ອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງເຂດຊຸມຊົນທີ່ມັກແຂກມັກຄົນແລະບໍລິການດີໃນງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ
(GMT+08:00) 2008-08-18 19:49:53 cri
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ໃນງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ມີອາສາສະໝັກຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ.ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້,ໃນເວລາແສງທອງ ນັກຂ່າວCRIໄປສຳພາດ,ກໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກກັບອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງເຂດຊຸມຊົນກຸ່ມໜຶ່ງ,ໃນລາຍການ"ການບັນທຶກປະຈຳວັນຂອງແສງທອງ"ພາກນີ້,ພວກເຮົາກໍ່ມາລົມກ່ຽວກັບເຂົາເຈົ້າ.
ໃນງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ຢູ່ແຄມຖະໜົນ ກ້ອງຂົວແລະຢູ່ຂ້າງປ້າຍລົດເມ,ຈົນກະທັ້ງຢູ່ປະຕູເຂດຊຸມຊົນຂອງປັກກິ່ງ,ແສງທອງໄດ້ເຫັນກຸ່ມຄົນທີ່ນຸ່ງເສື້ອສີຂາວທີ່ພິມເຄື່ອງໝາຍໂອລິມປິກແລະໃສ່ຜ້າພັນແຂນສີແດງ,ເຂົາເຈົ້າແມ່ນອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ເຂົາເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຮັກສາຄວາມສະຫງົບຂອງສັງຄົມໃນໄລຍະງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງເທົ່ານັ້ນ,ຍັງແມ່ນຜູ້ຊີ້ທາງທີ່ດີສຳລັບຄົນທີ່ໄປມາຕາມທາງ.ແມ່ປ້າເຊີນຮົງກໍ່ແມ່ນສະມາຊິກໜຶ່ງໃນເຂົາເຈົ້າ.
ແມ່ປ້າເຊີນຮົງອາຍຸ 60 ກວ່າປີ,ໄດ້ອອກກິນເບ້ຍບຳນານແລ້ວ,ແມ່ປ້າກໍ່ຢູ່ໃນເຂດຊຸມຊົນ"ອໍ້ລີນຊຸ່ນທ່ຽນ"ທີ່ຕັ້ງຢູ່ຟາກກົງກັນຂ້າມຂອງບ້ານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ກ່ອນໄຂງານໂອລິມປິກ,ຄະນະກຳມະການເຂດຊຸມຊົນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ໄທເມືອງເປັນອາສາສະໝັກງານໂອລິມປິກ,ແມ່ປ້າເຊີນຮົງກໍ່ສະໝັກເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງບໍ່ລັ່ງເລໃຈ,ແມ່ປ້າໄດ້ຫວນຄືນສະພາບໃນຄາວນັ້ນວ່າ:
"ໃນເວລານັ້ນ,ແມ່ເຖົ້າທັງຫຼາຍຂອງຄະນະກຳມະການເຂດຊຸມຊົນພວກເຮົາພວມຫຼິ້ນມວຍໄທເກັກເພື່ອຫັດກາຍ,ທາງຄະນະກຳມະການກໍ່ກ່າວວ່າ,ງານໂອລິມປິກຈະໄຂຂຶ້ນແລ້ວ,ຕ້ອງການຜູ້ຮັບໃຊ້ຈຳນວນໜຶ່ງ,ໄທເມືອງໃນເຂດຊຸມຊົນພວກເຮົາ,ຜູ້ໃດຢາກໄປຮັບໃຊ້ງານໂອລິມປິກ,ລ້ວນແຕ່ໄປເຂົ້າຮ່ວມໄດ້.ດຽວນີ້,ພວກເຮົາກໍໄດ້ອອກກິນເບ້ຍບຳນານແລ້ວ,ບໍ່ມີວຽກຫຍັງ,ມີແຕ່ເບິ່ງແຍງຫຼານນ້ອຍເທົ່ານັ້ນ,ເວລາຫຼານເຂົ້າຮຽນ,ພວກເຮົາກໍ່ພະຍາຍາມຍາດເວລາ,ວຽກຂອງຕົນເອງກໍ່ພະຍາຍາມເຮັດກ່ອນຫຼືຫຼັງຢູ່ຍາມ."
