|
ນິທານອຸປະມາກ່ຽວກັບການຄຸ້ມຄອງ(1)(ສຽງ)
cri
|
ໃນສັງຄົມປະຈຸບັນທີ່ເສດຖະກິດໄດ້ພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວນີ້, ຄຳສັບທີວ່າ: ການຄຸ້ມຄອງແມ່ນສັບທີ່ຄົນທັງຫຼາຍເວົ້າເຖິງເລື້ອຍໆ. ເມື່ອເວົ້າເຖິງການຄຸ້ມຄອງ, ຄົນທັງຫຼາຍຈະເຂົ້າໃຈໄປໃນທາງການຄຸ້ມຄອງຂອງວິສາຫະກິດ, ທີ່ຈິງແລ້ວ, ບົດຮຽນທີ່ໃຊ້ໃນການຄຸ້ມຄອງວິສາຫະກິດຫຼາຍຢ່າງກໍເໝາະໃຊ້ໃນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງພວກເຮົາ, ເຊັ່ນການຄຸ້ມຄອງຄວາມຮູ້ແລະເວລາສ່ວນຕົວ, ການຊຳລະປະຊາສັງພັນ, ການທຳຕົວແລະການປະພຶດໃນສັງຄົມ. ໃນລາຍການຕໍ່ໄປພາຍໜ້າ, ພວກເຮົາຈະເລົ່ານິທານອຸປະມາຫຼາຍເລື່ອງ, ເພື່ອແນະນຳບົດຮຽນໃນດ້ານຄຸ້ມຄອງທີ່ງ່າຍໆບາງຢ່າງສູ່ທ່ານຟັງ, ຄິດວ່າຄົງຈະມີຜົນດີບໍ່ຫຼາຍກໍໜ້ອຍຕໍ່ວຽກງານແລະຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງທ່ານ. ນິທານອຸປະມາເລື່ອງທຳອິດທີ່ຈະເລົ່າສູ່ທ່ານຟັງມື້ນີ້ແມ່ນເລື່ອງ: ຄວາມມ່ວນຊື່ນໃນຊົ່ວຄາວ:
ຕາມພື້ນໃນສາງຂອງໂຮງງານນ້ຳເຜີ້ງຫຼັງໜຶ່ງ, ມີນ້ຳເຜີ້ງເຮ່ຍໃສ່ຕັ້ງຫຼາຍ, ໄດ້ດູດດຶງເອົາແມງວັນບິນມາກິນ. ຍ້ອນນ້ຳເຜີ້ງແຊບຫຼາຍ, ແມງວັນເຫຼົ່ານີ້ບິນບໍ່ໄດ້ຍ້ອນຕີນຂອງພວກມັນຖືກນ້ຳເຜີ້ງຕິດ. ໃນເວລາພວກມັນມໍ່ຈະດຶກຕາຍຢູ່ໃນນ້ຳເຜີ້ງນັ້ນ, ຈຶ່ງເວົ້າດ້ວຍຄວາມເສຍດາຍວ່າ: ພວກເຮົາໂລບມາກໂລພາໂພດ, ໄດ້ສູນເສຍຊີວິດອັນລ້ຳຄ່າຍ້ອນຄວາມມ່ວນຊື່ນຊົ່ວຄາວ, ຈັ່ງແມ່ນບໍ່ກຸ້ມຄ່າແທ້ໆ.
ນິທານອຸປະມານີ້ໄດ້ຊີ້ບອກສັດຈະທຳຂໍ້ໜຶ່ງ, ກໍຄື, ຄວາມໂລບມາກໂລພາແມ່ນຮາກເຫງົ້າຂອງໄພອັນຕະລາຍທຸກຢ່າງ, ບໍ່ວ່າການປະພຶດໃດໆໃນສັງຄົມ, ລ້ວນແຕ່ຕ້ອງສູນຂຸມຮອບຄອບ. ໃນມະນຸດສຳພັນ, ຖ້າຍີ້ຕັກມັກໄດ້, ຄົນອື່ນຍ່ອມຈະດູຖູກຫົວຂວັນ, ໝູ່ເພື່ອນຍ່ອມຈະຕີຕົວອອກຫ່າງ, ໃນການເຮັດພາລະກິດ, ຖ້າຫາກທະເຍີທະຍານຫຼາຍ, ບໍ່ຍຶດຖືຫຼັກການທີ່ມີສັດທາແລະໜັກແໜ້ນແລ້ວ, ພາລະກິດກໍບໍ່ຫ່ອນໄປໄກໄດ້.
