ສະຖານີວິທະຍຸສາກົນແຫ່ງປະເທດຈີນພະແນກພາສາລາວ
1/block/ad_banner _21.htm" -->
China Radio International
ຂ່າວ​ພາຍ​ໃນ​
  ປະ​ເທດ
ຂ່າວ​ຕ່າງປະ​ເທດ
   ການເມືອງ
   ເສດຖະກິດ
   ວັດທະນະທຳ
   ສັງຄົມ
   ຮຽນພາສາຈີນ

ຄວາມຈິງ 14 ມີນາຕິເບດ

ປາເລັສຕິນອິສຣາແອນ

ສະຖານະການອິຣັກ

ງານກິລາໂອລິມປິກ
ປັກກິ່ງປີ2008
ອ່ານຕໍ່...>>
(GMT+08:00) 2005-04-06 16:46:35    
[ຄວາມ​ເປັນ​ມາ​ຂອງ​ບຸນ​ຊິງ​ມິງ]
   

cri


ເມື່ອ​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ຂຶ້ນ​ຄອງ​ລາດ​ຊະ​ບັນລັງ​ແລ້ວ, ພະ​ອົງ​ກໍ່​ໄດ້​ພະ​ລາຊະທານ​ຍົດ​ຖາ​ບັນດາສັກ​ໃຫ້​ເສນາ​ບໍດີ​ທີ່​ໄດ້​ຮ່ວມ​ທຸກ​ຮ່ວມ​ສຸກ​ນຳ​ພະ​ອົງ​ສະ​ໄຫມ​ຕົກທຸກ​ໄດ້​ຍກາ, ​ແຕ່​ຊ້ຳພັດ​ລືມ​ເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ.​ເລີຍ​ມີ​ຄົນ​ສະ​ເຫ​ນີຢູ່​ຕໍ່ຫນ້າ​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ເພື່ອ​ຊ່ອຍ​ເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ.​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ຈິ່ງ​ຄຶດ​ຊວາດ​ເຖິງ​ເລື່ອງ​ໃນ​ອະດີດ,​ແລະ​ຮູ້ສຶກ​ລະອາຍ,​ແລ້ວ​ແຕ່ງ​ຄົນ​ໄປ​ເຊີນ​ເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ​ມາ​ຮັບ​ລາຊະ​ຕຳ​ແຫນ່​ງ. ​ແຕ່​ວ່າ, ​ແຕ່ງ​ຄົນ​ໄປ​ເຊີນ​ຫລາຍ​ເທື່ອ, ​ເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ​ກໍ່​ບໍ່​ມາ.​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ເລີຍ​ສະ​ເດັດ​ໄປ​ເຊີນ​ເອງ.​ແຕ່​ໃນ​ເວລາ​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ສະ​ເດັດ​ໄປ​ຮອດ​ເຮືອນ​ເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ​ນັ້ນ,ກໍ່​ເຫັນ​ປະຕູ​ເຮືອນ​ປິດ​ໄວ້​ຢ່າງ​ແຈບ.​​ເພາະເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ​ບໍ່​ຢາກພົບ​ເພິ່ນ,​ໄດ້​ເຈ່ຍ​ແມ່​ຂຶ້ນ​ໄປ​ລີ້​ຢູ່​ເທິງ​ພູ​ມຽນຊ່ານ​ແລ້ວ.ບັດ​ນັ້ນ, ​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ໄດ້​ແຕ່ງ​ລາຊະ​ອົງຄະລັກ​ໄປ​ຊອກ​ຫາ​ຢູ່​ເທິງ​ພູ,​ແຕ່​ຊອກ​ຈັ່ງ​ໃດ​ກໍ່​ບໍ່​ເຫັນ.ສະນັ້ນ ມີ​ຄົນ​ອອກ​ຫົວຄິດ​ວ່າ, ​ໃຫ້​ຈູດ​ໄຟ​ໄຫມ້​ປ່າ​ຢູ່​ສາມ​ດ້ານ​ອ້ອມ​ພູ,ຈົ່ງ​ທາງ​ໄວ້​ດ້ານ​ຫນຶ່ງ, ​ເມື່ອ​ໄຟ​ໄຫມ້​ພູ,​ເຈ້ຍ​ຈືທຸ່ຍ​ຍ່ອມ​ຈະ​ຍ່າງ​ອອກ​ມາ​ເອງ.​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ເຫັນ​ວ່າ​ມີ​ເຫດຜົນ,​ເລີຍ​ສັ່ງ​ໃຫ້​ເຜົາ​ພູ,​ແຕ່​ບໍ່​ໄດ້​ຄິດ​ເລີຍ​ວ່າ​ໄຟ​ໄຫມ້​ສາມ​ມື້​ສາມ​ຄືນ, ຈົນ​ຮອດ​ໄຟ​ມອດ​ແລ້ວ​ກໍ່​ບໍ່​ເຫັນ​ເຈ້ຍ​ຈື່​ທຸ່ຍ​ອອກ​ມາ. ຈິ່ງ​ແຕ່ງ​ຄົນ​ຂຶ້ນ​ໄປ​ເບິ່ງ​ແລ້ວ​ເຫັນ​ສອງ​ແມ່ລູກ​ໄດ້​ກອດ​ຕົ້ນ​ໄຄ້​ສ້ອຍ​ຕົ້ນຫນຶ່ງ​ທີ່​ຖືກ​ເຜົາ​ຈົນ​ໄຫມ້​ຕາຍ​ໄປ​ແລ້ວ. ​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ໄດ້​ທັງ​ໄຫ້​ທັງ​ໄຫວ້​ສົບ​ຂອງ​ສອງ​ແມ່ລູກ,​ແລ້ວ​ຈັດ​ພິທີ​ປົງ​ສົບ​ໃຫ້.​ເພື່ອ​ລະ​ລຶກ​​ເຈ້ຍ​ຈື່​ທຸ່ຍ,​ເຈົ້າຈິ້ນ​ເວິນ​ກົງ​ສັ່ງ​ໃຫ້​ປ່ຽນ​ຊື່​ພູ​ມຽນຊ່ານ​ເປັນ​ພູ​ເຈ້ຍ​ຊ່ານດສ້າງ​ວັດ​ຢູ່​ເທິງ​ພູ,​ແລະ​ກຳນົດ​ເອົາ​ມື້​ເຜົາ​ພູ​ເປັນ​ມື້​ກິນ​ອາຫານ​ເຢັນ,​ແຈ້ງ​ໃຫ້​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ​ຊາບ.​ເມື່ອ​ຮອດ​ວັນ​ນີ້​ໃນ​ທຸກ​ປີ,ທົ່ວ​ປະ​ເທດ​ກໍ່​ຫ້າມ​ດັງ​ໄຟ​ຄົວກິນ,​ໃຫ້​ກິນ​ແຕ່​ອາຫານ​ເຢັນ.


