ຂໍໃຫ້ບໍ່ນ້ຳແຫ່ງຊີວິດຈົ່ງໄຫຼສິດໆບໍ່ສຸດສ້ຽງ
(GMT+08:00) 2012-06-15 15:58:58 cri
ຢ່າຢ້ານໃນການຍອມຮັບຄວາມບໍ່ສົມບູນຂອງຕົນ, ທຸກຄົນຍ່ອມມີຂໍ້ຂາດຕົກບົກຜ່ອງ. ແຕ່ວ່າໃນຊີວິດຕົວຈິງ, ຄົນທັງຫຼາຍພັດມັກສະແຫວງຫາຄວາມສົມບູນ, ເຄັ່ງຄັດຕໍ່ຕົວເອງ, ເຮັດໃຫ້ຕົວເອງຕົກຢູ່ໃນຫ້ວງແຫ່ງຄວາມກະວົນກະວາຍໃຈຍ້ອນມີແຮງກົດດັນຫຼາຍ. ທີ່ຈິງແລ້ວ, ໃນໂລກນີ້, ບໍ່ມີຄວາມສົມບູນແບບ 100%. ຄວນຊ່າງສັງເກດເບິ່ງໃຫ້ເຫັນຈຸດດີຂອງຕົນ, ແລ້ວເສີມຂະຫຍາຍຈຸດດີເຫຼົ່ານີ້ຢ່າງເຕັມສ່ວນ, ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍພະຍາຍາມດັດແກ້ຂໍ້ຂາດຕົກບົກຜ່ອງຂອງຕົນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ.
ຢ່າຢ້ານຖ້າຈະປະເຊີນກັບຄວາມສ່ຽງ, ພວກເຮົາທຸກຄົນໃຜກໍລ້ວນແຕ່ຮຽນຮູ້ຄວາມກ້າຫານແລະກ້າວໄປສູ່ຄວາມສຸກງອມຫຼັງຈາກທີ່ເຄີຍເສຍໄຊແລະລົ້ມແຫຼວ, ລອງຖືການສ່ຽງໄພທຸກເທື່ອເປັນການທົດສອບຕົວເອງ, ແລ້ວຫັນໜ້າສູ້ດ້ວຍຄວາມທຸ່ນທ່ຽງ, ປະສົບການເຫຼົ່ານີ້ຈະກາຍເປັນຊັບສົມບັດ, ຫາກບໍ່ແມ່ນຄວາມບໍ່ເປັນຈັ່ງບຸນໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.
ຢ່າເວົ້ານຳຕົນເອງວ່າ ຊອກຫາຄວາມຮັກບໍ່ພົບ, ແລ້ວປິດປະຕູແຫ່ງຄວາມຮັກຂອງຕົນໄປຈົນເທົ່າໃດໆ. ວິທີເພື່ອໄດ້ຮັບຄວາມຮັກໄວທີ່ສຸດນັ້ນ ແມ່ນໃຫ້ຄວາມຮັກແກ່ຜູ້ອື່ນ, ວິທີທີ່ເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັກສູນເສຍໄວທີ່ສຸດກໍ່ແມ່ນຫວງຄົນຮັກຄືກັບເອົາເງິນຫຼຽນໄວ້ໃສ່ໃນຖົງແລະກຳໄວ້ແໜ້ນໆ. ສ່ວນວິທີດີທີ່ສຸດທີ່ຈະຮັກສາຄວາມຮັກໄວ້ນັ້ນກໍ່ແມ່ນໃຫ້ມັນມີປີກບິນຢ່າງເປັນອິດສະຫຼະ.
ຢ່າລືມວ່າ, ຄວາມຕ້ອງການຫຼາຍທີ່ສຸດທາງດ້ານອາລົມຈິດຂອງຄົນຜູ້ໜຶ່ງແມ່ນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຜູ້ອື່ນ, ຖ້າບໍ່ມີຜູ້ອື່ນແບ່ງປັນນຳ, ຜົນສຳເລັດຈະໃຫຍ່ຫຼວງປານໃດ ມັນກໍ່ບໍ່ສົມບູນ.
ຢ່າຢ້ານຮຽນສິ່ງໃໝ່ໆ. ຄວາມຮູ້ບໍ່ມີນ້ຳໜັກ, ມັນແມ່ນຊັບສົມບັດອັນປະເສີດທີ່ເອົາຕິດຕົວໄປໄດ້ທຸກເວລາ, ບໍ່ມີໃຜຈະຮູ້ສຶກວ່າມັນໜັກຈົນຮັບເອົາບໍ່ໄຫວ, ກົງກັນຂ້າມ, ຄວາມຮູ້ແຮ່ງຫຼາຍ, ເຈົ້າກໍ່ແຮ່ງຮູ້ສຶກມີຄວາມເປັນອິດສະຫຼະ.
