|
ປີນີ້ແມ່ນສົງຄາມຕ້ານຟັດຊິດໂລກໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຄົບຮອບ60ປີ.ເມື່ອ60ກວ່າປີກ່ອນ,ໃນຂະນະທີ່ນາຊີເຢຍລະມັນພວມທຳຮ້າຍແລະເຂັ່ນຂ້າຮາວີຊາວຢິວຢ່າງປ່ວງບ້າຢູ່ແຜ່ນດິນໃຫຍ່ເອີລົບນັ້ນ,ມີຫຼາຍປະເທດໄດ້ປະຕິເສດບໍ່ຮັບເອົາຊາວຢິວອົບພະຍົບທີ່ໂດດດ່ຽວບໍ່ມີຜູ້ຊ່ອຍເຫຼືອ,ຢູ່ຝ່າຍຕາເວັນອອກທີ່ໄກແສນໄກ,ຊາວຊຽງໄຮ້ຈີນທີ່ໃຈບຸນແລະໃຈກວ້າງໄດ້ຮັບເອົາຊາວຢິວທີ່ໜີໄພລວມ3ໝື່ນກວ່າຄົນ.60ກວ່າປີໄດ້ຜ່ານໄປແລ້ວ,ໃນຊາວອົບພະຍົບເຫຼົ່ານີ້ ,ຫຼາຍໆຄົນໄດ້ລາຈາກເມືອງຄົນໄປແລ້ວ,ຊາວຢິວຜູ້ໜຸ່ມແໜ້ນໃນຄາວນັ້ນ,ດຽວນີ້ກໍໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ເຖົ້າຜົມຫງອກແລ້ວ.ເມື່ອຫວນຄິດເຖິງຊຽງໄຮ້ແລະຈີນ,ໃນໃຈພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຊົງຈຳອັນດີງາມ,ເພາະວ່າ,ຢູ່ແຫ່ງນີ້,ພວກເຂົາເຈົ້າເຄີຍຊອກໄດ້ກຽດສັກສີແລະຄວາມຫວັງແຫ່ງຊີວີດ.
ບ້ານຂອງຄູ່ຜົວເມຍນາມສະກຸນນິສບາມທີ່ອາຍຸ70ກວ່າປີຕັ້ງຢູ່ເມືອງນ້ອຍທີ່ອ້ອມກອດດ້ວຍຕົ້ນໄມ້ຂຽວງາມທີ່ຢູ່ເຂດພາກຕາເວັນຕົກອິສຣາແອນ,ຜົວຊື່ວ່າເຄີດ,ເມຍຊື່ວ່າອິນກາ.ຢູ່ລະຫວ່າງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີສອງເກີດຂຶ້ນເມື່ອປີ1939,ເພື່ອຫຼົບຫຼີກການທຳຮ້າຍຂອງນາຊີ,ທ້າວເຄີດທີ່ອາຍຸ11ປີແລະນາງອິນກາທີ່ອາຍຸ6ຂວບຕ່າງໄດ້ຕິດຕາມພໍ່ແມ່ຂອງໃຜລາວຈາກອົສຕຼາລີແລະເຢຍລະມັນໄປຮອດຊຽງໄຮ້ເພື່ອໜີໄພ.ຫຼັງຈາກນັ້ນ10ປີ,ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮູ້ຈັກກັນແລະຮັກກັນໃນສະໂມສອນຊາວໜຸ່ມຢິວແຫ່ງໜຶ່ງຢູ່ຊຽງໄຮ້,ແລະພ້ອມກັນເມືອຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ອິສຣາແອນໃນປີ1949.ໃນຊູ່ມື້ນີ້,ໝົດຄອບຄົວພວກເພິ່ນລວມ12ຄົນໄດ້ດຳລົງຊີວິດຢ່າງສຸກສຳລານ,ອີກບໍ່ດົນ,ພວກເພິ່ນຈະໄດ້ມີເຫຼນແລ້ວ.ແມ່ເຖົ້າອິນກາໄດ້ເລົ່າປະສົບການຂອງໝົດຄອບຄົວພວກເພິ່ນທີ່ໜີໄພຢູ່ຊຽງໄຮ້ນັ້ນສູ່ນັກຂ່າວຟັງ.
ແມ່ເຖົ້າອິນກາຫວນຄືນວ່າ,ເດືອນພະຈິກປີ1939,ພໍ່ຂອງເພິ່ນຖືກນາຊີເຢຍລະມັນກັກໄວ້ຢູ່ໃນຄ້າຍກັກຂັງ,ເຈົ້າໜ້າທີ່ບອກວ່າຈະປ່ອຍຕົວພໍ່ເຂົາໄດ້,ແຕ່ເງື່ອນໄຂແມ່ນໝົດຄອບຄົວພວກເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຈາກເຢຍລະມັນໄປ.ໃນຄາວນັ້ນ,ຫຼາຍປະເທດເອີລົບລ້ວນແຕ່ປະຕິເສດບໍ່ຮັບເອົາຊາວຢິວ,ບ່ອນໜຶ່ງບ່ອນດຽວທີ່ພວກເຂົາເຈົ້າໄປໄດ້ນັ້ນແມ່ນຊຽງໄຮ້ຂອງຈີນ.ແມ່ເຖົ້າອິນກາເວົ້າວ່າ:
"ແມ່ໄດ້ພາຂ້ອຍໄປແບກແລັງ,ເພື່ອຫວັງຢາກກອບກູ້ເອົາພໍ່ ອອກຈາກຄ້າຍກັກຂັງ.ໃນຄາວນັ້ນ,ບໍ່ມີປະເທດໃດຍິນດີຮັບເອົາພວກຂ້ອຍ.ບ່ອນໜຶ່ງບ່ອນດຽວທີ່ພວກຂ້ອຍໄປໄດ້ກໍມີແຕ່ຊຽງໄຮ້ເທົ່ານັ້ນ,ຊຽງໄຮ້ແມ່ນບ່ອນດຽວໃນໂລກໃນຄາວນັ້ນທີ່ບໍ່ຕ້ອງວີຊາ,ແມ່ຂ້ອຍກໍຕົກລົງທັນທີ,ຊື້ປີ້ເຮືອໄປຊຽງໄຮ້11ໃບໃຫ້ໝົດຄອບຄົວ."
ເມື່ອກ່າວເຖິງຍາມດຳລົງຊີວິດຢູ່ຊຽງໄຮ້,ແມ່ເຖົ້າອິນກາເຫັນວ່າ,ເມື່ອທຽບກັບໝູ່ຄູ່ຍາມຍັງນ້ອຍທີ່ຢູ່ເອີລົບແລ້ວ,ຕົນເອງຈັ່ງແມ່ນໂຊດດີຫຼາຍ:"ຢູ່ຊຽງໄຮ້,ພວກຂ້ອຍໄດ້ມີຊີວິດອັນດີງາມ,ພວກຂ້ອຍໄດ້ຮັບການສຶກສາເປັນຢ່າງດີໝົດຊູ່ຄົນ,ສ່ວນຄົນໄວດຽວກັນກັບຂ້ອຍທີ່ ຢູ່ເອີລົບແມ່ນບໍ່ມີໂຊກຄືແນວນີ້. ພວກຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ນຶກບໍ່ໄດ້ຝັນເລີຍ.ຂ້ອຍຖືໂດຍຕະຫຼອດວ່າແມ່ນຈີນໄດ້ກອບກູ້ເອົາພວກຂ້ອຍ."
1 2
|
