|
ທ່ານເອດກາ ສະໂນ ນັກຂ່າວຊື່ດັງຂອງອາເມລິກາເຄີຍຂຽນປຶ້ມໜຶ່ງທີ່ມີຊື່ສຽງ red star over China ແປວ່າ ດາວແດງສ່ອງແສງທົ່ວປະເທດຈີນ.ໃນປຶ້ມນີ້ໄດ້ກ່າວເຖິງ"ດິນແດນສີແດງພາກເໜືອຂອງແຂວງສານຊີ່"ເລື້ອຍໆ,ດິນແດນແຜ່ນນີ້ກໍແມ່ນເມືອງອຽນອານ.
ລຸງຊີຈິ່ນສ່ານປີນີ້ອາຍຸ82ປີ,ເປັນຊາວເມືອງອຽນອານມາດົນແລ້ວ.ຜົມແລະເຄົາໜວດຂອງລຸງໄດ້ປ່ຽນເປັນສີຂາວໄປໝົດແລ້ວ,ສີໜ້າເປັນຄົນໃຈດີ,ໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແພງໂຄລົບນັບຖືຈາກເດັກນ້ອຍທັງຫຼາຍ.ລຸງມັກເລົ່າເລື່ອງກ່ຽວກັບກອງທັບແດງເດີນທັບທາງໄກສູ່ເດັກນ້ອຍຟັງເລື້ອຍໆ.
ໃນຄວາມຊົງຈຳຂອງລຸງຊີຈິ່ນສ່ານ,ມີພາບປະທັບໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບກອງທັບແດງ.ເຖິງວ່າໃນເວລາທີ່ກອງທັບແດງມາສົມທົບກັນຢູ່ເມືອງອຽນອ່ານເມື່ອປີ1936,ລຸງມີແຕ່10 ກວ່າປີເທົ່ານັ້ນກໍຕາມ,ແຕ່ວ່າມີນົກຮົບຂອງກອງທັບແດງຫຼາຍຄົນພັກຄ້າງຄືນຢູ່ເຮືອນຂອງລຸງ,ເພິ່ນກໍໄດ້ຈື່ທະຫານໝວດນີ້ຢ່າງບໍ່ມີວັນລືມ.
ລຸງຍັງຈື່ໄດ້ວ່າ,ໃນມື້ນັ້ນ,ນັກຮົບທີ່ໄປເຮືອນເພິ່ນນຸ່ງຖືກໍບໍ່ຄືກັນ,ບາງຄົນນຸ່ງເສື້ອຍາວ,ບາງຄົນນຸ່ງເສື້ອສັ້ນ,ສີສັນກໍບໍ່ຄືກັນ,ມີສີດຳແລະສີຂາວ,ແຕ່ໄດ້ໃສ່ໝວນແປດແຈສີເຖົ່າໝົດທຸກຄົນ,ຢູ່ໃຈກາງທາງໜ້າຂອງໝາວກມີດາວແດງໜ່ວຍໜຶ່ງເຫຼື້ອມຍິບຍັບ.ລຸງເວົ້າວ່າ,
ພໍ່ຂ້ອຍເວົ້າກັບທະຫານກອງທັບແດງວ່າ,ກອງທັບແດງເຮົາມາແລ້ວ,ມອບແບ້ໂຕໜຶ່ງໃຫ້ທະຫານກິນ,ແຕ່ທະຫານເວົ້າວ່າ,ບໍ່ໄດ້,ຕ້ອງຈ່າຍຄ່າແບ້,ມີລະບຽບວິໄນຢ່າງຈະແຈ້ງແລະເຂັ້ມງວດ.ເມື່ອເຂົາເຈົ້າລາໄປຍັງໄດ້ເຮັດອະນາໄມເດີ່ນບ້ານໃຫ້ສະອາດອີກດ້ວຍ.