ແຕ່ລະມື້,ແມ່ປ້າເຊີນຮົງແລະແມ່ເຖົ້າອີກຫຼາຍຄົນກໍ່ຕ້ອງຢູ່ຍາມ 5 , 6 ຊົ່ວໂມງໃນໜ້າທີ່ວຽກງານຂອງຕົນ,ຄັນຮົ່ມກັນແດດຄັນໜຶ່ງ ເກົ້າອີ້ນ້ອຍຈັກອັນສອງອັນ,ເງື່ອນໄຂງ່າຍຫຼາຍ,ແຕ່ວ່າ,ແມ່ເຖົ້າທັງຫຼາຍພັດບໍລິການເປັນຢ່າງດີ,ແມ່ປ້າເຊີນຮົງເວົ້າວ່າ,ສາມາດສະແດງຄວາມຮັກແພງຂອງເຈົ້າພາບໃນໄລຍະງານໂອລິມປິກແລະເຮັດວຽກຂອງຕົນໃຫ້ດີກໍ່ແມ່ນຄວາມຫວັງທີ່ໃຫຍ່ກວ່າໝູ່ຂອງແມ່ປ້າແລ້ວ,ແມ່ປ້າເວົ້າວ່າ:
"ຕາມການໂຄສະນາ,ຕ້ອງເປັນເຈົ້າພາບທີ່ດີ,ຄວນສຸພາບແລະມີຄວາມຮັກແຮງ,ແຂກຕ່າງປະເທດມາທາງໄກກໍ່ບໍ່ແມ່ນງ່າຍ.ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຖາມທາງ,ໄປໃສກໍ່ບໍ່ຮູ້ທາງ,ກໍ່ຕ້ອງການພວກເຮົາຊ່ວຍ,ພວກເຮົາກໍ່ໄປຊ່ວຍໂລດ."
ໃນເວລາຢູ່ຍາມໃນໄລຍະງານໂອລິມປິກ,ເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ແມ່ປ້າເຊີນຮົງປະທັບໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງກວ່າໝູ່ນັ້ນກໍ່ແມ່ນໃນວັນທີ 10 ສິງຫານີ້,ຝົນຕົກແຮງ,ແມ່ປ້າໄດ້ຊ່ວຍຄົນຕ່າງປະເທດ 2 ຄົນໄປຫຼີກຝົນ,ດຽວນີ້,ເມື່ອເວົ້າເຖິງເລື່ອງນີ້,ແມ່ປ້າກໍ່ຍັງຈື່ໄດ້ດີ,ແມ່ປ້າເວົ້າວ່າ:
"ຕອນບ່າຍວັນທີ 10 ສິງຫານີ້,ພວກເຮົາຢູ່ຍາມ,ເວລາ 17 ໂມງ, ຝົນຕົກແຮງຫຼາຍ,ພວກເຮົາກໍ່ຢູ່ໃນຄັນຮົ່ມນີ້,ມີພໍ່ເຖົ້າແລະແມ່ເຖົ້າຄູ່ໜຶ່ງຂອງອັງກິດມາ,ເຂົາເຈົ້າກໍ່ຢູ່ໃນເຂດຊຸມຊົນອໍ້ລີນຊຸ່ນທ່ຽນ,ເຂົາເຈົ້າຫາກໍ່ລົງລົດຢູ່ປ້າຍລົດບ້ານໂອລິມປິກ,ກໍ່ເຂົ້າມາຫຼີກຝົນໃນຄັນຮົ່ມພວກເຮົາໃນທັນທີ.ຄັນຮົ່ມນີ້ກັນຝົນບໍ່ດີປານໃດ,ທາງນອກຝົນຕົກແຮງ,ທາງໃນຝົນຕົກນ້ອຍ,ພວກເຮົາກໍ່ໃຊ້ຄັນຮົ່ມຂອງຕົນຊ່ວຍກັນນ້ຳຝົນ,ຢ້ານເຂົາເຈົ້າຖືກຝົນຮ່ຳ.ຜູ້ທີ່ມາລ້ວນແຕ່ເປັນແຂກ,ພວກເຮົາກໍ່ເປັນເຈົ້າພາບ,ຄວນຮັກແພງຊ່ວຍເຫຼືອເປັນຢ່າງດີ,ຂ້ອຍກໍ່ເອົາຄັນຮົ່ມຂອງຕົນຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າກັນຝົນ,ແຕ່ຂ້ອຍເອງພັດຖືກຝົນຮ່ຳ,ເສື້ອ ສົ້ງ ເກີບແລະຖົງຕີນຂອງຂ້ອຍປຽກໝົດ."
