ປະຫວັດການພັດທະນາທຸລະກິດຂອງທ່ານດາວາດົນຈູ
(GMT+08:00) 2009-03-16 19:05:18 cri
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ໃນລາຍການ《ຊີວິດສັງຄົມ》ພາກນີ້,ພວກເຮົາຈະເລົ່າເລື່ອງກ່ຽວກັບນັກທຸລະກິດເຜົ່າຕິເບດຜູ້ໜຶ່ງສູ່ທ່ານຟັງ,ນັກທຸລະກິດຜູ້ນີ້ຊື່ວ່າດາວາດົນຈູ.ໃນນາມເປັນນັກທຸລະກິດເອກະຊົນຕິເບດຜູ້ດີເດັ່ນ,ຜູ້ຊາຍເຜົ່າຕິເບດທີ່ສູງໃຫຍ່ລ້ຳສັນຜູ້ນີ້ໄດ້ບອກໃຫ້ຄົນຮູ້ດ້ວຍປະສົບການຂອງຕົນວ່າ,ຢູ່ເທິງດິນແດນຕິເບດ,ບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້.
ທ່ານດາວາດົນຈູປີນີ້ອາຍຸ 47 ປີ,ເກີດຢູ່ບ້ານນ້ອຍແຫ່ງໜຶ່ງຂອງເຂດຕິເບດໃນຊຸມປີ 1960.ພໍ່ຂອງທ່ານແມ່ນໝໍພອນ,ອາໄສການສູດມົນໃນພິທີຕ່າງໆໃຫ້ຜູ້ອື່ນເພື່ອລ້ຽງຄອບຄົວ,ດຳລົງຊີວິດຢ່າງລຳບາກຫຼາຍ.ພາຍຫຼັງຮຽນຈົບແລ້ວ,ທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ເປັນຄູສອນຢູ່ໂຮງຮຽນຂອງບ້ານ,ມີລາຍໄດ້ດີພໍສົມຄວນ.ແຕ່ທ່ານຍັງຢາກຮຽນຄວາມຮູ້ຫຼາຍກວ່ານີ້.ປີ 1983,ທ່ານຖືໂອກາດໄປເຮັດບຸນຢູ່ລາຊາ,ແລ້ວໄດ້ຮຽນສີມືແຕ້ມຮູບໃສ່ເຄື່ອງເຟີນີເຈີແລະເຮືອນ.ທ່ານບອກວ່າ:
"ເມື່ອກັບເມືອບ້ານແລ້ວ,ຂ້ອຍທັງເປັນຄູ,ທັງແຕ້ມຮູບ.ແຕ້ມຮູບໃສ່ໂຕະແບບຕິເບດໂຕະໜຶ່ງໄດ້ຄ່າຈ້າງ 30 ຢວນ,ແຕ້ມໃສ່ຕູ້ແບບຕິເບດໜ່ວຍໜຶ່ງ 60 ຢວນ,ສ່ວນແຕ້ມຮູບໃສ່ເຮືອນຫຼັງໜຶ່ງຈະໄດ້ຄ່າຈ້າງ 200 ຢວນ,ນີ້,ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສົນໃຈນຳການຂ້າຂາຍຫຼາຍຂຶ້ນ."
ໃນຄາວນັ້ນ,ກະແສປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກໄດ້ຫຼັ່ງໄຫຼໄປສູ່ແຫ່ງຕ່າງໆຂອງຈີນ,ໄດ້ປ່ຽນແປງທັດສະນະຂອງຄົນທັງຫຼາຍຢ່າງບໍ່ຮູ້ເມື່ອ.ທ່ານດາວາດົນຈູທີ່ສະຫຼາດສະຫຼຽວໄດ້ຮູ້ສຶກວ່າ,ເສັ້ນທາງຊີວິດຂອງຕົນອາດຈະມີການປ່ຽນແປງ.ພໍດີ,ໃນເວລານັ້ນ,ອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນໄດ້ເລີ່ມໃຫ້ເງິນກູ້ທີ່ບໍ່ມີດອກເບັ້ຍແລະບໍ່ຕ້ອງເອົາເຄື່ອງໄປຈຳໃນຈຳນວນບໍ່ກາຍ 5 ໝື່ນຢວນແກ່ຊາວກະສິກອນຢູ່ເຂດຕິເບດ,ທ່ານກໍ່ເລີຍລາຈາກການເປັນຄູ,ກູ້ເງິນ 2 ໝື່ນຢວນ,ແລ້ວຊື້ລົດເລີ່ມດຳເນີນການຂົນສົ່ງ.