ພໍ່ໄດ້ບອກລຸງວ່າກອງທັບກອງນີ້ກໍແມ່ນກອງທັບແດງ,ລຸງກໍຮູ້ແລ້ວວ່າກອງທັບນີ້ແມ່ນນຳໂດຍພັກກອມມູນິດຈີນ.ຕໍ່ມາ,ລຸງຊີຈິ່ນສ່ານກໍໄດ້ເຫັນນັກຮົບກອງທັບແດງທີ່ໃສ່ໝວກທີ່ມີດາວແດງເຫຼື້ອຍິບຍັບນັ້ນເລື້ອຍໆ.ເຂົາເຈົ້າໄດ້ປຸກໂຮງຮຽນຂຶ້ນ,ລຸງຊີຈິ່ນສ່ານແລະເດັກນ້ອຍທີ່ລ້ຽງແບ້ນຳກັນກໍໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຮຽນແລ້ວ.ລຸງເວົ້າວ່າ,
ແຕ່ກ່ອນຂ້ອຍເຫັນວ່າລູກຂອງຜູ້ຮັ່ງມີໃນບ້ານໄປເຂົ້າຮຽນ,ໃນໃຈກໍອິດສາເຂົາຫຼາຍ,ແຕ່ວ່າຄອບຄົວຂ້ອຍທຸກຍາກຈຶ່ງເຂົ້າຮຽນບໍ່ໄດ້.ເມື່ອກອງທັບແດງມາແລ້ວກໍລົງມືສ້າງໂຮງຮຽນ, ຂ້ອຍກໍສາມາດເຂົ້າຮຽນແລ້ວ,ດີໃຈທີ່ສຸດ.
ເພື່ອບໍ່ເພີ່ມພາລະຫາບແບກຂອງປະຊາຊົນອຽນອ່ານ,ກອງທັບທີ່ນຳໂດຍພັກກອມມູນິດຈີນໄດ້ເພີ່ມພູນຜະລິດຜົນເປັນການໃຫຍ່ຢູ່ເມືອງອຽນອານ,ບຸກເບີກດິນຮົກເຮື້ອ,ລ້ຽງໝູລ້ຽງແບ້,ເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດຂອງອຽນອານໄດ້ຮັບການພັດທະນາອ່າວຫຼາຍ,ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງລຸງຊີຈິ່ນສ່ານກໍໄດ້ຮັບການປົວແປງໃຫ້ດີຂຶ້ນ.ລຸງເວົ້າວ່າ,
ໃນຄາວນັ້ນ,ພັກກອມມູນິດຈີນທີ່ນຳໂດຍປະທານເໝົາເຈີຕົ່ງໄດ້ລິເລີ່ມຈັດການເພີ່ມພູນຜະລິດຜົນເປັນການໃຫຍ່.ບໍ່ວ່າປະຊາຊົນຫຼືອຳນາດການປົກຄອງ ໂຮງຮຽນກໍຄືຄົນທັງຫຼາຍລ້ວນແຕ່ໄປດຳເນີນການຜະລິດ,ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນກໍໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍ.ສຳລັບຄອບຄົວຂ້ອຍ,ການຜະລິດຢ່າງເປັນຂະບວນເທື່ອນີ້,ປີໜຶ່ງໄດ້ເກັບກ່ຽວທັນຍາຫານ1000ກວ່າກິໂລ.
ກ່ອນກອງທັບແດງມາຮອດ,ເມືອງອຽນອ່ານພຽງແຕ່ແມ່ນເມືອງນ້ອຍທີ່ມີເນື້ອທີ່ປະມານ2ກິໂລຕາແມັດ ປະຊາກອນ3000ກວ່າຄົນເທົ່ານັ້ນ.ຫຼັງຈາກກອງທັບແດງມາຮອດແລ້ວ,ອີກບໍ່ເທົ່າໃດປີ,ຢູ່ເມືອງນ້ອຍນີ້ກໍໄດ້ມີປະຊາກອນ1ແສນກວ່າຄົນ.ເມື່ອປີ1937ສົງຄາມຍີ່ປຸ່ນຮຸກຮານຈີນລະເບີດຂຶ້ນຢ່າງຮອບດ້ານແລ້ວ,ພັກກອມມູນິດຈີນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕໍ່ຕ້ານການຮຸກຮານຂອງຍີ່ປຸ່ນຢ່າງເດັດດ່ຽວ,ຊາວໜຸ່ມຮັກຊາດຢູ່ແຫ່ງຕ່າງໆຂອງຈີນພາກັນມາຮອດເມືອງອຽນອານ,ເຮັດໃຫ້ຖັນແຖວກອງທັບແດງໄດ້ຂະຫຍາຍອອກຢ່າງວ່ອງໄວ, ເຮັດໃຫ້ເມືອງອຽນອານກາຍເປັນບ່ອນທີ່ມີຊາວໜຸ່ມຮັກຊາດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍມາເຕົ້າໂຮມກັນ.
