|
 
ໜອງໂຊຊີຫູ ແມ່ນ້ຳຮວງພູຈຽງ
ເມື່ອເວົ້າເຖິງນ້ຳ,ຫຼາຍໆຄົນກໍຈະຄຶດຮອດສັບພະຄຸນຂອງນ້ຳ.
ນ້ຳຖືກເອີ້ນເປັນໂລຫິດຂອງອຸດສາຫະກຳ. ນີ້ແມ່ນຍ້ອນວ່ານ້ຳໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຂອດສຳຄັນຕ່າງໆໃນການຜະລິດຂອງວິສາຫະກິດອຸດສາຫະກຳແລະບໍ່ແຮ່,ໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດສຳຄັນໃນການຜະລິດ,ປຸງແຕ່ງ,ລົດຄວາມຮ້ອນ,ຟອກນ້ຳຟອກອາກາດ,ປັບອາກາດແລະຊັກຟອກເປັນຕົ້ນ. ຕົວຢ່າງຄື,ຢູ່ໂຮງງານຂາງແລະເຫຼັກກ້າ,ອາໃສນ້ຳມາເຮັດໃຫ້ອຸນຫະພູມຕ່ຳລົງເພື່ອຮັບປະກັນການຜະລິດ; ການໜີບເຫຼັກກ້າໃຫ້ເປັນອຸປະກອນເຫຼັກກ້າ,ຕ້ອງໃຊ້ນ້ຳມາເຮັດໃຫ້ມັນເຢັນລົງ; ຂີ້ຝຸ່ນສ່ວນໜຶ່ງໃນເຕົາຕ້ອງອາໃສນ້ຳມາເກັບກຳ; ຢູ່ໃນເຕົາຍິ່ງປາສະຈາກນ້ຳບໍ່ໄດ້, ຜະລິດເຫຼັກກ້າໜຶ່ງໂຕນຕ້ອງໃຊ້ນ້ຳປະມານ 25 ໂຕນ. ຢູ່ໂຮງງານຜະລິດເຈ້ຍ,ນ້ຳແມ່ນຢາແຍກທາດ,ສື່ຊັກຟອກແລະຂົນສົ່ງແລະເປັນນ້ຳລະລາຍຢາ,ຜະລິດເຈ້ຍໜຶ່ງໂຕນຕ້ອງໃຊ້ນ້ຳ 450 ໂຕນ. ຢູ່ໂຮງງານຜະລິດໄຟຟ້າດ້ວຍແຮງໄຟ,ຕ້ອງໃຊ້ນ້ຳຢ່າງຫຼວງຫຼາຍມາລົດຄວາມຮ້ອນ,ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍຕ້ອງສິ້ນເປືອງນ້ຳສ່ວນໜຶ່ງ. ຢູ່ໂຮງງານຜະລິດເຄື່ອງກິນ,ການຄັ້ນແປ້ງ,ຕົ້ມກັ່ນ,ຕົ້ມໃຫ້ຟົດ,ເອືອບແລະໝັກເຊື້ອ,ລ້ວນແຕ່ປາສະຈາກນ້ຳບໍ່ໄດ້,ນ້ຳຊິອິວ,ນ້ຳສົ້ມ,ນ້ຳອັດລົມແລະເບຍເປັນຕົ້ນກໍແມ່ນນ້ຳ.
 