ພາຍໃນເວລາ 4 ປີ,ທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ປ່ຽນລົດ 3 ຄັນ.ຕໍ່ມາໄລຍະໜຶ່ງ,ທ່ານໄດ້ຮູ້ຈັກກັບພໍ່ຄ້າຄົນໜຶ່ງທີ່ມີນາມສະກຸນມາຢູ່ເມືອງລານໂຈ່ແຂວງກ່ານຊູ້,ທ່ານດາວາດົນຈູຈຶ່ງເລີ່ມຮຽນຮູ້ນຳພໍ່ຄ້າຜູ້ນີ້.
"ຂ້ອຍແລ່ນຄ້າຂາຍນຳລາວລະຫວ່າງກວາງໂຈ່ກັບເສີນເຈີ້ນ,ແລ້ວສົ່ງຜ້າໄປຂາຍຍົກຢູ່ເມືອງລານໂຈ່,ການເຮັດແນວນີ້,ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຄ່ອຍໆຮຽນຮູ້ວິທີຄ້າຂາຍ."
ປີ 1990,ທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ກັບບ້ານເກີດໂດຍນຳເອົາເງິນກຳໄລ 2 ແສນຢວນ.ແລ້ວທ່ານໄດ້ຮ່ວມມືກັບພໍ່ຄ້າອີກຄົນໜຶ່ງ,ເລີ່ມເຮັດທຸລະກິດຢູ່ດ່ານຈາມ,ຂາຍຍົກໄຟສາຍ ເກີບກັນຝົນ ຜ້າແລະອື່ນໆ.ພາຍໃນ 7 ປີ,ທ່ານໄດ້ກຳໄລ 10 ລ້ານຢວນ.ແຕ່ວ່າ,ທ່ານດາວາດົນຈູຍັງບໍ່ພໍໃຈ,ທ່ານໄດ້ມີຄວາມຄຶດໃໝ່ອີກ.
"ຫຼັງຈາກປີ 1997,ຢູ່ເຂດຊາຍແດນມີຄົນຄ້າຂາຍສິນຄ້າຫຼາຍເປັນພິເສດ,ໄດ້ກຳໄລໜ້ອຍທີ່ສຸດ.ໃນຄາວນັ້ນ,ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍປ່ຽນເຮັດອັນໃໝ່,ເລີ່ມຕົ້ນແມ່ນຢາກຕັ້ງບໍລິສັດ."
ທຳອິດທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ເຮັດທຸລະກິດກໍ່ສ້າງ,ແຕ່ບໍ່ດີທໍ່ທີ່ຄຶດໄວ້.ພາຍຫຼັງມາ,ເມື່ອໄດ້ສຳຫຼວດຄົ້ນຄວ້າຕະຫຼາດຢ່າງຄັກແນ່ແລະວິເຄາະທ່າແຮງຂອງຕິເບດແລ້ວ,ທ່ານຕັດສິນໃຈວ່າ:
"ຂາຍຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ ອາຫານສີຂຽວ,ທາງດ້ານນີ້ມີອະນາຄົດດີທີ່ສຸດ."