ຕໍ່ມາ,ລຸງຊີຈິ່ນສ່ານຮູ້ແລ້ວວ່າ,ພາຍໃນ10ກວ່າປີຫຼັງຈາກການເດີນທັບທາງໄກໄດ້ຮັບໄຊຊະນະແລ້ວ,ເມືອງອຽນອານກໍໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຕັ້ງຂອງສູນກາງພັກກອມມູນິດຈີນ,ກໍເປັນສູນບັນຊາການແລະແນວຫຼັງໃຫຍ່ທາງຍຸດທະສາດຂອງສູນກາງພັກກອມມູນິດຈີນໃນການນຳພາກອງທັບແລະປະຊາຊົນຕໍ່ຕ້ານຍີ່ປຸ່ນແລ້ວດຳເນີນສົງຄາມປົດປ່ອຍຊາດ.
ເມື່ອປີ1949ປະເທດຈີນໃໝ່ສະຖາປະນາຂຶ້ນແລ້ວ,ລຸງຊີຈິ່ນສ່ານທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກແລ້ວພ້ອມກັນກັບຊາວບ້ານ,ກໍ່ສ້າງຖະໜົນແລະເຮືອນຄືນໃໝ່ຢູ່ເຂດເມືອງເກົ່າທີ່ຖືກຍົນຍີ່ປຸ່ນຖິ້ນລະເບີດທຳລາຍເປັນດິນເປົ່າແປນ;ອຸດສາຫະກຳຂອງເມືອງອຽນອານກໍໄດ້ຮັບການພັດທະນາ,ໄດ້ສ້າງໂຮງງານກັ່ນນ້ຳມັນ ໂຮງງານຢາສູບ ໂຮງງານປັ່ນຂົນແລະບໍ່ຖ່ານຫີນ.ຮອດທ້າຍຊຸມປີ1970,ຍັງໄດ້ສ້າງທາງລົດໄຟທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ເມືອງອຽນອ່ານກັບເມືອງຊີອ່ານ ເມືອງເອກຂອງແຂວງສ້ານຊີ່,ຍັງໄດ້ສ້າງທາງຫຼວງລອດພູລະຫວ່າງເມືອງນ້ອຍຕ່າງໆຂອງອຽນອ່ານໂດຍຜ່ານຜ່າອຸປະສັກດ້ານພູມສັນຖານຕ່າງໆ.
ນັບແຕ່ຈີນປະຕິບັດການປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກມານີ້,ເມືອງອຽນອານໄດ້ຮັບການພັດທະນາໄວກວ່າເກົ່າ.ເພື່ອອະນຸລັກສິ່ງແວດລ້ອມ,ເຂົາເຈົ້າເລີ່ມປູກຕົ້ນໄມ້ເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ,ປ່າຕົ້ນໝາກໂປມ ປ່າໝາກຈອງທີ່ລຽນກັນໄດ້ອອກໝາກຫຼາຍ,ໝາກໄມ້ເຫຼົ່ານີ້ກໍໄດ້ສົ່ງໄປຂາຍຢູ່ທັງພາຍໃນແລະຕ່າງປະເທດ.ໃນປີມໍ່ໆມານີ້,ອຸດສາຫະກຳນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟຂອງເມືງອຽນອານກໍຈະເລີນຂຶ້ນ,ລາຍໄດ້ການເງິນກໍເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍ.