ເວລາ​ລາ​ຈາກ​ໄປ,​ເຈົ້າ​ຈິ້ນ​ເວິນ​ກົງ​ໄດ້​ຕັດ​ເອົາ​ໄມ້ຕົ້ນ​ໄຄ້​ສ້ອຍ​ທີ່​ຖືກ​ເຜົາ​ທ່ອນ​ຫນຶ່ງ,​ເຮັດ​ເປັນ​ເກີບ​ໄມ້, ມື້​​ໃດ​ກໍ່​ເບິ່ງ​ເກີບ​ໄມ້​ຄູ່​ນັ້ນ​ແລ້ວອຸທານ​ວ່າ:"ສັງ​ເວດ​​ເດ໋,ພະ​ບາດ." ພະບາດ​ແມ່ນ​ຄຳ​ທີ່​ຄົນ​ບູຮານ​ຈີນ​ເອີ້ນ​ສະ​ແດງ​ຄວາມ​ໂຄ ລົບ​ຕໍ່​ຜູ່​ມີ​ຕຳ​ແຫນ່​ງສູງ​ກວ່າ​ຫລື​ຄົນ​ລຸ້ນດຽວ​ກັນ.
ປີ​ຕໍ່​ມາ,​ເຈົ້າຈີ້​ເວິນ​ກົງ​ໄດ້​ນຳພາ​ບັນດາ​ເສນາ​ອາມາດ,​ແຕ່ງ​ຊຸດ​ຂາວ​ຂຶ້ນ​ພູ​ໄປ​ບູຊາ​ໄວ້ອາ​ໄລ.​ເມື່ອ​ຍ່າງ​ໄປ​ຮອດ​ຕໍ່ຫນ້າ​ສຸສານ, ກໍ່​ເຫັນ​ຕົ້ນ​ໄຄ້​ສ້ອຍ​ທີ່​ຖືກ​ເຜົາ​ຕາຍ​ຕົ້ນນັ້ນ​ໄດ້​ມີ​ຊີວິດ​ຄືນ​ໃຫມ່, ມີ​ກິ່ງ​ງ່າ​ປົ່ງ​ໃຫມ່​ໃບ​ໄມ້​ຂຽວງາມ​ປິວ​ສະ​ບັດ​ຕາມ​ສາຍ​ລົມ.​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ໄດ້​ເຫັນ​ຕົ້ນ​ໄຄ້​ສ້ອຍ​ມີ​ຊີວິດ​ຄືນ,ກໍ່​ເຫມືອນ​ໄດ້​ເຫັນ​ເຈ້ຍ​ຈື.ພະ​ອົງ​ຊົງ​ສະ​ເດັດ​ໄປ​ຫາ​ກ້ອງຕົ້ນ​ໄມ້​ແລ້ວ​ຫັກ​ເອົາ​ງ່າ​ຫນຶ່ງ, ​ເບັດ​ໃຫ້​ເປັນ​ບ້ວງ​ສຸບ​ໃສ່​ເກດ​ຂອງ​ພະ​ອົງ.​ເມື່ອ​ບູຊາ​ແລ້ວໆ, ​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ພະ​ລາຊະ ທານ​ນາມ​ໃຫ້​ຕົ້ນ​ໄຄ້​ສ້ອຍ​ທີ່​ຟື້ນ​ຊີ້​ບຄືນ​ມານັ້ນ​ເປັນຕົ້ນ​ໄຄ້​ສ້ອຍ​ຊິງ​ ມິ​ງ, ​ແລ້ວ​ກຳນົດ​ເອົາ​ມື້ນັ້ນ​ເປັນ​ບຸນ​ຊິງ​ມິ​ງ.


ຈາກ​ນັນ,​ເຈົ້າຈີ້​ນ​ເວິນ​ກົງ​ກໍ່​ຖື​ເອົາ​ຫນັງສື​ທີ່​ຂຽນ​ດ້ວຍ​ເລືອດ​ນັ້ນຕິດ​ຕົວ​ໄປ​ນຳ​ເລື້​ອຍໆ,​ເພື່ອ​ເປັນ​ຄະຕິ​ເຕືອນ​ໃຈ​ໃນ​ການ​ຄອງ​ບັນລັງ.ພະ​ອົງ​ຄອງ​ອຳນາດ​ຢ່າງ​ປອດ​ໄສ​ໄຮ້​ມົນ​ທິນ, ຫ້າວ​ຫັນ​ເຮັດ​ວຽກ.


1  2