ປີ 2003,ພາຍໃຕ້ການສະໜັບສະໜູນຂອງເຂດປົກຄອງຕົນເອງຕິເບດ,ບໍລິສັດຜະລິດຕະກຳພິເສດຂອງຕິເບດຫຸ້ນສ່ວນຈຳກັດ(Tibetan Indigenous Industry Co,Ltd)ທີ່ຈັດຕັ້ງໂດຍທ່ານດາວາດົນຈູນັ້ນກໍ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ,ຕົ້ນຕໍແມ່ນນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທີ່ມີສີສັນພິເສດຂອງຕິເບດຄື ໝາກມັນຫໍ້ປ່າແລະແກ່ນຜັກກາດນ້ຳມັນ,ຜະລິດນ້ຳມັນປຸງແຕ່ງອາຫານທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ.ປີ 2008,ມູນຄ່າຈຳໜ່າຍຂອງບໍລິສັດມີຫຼາຍກວ່າ 100 ລ້ານຢວນ,ແລະຍັງໄດ້ຮັບໃບຢັ້ງຢືນລະດັບສູງສອງໃບຄື ໃບຢັ້ງຢືນຄຸນນະພາບຜະລິດຕະພັນປອດສານພິດເຄມີຂອງສະຫະພາບເອີລົບແລະຂອງຍີ່ປຸ່ນ.ປະຈຸບັນ,ຜະລິດຕະພັນຂອງທ່ານດາວາດົນຈູມີ 80% ສົ່ງໄປຂາຍຢູ່ນະຄອນໃຫຍ່ຕ່າງໆເຊັ່ນປັກກິ່ງແລະຊຽງໄຮ້,ຍັງສົ່ງອອກໄປຂາຍຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ ສ.ເກົາຫຼີ ເຢຍລະມັນແລະປະເທດອື່ນໆ.
ທ່ານດາວາດົນຈູທີ່ເປັນຄູສອນຢູ່ຊົນນະບົດເມື່ອ 20 ປີກ່ອນ,ດຽວນີ້ໄດ້ເປັນຮອດຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ທີ່ມີຊັບສິນຫຼາຍກວ່າ 100 ລ້ານຢວນແລ້ວ,ທ່ານເຫັນວ່າ,ຜົນສຳເລັດຂອງຕົນແມ່ນໄດ້ມາຈາກຄວາມຝັນຢາກຮັ່ງມີຢ່າງແຮງກ້າແລະຄວາມບາກບັ່ນສູ້ຊົນ,ນອກນີ້,ຍັງຍ້ອນວ່າໄດ້ພົບກັບໂອກາດທີ່ດີແຫ່ງຍຸກສະໄໝ.
"ຂ້ອຍແມ່ນຜູ້ປະຕິບັດນະໂຍບາຍປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກຢ່າງແທ້ຈິງ,ແລະກໍ່ແມ່ນຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ,ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າ,ມີນະໂຍບາຍດີປານນີ້,ໃນຕໍ່ໜ້າ,ກໍ່ຈະມີນະໂຍບາຍທີ່ນັບມື້ນັບດີຂຶ້ນ,ຂ້ອຍມີຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ຕົນເອງແນວນີ້ມາຕະຫຼອດ."
ປະຈຸບັນ,ບໍລິສັດຜະລິດຕະກຳພິເສດຂອງຕິເບດໄດ້ເຊັນສັນຍາເກັບຊື້ກັບ 7 ເມືອງທີ່ຜະລິດໝາກມັນຫໍ້ປ່າແລະຜັກກາດນ້ຳມັນຂອງຕິເບດ,ແລະໄດ້ຍົກສູງລາຄາເກັບຊື້ຜະລິດຕະພັນ.ໝາກມັນຫໍ້ປ່າແຕ່ກ່ອນກິໂລລະ 4 ຢວນນັ້ນ,ດຽວນີ້ 10 ຢວນແລ້ວ,ພາໃຫ້ຊາວກະສິກອນແລະຊາວລ້ຽງສັດມີລາຍໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ.ທ່ານດາວາດົນຈູຍັງຢາກສ້າງຕັ້ງກອງທຶນໜຶ່ງ,ເພື່ອເຮັດໂຄງການທີ່ມີຜົນດີຕໍ່ສັງຄົມຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.
"ໜ້າທີ່ຂອງຂ້ອຍແມ່ນສ້າງຄວາມຮັ່ງມີຊ່ວຍສັງຄົມ,ເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັ່ງມີກາຍເປັນຄຸນຄ່າຂອງສັງຄົມ,ຈຶ່ງສາມາດເຮັດໃຫ້ຄົນຫຼາຍກວ່ານີ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ."
