|
ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງນັກບິນອະວະກາດຢູ່ອະວະກາດ
cri
ທ່ານຜູ່ຟັງທີ່ໂຄລົບ,ເມື່ອກີ້ນີ້,ເຮົາໄດ້ສະເຫນີການນຸ່ງຫົ່ມ,ການກິນແລະການຢູ່ຂອງນັກບິນອະວະກາດແລ້ວ,ຕໍ່ໄປ,ເຮົາຈະເລົ່າການນອນຂອງນັກບິນອະວະກາດ
ການນອນຢູ່ໃນຫ້ອງອັດແຈບຂອງເຮືອເຫະຈັກກະວານແມ່ນສະດວກທີ່ສຸດ,ຈະນອນຂວ້ຳນອນຫງາຍ ນອນສະແຄງຫຼືຈະນອນຢູ່ບ່ອນໃດ,ກໍນອນໄດ້ຫມົດ,ແຕ່ວ່າເພື່ອຮັກສາຄວາມປອດໄພ,ຄວນຫມົ້ນເຂົ້າໄປນອນຢູ່ໃນຖົງນອນ,ທັງເຮັດໃຫ້ຖົງນອນຄົງທີ່,ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ,ຖົງນອນຈະປິ໋ວໄປທົ່ວທີບ,ໃນທີ່ສຸດ,ແຕ່ລະຄົນກໍຈະແຫຍ້ກັນຢູ່ປ່ອງລົມ,ໃນເວລາເຮືອເຫາະຈັກກະວານເລັ່ງຄວາມໄວຫຼືຜ່ອນຄວາມໄວ,ກໍອາດຈະຖືກຝາຫ້ອງຫຼືເຄື່ອງວັດແທກຕຳໃສ່ຈົນເປັນບາດຍ້ອນ,ນອກນີ້,ຍັງຕ້ອງໃສ່ເຄື່ອງບັງຕາແລະບັງຫູ,ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໃຫ້ຈັງຫວະປ່ຽນກາງເວັນລະກາງຄືນຢ່າງໄວວາແລະສຽງອງໂມງວັດແທກ,ກະທົບກະເທືອນເຖິງການນອນ,ຕ້ອງເອົາແຂນສອງເບື້ອງໄວ້ຢູ່ໃນຖົງນອນ,ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໃຫ້ມັນຖືກເຄື່ອງຈັກຫຼືໄປຊູນສະວິດຂອງໂມງວັດແທກ,ພ້ອມກັນນັ້ນກໍເພື່ອບໍ່ເຮັດໃຫ້ຕົນເອງຕົກໃຈ,ເພາະວ່າ,ໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ບໍ່ມີນ້ຳຫນັກນັ້ນດມັກມີຄວາມຮູ້ສຶກຄືວ່າຫົວກັບແຂນ ຂາແຍກອອກຈາກຮ່າງຄີງ,ເຄີຍມີນັກບິນອະວະກາດໃນເວລາເມົານອນຢູ່ນັ້ນເລີຍຮູ້ສຶກວ່າແຂນຂອງຕົນຢູ່ນອກຖົງນອນນັ້ນເປັນສັດທີ່ຫນ້າແປກປິ໋ວມາຫາເຈົ້າຂອງ,ແລ້ວຕົກໃຈຈົນຫມາກຫນາວແຕກໂຄບໆ
ການອະນາໄມບຸກຄົນໃນເຮືອເຫາະຈັກະວານກໍແມ່ນເລື່ອງທີ່ຫມຸດຫມັດທີ່ສຸດ,ຕົວ
ຢ່າງຄືຖູແຂ້ວ,ພໍໄມ້ຖູແຂ້ວ ຕີງ ຝອດກໍຟົ້ງອອກ,ສະນັ້ນ,ປັດຈຸບັນ ນັກບິນອະວະກາດຈິ່ງໃຊ້ຢາສຳລັບອະນາໄມແຂ້ວ,ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ນ້ຳສ່ວຍຫນ້າປິວຫນີ,ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ,ແມ່ນໃຊ້ແຕ່ຜ້າປຽກມາເຊັດຫນ້າກໍໄດ້ແລ້ວ,
ານອາບນ້ຳໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ບໍ່ມີນ້ຳຫນັກແມ່ນແຮ່ງຍາກ,ຕ້ອງອາບຢູ່ໃນເຄື່ອງບັນຈຸທີ່ອັດແຈບເຄື່ອງຫນຶ່ງ,ໃຊ້ກຳລັງບີບນ້ຳລົງມາຈາກຊັ້ນເທິງ,ແຕ່ຫລັງຈາກນ້ຳອອກຈາກທໍ່ພົ່ນແລ້ວ,ກໍຈະປິ໋ວໄປທົ່ວທີບ,ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ນ້ຳທີ່ຕິດສົບຕິດດັງເຮັດໃຫ້ຄົນຊະມັກແລະຫັນໃຈຍາກ,ໃນເວລາອາບນ້ຳຈະຕ້ອງໄດ້ໃສ່ຫນ້າກາກປ້ອງກັນນ້ຳແລະສະຫນອງອອກຊີ,ນ້ຳເປື້ອນທີ່ອາບແລ້ວຕ້ອງໃຊ້ຈັກສູບໃຫ້ມັນໄຫຼລົງລຸ່ມ,ແຕ່ສ່ວນນ້ຳທີ່ເປັນເມັດຕິດຢູ່ຕາມຝາເຄື່ອງນັ້ນ,ຕ້ອງໃຊ້ຈັກດູດຂີ້ຝຸ່ນຈຶ່ງທຳຄວາມສະອາດໄດ້,ເພາະສະນັ້ນ,ການອາບນ້ຳເຊິ່ງກິນເວລາພຽງ 15 ນາທີກໍພໍແລ້ວ,ແຕ່ຊ້ຳພັດຕ້ອງກິນເວລາຕັ້ງສອງສາມຊົ່ວໂມງ,ເພື່ອກະກຽມແລະທຳຄວາມສະອາດ.
