ຕາມຂ່າວCRI:ໃນບົດລາຍງານວຽກງານລັດຖະບານປີນີ້,ມີເກືອບ20ບ່ອນໄດ້ກ່າວເຖິງບັນຫາການພັດທະນາຂອງວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ.ນີ້ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຂອງລັດຖະບານຈີນທີ່ມີຕໍ່ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາວິສາຫະກິດເຫຼົ່ານີ້ຕື່ມອີກ.ໃນເວລາໃຫ້ສຳພາດຕໍ່ນັກຂ່າວCRI,ຜູ່ຊ່ຽວຊານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກ່າວວ່າ,ໃນເວລາທີ່ລັດຖະ ບານຈັດວາງແຜນການນະໂຍບາຍທີ່ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ,ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນສຸມກຳລັງເຂົ້າໃນການປະຕິບັດຢ່າງແທ້ຈິງ.ແຕ່ດຳເນີນການປະຕິຮູບແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກເປັນຕົ້ນມາ,ວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍຂອງຈີນໄດ້ພັດທະນາແລະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ,ເຊິ່ງໄດ້ກາຍເປັນກຳລັງສຳຄັນທີ່ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດແລະສັງຄົມ.ຮອດທ້າຍເດືອນກັນຍາປີ2009,ຈີນມີວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ10ລ້ານ2ແສນ3ໝື່ນ1ພັນແຫ່ງ,ຫຼາຍກວ່າ99%ຂອງຈຳນວນວິສາຫະກິດທັງໝົດ,ຜະລິດຕະພັນແລະມູນຄ່າບໍລິການທີ່ປະດິດສ້າງກວມ 60%ຂອງລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນປະເທດຫຼືGDP, ແລະໄດ້ສ້າງຕຳແໜ່ງປະກອບອາຊີບເກືອບ80%ໃນຕົວເມືອງ.
ໃນບົດລາຍງານວຽກງານລັດຖະບານປີນີ້,ທ່ານນາຍົກເວີ່ນເຈ່ຍປາວຊີ້ອອກວ່າ,ຈະຊຸກຍູ້ການພັດທະນາຂອງວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍຕື່ມອີກ,ສ້າງຕັ້ງແລະປັບປຸງລະບົບບໍລິການໃຫ້ວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍໃຫ້ດີຂຶ້ນ,ສືບຕໍ່ປະຕິບັດນະໂຍບາຍການເງິນທີ່ສະໜັບສະໜູນວິສາຫະກິດເຫຼົ່ານີ້,ແລະເພີ່ມການສະໜັບສະໜູນດ້ານການທະນາຄານຕໍ່ວິສາຫະກິດເຫຼົ່ານີ້.ທ່ານລົວຈົ່ງເຫວີຍ,ຮອງເລຂາທິການສູນຄົ້ນຄວ້າວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍຂອງສະພາບັນດິດວິທະຍາສາດສັງຄົມຈີນເຫັນວ່າ,ຊຸກຍູ້ການ ພັດທະນາວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ,ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນປະຕິບັດນະໂຍບາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຢ່າງແທ້ຈິງຕື່ມອີກ.
ທ່ານກ່າວວ່າ: (ປ່ອຍສຽງທີ1)"ສູນກາງເອົາໃຈໃສ່ທີ່ສຸດນຳການພັດທະນາວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະນ້ອຍ, ເຊິ່ງບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ, ນີ້ແມ່ນສັນຍານທີ່ດີທີ່ສຸດ. ຂ້ອຍຄິດວ່າ ບັນຫາທີ່ເປັນຂໍກະແຈ ຍັງແມ່ນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການເຫຼົ່ານີ້, ຂໍ້ປີກຍ່ອຍແລະລະບຽບທີ່ປະຕິບັດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຄວນເລັ່ງລັດປະກາດໃຊ້ໃຫ້ໄວຂຶ້ນ.ມີແຕ່ລະບຽບຫຼັກ ການຍັງບໍ່ພຽງພໍ, ຕ້ອງໄດ້ວາງມາດຕະການລະອຽດຕື່ມ,ເພື່ອເພີ່ມການຊຸກຍູ້ແລະເຮັດໃຫ້ການປະຕິບັດນະໂຍບາຍເກີດປະສິດທິຜົນຢ່າງແທ້ຈິງ."
