|
ສະບາຍດີທ່ານຜູ້ຟັງທີ່ເຄົາລົບ,ລາຍການນິທານສຸພາສິດໄດ້ວຽນມາພົບກັບທ່ານອີກແລ້ວ.ໃນລາຍການມື້ນີ້,ຂ້າພະເຈົ້າ ຈະເລົ່ານິທານ"ຈຽວກວາຈືຮຸ້ຍ"ສູ່ທ່ານຟັງ.ນິທານສຸພາສິດນີ້ໄດ້ມີໃຫ້ເຫັນກ່ອນເພິ່ນໃນປຶ້ມຂອງສະໄຫມລາຊະວົງຮັ້ນຕາເວັນຕົກຂອງຈີນ ເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍວ່າ,ຕອບແທນຄວາມຄຽດແຄ້ນດ້ວຍບຸນຄຸນ,ບໍ່ໃຫ້ຄວາມສຳພັນຊຸດຮ້າຍລົງຕື່ມອີກຍ້ອນຄວາມຂັດແຍ່ງເລັກໆນ້ອຍໆ.
ໃນສະໄໝຍຸດທະຈັກ,ຢູ່ຊາຍແດນລັດຫລຽງແລະສູລ້ວນແຕ່ໄດ້ເຮັດສວນໝາກໂມກວ້າງສຸດຫູສາຍຕາ,ແຕ່ສະພາບການເຕີບໂຕຂອງໝາກໂມສອງລັດນີ້ພັດບໍ່ຄືກັນ.ໝາກໂມຂອງລັດຫລຽງທັງໃຫຍ່ທັງຫວານ,ສ່ວນໝາກໂມຂອງລັດສູພັດທັງນ້ອຍທັງຂີ້ຮ້າຍ.
ຍາມຫົວຄ່ຳມື້ໜຶ່ງ,ຄົນເຝົ້າສວນໝາກໂມຫລາຍຄົນຂອງລັດສູເບິ່ງເຫັນໝາກໂມອັນຂີ້ຮ້າຍເຕັມສວນຂອງຕົນ,ຄຽດແຄ້ນທີ່ສຸດ,ເມື່ອຫລຽວເບິ່ງຄົນເຝົ້າສວນໝາກໂມຢູ່ເບື້ອງລັດຫລຽງ,ພວມກິນໝາກໂມຢ່າງເບີກບານສຳລານໃຈ,ເລີຍເກີດຄວາມອິດສາ,ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປຶກສາກັນຢ່າງລັບໆວ່າ,ຈະສວຍໂອກາດຍາມເດິກທ່ຽງຄືນທີ່ຄົນເຝົ້າສວນພວມນອນຫລັບນອນຝັນນັ້ນ,ພວກເຂົ້າເຈົ້າຫລາຍຄົນເລີຍຖືຊວ້ານ ໄມ້ຄ້ອນທີ່ກ້ຽມໄວ້ລ່ວງໜ້າ,ໄປທຳລາຍສວນໝາກໂມຂອງລັດຫລຽງ.
ມື້ລຸນມາ,ຄົນເຝົ້າສວນໝາກໂມຂອງລັດຫລຽງເບິ່ງເຫັນໝາກໂມໃນສວນຖືກທຳລາຍ,ເສຍໃຈທີ່ສຸດ.ຫລຽວເບິ່ງຄົນເຝົ້າສວນໝາກໂມຂອງລັດສູພວມກິນໝາກໂມທີ່ທັງໃຫຍ່ທັງຫວານທີ່ພວກເຂົາລັກເອົາໄປນັ້ນຢ່າງດີອົກດີໃຈຢູ່,ຄົນເຝົ້າສວນໝາກໂມຂອງລັດຫລຽງຄຽດແຄ້ນທີ່ສຸດ,ເລີຍເອິ້ນພັກພວກໝູ່ໜຶ່ງ,ກຽມໄປທຳລາຍສວນໝາກໂມຂອງລັດສູໂດຍສວຍໂອກາດທີ່ຄົນເຝົ້າ ສວນຂອງລັດສູບໍ່ລະມັດລະວັງໃນຍາມກາງຄືນ.ເມື່ອເຈົ້າເມືອງທ້ອງຖິ່ນໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້ແລ້ວ,ເລີຍເວົ້າຊັກຊວນພວກເຂົາເຈົ້າວ່າ:"ໝາກໂມຂອງລັດສູບໍ່ມີໃຜເອົາ,ປີໃດກໍ່ເນົ່າຖິ້ມຢູ່ໃນສວນ,ພວກເຂົາບໍ່ຢ້ານພວກເຈົ້າໄປທຳລາຍດອກ,ປີນີ້ພວກເຈົ້າໄປທຳລາຍໝາກໂມຂອງພວກເຂົ້າເຈົ້າ,ປີໜ້າພວກເຂົາເຈົ້າກໍ່ຈະທຳລາຍໝາກໂມຂອງພວກເຈົ້າອີກ,ເຮັດແນວນີ້,ຍາມໃດຈິ່ງຊິແລ້ວ?ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ,ເຮັດແນວນີ້ດີກວ່າ……".