ແມ່ປ້າເຊີນຮົງເວົ້າວ່າ,ຕົນເອງສາມາດເປັນອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບໃນງານໂອລິມປິກ,ແມ່ປ້າຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ສຸດ,ເທື່ອນີ້,ແມ່ປ້າເປັນອາສາສະໝັກກໍ່ແມ່ນຄວາມພູມໃຈຂອງໝົດຄອບຄົວ,ແມ່ປ້າເວົ້າວ່າ:
"ເທື່ອນີ້,ຂ້ອຍສາມາດເປັນອາສາສະໝັກໃນງານໂອລິມປິກ,ຮູ້ສຶກພູມໃຈຫຼາຍ,ບໍ່ພຽງແຕ່ຂ້ອຍເອງດີໃຈເທົ່ານັ້ນ,ໝົດຄອບຄົວກໍ່ດີໃຈນຳ,ລູກສາວຂ້ອຍເວົ້າວ່າ:ແມ່,ເຈົ້າເປັນອາສາສະໝັກແລ້ວ,ຄອບຄົວເຮົາກໍ່ມີອາສາສະໝັກແລ້ວ,ເຂົາເຈົ້າດີໃຈໝົດ,ຖ້າບໍ່ມີງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ພວກເຮົາກໍ່ອຸທິດກຳລັງວັງຊາຂອງຕົນບໍ່ໄດ້,ຖ້າພວກເຮົາສາມາດໄປເຮັດ,ກໍ່ຕ້ອງໄປເຮັດ."
ຢູ່ປັກກິ່ງ,ອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງເຂດຊຸມຊົນຄືແມ່ປ້າເຊີນຮົງຍັງມີຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ,ເຂົາເຈົ້າລ້ວນແຕ່ພວມອຸທິດກຳລັງຂອງຕົນເພື່ອຈັດງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ.
ໃນງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ຢູ່ແຄມຖະໜົນ ກ້ອງຂົວແລະຢູ່ຂ້າງປ້າຍລົດເມ,ຈົນກະທັ້ງຢູ່ປະຕູເຂດຊຸມຊົນຂອງປັກກິ່ງ,ແສງທອງໄດ້ເຫັນກຸ່ມຄົນທີ່ນຸ່ງເສື້ອສີຂາວທີ່ພິມເຄື່ອງໝາຍໂອລິມປິກແລະໃສ່ຜ້າພັນແຂນສີແດງ,ເຂົາເຈົ້າແມ່ນອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ເຂົາເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຮັກສາຄວາມສະຫງົບຂອງສັງຄົມໃນໄລຍະງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງເທົ່ານັ້ນ,ຍັງແມ່ນຜູ້ຊີ້ທາງທີ່ດີສຳລັບຄົນທີ່ໄປມາຕາມທາງ.ແມ່ປ້າເຊີນຮົງກໍ່ແມ່ນສະມາຊິກໜຶ່ງໃນເຂົາເຈົ້າ.
