປະມາການກະທຳທີ່ອາໄສລິດເດດຂອງຜູ່ອື່ນມາຂົ່ມເຫັງ ຂົ່ມຂູ່ຜູ່ທີສາມ.
ໃນສະໄໝຍຸດທະຈັກ, ລັດສູມີນາຍພົນຜູ່ດີເລີດຜູ່ໜຶ່ງຊື່ວ່າຈາວຊີຊີ້, ເພິ່ນບັນຊາກອງທັບຫຼວງ, ຊ່າງສູ້ລົບ, ສູຊວນຫວັງ ເຈົ້າຊີວິດລັດສູໄວ້ວາງໃຈນຳເພິ່ນທີ່ສຸດ. ບັນດາລັດຢູ່ພາກເໜືອຈີນໃນຄາວນັ້ນລ້ວນແຕ່ຢ້ານກົວເພິ່ນທີ່ສຸດ, ບາງຄົນພາຍໃນລັດສູກໍ່ອິດສາເພິ່ນຫຼາຍ. ມີເທື່ອໜຶ່ງ, ເຈົ້າຊີວິດລັດສູຖາມພວກເສນາບໍດີຢ່າງລືມຕົວວ່າ: "ໄດ້ຍິນວ່າ ພວກຄົນຢູ່ພາກເໜືອລ້ວນແຕ່ຢ້ານກົວຈາວຊີຊີ້ຂອງພວກເຮົານີ້, ແມ່ນແທ້ບໍ່?" ມີຄົນຜູ່ໜຶ່ງຊື່ວ່າຈຽງອີພັດຢາກສວຍໂອກາດນີ້ໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີຈາວຊີຊີ້ ໂດຍກ່າວວ່າ, ຈາວຊີຊີ້ມີຫຍັງວິເສດ? ບັນດາລັດພາກເໜືອຢ້ານຈາວຊີຊີ້ພຽງແຕ່ແມ່ນປະກົດການຜິວເຜີນທໍ່ນັ້ນ, ທີ່ຈິງແລ້ວແມ່ນຢ້ານທະຫານຂອງພະອົງ!" ເພື່ອຊວນໃຫ້ເຈົ້າຊີວິດລັດສູເຊື່ອຄຳເວົ້າຂອງຕົນ, ຈຽງອີຍັງໄດ້ເລົ່າເລື່ອງມ່ວນເລື່ອງໜຶ່ງຄືດັ່ງນີ້:
ຕອນເຊົ້າມື້ໜຶ່ງໃນປ່າ, ເສືອຮູ້ສຶກຫິວຫຼາຍ, ຈິ່ງອອກໄປຫາຂອງກິນ. ມັນຍ່າງຜ່ານປ່າໄມ້ກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງ ໃນທີ່ສຸດຈິ່ງໄດ້ພົບເຫັນໝາຈອກໂຕໜຶ່ງ, ມັນດີໃຈຫຼາຍ, ເລີຍເຊື່ອງຕົວຢູ່ໃນພຸ່ມໄມ້ອັນດົກໜາໃນທັນທີ, ຄອຍຖ້າໂອກາດຈັບເອົາໝາຈອກ. ໝາຈອກຊວຍໂຕນັ້ນຍ່າງໃກ້ເຂົ້າມາເທື່ອລະກ້າວ, ເສືອແຜດສຽງຮ້ອງບາດໜຶ່ງ ໂດດອອກມາຈາກພຸ່ມໄມ້. ໝາຈອກຢາກຫັນຫຼັງໂຕນໜີ ແຕ່ບໍ່ທັນແລ້ວ. ເສືອໂດດຄຸບເອົາໝາຈອກໄວ້, ແລ້ວເວົ້າຢ່າງດີໃຈຈົນລືມຄີງວ່າ: "ຫຼາຍມື້ກ່ອນ ກູໄດ້ຍິນອີ່ກາເວົ້າວ່າ, ມຶງໄດ້ຕົວະເອົາຊີ້ນຕ່ອນໜຶ່ງທີ່ມັນຫາມາໄດ້ຢ່າງລຳບາກ, ມັນໃຫ້ກູສັ່ງສອນມຶງ, ບັດນີ້ກູມີໂອກາດແລ້ວ! ອີກາເວົ້າວ່າຊີ້ນຂອງມຶງຫອມທີ່ສຸດໃນໂລກ, ມື້ນີ້ກູຈະໄດ້ອີ່ມປາກອີ່ມທ້ອງແລ້ວ!" ຂະນະນີ້ ໝາຈອກຢ້ານກົວທີ່ສຸດ. ແຕ່ຈັ່ງໃດໝາຈອກມັນກໍ່ແມ່ນໝາຈອກຢູ່, ມັນເຫຼືອບຕາບາດດຽວ ກໍ່ມີເລ່ກົນແລ້ວ. ມັນເວົ້າຕໍ່ເສືອດ້ວຍໃຈທຸ່ນທ່ຽງວ່າ: "ມຶງກ້າກິນກູຫວະ? ກູໄດ້ຮັບລາຊະໂອງການຈາກເທບພະເຈົ້າໃຫ້ມາຢູ່ເປັນລາຊາຂອງສັດສາວາສິ່ງຢູ່ໃນປ່າ. ຖ້າມຶງກິນກູແລ້ວ, ກໍ່ແມ່ນລະເມີດລາຊະໂອງການຂອງເທບພະເຈົ້າ, ເທບພະເຈົ້າຈະຂ້າມຶງຕາຍແນ່ນອນ." ແຕ່ເສືອບໍ່ເຊື່ອຄຳເວົ້າອັນໄຮ້ສາລະຂອງໝາຈອກ, ມັນຫົວເຍີ້ຍບາດໜຶ່ງ ກຳລັງຈະຂົບໝາຈອກ. ໝາຈອກໄດ້ເຫັນເສືອບໍ່ເຊື່ອຄຳເວົ້າຂອງຕົນ, ກໍ່ຟ້າວເວົ້າຕໍ່ວ່າ, ຟ້າວກ່ອນ ຖ້າມຶງບໍ່ເຊື່ອ, ກໍ່ຍ່າງໄປຕາມກູຢູ່ໃນປ່າ, ເບິ່ງວ່າສັດປ່າເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ເຫັນກູແລ້ວຈະຢ້ານຫຼືບໍ່." ເສືອຄິດໃນໃຈວ່າ: "ເຮັດແນວໃດມຶງກໍ່ໜີບໍ່ມົ້ມ, ກູຈະເບິ່ງມຶງຍັງມີເລ່ກົນຫຍັງແດ່." ຈັ່ງຊັ້ນ, ໝາຈອກຍ່າງເບີດຢູ່ທາງໜ້າ, ເສືອຍ່າງນຳກົ້ນຢ່າງບໍ່ຮູ້ອີໂໜ້ງອີເໜ້ງ. ສັດປ່າໃນປ່າໄມ້ຢ້ານກົວຈົນແຕກໜີໄປທົ່ວທີບ. ໝາຈອກດີໃຈຈົນລືມຄີງ, ເສືອກໍ່ຕົກໃຈ, ບໍ່ຮູ້ວ່າສັດປ່າເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນຢ້ານມັນເອງ, ພັດເຫັນວ່າພວກມັນແມ່ນຢ້ານໝາຈອກ.
ເລື່ອງນີ້ໄດ້ເລົ່າລືກັນມາຈົນຮອດຊູ່ມື້ນີ້, ຈັ່ງແມ່ນມ່ວນແທ້ໆ. ແຕ່ການອຸປະມາຂອງທ່ານຈຽງອີບໍ່ເໝາະປານໃດ ເພາະວ່າຖ້າບໍ່ມີນາຍພົນຜູ່ເກັ່ງກ້າ, ມີທະຫານຫຼາຍກໍ່ຈະມີຜົນຫຍັງ?
|