ທ້າຍສຸດນີ້ເຮົາຂໍລົມນຳທ່ານກ່ຽວກັບການສັນຈອນ,ການຍ່າງໄປຍ່າງມາໃນຫ້ອງອັດແຈບນັ້ນແມ່ນບໍ່ເປືອງແຮງແລະສະດວກທີ່ສຸດ,ພຽງແຕ່ໃຊ້ພາກສ່ວນໃດຫນຶ່ງຂອງຮ່າງກາຍໄປຊູບເຄື່ອງໃດຫນຶ່ງທໍ່ນັ້ນ,ແຮງຕ້ານຄືນກໍອາດຈະຊຸກເຈົ້າໄປຮອດບ່ອນໃດບ່ອນຫນຶ່ງ,ຖ້າໃຊ້ແຂນຂາກວັກອາກາດ,ກໍຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເລື່ອນໄປທາງຫນ້າ,ແຕ່ວ່າ,ການຍ່າງໄປມາໃນຈັກກະວານນັ້ນແມ່ນຫຍຸ້ງຍາກແລະອັນຕະລາຍທີ່ສຸດ,ຍ້ອນວ່າເວລາຍ່າງອອກຈາກຫ້ອງອັດແຈບແລ້ວ,ໃນທ່າມກາງຈັກກະວານທີ່ແປນເອີດເຕີດນັ້ນແມ່ນບໍ່ມີອີຫຍັງຈະເປັນແບບເປັນຢ່າງ,ຈະຈຳແນກວ່າໄປໄວຫຼືຊ້າ ຂອງຢູ່ໃກ້ຫຼືໄກແລະຂອງໃຫຍ່ຫຼືຂອງນ້ອຍກໍຈຳແນກບໍ່ອອກ,ສະນັ້ນ,ຈິ່ງຈຳແນກທິດບໍ່ອອກ,ເຈ້ຍໃບນ້ອຍໆທີ່ຢູ່ມໍ່ໆກໍອາດຈະຖືເປັນຂອງໃຫຍ່ມະຫຶມາທີ່ຢູ່ໄກແສນໄກ
ຍ້ອນນ້ຳຫນັກບົນດວງເດືອນນ້ອຍກວ່າບົນຫນ່ວຍໂລກ,ສະນັ້ນ,ໃນເວລາຄົນຍ່າງຢູ່ບົນດວງເດືອນ ຮ່າງກາຍຈະຖືກດິດຂຶ້ນສູງທີ່ສຸດ,ສະນັ້ນ,ບົດຮຽນຂອງນັກບິນອະວະກາດທີ່ຂຶ້ນດວງເດືອນແມ່ນແນບຂາສອງເບື້ອງເຂົ້າກັນ,ແລ້ວເຕັ້ນຢັອກໆຄືການກາລູຍິ່ງສະບາຍກວ່າ,ຖ້າຕໍ່ໄປເມືອຫນ້າຫາກສາມາດຂຶ້ນໄປດາວພະຫັດໄດ້,ມະນຸດທີ່ລື້ງເຄີຍກັບນ້ຳຫນັກຢູ່ໃນຫນ່ວຍໂລກນັ້ນອາດຈະຖົກຂາບໍ່ຂຶ້ນຍ້ອນນ້ຳຫນັກອັນມະຫຶມາໃນແຫ່ງນັ້ນກໍວ່າໄດ້,ຊັ້ນຈະຍ່າງແນວໃດ?
1 2
|
|