ຟອງໃຫຍ່ແມ່ນ້ຳສຽນຖາງ ຈອມພູຫິມະຈູມູລັງມາ
ມະນຸດເຮົາໄດ້ປະກົດເຫັນນ້ຳມີກຳລັງຟູມາແຕ່ດົນແລ້ວ,ສະນັ້ນ ເຮືອກໍໄດ້ກຳເນີດເກີດຂຶ້ນ,ຈາກແພໜັງແກະອັດລົມ,ຮອດເຮືອພາຍ,ເຮືອໃບສວຍງາມທີ່ອາໃສແຮງລົມ,ຮອດກ່ຳປັ່ນໃຫຍ່ທີ່ບັນທຸກພັນຄົນ,ກ່ຳປັ່ນບັນທຸກເຮືອບິນດ້ວຍພະລັງນິວເຄຼຍ. ນ້ຳໄດ້ແຍກແຜ່ນດິນອອກຢ່າງໄຮ້ຄວາມປານີ,ແຕ່ເຮືອພັດເຮັດໃຫ້ໂລກເຊື່ອມໂຍງກັນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ. ໃນສະໄໝລາຊະວົງໝິງຂອງຈີນ ທ່ານເຈີງເຮີເຄີຍນຳພາຂະບວນເຮືອອັນມະຫາສານເດີນທະເລທາງໄກ 7 ເທື່ອ,ໄກທີ່ສຸດເຄີຍໄປຮອດແຖວໂຊມາລີຂອງອາຟິຼກາ. ການຂົນສົ່ງທາງນ້ຳຖືກກວ່າການຂົນສົ່ງທາງຫຼວງແລະທາງລົດໄຟ,ປະລິມານຂົນສົ່ງກໍຫຼາຍ,ການເດີນເຮືອກໍທຸ່ນທ່ຽງ,ທາງນ້ຳຍັງແມ່ນທາງຂົນສົ່ງທີ່ບໍ່ຫ່ອນຖືກລະເບີດຂາດ. ບໍ່ໜຳ,ຢູ່ບາງແຫ່ງແມ່ນສ້າງທາງບໍ່ໄດ້,ມີແຕ່ອາໃສການຂົນສົ່ງທາງນ້ຳ. ສະນັ້ນ ໃນຂະແໜງການຂົນສົ່ງ,ປະລິມານຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານແລະສິນຄ້າຂອງການຂົນສົ່ງທາງນ້ຳລ້ວນແຕ່ກວມມາດຕາສ່ວນຫຼາຍທີ່ສຸດ. ການພັດທະນາການຂົນສົ່ງທາງນ້ຳ,ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ,ຍັງໄດ້ເຮັດໃຫ້ທ່າກ່ຳປັ່ນບາງແຫ່ງເຊັ່ນຊຽງໄຮ້,ທຽນສິນ,ຮົງກົງ,ນິວຢອກແລະລັອກແຕກດາມເປັນຕົ້ນກາຍເປັນຕົວເມືອງໃຫຍ່ລະດັບໂລກ.
 
ທະເລເມກພູຮວງຊານ ດອກໄຟນ້ຳແຂງ
ທັດສະນີຍະສະຖານແລະປູຊະນີຍະສະຖານຕ່າງໆສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຖືນ້ຳເປັນພະເອກ. ຕົວຢ່າງຄືຟອງໃຫຍ່ແມ່ນ້ຳສຽນຖາງ,ຈອມພູຫິມະຈູມູລັງມາ,ນ້ຳໝອກຂອງພູລູຊານ,ທະເລເມກຂອງພູຮວງຊານ,ດອກໄຟນ້ຳແຂງຂອງເມືອງຮາເອີປິນລ້ວນແຕ່ແມ່ນນ້ຳທີ່ປ່ຽນຮູບແລ້ວ. ຖ້າສັງເກດຈາກສາຍຕາທໍລະນີສາດແລ້ວເຫັນວ່າ,ພູເຂົາຂອງເມືອງກູຍລິນທີ່ຕັ້ງສະຫງ່າ,ປ່າຫີນທີ່ແປກປະຫຼາດຂອງແຂວງຢູນນານ,ຮອຍແຕກເປັນພັນເປັນໝື່ນຂອງພູພຽງດິນເຫຼືອງ,ຫີນຢູຮວາຊືທີ່ສວຍງາມ,ບ່ອນໃດກໍແມ່ນຜົນງານຂອງນ້ຳ. ເມືອງເວນນິວສ໌,ເມືອງຊູໂຈວ,ເມືອງຈີນານແລະເມືອງເຢຢາງລ້ວນແຕ່ມີຊື່ສຽງຍ້ອນນ້ຳ,ໜອງຊີຮູຂອງເມືອງຮາງໂຈວ,ໜອງໂຊຊີຫູຂອງເມືອງຢາງໂຈວ,ໜອງຄຸນມິງຫູຂອງປັກກິ່ງ,ສາມເມືອງຂອງນະຄອນອູຮານ,ແມ່ນ້ຳຮວງພູຈຽງຂອງນະຄອນຊຽງໄຮ,ແມ່ນ້ຳຈູຈຽງຂອງນະຄອນກວາງໂຈວ,ລ້ວນແຕ່ມີສິ່ງແວດລ້ອມອັນສວຍງາມຍ້ອນນ້ຳ. ໃນຊູ່ມື້ນີ້,ອ່າງເກັບນ້ຳແລະຄອງເໝືອງໄດ້ກາຍເປັນບ່ອນພັກຜ່ອນອັນສຳຄັນຂອງຄົນທັງຫຼາຍ;ນ້ຳພຸທຽມ,ໂມງນ້ຳແຈ້ງເວລາໄດ້ກາຍເປັນທິວທັດທີ່ຈັບໃຈຄົນກວ່າໝູ່; ການລອຍນ້ຳ,ໂຕນນ້ຳ,ເຊີຟໄຣດິງແລະພາຍເຮືອແມ່ນກິລາເທິງນ້ຳທີ່ຄົນທັງຫຼາຍນິຍົມຊົມຊອບກວ່າໝູ່.
 
