|
|
 |
| (GMT+08:00)
2005-07-12 16:45:15
|
 |
|
ສາມເກາະເຜົ່າກິງຮ້ອງເພງໃໝ່
cri
Author: huachunmei
ຖ້າຢາກຮັ່ງຕ້ອງມີຄວາມຮູ້, ຄົນເຜົ່າກິງແມ່ນມີມູນເຊື້ອເຫັນແກ່ການສຶກສາຕັ້ງແຕ່ໃດມາ, ແຕ່ກ່ອນ, ນັກຮຽນຕ້ອງໄປຮຽນຢູ່ຖີ່ນໄຫແສນໄກ, ຫຼັງຈາກປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູຕໍ່ພາຍນອກແລ້ວ, ຄຽງຄູ່ກັບເສດຖະກິດໄດ້ມີການພັດທະນາ, ຄົນເຜົ່າກິງກໍຍິ່ງເອົາໃຈໃສ່ນຳການຍົກຄຸນນະທາດວັດທະນະທຳໃຫ້ສູງຂຶ້ນ, ເມື່ອປີ 1994, ຢູ່ເມືອງຈຽງຜິງກໍໄດ້ສ້າງໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຫຼັງໜຶ່ງທີ່ມີເຄື່ອງປະກອບອ່າວທັນສະໄໝ, ລູກເຕົ້າຢູ່ໃນເມືອງກໍສາມາດໄປຮຽນໃນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມທີ່ໃກ້ເຮືອນເຂົາເຈົ້າ, ທາງໂຮຽຮຽນຍັງເຊີນຄູອາຈານຢູ່ຕົວເມືອງໃຫຍ່ແລະປານກາງຈຳນວນໜຶ່ງມາສອນ, ໃນຊູ່ມື້ນີ້, ເດັກນ້ອຍເຜົ່າກິງເຂົ້າໂຮງຮຽນກໍບັນລຸເຖິງອັດຕາ 98% , ພ້ອມກັນນັ້ນກໍໄດ້ລົບລ້າງຄວາມກືກໜັງສືມາແຕ່ດົນແລ້ວ. ດຽວນີ້, ຄົນເຜົ່າກິງແຕ່ລະ 100 ຄົນໃດກໍມີນັກສຶກສາທີ່ຮຽນຈົບມະຫາວິທະຍາໄລ 7 ຄົນ.
ທ່ານຈົງຫອກປິນ ຮອງເຈົ້າເມືອງເມືອງຈຽງຜິງເວົ້າວ່າ, "ເມື່ອຍົກຄຸນນະທາດວັດທະນະທຳໃຫ້ສູງຂຶ້ນແລ້ວ, ວິທະຍາສາດເຕັກນິກກໍພັດທະນາ, ເສດຖະກິດກໍພັດທະນາໄປນຳ."
ທ່ານຜູ່ຟັງທີ່ໂຄລົບ, ສາມເກາະເຜົ່າກິງແມ່ນແດນຈົບແດນງາມ, ແຫ່ງນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ມີປ່າດົງດິບທີ່ດົກໜາທໍ່ນັ້ນ, ຫາກຍັງມີຫາດຊາຍທະເລທີ່ມີດິນຊາຍເມັດນ້ອຍ, ຟອງທະເລກໍບໍ່ແຮງ, ໜ້າດິນສີເນີ້ງໆແລະນ້ຳກໍອຸ່ນດີ, ເຄື່ອງທະເລທຸກຊະນິດກໍບໍ່ເຊື່ອມພິດ, ຄົນເຜົ່າກິງຈິ່ງນຳໃຊ້ທ່າແຮງເຫຼົ່ານີ້ມາພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວ. ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ສ້າງເຂດທ່ອງທ່ຽວເພື່ອພັກຜ່ອນ, ໄດ້ສ້າງຕັ້ງສິ່ງກໍ່ສ້າງຄົບຊຸດ, ຄື, ໂຮງແຮມ ຮ້ານອາຫານແລະຮ້ານຄ້າເປັນຕົ້ນ, ສ້າງລາຍການທ່ອງທ່ຽວທີ່ມີສີສັນພິເສດ, ຄື, "ງານມ່ວນຊື່ນຢູ່ບ້ານຊາວປະມົງ"ແລະ"ມາເປັນຄົນເຜົ່າກິງມື້ໜຶ່ງ", ເພື່ອໃຫ້ຜູ່ທ່ອງທ່ຽວໄດ້ຮັບລົດນິຍົມເປັນຊາວປະມົງແລະຜ່ານຊີວິດຂອງຊາວບ້ານເຜົ່າກິງ, ເມື່ອຮອດວັນສຸດສັບປະດາແລະຍາມພັກໃນມື້ບຸນ, ກໍມີຜູ່ທ່ອງທ່ຽວຫຼັ່ງໄຫຼຈາກແຫ່ງຕ່າງໆມາຊົມທິວທັດແລະຟອງທະເລຢູ່ແຫ່ງນີ້, ສຳນຶກຮູ້ຮີດຄອງປະເພນີຂອງເຜົ່າກິງ, ຊິມລົດຊາດອາຫານເຄື່ອງທະເລ, ຢູ່ຫາດຊາຍແຄມທະເລດ ນັກຂ່າວໄດ້ພົບທ່ານຢາງຈື້ຕີ້ທີ່ເດີນທາງຈາກນານນິ່ງ ເທດສະບານເຂດກວາງຊີເຜົ່າຈ້ວງປົກຄອງຕົນເອງມາພັກຜ່ອນຢູ່ແຫ່ງນີ້, ທ່ານເວົ້າວ່າດ ມາບ່ອນນີ້ແມ່ນເພື່ອສຳນຶກຮູ້ທິວທັດທຳມະຊາດ, ຢູ່ແຫ່ງນີ້ບໍ່ເຊື່ອມພິດ, ບໍ່ມີສຽງເນືອງນັບຄືໃນຕົວເມືອງ, ນ້ຳທະເລ, ຫາດຊາຍແລະຕົ້ນໄມ້ກໍລ້ວນແຕ່ຮັກສາໂສມໜ້າເດີມຂອງມັນ, ຢູ່ບ່ອນນີ້ຮູ້ສຶກວ່າເປີດອົກເປີດໃຈທີ່ສຸດ.
