ເຂດຊົນເຜົ່າຈີນຈາກການກິນບໍ່ອີ່ມນຸ່ງບໍ່ອຸ່ນກາຍເປັນມີຢູ່ມີກິນແລະຍັງມີສ່ວນເຫຼືອ
(GMT+08:00) 2009-05-10 16:36:55 cri
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ຕາມຂ່າວສານຈີນ: ວັນທີ 10 ພຶດສະພານີ້, ຄະນະກຳມະການວຽກງານຊົນເຜົ່າແຫ່ງລັດຈີນແຈ້ງໃຫ້ຊາບວ່າ, ເມື່ອປະຕິບັດ"ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປົກຄອງຕົນເອງໃນເຂດຊົນເຜົ່າ" 25 ປີມານີ້, ຊາວເມືອງໃນເຂດຊົນເຜົ່າມີລາຍໄດ້ທີ່ສາມາດໃຊ້ຈ່າຍໄດ້ສະເລ່ຍຕາມຫົວຄົນຈາກ 593 ຢວນໃນປີ 1984 ເພີ່ມຂຶ້ນຮອດ 11.490 ຢວນໃນປີ 2007, ໄດ້ບັນລຸການກ້າວກະໂດດທາງປະຫວັດສາດຄືຈາກການກິນບໍ່ອີ່ມນຸ່ງບໍ່ອຸ່ນກາຍເປັນມີຢູ່ມີກິນຍັງມີສ່ວນເຫຼືອໂດຍລວມ.
ລາຍໄດ້ສຸດທິຂອງຊາວກະສິກອນໃນເຂດຊົນເຜົ່າຈາກ 300 ຢວນໃນປີ 1984 ເພີ່ມຂຶ້ນຮອດ 2.937 ຢວນໃນປີ 2007. GDP ສະເລ່ຍຕາມຫົວຄົນໃນເຂດຊົນເຜົ່າໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 1 ພັນໂດລາເປັນເທື່ອທຳອິດໃນປີ 2005.
ນອກນັ້ນ, ຄຽງຄູ່ກັບລັດລົງທຶນເພີ່ມຂຶ້ນນັບມື້ນັບຫຼາຍ, ການສ້າງສາພື້ນຖານໂຄງລ່າງໃນເຂດຊົນເຜົ່າໄດ້ຮັບຄວາມຄືບໜ້າ. ຮອດປີ 2007, ເຂດປົກຄອງຕົນເອງເຜົ່າຈ້ວງກວາງຊີມີບ້ານຊົນນະບົດ 90% ຂຶ້ນໄປມີທາງຫຼວງໄປເຖີງ, ມີໄຟຟ້າ, ມີໂທລະສັບໃຊ້, ມີອາຍແກັສຊີວະຊາດ, ສະພາບແວດລ້ອມການຜະລິດແລະການດຳລົງຊີວິດຂອງຊົນນະບົດໄດ້ປັບປຸງໃຫ້ດີຂຶ້ນຫຼາຍ.
ລາຍໄດ້ສຸດທິຂອງຊາວກະສິກອນໃນເຂດຊົນເຜົ່າຈາກ 300 ຢວນໃນປີ 1984 ເພີ່ມຂຶ້ນຮອດ 2.937 ຢວນໃນປີ 2007. GDP ສະເລ່ຍຕາມຫົວຄົນໃນເຂດຊົນເຜົ່າໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 1 ພັນໂດລາເປັນເທື່ອທຳອິດໃນປີ 2005.
ນອກນັ້ນ, ຄຽງຄູ່ກັບລັດລົງທຶນເພີ່ມຂຶ້ນນັບມື້ນັບຫຼາຍ, ການສ້າງສາພື້ນຖານໂຄງລ່າງໃນເຂດຊົນເຜົ່າໄດ້ຮັບຄວາມຄືບໜ້າ. ຮອດປີ 2007, ເຂດປົກຄອງຕົນເອງເຜົ່າຈ້ວງກວາງຊີມີບ້ານຊົນນະບົດ 90% ຂຶ້ນໄປມີທາງຫຼວງໄປເຖີງ, ມີໄຟຟ້າ, ມີໂທລະສັບໃຊ້, ມີອາຍແກັສຊີວະຊາດ, ສະພາບແວດລ້ອມການຜະລິດແລະການດຳລົງຊີວິດຂອງຊົນນະບົດໄດ້ປັບປຸງໃຫ້ດີຂຶ້ນຫຼາຍ.
ຂ່າວ-ບົດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ຄຳເຫັນ