ລຸງຊີຈິ່ນສ່ານ,ເຄີຍເປັນເດັກນ້ອຍລ້ຽງແບ້,ຕໍ່ມາກໍເຄີຍເປັນເຈົ້າເມືອງ ຂ້າຫຼວງໃຫຍ່ຂອງເຂດອຽນອ່ານ,ຮອດຊຸມປີ1990ຈຶ່ງອອກກິນເບ້ຍບຳນານ.ລູກ5ຄົນຂອງລຸງໄດ້ສ້າງຄອບຄົວໝົດທຸກຄົນ,ມີວຽກເຮັດງານທຳໝັ້ນຄົງ,ມີເຮືອນຢູ່ຂອງຕົນ.ຢູ່ບ້ານເກີດຂອງລຸງ,ພວກພີ່ນ້ອງກໍບໍ່ໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນຖ້ຳທີ່ປຸກດ້ວຍດິນອີກແລ້ວ,ຫາກແມ່ນຢູ່ໃນເຮືອນຖ້ຳທີ່ປຸກດ້ວຍດິນຈີ່,ໃນເຮືອນຖ້ຳໄດ້ໃຊ້ຕຽງນວມເຂົ້າແທນຕຽງແບບດັ້ງເດີມ,ຍັງມີເຄື່ອງໃຊ້ໃນເຮືອນຢ່າງຄົບຊຸດ.
ຊູ່ມື້ນີ້,ການດຳລົງຊີວິດຢູ່ເມືອງອຽນອານກໍສະດວກຫຼາຍ.ຢູ່ນີ້ມີຮ້ານຂາຍອາຫານພິເສດຂອງແຫ່ງຕ່າງໆແລະຮ້ານເຄື່ອງນຸ່ງຍີ່ຫໍ້ຊື່ດັງ,ຂີ່ລົດທັກຊີກໍລາຄາຖືກ,ບໍ່ເທົ່າໃດຢວນກໍຈະອອກຈາກໃຈກາງເມືອງໄປຮອດຊານເມືອງໄດ້ແລ້ວ.ທາງດ່ວນກໍໄປເຖິງເມືອງຊີ່ອ່ານໂດຍກົງ,ຍັງໄດ້ເປີດເສັ້ນທາງລົດໄຟແລະຖ້ຽວບິນທີ່ໄປປັກກິ່ງ.
ເມື່ອພັດທະນາເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີແລ້ວ,ດຽວນີ້ເມືອງອຽນອ່ານໄດ້ກາຍເປັນຕົວເມືອງທີ່ມີປະຊາກອນ2ແສນກວ່າຄົນຢູ່ເຂດເທສະບານທັງປົກຄອງ13ເຂດເມືອງ.ເຂດພູດອຍສອກຫຼີກທີ່ທຸກຍາກໃນເມື່ອກ່ອນນັ້ນ,ຮອດດຽວນີ້ລາຍໄດ້ການເງິນທີ່ສະເລ່ຍຕາມຫົວຄົນໄດ້ເປັນທີໜຶ່ງຂອງແຂວງສ້ານຊີ່.
ຫຼານແລະຫຼານສາວຂອງລຸງຊີຈິ່ນສ່ານໄດ້ອອກໄປນອກເມືອງອຽນອ່ານ,ໄປເຮັດວຽກຫຼືເຂົ້າຮຽນຢູ່ເມືອງຊີ່ອ່ານ.ທ້າວຊີເຈີ່ງແມ່ນຫຼານຜູ້ໜຶ່ງຂອງລຸງຊີຈິ່ນສ່ານ,ເຮັດວຽກຢູ່ກົງຈັກກົດໝາຍແຫ່ງໜຶ່ງຂອງຊີ່ອ່ານ.ລາວເວົ້າວ່າ,ເຖິງວ່າໄດ້ຈາກເມືອງອຽນອ່ານກໍຕາມ,ແຕ່ວ່າດິນແດນສີແດງແຜ່ນນີ້ຍັງຢູ່ໃນໃຈລາວຕະຫຼອດໄປ.ເພາະວ່າເວົ້າສຳລັບລາວແລ້ວ,ນີ້ເປັນສັນຍາລັກແຫ່ງພະລັງດ້ານຈິດໃຈຊະນິດໜຶ່ງ.ລາວເວົ້າວ່າ,
ພວກເຮົາທີ່ມາຈາກເມືອງອຽນອ່ານຮັບຮູ້ດີກ່ຽວກັບການເດີນທັບທາງໄກ,ພວກເຮົາກໍຍິ່ງເຂົ້າໃຈວ່າຊີວິດທີ່ຜາສຸກໃນດຽວນີ້ກວ່າຈະໄດ້ມາມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍເລີຍ,ສະນັ້ນຈຶ່ງຖະໜຸຖະໜອມທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ພວກເຮົາມີຢູ່ໃນດຽວນີ້.
|