ທ່ານຜູ່ຟັງທີ່ເຄົາລົບ, ເຜົ່າກິງຍັງແມ່ນເຜົ່າທີ່ມັກຟ້ອນລຳທຳນອງ, ເຕັ້ນແຊແລະຟ້ອນໄມ້ໂຢກເຢກຂອງເຜົ່າກິງແມ່ນມີຊື່ສຽງດົ່ງດັງມາແຕ່ດົນແລ້ວ. ການດີດກະຈັບປີສາຍດຽວທີ່ມີສຽງອ້ອຍອິ່ນກໍ່ຍິ່ງຈັບຈິດຈັບໃຈຄົນທີ່ສຸດ.
ບຸນຂັບແມ່ນບຸນດັ້ງເດີມຂອງເຜົ່າກິງ, ຄັນຮອດມື້ບຸນນີ້ແລ້ວ, ເຜົ່າກິງທັງຍິງຊາຍນ້ອຍໃຫຍ່ກໍຕ້ອງນຸ່ງເຄື່ອງງາມໃນມື້ບຸນ, ໄປໂຮມກັນຢູ່ທາງອ້ອມສາລາຢູ່ຕາມສອງຟາກທາງ, ເພື່ອຈັດພິທີບູຊາຜີຟ້າຜີແຖນ. ໃນເວລາຈັດພິທີນັ້ນ, ຊ່າງຂັບເພງຍິງສອງຄົນຜັດປ່ຽນກັນຂັບຮ້ອງເພງດັ້ງເດີມ, ສຽງຂັບອ້ອຍອິ່ນອອນຊອນ, ເຊິ່ງມີເນື້ອໃນຫຼາຍຢ່າງຫຼາຍແນວ, ເຊິ່ງມີທັງບຸກຄົນໃນປະຫວັດສາດ, ມີທາງສະຫຼອງການເກັຍກ່ຽວໄດ້ຜົນອຸດົມສົມບູນແລະມີທັງຄວາມຮັກຂອງບ່າວສາວເຫຼົ່ານີ້ເປັນຕົ້ນ.
ເພງ"ຮີດຄອງຂ້າມຂົວ" ເຊິ່ງເປັນເພງພື້ນເມືອງທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງເຜົ່າກິງມີເນື້ອໃນວ່າດ ມີບ່າວສາວຄູ່ໜຶ່ງໄປພົບກັນຢູ່ເທີງຂົວ, ພໍເຫັນໜ້າກັນກໍມັກຮັກກັນໂລດ. ຜູ່ບ່າວມອບແຫວນດວງໜຶ່ງໃຫ້ຜູ່ສາວ, ຜູ່ສາວກໍມອບໝວກຫົວໜຶ່ງໃຫ້ຜູ່ບ່າວ, ຜູ່ບ່າວກໍມອບເສື້ອຜື່ນໜຶ່ງໃຫ້ຜູ່ສາວອີກ. ເມື່ອສອງຄົນເມືອຮອດເຮືອນໃຜເຮືອນລາວແລ້ວ, ພໍ່ແມ່ເຂົາເຈົ້າຖາມວ່າ, ເສື້ອ ໝວກແລະແຫວນເດ່ເສບໄປໃສແລ້ວ, ເຂົາເຈົ້າກໍຕ່າງເວົ້າວ່າ, ໃນເວລາຂ້າມຂົວຖືກລົມພັດໜີແລ້ວ.
1 2
|
|
|
