|
ທ່ານຜູ້ຟັງທີ່ໂຄລົບ, ທ່ານຮູ້ບໍ່ວ່າ, ວັນອາທິດເທື່ອທີສອງຂອງເດືອນພຶດສະພາໃນທຸກປີແມ່ນວັນແມ່, ແລະວັນອາທິດເທື່ອທີ 3ຂອງເດືອນມິຖຸນາໃນແຕ່ລະປີແມ່ນວັນພໍ່. ວັນບຸນນີ້ ຢູ່ຝ່າຍຕາເວັນຕົກໄດ້ມີມາເກືອບຮ້ອບປີແລ້ວ, ໃນວັນບຸນນີ້ ໃນຫຼາຍປະເທດ ຜູ້ເປັນລູກຕ່າງຈະໃຊ້ຮູບການພິເສດຂອງຕົນສະແດງຄວາມອວຍພອນໃນວັນບຸນຕໍ່ພໍ່ທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກມາຢ່າງມິດເມື່ອຍໃນປີໜຶ່ງ, ນະທິ່ນີ້, ພວກເຮົາກໍຂໍສົ່ງສຽງເພງ ສະແດງຄວາມຖາມຂ່າວດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈມາຍັງຜູ້ເປັນພໍ່ທຸກໆຄົນໃນໂລກ.
"ມີຂວດເຫຼົ້າຂາຍບໍ່? ມີຂວດເຫຼົ້າຂາຍບໍ່? ຈັ່ງແມ່ນສຽງອັນລຶ້ງແກວ່ນ, ເປັນເພື່ອນຂ້ອຍເຕີບໃຫຍ່, ຂ້ອຍບໍ່ຕ້ອງຫວນຄຶດ ແຕ່ບໍ່ຫ່ອນລືມຊົ່ວຊີວິດ. ຄັນນບໍ່ມີຟ້າ ກໍບໍ່ຫ່ອນມີດິນ, ບໍ່ມີດິນກໍບໍ່ຫ່ອນມີບ້ານ ຖ້າບໍ່ມີບ້ານ ກໍບໍ່ຫ່ອນມີພໍ່ ຖ້າບໍ່ມີພໍ່ ໃສຊິມີລູກ ຖ້າບໍ່ແມ່ນພໍ່ລ້ຽງດູ, ໃຫ້ລູກມີຊີວິດອົບອຸ່ນ,ຖ້າບໍ່ແມ່ນພໍ່ຮັກແພງລູກ ຊາຕາຂອງລູກຈະເປັນແນວໃດ. ແມ່ນພໍ່ລ້ຽງດູລູກຈົນເຕີບໃຫຍ່ ສອນລູກປາກເວົ້າ ໃຫ້ລູກມີບ້ານມີເຮືອນຢູ່ນຳກັນກັບພໍ່ " ທ່ານຜູ້ຟັງ, ເພງທີ່ຟັງມາເມື່ອກີ້ນີ້ ຊື່ວ່າ"ມີຂວດເຫຼົ້າຂາຍບໍ່?" ຊຶ່ງແມ່ນເພງສະຫຼັບໃນເລື່ອງໂທລະທັດເລື່ອງໜຶ່ງທີ່ນຳອອກສາຍຢູ່ຈີນໃນຫວ່າງມໍ່ໆນີ້,ຊຶ່ງແມ່ນເລື່ອງທີ່ກະຕຸ້ນໃຈຄົນຂອງພໍ່ລ້ຽງຜູ້ໜຶ່ງທີ່ອາໄສເກັບຂອງຖີ້ມມາລ້ຽງລູກລ້ຽງຈົນເຕີບໃຫຍ່ເປັນສາວ,ເລື່ອງນີ້ໄດ້ບັນຍາຍຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນຂອງຜູ້ເປັນລູກທີ່ມີຕໍ່ພໍ່.
ຄັນເວົ້າວ່າຄວາມຮັກຂອງແມ່ຄືກັບແມ່ນ້ຳ, ອ່ອນໂຍນແລະອົບອຸ່ນແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າ, ຄວາມຮັກຂອງພໍ່ກໍຄືກັບພູ, ເພິ່ນບໍ່ເວົ້າຫຍັງ, ແຕ່ໜັກແໜ້ນມີກຳລັງ, ພ້ອມນັ້ນກໍກ້ວາງຂວາງຢ່າງບໍ່ມີຂອບເຂດ, ຄືກັບຜືນແຜ່ນທໍລະນີ:
ແມ່ນແທ້, ແມ່ແມ່ນຜູ້ເມດຕາ, ພໍ່ແມ່ນຜູ່ເຄັ່ງຂຶມ, ໃນຊີວິດ ພໍ່ຕ່າງກັບແມ່, ແຕ່ຄວາມຮັກຂອງພໍ່ແຮ່ງເລິກເຊີ່ງກວ່າ, ເພິ່ນບໍ່ສູ້ເວົ້າຫຍັງ, ອາດຈະບໍ່ໃກ້ຊິດສະໜິດສະໜົມກັບເຮົາປານໃດ, ບາງທີຮູ້ສຶກເພິ່ນຫຼາຍຮ້າຍ, ຈົນເຮັດໃຫ້ເຮົາສົງໄສວ່າ, ພໍ່ຮັກລູກບໍ່?