ໃນໃຈຂອງທ່ານດາວາດົນຈູ,ມີເລື່ອງໜຶ່ງທີ່ລືມບໍ່ລົງຄື ໃນເວລາທ່ານໄປເຂົ້າຮ່ວມເວທີປຶກສາຫາລືຕິເບດສຶກສາສາກົນຢູ່ນະຄອນວຽນໃນປີກ່ອນ,ເຄີຍຖືກພີ່ນ້ອງຕິເບດທີ່ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດຈຳນວນໜຶ່ງກ່າວໂຈມຕີ,ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ，ຊາວຕິເບດເຮັດທຸລະກິດບໍ່ໄດ້,ເພາະວ່າ,ລັດຖະບານຈີນບໍ່ໃຫ້ຊາວຕິເບດເຮັດທຸລະກິດ,ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ,ນັກວິສາຫະກິດເອກະຊົນຄືຂ້ອຍນີ້ບໍ່ແມ່ນນັກທຸລະກິດແທ້."
ເຖິງວ່າທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ຊີ້ແຈງດ້ວຍຄວາມເປັນຈິງຫຼົບໄປຫຼົບມາຫຼາຍເທື່ອ,ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຍັງສົງໄສຢູ່.ທ່ານດາວາດົນຈູເຫັນວ່າ,ນີ້ແມ່ນຍ້ອນພີ່ນ້ອງຕິເບດທີ່ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດຍັງບໍ່ຮູ້ສະພາບຕິເບດໃນປະຈຸບັນຢ່າງແທ້ຈິງ.
"ແຕ່ກ່ອນ,ເມື່ອກ່າວເຖິງຕິເບດ,ຄົນທັງຫຼາຍມັກຄິດເຖິງສາສະໜາແລະວັດທະນະທຳ,ເຫັນວ່າຊາວຕິເບດຄ້າຂາຍບໍ່ເປັນ.ປະຈຸບັນ,ຕິເບດໄດ້ໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກແລ້ວ,ທັດສະນະຄະຕິຂອງຄົນທັງຫຼາຍໄດ້ປ່ຽນແປງແລ້ວ,ນັກທຸລະກິດເຜົ່າຕິເບດຈຳນວນຫຼາຍໄດ້ເຕີບໂຕຂຶ້ນແລ້ວ,ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າ,ໃນຕໍ່ໜ້ານີ້,ຍັງຈະມີນັກທຸລະກິດແລະພໍ່ຄ້າເຜົ່າຕິເບດຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນມາ."
ທ່ານດາວາດົນຈູປີນີ້ອາຍຸ 47 ປີ,ເກີດຢູ່ບ້ານນ້ອຍແຫ່ງໜຶ່ງຂອງເຂດຕິເບດໃນຊຸມປີ 1960.ພໍ່ຂອງທ່ານແມ່ນໝໍພອນ,ອາໄສການສູດມົນໃນພິທີຕ່າງໆໃຫ້ຜູ້ອື່ນເພື່ອລ້ຽງຄອບຄົວ,ດຳລົງຊີວິດຢ່າງລຳບາກຫຼາຍ.ພາຍຫຼັງຮຽນຈົບແລ້ວ,ທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ເປັນຄູສອນຢູ່ໂຮງຮຽນຂອງບ້ານ,ມີລາຍໄດ້ດີພໍສົມຄວນ.ແຕ່ທ່ານຍັງຢາກຮຽນຄວາມຮູ້ຫຼາຍກວ່ານີ້.ປີ 1983,ທ່ານຖືໂອກາດໄປເຮັດບຸນຢູ່ລາຊາ,ແລ້ວໄດ້ຮຽນສີມືແຕ້ມຮູບໃສ່ເຄື່ອງເຟີນີເຈີແລະເຮືອນ.ທ່ານບອກວ່າ:
"ເມື່ອກັບເມືອບ້ານແລ້ວ,ຂ້ອຍທັງເປັນຄູ,ທັງແຕ້ມຮູບ.ແຕ້ມຮູບໃສ່ໂຕະແບບຕິເບດໂຕະໜຶ່ງໄດ້ຄ່າຈ້າງ 30 ຢວນ,ແຕ້ມໃສ່ຕູ້ແບບຕິເບດໜ່ວຍໜຶ່ງ 60 ຢວນ,ສ່ວນແຕ້ມຮູບໃສ່ເຮືອນຫຼັງໜຶ່ງຈະໄດ້ຄ່າຈ້າງ 200 ຢວນ,ນີ້,ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສົນໃຈນຳການຂ້າຂາຍຫຼາຍຂຶ້ນ."