ນິທານອຸປະມາອີກເລື່ອງໜຶ່ງແມ່ນເວົ້າເຖິງຄົນຜູ້ໜຶ່ງ, ເຂົາໄດ້ລ້ຽງລວາໂຕໜຶ່ງແລະລໍໂຕໜຶ່ງ, ມີມື້ໜຶ່ງ, ເຂົາຕ້ອງຂົນສົ່ງສິນຄ້າໄປບ່ອນໄກ, ກ່ອນຈະອອກເດີນທາງ, ເຂົາໄດ້ແບ່ງສິນຄ້າອອກເປັນສອງສ່ວນທີ່ທໍ່ໆກັນ, ໃຫ້ລວາແລະລໍຕ່າງ. ເມື່ອລວາປະກົດເຫັນວ່າ, ສິນຄ້າທີ່ແບ່ງໃຫ້ຕົນຕ່າງທໍ່ກັບຂອງໂຕລໍ, ກໍຄຽດຫຼາຍ, ແລະເວົ້າວ່າ, ຫົວອາຫານທີ່ເຈົ້າຂອງເກືອໂຕລໍນັ້ນຫຼາຍກວ່າຂອງຂ້ອຍໜຶ່ງເທົ່າ, ແຕ່ພັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ່າງເຄື່ອງໜັກທໍ່ກັບລໍ.
ເມື່ອໄດ້ເດີນທາງໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວ, ເຈົ້າຂອງເຫັນວ່າລວາທົນບໍ່ໄຫວແລ້ວ, ເລີຍແບ່ງເຄື່ອງຢູ່ຫຼັງລວາສ່ວນໜຶ່ງໃຫ້ລໍ. ຕໍ່ມາບໍ່ດົນ, ລວາກໍ່ແຮ່ງອ່ອນແຮງ, ເຈົ້າຂອງກໍ່ເອົາເຄື່ອງຂອງລວາໃຫ້ລໍຕ່າງ. ສຸດທ້າຍ, ເທິງຫຼັງລວາໂຕນັ້ນບໍ່ມີຫຍັງເລີຍ. ຮອດເວລານີ້, ລໍຈຶ່ງກຶ້ງຕາເບິ່ງລວາແລະເວົ້າວ່າ: ບັດນີ້, ເຈົ້າຍັງວ່າຂ້ອຍບໍ່ຄວນກິນອາຫານຫຼາຍກວ່າເຈົ້າໜຶ່ງເທົ່າບໍ່?
ທ່ານຜູ້ຟັງ, ວິນິໄສຄວາມສາມາດຂອງຄົນຜູ້ໜຶ່ງ, ຕ້ອງສັງເກດດົນເຕີຍຈຶ່ງວິຈານໄດ້, ວຽກງານຂອງອົງການໃດໜຶ່ງ, ສ່ວນຫຼາຍຈະແບ່ງອອກເປັນວຽກປະຈຳວັນແລະວຽກທີ່ຕ້ອງແກ້ໄຂບັນຫາ. ທຳມະດາແລ້ວ, ຍິ່ງແມ່ນວຽກທີ່ຕ້ອງແກ້ໄຂບັນຫາ, ເງິນເດືອນກໍຍິ່ງສູງ, ແຕ່ກຳລັງກົດໜີບກໍແຮງກວ່າ. ບາງຄົນທີ່ເຮັດວຽກປະຈຳວັນມັກຈົ່ມວ່າ, ເງິນເດືອນຂອງຕົນບໍ່ຫຼາຍທໍ່ຜູ້ອຶ່ນ, ແຕ່ຖ້າເຂົາມີໂອກາດລອງເຮັດວຽກແກ້ໄຂບັນຫາ, ເຂົາກໍຈະຮູ້ວ່າ, ຜູ້ອື່ນມີຄວາມສາມາດເກັ່ງກວ່າເຂົາຫຼືບໍ່.
ຈີນມີສຸພາສິດທຳໜຶ່ງວ່າ: ຫົນທາງພິສູດມ້າ, ເວລາພິສູດຄົນ, ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ, ຖ້າຢາກວິນິໄສແລະເຂົ້າໃຈຄົນຜູ້ໜຶ່ງ, ບໍ່ຄວນເບິ່ງແຕ່ຮູບນອກໃນຍາມໜຶ່ງຄາວດຽວທໍ່ນັ້ນ, ຕ້ອງສັງເກດຍາວນານ, ເວລາກໍ່ແມ່ນສິ່ງທົດສອບທີ່ດີທີ່ສຸດ.
|
|