ປີລຸນມາ,ຄືກັນກັບທຸກປີທີ່ຜ່ານໄປ,ຢູ່ຊາຍແດນຂອງສອງລັດໄດ້ປູກໝາກໂມອີກ. ຄົນປູກໝາກໂມຂອງລັດຫລຽງຍັງຄົງດຸໝັ່ນຂະຫຍັນຄືແຕ່ກ່ອນ;ສ່ວນຄົນປູກໝາກໂມຂອງລັດສູກໍ່ຍັງຄົງຂີ້ຄ້ານຢູ່ຄືເກົ່າ.
ແຕ່ສິ່ງທີ່ແປກໃຈນັ້ນແມ່ນ,ປີນີ້,ໝາກໂມໃນສວນຂອງລັດສູພັດຈະເລີນເຕີບໂຕດີກວ່າທຸກປີ.ຄົນເຝົ້າສວນໝາກໂມຮູ້ສຶກປະຫລາດໃຈທີ່ສຸດ,ຄິດຢູ່ໃນໃຈວ່າ,ແນວພັນດຽວກັນ,ວິທີປູກອັນດຽວກັນ,ເປັນຫຍັງປີນີ້ຈິ່ງບໍ່ຄືກັນ?ໝາກໂມງາມຄືແນວນີ້ຕ້ອງໃຫ້ຄົນມາເຝົ້າຫຼາຍຂຶ້ນຕື່ມ,ຢ່າໃຫ້ຄົນຂອງລັດຫລຽງສວຍໂອກາດມາແກ້ແຄ້ນ.
ຕອນກາງຄືນມື້ໜຶ່ງ,ຢູ່ສວນໝາກໂມຂອງລັດສູໄດ້ມີສຽງຄົນເວົ້າແຊວໆ,ຄົນເຝົ້າສວນນຶກວ່າແມ່ນຄົນຂອງລັດຫລຽງມາທຳລາຍສວນໝາກໂມ,ເລີຍຖືຊວ້ານແລະໄມ້ຄ້ອນແລ່ນໄປເບິ່ງ,ເມື່ອເຂົ້າໃກ້ແລ້ວພັດເຫັນຄົນຂອງລັດຫລຽງບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ໄດ້ທຳລາຍໝາກໂມຂອງພວກເຂົາເຈົ້າທໍ່ນັ້ນ.ຫາກຍັງຫົດນ້ຳຖາງຫຍ້າໃຫ້ສວນໝາກໂມຂອງພວກເຂົາເຈົ້າອີກດ້ວຍ,ຄົນເຝົ້າສວນເຫັນແລ້ວ,ທັງລະອາຍໃຈທັງກະຕຸ້ນໃຈ.
ເມື່ອເຈົ້າຊີວິດລັດສູຮູ້ເລື່ອງນີ້ແລ້ວ,ຊົງກະຕຸ້ນໃຈທີ່ສຸດຕໍ່ການກະທຳຂອງຄົນລັດຫລຽງທີ່ຕອບແທນຄວາມຄຽດແຄ້ນດ້ວຍບຸນຄຸນ,ເລີຍແຕ່ງຄົນເອົາຊັບສິນເງິນຄຳຢ່າງຫລວງຫລາຍໄປສົມມະນາບຸນຄຸນເຈົ້າຊີວິດລັດຫລຽງ, ແຕ່ນັ້ນມາ, ສອງລັດດັ່ງກ່າວໄດ້ກາຍເປັນລັດບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງທີ່ຖືກຕ້ອງປອງດອງກັນ.
|