ໃນຄາວນັ້ນ,ກະແສປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກໄດ້ຫຼັ່ງໄຫຼໄປສູ່ແຫ່ງຕ່າງໆຂອງຈີນ,ໄດ້ປ່ຽນແປງທັດສະນະຂອງຄົນທັງຫຼາຍຢ່າງບໍ່ຮູ້ເມື່ອ.ທ່ານດາວາດົນຈູທີ່ສະຫຼາດສະຫຼຽວໄດ້ຮູ້ສຶກວ່າ,ເສັ້ນທາງຊີວິດຂອງຕົນອາດຈະມີການປ່ຽນແປງ.ພໍດີ,ໃນເວລານັ້ນ,ອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນໄດ້ເລີ່ມໃຫ້ເງິນກູ້ທີ່ບໍ່ມີດອກເບັ້ຍແລະບໍ່ຕ້ອງເອົາເຄື່ອງໄປຈຳໃນຈຳນວນບໍ່ກາຍ 5 ໝື່ນຢວນແກ່ຊາວກະສິກອນຢູ່ເຂດຕິເບດ,ທ່ານກໍ່ເລີຍລາຈາກການເປັນຄູ,ກູ້ເງິນ 2 ໝື່ນຢວນ,ແລ້ວຊື້ລົດເລີ່ມດຳເນີນການຂົນສົ່ງ.
ພາຍໃນເວລາ 4 ປີ,ທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ປ່ຽນລົດ 3 ຄັນ.ຕໍ່ມາໄລຍະໜຶ່ງ,ທ່ານໄດ້ຮູ້ຈັກກັບພໍ່ຄ້າຄົນໜຶ່ງທີ່ມີນາມສະກຸນມາຢູ່ເມືອງລານໂຈ່ແຂວງກ່ານຊູ້,ທ່ານດາວາດົນຈູຈຶ່ງເລີ່ມຮຽນຮູ້ນຳພໍ່ຄ້າຜູ້ນີ້.
"ຂ້ອຍແລ່ນຄ້າຂາຍນຳລາວລະຫວ່າງກວາງໂຈ່ກັບເສີນເຈີ້ນ,ແລ້ວສົ່ງຜ້າໄປຂາຍຍົກຢູ່ເມືອງລານໂຈ່,ການເຮັດແນວນີ້,ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຄ່ອຍໆຮຽນຮູ້ວິທີຄ້າຂາຍ."
ປີ 1990,ທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ກັບບ້ານເກີດໂດຍນຳເອົາເງິນກຳໄລ 2 ແສນຢວນ.ແລ້ວທ່ານໄດ້ຮ່ວມມືກັບພໍ່ຄ້າອີກຄົນໜຶ່ງ,ເລີ່ມເຮັດທຸລະກິດຢູ່ດ່ານຈາມ,ຂາຍຍົກໄຟສາຍ ເກີບກັນຝົນ ຜ້າແລະອື່ນໆ.ພາຍໃນ 7 ປີ,ທ່ານໄດ້ກຳໄລ 10 ລ້ານຢວນ.ແຕ່ວ່າ,ທ່ານດາວາດົນຈູຍັງບໍ່ພໍໃຈ,ທ່ານໄດ້ມີຄວາມຄຶດໃໝ່ອີກ.
"ຫຼັງຈາກປີ 1997,ຢູ່ເຂດຊາຍແດນມີຄົນຄ້າຂາຍສິນຄ້າຫຼາຍເປັນພິເສດ,ໄດ້ກຳໄລໜ້ອຍທີ່ສຸດ.ໃນຄາວນັ້ນ,ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍປ່ຽນເຮັດອັນໃໝ່,ເລີ່ມຕົ້ນແມ່ນຢາກຕັ້ງບໍລິສັດ."
ທຳອິດທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ເຮັດທຸລະກິດກໍ່ສ້າງ,ແຕ່ບໍ່ດີທໍ່ທີ່ຄຶດໄວ້.ພາຍຫຼັງມາ,ເມື່ອໄດ້ສຳຫຼວດຄົ້ນຄວ້າຕະຫຼາດຢ່າງຄັກແນ່ແລະວິເຄາະທ່າແຮງຂອງຕິເບດແລ້ວ,ທ່ານຕັດສິນໃຈວ່າ:
"ຂາຍຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ ອາຫານສີຂຽວ,ທາງດ້ານນີ້ມີອະນາຄົດດີທີ່ສຸດ."
ປີ 2003,ພາຍໃຕ້ການສະໜັບສະໜູນຂອງເຂດປົກຄອງຕົນເອງຕິເບດ,ບໍລິສັດຜະລິດຕະກຳພິເສດຂອງຕິເບດຫຸ້ນສ່ວນຈຳກັດ(Tibetan Indigenous Industry Co,Ltd)ທີ່ຈັດຕັ້ງໂດຍທ່ານດາວາດົນຈູນັ້ນກໍ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ,ຕົ້ນຕໍແມ່ນນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທີ່ມີສີສັນພິເສດຂອງຕິເບດຄື ໝາກມັນຫໍ້ປ່າແລະແກ່ນຜັກກາດນ້ຳມັນ,ຜະລິດນ້ຳມັນປຸງແຕ່ງອາຫານທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ.ປີ 2008,ມູນຄ່າຈຳໜ່າຍຂອງບໍລິສັດມີຫຼາຍກວ່າ 100 ລ້ານຢວນ,ແລະຍັງໄດ້ຮັບໃບຢັ້ງຢືນລະດັບສູງສອງໃບຄື ໃບຢັ້ງຢືນຄຸນນະພາບຜະລິດຕະພັນປອດສານພິດເຄມີຂອງສະຫະພາບເອີລົບແລະຂອງຍີ່ປຸ່ນ.ປະຈຸບັນ,ຜະລິດຕະພັນຂອງທ່ານດາວາດົນຈູມີ 80% ສົ່ງໄປຂາຍຢູ່ນະຄອນໃຫຍ່ຕ່າງໆເຊັ່ນປັກກິ່ງແລະຊຽງໄຮ້,ຍັງສົ່ງອອກໄປຂາຍຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ ສ.ເກົາຫຼີ ເຢຍລະມັນແລະປະເທດອື່ນໆ.
ທ່ານດາວາດົນຈູທີ່ເປັນຄູສອນຢູ່ຊົນນະບົດເມື່ອ 20 ປີກ່ອນ,ດຽວນີ້ໄດ້ເປັນຮອດຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ທີ່ມີຊັບສິນຫຼາຍກວ່າ 100 ລ້ານຢວນແລ້ວ,ທ່ານເຫັນວ່າ,ຜົນສຳເລັດຂອງຕົນແມ່ນໄດ້ມາຈາກຄວາມຝັນຢາກຮັ່ງມີຢ່າງແຮງກ້າແລະຄວາມບາກບັ່ນສູ້ຊົນ,ນອກນີ້,ຍັງຍ້ອນວ່າໄດ້ພົບກັບໂອກາດທີ່ດີແຫ່ງຍຸກສະໄໝ.
"ຂ້ອຍແມ່ນຜູ້ປະຕິບັດນະໂຍບາຍປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກຢ່າງແທ້ຈິງ,ແລະກໍ່ແມ່ນຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ,ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າ,ມີນະໂຍບາຍດີປານນີ້,ໃນຕໍ່ໜ້າ,ກໍ່ຈະມີນະໂຍບາຍທີ່ນັບມື້ນັບດີຂຶ້ນ,ຂ້ອຍມີຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ຕົນເອງແນວນີ້ມາຕະຫຼອດ."