ຄົນເຮົາບໍ່ມີຜູ້ໃດມັກຢູ່ນຳຜູ້ທີ່ມັກຊັ່ງຊານຳການໄດ້ການເສຍພຽງເລັກໆນ້ອຍໆ, ທຳອິດເບິ່ງແລ້ວຄືວ່າຜູ້ທີ່ໃຈກວ້າງໄດ້ເສຍຫຼາຍ, ແຕ່ດົນໄປແລ້ວ, ເພິ່ນພັດຈະໄດ້ຮັບຫຼາຍ. ຜູ້ທີ່ມັກນ້ອຍກິນຮອມ, ເບິ່ງແລ້ວຄືວ່າເພິ່ນໄດ້ຮັບຫຼາຍ, ແຕ່ດົນໄປແລ້ວ, ເພິ່ນພັດຈະເສຍ.
ໂລກນີ້ແມ່ນເວທີໃຫຍ່ໆ, ທຸກຄົນກໍ່ເໝືອນດັ່ງປຶ້ມເຫຼັ້ມໜຶ່ງ. ອ່ານຄົນ, ຍາກກວ່າອ່ານປຶ້ມຫຼາຍຮ້ອຍຫຼາຍພັນເທົ່າ. ບາງຄົນ ເພິ່ນຍິນດີຍື່ນຄັນຮົ່ມໃຫ້ເຈົ້າໃນມື້ທີ່ມີແສງແດດສົດໄສ, ແຕ່ເມື່ອຮອດຍາມຝົນຕົກ, ເພິ່ນພັດຖືຄັນຮົ່ມໄປກ່ອນຢ່າງມິດງຽບ. ເວລາອ່ານເພິ່ນ, ຢ່າຄຽດໃຫ້ເພິ່ນ, ເພາະເພິ່ນເອງບໍ່ຢາກຖືກຝົນຮຳ, ແລະຄັນຮົ່ມກໍ່ແມ່ນຂອງເພິ່ນເອງ, ເຮົາເວົ້າຫຍັງບໍ່ໄດ້. ມີແຕ່ວ່າ, ຕົວເອງຄວນກຽມຄັນຮົ່ມໃຫ້ຕົນຢູ່ສະເໝີ.
"ບໍ່ມີຄຳກ້ອນໃດຈະເຕັມຮ້ອຍເປິເຊີນ, ຄົນເຮົາກໍ່ເຊັ່ນດຽວກັນ, ບໍ່ມີຜູ້ໃດຈະສົມບູນແບບເຕັມຮ້ອຍເປິເຊີນ". ໃນຊີວິດການເປັນຢູ່, ການເຮັດວຽກແລະການຮຽນຂອງພວກເຮົາ ຄວນຈົ່ງຊ່ອງຫວ່າງໃຫ້ຕົວເອງ, ແລະກໍ່ຈົ່ງຊ່ອງຫວ່າງໃຫ້ຜູ້ອື່ນນຳ, ຢ່າເຂັ້ມງວດເກີນໄປ, ເຈົ້າຈະພົບເຫັນວ່າ, ຊີວິດແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍຫຼາກຫຼາຍສີສັນທີ່ສວຍງາມ. ຄົນເຮົາຄວນຊອກຮູ້ເຫດຜົນແລະຄວາມໝາຍຂອງຊີວິດໃນເລື່ອງບໍ່ສົມບູນ.
ຈົ່ງຊ່ອງຫວ່າງໃຫ້ດວງໃຈຂອງຕົນ, ໃຫ້ຕົວເອງມີເວລາພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ, ປາສະຈາກຄວາມວິຕົກກັງວົນແລະແຮງກົດດັນຕ່າງໆ, ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ອາລົມບໍ່ດີຕ່າງໆມາລົບກວນຈິດວິນຍານຂອງຕົນ, ເຮັດໃຫ້ຕົວເອງມີຄວາມສະຫງົບງຽບໃນຄວາມບົນແຊວ. ອັນໃດກໍ່ບໍ່ຕ້ອງຄິດເຖິງ, ນັ້ນອາດຈະແມ່ນວິທີພັກຜ່ອນທີ່ດີທີ່ສຸດ.
