|
|
 |
| (GMT+08:00)
2005-07-12 16:45:15
|
 |
|
ສາມເກາະເຜົ່າກິງຮ້ອງເພງໃໝ່
cri
Author: huachunmei
ໃນຈຳນວນ 56 ຊົນເຜົ່າຂອງປະເທດຈີນ, ເຜົ່າກິງແມ່ນຊົນເຜົ່າທີ່ມີປະຊາກອນໜ້ອຍກວ່າໝູ່, ຄື, ມີປະຊາກອນພຽງ 13 ພັນຄົນ, ຕົ້ນຕໍແມ່ນຕັ້ງພູມລຳເນົາຢູ່ເທິງສາມເກາະນ້ອຍຕາມແຄມທະເລພາກໃຕ້ຂອງຈີນ. ສະນັ້ນ, ຄົນທັງຫຼາຍຈິ່ງຮຽກສາມເກາະນ້ອຍດັ່ງກ່າວເປັນ "ສາມເກາະເຜົ່າກິງ". ປະຈຸບັນນີ້, ເຜົ່າກິງໄດ້ກາຍເປັນໜຶ່ງໃນຊົນເຜົ່າທີ່ມີລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຕາມຫົວຄົນສູງກວ່າໝູ່ໃນປະເທດຈີນ.
ສາມເກາະດອນເຜົ່າກິງແມ່ນຕັ້ງຢູ່ແຄມທະເລອ່າວພາກເໜືອທີ່ແປະກັບຫວຽດນາມ. ຊົນເຜົ່າກິ່ງແມ່ນເອົາການປະມົງເປັນອາຊີບສືບກັນມາຫຼາຍເຊັ່ນຄົນ, ເປັນເວລາຍາວນານມາແລ້ວ, ຊົນເຜົ່າກິງສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຢູ່ເຮືອນໄມ້ໄຜ່ທີ່ຕ່ຳເຕ້ຍ, ຜ່ານຊີວິດທຸກຍາກທີ່ສຸດ. ຕັ້ງແຕ່ປະເທດຈີນປະຕິບັດນະໂຍບາຍປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູຕໍ່ພາຍນອກໃນ 20 ກວ່າປີມານີ້, ໂດຍສະເພາະແມ່ນນັບແຕ່ຊຸມປີ 90 ສະຕະວັດແລ້ວມານີ້, ຄຽງຄູ່ກັບການພົວພັນລະຫວ່າງຈີນກັບຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການປົວແປງໃຫ້ດີຂຶ້ນແລະສາມເກາະເຜົ່າກິງກໍໄດ້ຊົມໃຊ້ນະໂຍບາຍໃຫ້ຂໍ້ສະດວກຫຼາຍປະການຈາກລັດ, ຊົນເຜົ່າກິງຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງໜ້າພັດທະນາເສດຖະກິດ, ແລ້ວຄ່ອຍໆເດີນຕາມເສັ້ນທາງສ້າງຮັ່ງຄຸນມີຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ.
ໃນ 10 ປີມານີ້, ຊາວເຜົ່າກິງໄດ້ນຳໃຊ້ຈຸດພິເສດທີ່ຊ່າງຫາປາຂອງຕົນເອງ, ຕັ້ງໜ້າຫາປາແລະລ້ຽງປາທະເລ, ຊາວບ້ານໄດ້ໂຮມທຶນກັນໄປຊື້ເຮືອຈັກ, ໂຮມກັນຈັດຕັ້ງເປັນໜ່ວຍປະມົງ, ຕັ້ງນິຄົມລ້ຽງຫອຍແລະກຸ້ງໃຫຍ່ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງກັນ. ຊາວເຜົ່າກິງຍັງນຳໃຊ້ທ່າແຮງທີ່ປາກພາສາດຽວກັບຫວຽດນາມ, ດຳເນີນການເຄື່ອນໄຫວການຄ້າຢູ່ຊາຍແດນ. ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຈັດຕັ້ງຫຼາຍບໍລິສັດການຄ້າຊາຍແດນ, ຊື້ຂາຍແບບແລກປ່ຽນກັນດ້ວຍວັດສະດຸຕ່າງໆ, ຄື, ຖ່ານຫິນ ຢາງຕັງຕິ້ວ ຜະລິດຕະພັນ ໂລຫະທັງຫ້າແລະຜະລິດຕະພັນອຸດສາຫະກຳເບົາແລະອຸດສາຫະກຳຕ່ຳແຜ່ນກັບຊາວຫວຽດນາມ.
ຜ່ານການຫາປາແລະລ້ຽງປາ, ພ້ອມທັງຄ້າຊາຍຢູ່ຕາມຊາຍແດນ, ຊົນເຜົ່າກິງຈຶ່ງຮັ່ງມີຂຶ້ນ, ຕຶກນ້ອຍແບບວິນລາທີ່ສວຍງາມກໍເຂົ້າແທນເຮືອນໄມ້ໄຜ່ທີ່ຕ່ຳເຕ້ຍ, ເຄື່ອງໃຊ້ໃນເຮືອນແບບທັນສະໄໝຄົບຊຸດກໍເຂົ້າແທນໂຕະຕັ່ງທີ່ເກົ່າແກ່ແລະເປ່ເພ, ເຄື່ອງໂທລະທັດ ຕູ້ແລະຈັກຊັກເຄື່ອງກໍກາຍເປນເຄື່ອງໃຊ້ສອຍທີ່ຈຳເປັນໃນຊີວິດການເປັນຢູ່, ລົດຍົນ ລົດຈັກແລະໂທລະສັບມືຖືໃນແຫ່ງນີ້ກໍບໍ່ແມ່ນເຄື່ອງອັດສະຈັນອີກແລ້ວ.
ເມື່ອກ່າວເຖິງການປ່ຽນແປງໃນຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຕົນແລ້ວ, ຊາວເຜົ່າກິງໃຜໆກໍມີຄວາມສະດຸ້ງໃຈທີ່ສຸດ. ທ່ານຖານປາວແມ່ນຊາດຊາຍເຜົ່າກິງທີ່ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ, ຢູ່ເທິງຕຶກນ້ອຍສີ່ຊັ້ນສີແດງແລະສີຂາວທີ່ມີກົກໄມ້ເປັນຮົ່ມເຊິ່ງເປັນເຮືອນຂອງເພິ່ນ, ເພິ່ນເວົ້າຕໍ່ນັກຂ່າວວ່າ, "ໃນເວລາບໍ່ທັນປະຕິບັດນະໂຍບາຍປະຕິຮຸບແລະໄຂປະຕູຕໍ່ພາຍນອກເທື່ອ, ການກິນການຢູ່ໃນເຮືອນຂ້ອຍແມ່ນທຸກຍາກທີ່ສຸດ. ຫຼັງຈາກປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູຕໍ່ພາຍນອກແລ້ວ, ເລີ່ມແຕ່ປີ 1991 ເປັນຕົ້ນມາ, ຂ້ອຍລ້ຽງຫອຍ, ຫາເງິນໄດ້ຈຳນວນໜຶ່ງ, ຕໍ່ມາ, ຂ້ອຍຈິ່ງລົງທຶນຕັ້ງໂຮງລ້ຽງກຸ້ງຫຼັງໜຶ່ງທີ່ມີເນື້ອທີ່ກວ້າງ 6 ເຮັກຕາ."
1 2
|
|
|