ປ່າຫີນ ຫີນຢູຮວາຊື
ໃນສິ່ງແວດລ້ອມທຳມະຊາດແລະສະພາບແວດລ້ອມສັງຄົມ,ນ້ຳລ້ວນແຕ່ແມ່ນປັດໄຈທີ່ສຳຄັນແລະຄຶກຄັກທີ່ສຸດ. ນ້ຳໃສພູງາມ,ດອກໄມ້ສົ່ງກິ່ນຫອມ,ນົກຮ້ອງນັນແຊວ,ດິນຟ້າອາກາດດີ,ຜົນເກັບກ່ຽວອຸດົມສົມບູນແມ່ນສິ່ງທີ່ມະນຸດເຮົາສະແຫວງຫາ,ແລະກໍແມ່ນໝາກຜົນທີ່ມະນຸດເຮົາອອກແຮງງານປະດິດສ້າງແລະຮັກຫອມຢ່າງພຽນໃຈ. ນ້ຳໄດ້ຫຼັ່ງໄຫຼຢ່າງບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ,ໃນຮ່າງກາຍຄົນ,ຢູ່ນາສວນ,ຢູ່ໂຮງງານ,ນ້ຳໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂລກເຕັມໄປດ້ວຍພະລັງຊີວິດແລະຊີວິດຊີວາ,ສິ່ງເປິເປື້ອນຖືກນ້ຳເຊາະໄຫຼໄປ,ເປື່ອຍເນົ່າລະລາຍ,ແລ້ວຖືກທຳມະຊາດຮັບເອົາ. ແຕ່ວ່າ,ນ້ຳຫຼາຍເກີນໄປ,ໜ້ອຍເກີນໄປ,ເປິເປື້ອນແລ້ວກໍຈະພາໃຫ້ເກີດມີຄວາມບໍ່ກົມກຽວກັນຫຼາຍທີ່ສຸດ. ນ້ຳນອງນ້ຳຖ້ວມ,ພາໃຫ້ແຜ່ນດິນກໍແລ່ນເຮືອໄດ້; ນ້ຳໜ້ອຍເກີນໄປ,ເກີດໄພແຫ້ງແລ້ງ,ພືດພັນທັນຍາຫານໃນນາສວນກໍຈະຫ່ຽວແຫ້ງ; ນ້ຳເປິເປື້ອນເນົ່າເໝັນ,ທັງໝົດເຫຼົ່ານີ້ລ້ວນແຕ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ພວກເຮົາບໍ່ຢາກເຫັນ,ແຕ່ວ່າມັນພັດມີຢູ່ຕົວຈິງ,ຕ້ອງການໃຫ້ພວກເຮົາປະຕິບັດຕໍ່ຢ່າງຕັ້ງໜ້າ. ສະນັ້ນ ຫຼາຍໆຄົນຈຶ່ງໄດ້ປຽບທຽບວ່າເມື່ອມີນ້ຳກໍຈະມີທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ.
 
ໜອງຊີຮູ ພູເຂົາຂອງເມືອງກູຍລິນ
 
ນ້ຳໝອກຂອງພູລູຊານ ແມ່ນ້ຳຈູຈຽງ
|
