|
ຄຽງຄູ່ກັບການພັດທະນາຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງຂອງເຕັກນິກການສຶກສາທາງໄກຍຸກປັດຈຸບັນຄືໂທລະພາບ,ໂທລະສັບແລະອິນເຕີເນັດເປັນຕົ້ນ,ການນຳໃຊ້ເຕັກນິກເຫຼົ່ານີ້ມາເຜີຍແຜ່ວິທະຍາສາດເຕັກນິກກະສິກຳແລະສຶກສາຊາວກະສິກອນນັ້ນພວມກາຍເປັນເລື່ອງທຳມະດາຢູ່ໃນຊົນນະບົດຈີນ.
ບ້ານຊາວຊ່ານແມ່ນບ້ານນ້ອຍຂອງແຂວງຫູນານ ພາກກາງຂອງຈີນ,ມີເນື້ອທີ່ບໍ່ຮອດ 5 ກິໂລຕາແມັດ,ແລະມີປະຊາກອນ 1600 ກວ່າຄົນ. ໃນເມື່ອກ່ອນ,ຊາວກະສິກອນຢູ່ແຫ່ງນີ້ໄດ້ໃຊ້ວິທີດັ້ງເດີມທີ່ສືບທອດມາແຕ່ທຸກເຊັ່ນຄົນນັ້ນມາປູກເຂົ້ານານ້ຳ,ຜົນຜະລິດບໍ່ຫຼາຍປານໃດ. ແຕ່ໃນສອງປີກ່ອນ,ເຂົາເຈົ້າເລີ່ມປ່ຽນໄປປູກຊຸບເປີເຂົ້າປະສົມພັນຊະນິດໃໝ່,ສິ່ງທີ່ຄາດຄຶດບໍ່ເຖິງນັ້ນແມ່ນຜົນຜະລິດຕໍ່ປີໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນໜຶ່ງເທົ່າ. ທ່ານຫຼີຕີ້ງຮົງ ຊາວກະສິກອນຜູ້ປູກເຂົ້າບອກນັກຂ່າວວ່າ,ການປູກເຂົ້າປະສົມພັນຊະນິດນີ້ຍາກຫຼາຍໃນດ້ານເຕັກນິກ,ແຕ່ດີຢູ່ບ່ອນໜຶ່ງມີ"ຜູ້ຊ່ອຍເກັ່ງ",ລາວເວົ້າວ່າ:
"ຖ້າພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼືບັນຫາໃນເວລາປູກເຂົ້າປະສົມພັນ,ຂ້ອຍກໍເຂົ້າອິນເຕີເນັດໄປຖາມນັກວິຊາການຂອງສະພາບັນດິດວິທະຍາສາດກະສິກຳຈີນ. ເມື່ອທຽບໃສ່ແຕ່ກ່ອນແລ້ວ,ຜົນຜະລິດຕໍ່ໄຮ່ຈີນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ 3-400 ກິໂລ."
ອິນເຕີເນັດທີ່ຊາວກະສິກອນຜູ້ນີ້ເວົ້ານັ້ນກໍແມ່ນສະຖານີອິນເຕີເນັດການສຶກສາທາງໄກທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃນບ້ານ. ແຫ່ງນັ້ນໄດ້ມີອຸປະກອນໂທລະຄົມຍຸກໃໝ່ເຊັ່ນໂທລະພາບ,ຄອມພິວເຕີແລະລະບົບຮັບສັນຍານຜ່ານດາວທຽມເປັນຕົ້ນ. ດ້ວຍຮູບການເຕັກນິກສູງຊະນິດນີ້,ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານວິທະຍາສາດກະສິກຳໃນແຫ່ງຕ່າງໆທົ່ວປະເທດສາມາດຜ່ານຈາກອິນເຕີເນັດຜ່ານລະບົບດາວທຽມ,ເຄືອຂ່າຍຄອມພິວເຕີ,ເຄືອຂ່າຍໂທລະພາບມີສາຍຫຼືເຄໂບທີວີແລະເຄືອຂ່າຍວິທະຍຸເປັນຕົ້ນ,ຕິດຕໍ່ພົວພັນກັບຊາວກະສິກອນທີ່ຢູ່ບ່ອນໄກແສນໄກ,ແລ້ວອົບຮົມເຕັກນິກກະສິກຳໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.
ນອກນີ້,ຢູ່ສະຖານີອິນເຕີເນັດການສຶກສາທາງໄກແຕ່ລະບ່ອນຍັງມີນັກວິຊາການຄອມພິວເຕີ. ທ່ານຫູຢົງເວີ້ຍ ນັກວິຊາການຂອງສະຖານີອິນເຕີເນັດການສຶກສາທາງໄກຂອງບ້ານຊາວຊ່ານບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ,ວຽກງານຂອງທ່ານກໍແມ່ນເອົາບັນຫາທີ່ຊາວກະສິກອນຕັ້ງຂຶ້ນຢູ່ທຸກເວລາໃຫ້ຄຳປຶກສາຂອງຜູ້ຊ່ຽວຊານຢ່າງທັນການໂດຍຜ່ານຈາກອິນເຕີເນັດການສຶກສາທາງໄກ. ທ່ານເວົ້າວ່າ:
"ຖ້າຜູ້ຊ່ຽວຊານຢູ່ແລະບໍ່ຄາວຽກ,ປະມານ 1 ນາທີ,ເພີ່ນກໍຈະໄດ້ຮັບຄຳຕອບ; ແຕ່ບາງເທື່ອ ຜູ້ຊ່ຽວຊານບໍ່ຢູ່,ກໍຕ້ອງຖ້າໜ້ອຍໜຶ່ງ,ແລ້ວຝາກຄຳຕອບຢູ່ໃນອິນເຕີເນັດ."
1 2
|