ແມ່ປ້າເຊີນຮົງອາຍຸ 60 ກວ່າປີ,ໄດ້ອອກກິນເບ້ຍບຳນານແລ້ວ,ແມ່ປ້າກໍ່ຢູ່ໃນເຂດຊຸມຊົນ"ອໍ້ລີນຊຸ່ນທ່ຽນ"ທີ່ຕັ້ງຢູ່ຟາກກົງກັນຂ້າມຂອງບ້ານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ກ່ອນໄຂງານໂອລິມປິກ,ຄະນະກຳມະການເຂດຊຸມຊົນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ໄທເມືອງເປັນອາສາສະໝັກງານໂອລິມປິກ,ແມ່ປ້າເຊີນຮົງກໍ່ສະໝັກເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງບໍ່ລັ່ງເລໃຈ,ແມ່ປ້າໄດ້ຫວນຄືນສະພາບໃນຄາວນັ້ນວ່າ:
"ໃນເວລານັ້ນ,ແມ່ເຖົ້າທັງຫຼາຍຂອງຄະນະກຳມະການເຂດຊຸມຊົນພວກເຮົາພວມຫຼິ້ນມວຍໄທເກັກເພື່ອຫັດກາຍ,ທາງຄະນະກຳມະການກໍ່ກ່າວວ່າ,ງານໂອລິມປິກຈະໄຂຂຶ້ນແລ້ວ,ຕ້ອງການຜູ້ຮັບໃຊ້ຈຳນວນໜຶ່ງ,ໄທເມືອງໃນເຂດຊຸມຊົນພວກເຮົາ,ຜູ້ໃດຢາກໄປຮັບໃຊ້ງານໂອລິມປິກ,ລ້ວນແຕ່ໄປເຂົ້າຮ່ວມໄດ້.ດຽວນີ້,ພວກເຮົາກໍໄດ້ອອກກິນເບ້ຍບຳນານແລ້ວ,ບໍ່ມີວຽກຫຍັງ,ມີແຕ່ເບິ່ງແຍງຫຼານນ້ອຍເທົ່ານັ້ນ,ເວລາຫຼານເຂົ້າຮຽນ,ພວກເຮົາກໍ່ພະຍາຍາມຍາດເວລາ,ວຽກຂອງຕົນເອງກໍ່ພະຍາຍາມເຮັດກ່ອນຫຼືຫຼັງຢູ່ຍາມ."
ແຕ່ລະມື້,ແມ່ປ້າເຊີນຮົງແລະແມ່ເຖົ້າອີກຫຼາຍຄົນກໍ່ຕ້ອງຢູ່ຍາມ 5 , 6 ຊົ່ວໂມງໃນໜ້າທີ່ວຽກງານຂອງຕົນ,ຄັນຮົ່ມກັນແດດຄັນໜຶ່ງ ເກົ້າອີ້ນ້ອຍຈັກອັນສອງອັນ,ເງື່ອນໄຂງ່າຍຫຼາຍ,ແຕ່ວ່າ,ແມ່ເຖົ້າທັງຫຼາຍພັດບໍລິການເປັນຢ່າງດີ,ແມ່ປ້າເຊີນຮົງເວົ້າວ່າ,ສາມາດສະແດງຄວາມຮັກແພງຂອງເຈົ້າພາບໃນໄລຍະງານໂອລິມປິກແລະເຮັດວຽກຂອງຕົນໃຫ້ດີກໍ່ແມ່ນຄວາມຫວັງທີ່ໃຫຍ່ກວ່າໝູ່ຂອງແມ່ປ້າແລ້ວ,ແມ່ປ້າເວົ້າວ່າ:
"ຕາມການໂຄສະນາ,ຕ້ອງເປັນເຈົ້າພາບທີ່ດີ,ຄວນສຸພາບແລະມີຄວາມຮັກແຮງ,ແຂກຕ່າງປະເທດມາທາງໄກກໍ່ບໍ່ແມ່ນງ່າຍ.ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຖາມທາງ,ໄປໃສກໍ່ບໍ່ຮູ້ທາງ,ກໍ່ຕ້ອງການພວກເຮົາຊ່ວຍ,ພວກເຮົາກໍ່ໄປຊ່ວຍໂລດ."