"ລູກບໍ່ເຄີຍໜາວຈັກເທື່ອຍ້ອນມີພໍ່ຢູ່ຄຽງຂ້າງ, ໃນຍາມຄ່ຳ, ພໍ່ມັກເວົ້າວ່າ, ມີພໍ່ຢູ່ນີ້ເດ ລູກບໍ່ເຄີຍໜາວຈັກເທື່ອຍ້ອນມີພໍ່ບັງລົມໃຫ້…" ທ່ານຜູ້ຟັງ, ບໍ່ຮູ້ວ່າທ່ານກໍເຄີຍຄຶດບໍ່ວ່າ, ກໍແມ່ນຍ້ອນພໍ່ໃຊ້ສອງຝ່າມືບັງລົມບັງຝົນໃຫ້ເຮົາ, ໃຫ້ທ້ອງ ຟ້າປອດໂປ່ງ. ສະນັ້ນ, ພວກເຮົາຈົ່ງຂອບອົກຂອບໃຈທ່ານນາງໂດດເຖີດ, ແມ່ນເພິ່ນໄດ້ສະເໜີໃຫ້ຕັ້ງວັນພໍ່ຂຶ້ນ, ໃຫ້ພໍ່ຂອງພວກເຮົາກໍມີວັນບຸນຂອງພວກເພິ່ນເອງ.
ເມື່ອປີ 1909, ມາດາມຈອນ ໂດດ ຢູ່ທິ່ລັດວໍຊິງຕັນ, ໄດ້ສະເໜີຄວາມຄຶດຈັດໃຫ້ມີວັນພໍ່. ມາດາມໂດດແມ່ເສຍແຕ່ເພິ່ນຍັງນ້ອຍ, ເພິ່ນມີນ້ອງຊາຍ 5 ຄົນ, ພໍ່ຂອງເພິ່ນຄືທ່ານ ວິນລຽມ ສະມາດຕອ້ງຮັບພາລະລ້ຽງລູກທັງ 6, ເພິ່ນລຸກເຊົ້ານອນເດິກ, ລ້ຽງດູພວກລູກຢ່າງຮອບຄອງຈົນລູກເຕີບໃຫຍ່, ຕົນເອງພັດຢອມກິນຢອມໃຊ້, ເມື່ອນາງໂດດເຕິບໃຫຍ່ແລ້ວ, ນາງຮູ້ສຶກຢ່າງເລິກເຊິ່ງວ່າ, ຈິດໃຈທີ່ສະຫຼະຕົນເອງຂອງພໍ່ຄວນໄດ້ຮັບຄວາມຍ້ອງຍໍ. ພໍ່ກໍຄວນຄືແມ່, ມີວັນບຸນທີ່ໃຫ້ຄົນທັງຫຼາຍໃນສັງຄົມສະແດງຄວາມເຄົາລົບນັບຖື.
ສະນັ້ນ, ມາດາມໂດດຈຶ່ງໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍກ້ານໜຶ່ງທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈໄປຍັງອົງການປົກຄອງຂອງລັດວໍຊິງຕັນ, ສະເໜີໃຫ້ເອົາວັນເກີດຂອງພໍ່ນາງ ຄືວັນທີ 5ເດືອນ 6 ແຕ່ລະປີເປັນວັນພໍ່. ອົງການປົກຄອງລັດໄດ້ຮັບເອົາຂໍ້ສະເໜີຂອງນາງ ແຕ່ປ່ຽນເປັນວັນອາທິດທີ 3ຂອງເດືອນ 6 ໃນແຕ່ລະປີເປັນວັນພໍ່. ເມື່ອຮອດປີ 1972 ທ່ານນິກເຊີນປະທານາທິບໍດີອາເມລິກາໄດ້ເຊັນມະຕິຂອງລັດຖະສະພາ ຕັ້ງວັນພໍ່ຂຶ້ນ. ແລ້ວເອົາວັນນີ້ເປັນວັນບຸນໃນທົ່ວປະເທດ.
1 2
|
