ທ່ານເອີບູນການເລີຍເຊົາທຸລະກິດຊົ່ວຄາວ,ເພື່ອໄປຮຽນວິທີປຸງແຕ່ງ.ເມື່ອກຳໄດ້ວິທີປຸງແຕ່ງໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ຢ່າງລະອຽດແລ້ວ,ທ່ານເອີບູນການ ໄດ້ດັດແປງເຕັກນິກຂອງໂຮງງານປຸງແຕ່ງເດີມ.
ມີມື້ໜຶ່ງ,ທ່ານເອີບູນການພວມຂຸ້ນນຳວຽກໃນໂຮງງານປຸງແຕ່ງໝາກຖົ່ວໃຫຍ່,ໄດ້ມີສຽງເພັງ"ນາງສາວຕາປານເສິງ" ທີ່ລື້ງຫູສົ່ງມາຈາກນອກປ່ອງຢ້ຽມ.ທ່ານເອີບູນການເລີຍຄິດວ່າ:ເປັນຫຍັງບໍ່ໃຊ້ນາງສາວຕາປານເສິງທີ່ເປັນຊື່ດົ່ງດັງນີ້ມາຕັ້ງຊື່ໃຫ້ໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ຂອງຕົນ?
ເພງ"ນາງສາວຕາປານເສິງ"ແມ່ນທ່ານວາງລົ້ວປິນ ນັກດົນຕີພື້ນເມືອງຈີນຮຽບຮຽງແລະແຕ່ງຕາມເພງພື້ນເມືອງທ້ອງຖິ່ນເມື່ອ60ກວ່າປີກ່ອນ.ທ່ານເອີບູນການທີ່ເກີດຢູ່ຫັ້ນໃຫຍ່ຢູ່ຫັ້ນນັ້ນໄດ້ຈົດທະບຽນຍີ່ຫໍ້ສິນຄ້າເປັນ"ນາງສາວຕາປານເສິງ"ໃຫ້ໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ຂອງຕົນ.ເດືອນກັນຍາປີ2001,ທ່ານເອີບູນການໄດ້ນຳເອົາໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ຍີ່ຫໍ້ນາງສາວຕາປານເສິງທີ່ປຸງແຕ່ງກຳມະວິທີໃໝ່ນັ້ນໄປເຂົ້າຮ່ວມງານສັງສັນເສດຖະກິດການຄ້າອູລູມູສີ ເຊິ່ງເປັນງານຄຶກຄື້ນດ້ານເສດຖະກິດການຄ້າ ສາກົນ.
ບໍ່ນຶກບໍ່ຝັນວ່າ,ເທື່ອນີ້,ໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ຍີ່ຫໍ້ນາງສາວຕາປານເສິງຂອງທ່ານເອີບູນການໄດ້ຂາຍດິບຂາຍດີ.ນັກທຸລະກິດຕ່າງປະເທດຈຳນວນໜຶ່ງຍັງໄດ້ເຊັນຂໍ້ຜູກພັນຈອງຊື້ສິນຄ້າກັບທ່ານອີກ.ນັກທຸລະກິດຈຳນວນບໍ່ໜ້ອຍຍັງໄດ້ໃສ່ຊື່ມ່ວນຫູໃຫ້ຜະລິດຕະພັນດັ່ງກ່າວວ່າໝາກຖົ່ວນາງສາວ.ແຕ່ນັ້ນມາ,ໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ຍີ່ຫໍ້ນາງສາວຕາປານເສິງຂອງທ່ານເອີບູນການໄດ້ມີຖານະອັນແນ່ນອນໃນຮ້ານຊຸບເປີມາເກັດຕ່າງໆໃນນະຄອນອູລູມູສີ.ເມື່ອທ່ານເອີບູນການຮັ່ງມີຂຶ້ນແລ້ວ,ທ່ານໄດ້ຄິດເຖິງຫຼາຍຢ່າງຫຼາຍແນວ.ທ່ານເວົ້າວ່າ:
"ໂຮງງານຂອງຂ້າພະເຈົ້າມີຂະໜາດນັບມື້ນັບໃຫຍ່ຂຶ້ນ,ເມື່ອຜະລິດຕະພັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການນັ້ນ,ຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຄັດເລືອກເອົາໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ທີ່ມີຄຸນນະພາບດີມາປຸງແຕ່ງອີກ.ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ເຊັນສັນຍາກັບຊາວນາຈຳນວນໜຶ່ງ,ເຊີນພວກເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເວລາຫວ່າງໃນຍາມລະດູໜາວ,ປຸງແຕ່ງໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ໃນເບື້ອງຕົ້ນຢູ່ບ້ານຕົນ,ແລ້ວມອບໃຫ້ໂຮງງານຂອງຂ້າພະເຈົ້າເພື່ອປຸງແຕ່ງຢ່າງເລິກເຊິ່ງອີກ."
ປັດຈຸບັນ,ທ່ານເອີບູນການໄດ້ຕັ້ງໂຮງງານປຸງແຕ່ງຫຼັງໜຶ່ງທີ່ກວມເນື້ອທີ່5ພັນແມັດຕາ,ປຸງແຕ່ງໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ໄດ້2000ໂຕນຕໍ່ປີ.ຄືກັນກັບທ່ານເອີບູນການ,ໄທເມືອງອື່ນໆໃນເມືອງຕາປານເສິງກໍໄດ້ອາໄສໝາກຖົ່ວໃຫຍ່ແລະຄວາມດຸໝັ່ນຂອງຕົນ,ສ້າງບ້ານເກີດຂອງຕົນໃຫ້ສວຍງາມກວ່າເກົ່າ.ພໍ່ເຖົ້າຈູມູນ ຊາວເຜົ່າເວີຍອູເອີໄວ63ປີ ເຊິ່ງເປັນຊາວບ້ານດຽວກັນກັບທ່ານເອີບູນການເວົ້າວ່າ:
"ໃນຫຼາຍປີມານີ້,ເມືອງຕາປານເສິງໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ.ແຕ່ກ່ອນ,ພວກເຮົາແມ່ນຢູ່ໃນເຮືອນດິນ,ດຽວນີ້ລ້ວນແຕ່ຢູ່ໃນເຮືອນກໍ່ດ້ວຍດິນຈີ່ແລະມຸງດິນຂໍແລ້ວ.ແຕ່ກ່ອນ,ບັນຫາການກິນ ຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກທີ່ສຸດ.ດຽວນີ້ບໍ່ຕ້ອງເປັນຫ່ວງນຳ ການກິນການນຸ່ງອີກແລ້ວ.ຫຼາຍຄອບຄົວຍັງມີລົດເກງຂີ່.ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນວ່າ,ຊີວິດການເປັນຢູ່ໃນຊູ່ມື້ນີ້ກໍເໝືອນດັ່ງຢູ່ເມືອງສະຫວັນໃນຄວາມຝັນເມື່ອກ່ອນ."
1 2
|