ໃນເວລາຢູ່ຍາມໃນໄລຍະງານໂອລິມປິກ,ເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ແມ່ປ້າເຊີນຮົງປະທັບໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງກວ່າໝູ່ນັ້ນກໍ່ແມ່ນໃນວັນທີ 10 ສິງຫານີ້,ຝົນຕົກແຮງ,ແມ່ປ້າໄດ້ຊ່ວຍຄົນຕ່າງປະເທດ 2 ຄົນໄປຫຼີກຝົນ,ດຽວນີ້,ເມື່ອເວົ້າເຖິງເລື່ອງນີ້,ແມ່ປ້າກໍ່ຍັງຈື່ໄດ້ດີ,ແມ່ປ້າເວົ້າວ່າ:
"ຕອນບ່າຍວັນທີ 10 ສິງຫານີ້,ພວກເຮົາຢູ່ຍາມ,ເວລາ 17 ໂມງ, ຝົນຕົກແຮງຫຼາຍ,ພວກເຮົາກໍ່ຢູ່ໃນຄັນຮົ່ມນີ້,ມີພໍ່ເຖົ້າແລະແມ່ເຖົ້າຄູ່ໜຶ່ງຂອງອັງກິດມາ,ເຂົາເຈົ້າກໍ່ຢູ່ໃນເຂດຊຸມຊົນອໍ້ລີນຊຸ່ນທ່ຽນ,ເຂົາເຈົ້າຫາກໍ່ລົງລົດຢູ່ປ້າຍລົດບ້ານໂອລິມປິກ,ກໍ່ເຂົ້າມາຫຼີກຝົນໃນຄັນຮົ່ມພວກເຮົາໃນທັນທີ.ຄັນຮົ່ມນີ້ກັນຝົນບໍ່ດີປານໃດ,ທາງນອກຝົນຕົກແຮງ,ທາງໃນຝົນຕົກນ້ອຍ,ພວກເຮົາກໍ່ໃຊ້ຄັນຮົ່ມຂອງຕົນຊ່ວຍກັນນ້ຳຝົນ,ຢ້ານເຂົາເຈົ້າຖືກຝົນຮ່ຳ.ຜູ້ທີ່ມາລ້ວນແຕ່ເປັນແຂກ,ພວກເຮົາກໍ່ເປັນເຈົ້າພາບ,ຄວນຮັກແພງຊ່ວຍເຫຼືອເປັນຢ່າງດີ,ຂ້ອຍກໍ່ເອົາຄັນຮົ່ມຂອງຕົນຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າກັນຝົນ,ແຕ່ຂ້ອຍເອງພັດຖືກຝົນຮ່ຳ,ເສື້ອ ສົ້ງ ເກີບແລະຖົງຕີນຂອງຂ້ອຍປຽກໝົດ."
ແມ່ປ້າເຊີນຮົງເວົ້າວ່າ,ຕົນເອງສາມາດເປັນອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບໃນງານໂອລິມປິກ,ແມ່ປ້າຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ສຸດ,ເທື່ອນີ້,ແມ່ປ້າເປັນອາສາສະໝັກກໍ່ແມ່ນຄວາມພູມໃຈຂອງໝົດຄອບຄົວ,ແມ່ປ້າເວົ້າວ່າ:
"ເທື່ອນີ້,ຂ້ອຍສາມາດເປັນອາສາສະໝັກໃນງານໂອລິມປິກ,ຮູ້ສຶກພູມໃຈຫຼາຍ,ບໍ່ພຽງແຕ່ຂ້ອຍເອງດີໃຈເທົ່ານັ້ນ,ໝົດຄອບຄົວກໍ່ດີໃຈນຳ,ລູກສາວຂ້ອຍເວົ້າວ່າ:ແມ່,ເຈົ້າເປັນອາສາສະໝັກແລ້ວ,ຄອບຄົວເຮົາກໍ່ມີອາສາສະໝັກແລ້ວ,ເຂົາເຈົ້າດີໃຈໝົດ,ຖ້າບໍ່ມີງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ,ພວກເຮົາກໍ່ອຸທິດກຳລັງວັງຊາຂອງຕົນບໍ່ໄດ້,ຖ້າພວກເຮົາສາມາດໄປເຮັດ,ກໍ່ຕ້ອງໄປເຮັດ."
ຢູ່ປັກກິ່ງ,ອາສາສະໝັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງເຂດຊຸມຊົນຄືແມ່ປ້າເຊີນຮົງຍັງມີຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ,ເຂົາເຈົ້າລ້ວນແຕ່ພວມອຸທິດກຳລັງຂອງຕົນເພື່ອຈັດງານໂອລິມປິກປັກກິ່ງ.
ຂ່າວ-ບົດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ຄຳເຫັນ