ປະຈຸບັນ,ບໍລິສັດຜະລິດຕະກຳພິເສດຂອງຕິເບດໄດ້ເຊັນສັນຍາເກັບຊື້ກັບ 7 ເມືອງທີ່ຜະລິດໝາກມັນຫໍ້ປ່າແລະຜັກກາດນ້ຳມັນຂອງຕິເບດ,ແລະໄດ້ຍົກສູງລາຄາເກັບຊື້ຜະລິດຕະພັນ.ໝາກມັນຫໍ້ປ່າແຕ່ກ່ອນກິໂລລະ 4 ຢວນນັ້ນ,ດຽວນີ້ 10 ຢວນແລ້ວ,ພາໃຫ້ຊາວກະສິກອນແລະຊາວລ້ຽງສັດມີລາຍໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ.ທ່ານດາວາດົນຈູຍັງຢາກສ້າງຕັ້ງກອງທຶນໜຶ່ງ,ເພື່ອເຮັດໂຄງການທີ່ມີຜົນດີຕໍ່ສັງຄົມຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.
"ໜ້າທີ່ຂອງຂ້ອຍແມ່ນສ້າງຄວາມຮັ່ງມີຊ່ວຍສັງຄົມ,ເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັ່ງມີກາຍເປັນຄຸນຄ່າຂອງສັງຄົມ,ຈຶ່ງສາມາດເຮັດໃຫ້ຄົນຫຼາຍກວ່ານີ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ."
ໃນໃຈຂອງທ່ານດາວາດົນຈູ,ມີເລື່ອງໜຶ່ງທີ່ລືມບໍ່ລົງຄື ໃນເວລາທ່ານໄປເຂົ້າຮ່ວມເວທີປຶກສາຫາລືຕິເບດສຶກສາສາກົນຢູ່ນະຄອນວຽນໃນປີກ່ອນ,ເຄີຍຖືກພີ່ນ້ອງຕິເບດທີ່ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດຈຳນວນໜຶ່ງກ່າວໂຈມຕີ,ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ，ຊາວຕິເບດເຮັດທຸລະກິດບໍ່ໄດ້,ເພາະວ່າ,ລັດຖະບານຈີນບໍ່ໃຫ້ຊາວຕິເບດເຮັດທຸລະກິດ,ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ,ນັກວິສາຫະກິດເອກະຊົນຄືຂ້ອຍນີ້ບໍ່ແມ່ນນັກທຸລະກິດແທ້."
ເຖິງວ່າທ່ານດາວາດົນຈູໄດ້ຊີ້ແຈງດ້ວຍຄວາມເປັນຈິງຫຼົບໄປຫຼົບມາຫຼາຍເທື່ອ,ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຍັງສົງໄສຢູ່.ທ່ານດາວາດົນຈູເຫັນວ່າ,ນີ້ແມ່ນຍ້ອນພີ່ນ້ອງຕິເບດທີ່ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດຍັງບໍ່ຮູ້ສະພາບຕິເບດໃນປະຈຸບັນຢ່າງແທ້ຈິງ.
"ແຕ່ກ່ອນ,ເມື່ອກ່າວເຖິງຕິເບດ,ຄົນທັງຫຼາຍມັກຄິດເຖິງສາສະໜາແລະວັດທະນະທຳ,ເຫັນວ່າຊາວຕິເບດຄ້າຂາຍບໍ່ເປັນ.ປະຈຸບັນ,ຕິເບດໄດ້ໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກແລ້ວ,ທັດສະນະຄະຕິຂອງຄົນທັງຫຼາຍໄດ້ປ່ຽນແປງແລ້ວ,ນັກທຸລະກິດເຜົ່າຕິເບດຈຳນວນຫຼາຍໄດ້ເຕີບໂຕຂຶ້ນແລ້ວ,ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າ,ໃນຕໍ່ໜ້ານີ້,ຍັງຈະມີນັກທຸລະກິດແລະພໍ່ຄ້າເຜົ່າຕິເບດຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນມາ."
ຂ່າວ-ບົດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ຄຳເຫັນ
