ເມື່ອວັນທີ 15 ສິງຫາກ່ອນນີ້ 79 ປີ, ຍີ່ປຸ່ນໄດ້ປະກາດຍອມຈຳນົນໂດຍບໍ່ມີເງື່ອນໄຂ. ແຕ່ວ່າ, ວັນທີ 15 ສິງຫາ ປີ 2024ນີ້, ທ່ານຟຸມິໂອ ກິຊິດາ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີຍີ່ປຸ່ນໄດ້ສົ່ງເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ແກ່ຫໍໄຫວ້ຢະຊຸຄຸນິທີ່ເປັນບ່ອນຕັ້ງປ້າຍຊື່ອາຊະຍາກອນສົງຄາມຊັ້ນ 1 ຂອງຍີ່ປຸ່ນໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2 ໃນນາມຫົວໜ້າພັກເສລີປະຊາທິປະໄຕ, ສ່ວນນັກການເມືອງຫຼາຍຄົນຂອງຍີ່ປຸ່ນເຊິ່ງລວມທັງລັດຖະມົນຕີກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ໄດ້ໄປຄຳນັບຫໍໄຫວ້ຢະຊຸຄຸນິ. ໃນຂະນະດຽວກັນ, ຊິມິຊູ ຮິເດເອກິ Shimizu Hideaki ທະຫານເກົ່າຂອງ “ກອງທະຫານ 731”ຍີ່ປຸ່ນ ທີ່ມີອາຍຸ 94 ປີໄດ້ເດີນທາງໄປສາລະພາບບາບ ແລະ ຂໍຄວາມອະໄພໂທດຢູ່ນະຄອນຮາບິນປະເທດຈີນ.

ການກະທຳທີ່ໄປ“ຄຳນັບອາດຊະຍາກອນສົງຄາມ” ຂອງນັກການເມືອງຍີ່ປຸ່ນໃນຄັ້ງນີ້, ໄດ້ເປັນການສົມທຽບໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງກັບການສາລະພາບບາບຂອງທະຫານເກົ່າຍີ່ປຸ່ນ. ເຊິ່ງເປັນເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ວົງການພາຍນອກມີຄວາມວິຕົກກັງວົນອີ່ຫຼີ ແລະ ຕ້ອງໄດ້ມີສະຕິລະວັງຕົວໃນລະດັບສູງຕໍ່ທ່າທີເຂົ້າຄາຍອັນຕະລາຍຂອງລັດຖະທະຫານຍີ່ປຸ່ນທີ່ຟື້ນຊີບຄືນໃໝ່. ນອກນີ້, ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, ລັດຖະບານຍີ່ປຸ່ນມັກໂຄສະນາ “ໄພຂົ່ມຂູ່ຈາກຈີນ” ເທື່ອແລ້ວເທື່ອອີກ, ພ້ອມທັງຖືເອົາເລື່ອງນີ້ເປັນຂໍ້ອ້າງເພື່ອທຳລາຍຂໍ້ຈຳກັດຂອງ “ລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບ” ແລະ ຄຳໝັ້ນສັນຍາທີ່ “ປ້ອງກັນຕົວຢູ່ໃນທ່າຮັບ”, ທັງວາງແຜນຈະຍົກສູງງົບປະມານເຂົ້າໃນການປ້ອງກັນຕົວເອງປະຈຳປີ 2027 ຂຶ້ນເປັນ 2% ຂອງຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນ. ນອກນີ້, ຍີ່ປຸ່ນຍັງຕັ້ງໜ້າຊຸກຍູ້ຂະບວນການ “ນາໂຕເຂົ້າສູ່ພາກພື້ນອາຊີປາຊີຟິກ”, ເຈຕະນາ “ນຳອິດທິກຳລັງພາຍນອກເຂົ້າມາໃນພາກພື້ນນີ້”. ການກະທຳຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ຍີ່ປຸ່ນພວມມີເຈຕະນາເດີນຕາມເສັ້ນທາງຂອງປະເທດໃຫຍ່ດ້ານການທະຫານຄືນໃໝ່, ເຊິ່ງໄດ້ສ້າງໄພຂົ່ມຂູ່ອັນໃໝ່ຕໍ່ສັນຕິພາບ ແລະ ສະຖຽນລະພາບຂອງພາກພື້ນອາຊີ.

ເຖິງວ່າປັດຈຸບັນໂລກຍັງບໍ່ທັນມີຄວາມສະຫງົບ, ແຕ່ປະເທດຕ່າງໆໃນອາຊີປາດຖະໜາຢາກໃຫ້ມີສັນຕິພາບ ແລະ ສະຖຽນລະພາບ. ນັກການເມືອງຍີ່ປຸ່ນຈຳນວນໜຶ່ງຕ້ອງຮັບຮູ້ຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ, ມີແຕ່ຖືປະຫວັດສາດເປັນແວ່ນແຍງ, ສຳນຶກຜິດຕໍ່ປະຫວັດສາດການຮຸກຮານຂອງທະຫານຍີ່ປຸ່ນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ຍຶດໝັ້ນ “ລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບ”, ຈຶ່ງສາມາດບັນເທົາຄວາມຜິດພາດອັນໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ກໍ່ໂທດກຳໃນປະຫວັດສາດ; ການກະທຳໃດໆທີ່ເວົ້າຍົກຍໍປໍປັ້ນ ແລະ ປິດບັງໂທດກຳການຮຸກຮານຂອງຕົນ, ຈະບໍ່ສາມາດທົນທານຕໍ່ການທັບມ້າງພຽງຄັ້ງດຽວຢູ່ຕໍ່ໜ້າຄວາມເປັນຈິງ, ແລະຈະຖືກກຳລັງທີ່ເປັນທຳຕໍ່ຕ້ານຢ່າງເດັດດ່ຽວ.