ໃນກອງປະຊຸມປະຈຳຂອງລັດຖະບານທີ່ທ່ານ ເວີ່ນເຈ່ຍປາວ,ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຈີນເປັນປະທານໃນວັນທີ 24 ເດືອນແລ້ວນີ້, ທ່ານໄດ້ຕົກລົງນະໂຍບາຍແລະມາດຕະການທີ່ສົ່ງເສີມແລະຊີ້ນຳການລົງທຶນຂອງພາກເອກະຊົນ ໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວດີກວ່າເກົ່າ, ໃນນັ້ນ, ຂໍ້ທີຫນຶ່ງກໍ່ສະເຫນີໃຫ້ຄວນເປີດກວ້າງຂົງເຂດແລະຂອບເຂດທີ່ລົງທຶນພາກເອກະຊົນຕື່ມອີກ. ທ່ານສາດສະ ດາຈານລົວ ຊີ້ອອກວ່າ, ປີ 2005,"ແຜນການຈຳນວນຫນຶ່ງກ່ຽວກັບການສົ່ງເສີມໃຫ້ສະຫນັບສະຫນູນແລະຊີ້ນຳການພັດທະນາເສດ ຖະກິດທີ່ບໍ່ແມ່ນຂອງລັດແລະລວມຫມູ່ເຊັ່ນ:ພາກເອກະຊົນແລະອື່ນໆ" ທີ່ລັດຖະບານວາງນັ້ນ ໄດ້ສະເຫນີຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ,ອະນຸຍາດໃຫ້ທຶນທີ່ບໍ່ແມ່ນຂອງລັດແລະລວມຫມູ່ ເຂົ້າສູ່ຂະແຫນງການແລະຂົງເຂດທີ່ບໍ່ຝືນຕໍ່ລະບຽບກົດຫມາຍ . ແຕ່ວ່າ, ປະຈຸບັນ,ວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະນ້ອຍ ສ່ວນຫຼາຍຍັງໂຮມສູນຢູ່ໃນຂະແຫນງການທຳມະດາທີ່ແຂ່ງຂັນກັນ,ຈຳນວນວິສາຫະກິດເຫຼົ່ານີ້ທີ່ເຂົ້າສູ່ຂະແຫນງການ ບໍລິການສັງຄົມ ເຊັ່ນວ່າ:ການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງ, ການປຸງແຕ່ງຂະຫນາດໃຫຍ່,ການປະກັນໄພການທະນາຄານ,ການສຶກສາດ້ານວິທະຍາສາດ,ວັດທະນະທຳ ສາທາລະນະສຸກແລະອື່ນໆ ຍັງບໍ່ຫຼາຍປານໃດ, ສ່ວນບາງຂະແຫນງການ ເຊັ່ນ: ພະລັງງານໄຟຟ້າ,ນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟແລະເຄມີ,ໂທລະຄົມ,ການບິນພົນລະເຮືອນແລະອື່ນໆ,ວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະນ້ອຍ ຍັງລົງທຶນຍາກຫຼາຍ.
ຕໍ່ເລື່ອງນີ້,ທ່ານລົວຈົ້ງເວີຍເຫັນວ່າ, ຖ້າຢາກຊຸກຍູ້ວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະນ້ອຍພັດທະນາຕື່ມອີກ,ສູນກາງແລະທ້ອງຖີ່ນກໍ່ຄວນວາງລະບຽບການທີ່ລະອຽດກວ່າເກົ່າ,ຫລຸດເງື່ອນໄຂທີ່ອະນຸມັດໃຫ້ວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍເຂົ້າສູ່ຕະຫລາດນັ້ນໃຫ້ຫນ້ອຍລົງຕື່ມອີກ,ເປີດກວ້າງການລົງທຶນຂອງເອກະຊົນໃຫ້ກວ້າງຂວາງອອກຕື່ມ.ພ້ອມກັນນັ້ນ,ທ່ານໂຫລຈົ້ງເວີຍຍັງຊີ້ອອກວ່າ, ຍ້ອນວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍມັກມີການລົງທຶນແບບໄລຍະສັ້ນແບບສວຍໂອກາດຢ່າງຫນັກຫນ່ວງ, ບວກກັບກຳລັງແຮງດ້ານວັດຖຸທີ່ໃຫ້ການຮັບປະກັນນັ້ນບໍ່ພຽງພໍ,ຈິ່ງເຮັດໃຫ້ການຊອກທຶນກາຍເປັນບັນຫາຍາກທີ່ສຸດສຳລັບການພັດທະນາຂອງວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍ.
ລັດຖະບານຄວນມີການປັບປຸງໃຫ້ຫລາຍກວ່ານີ້ໃນດ້ານສ້າງລະບົບທະນາຄານ,ແລະວາງນະໂຍບາຍບໍລິການດ້ານການທະນາຄານທີ່ຄ່ອງແຄ້ວແລະເປີດປະຕູສູ່ພາຍນອກກວ່າເກົ່າ,ສ້າງບໍລິສັດປ່ອຍເງິນກູ້ຈຳນວນຫນ້ອຍນ້ອຍ,ທະນາຄານຂັ້ນບ້ານແລະຕາແສງແລະອື່ນໆ,ເພື່ອເປີດກວ້າງຊ່ອງທາງຊອກຫາທຶນໂດຍກົງຂອງວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍ.ທ່ານກ່າວວ່າ:ວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍເປີດກວ້າງການຜະລິດເພື່ອຕອບສະຫນອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫລາດ,ໂດຍສະເພາະແມ່ນການປະດິດສ້າງ,ລ້ວນແຕ່ຕ້ອງການທຶນ.ປັດຈຸບັນ, ວິສາຫະກິດເຫລົ່ານີ້ຂາດການຄ້ຳປະກັນດ້ານນະໂຍບາຍແລະດ້ານວັດຖຸ,ການຊອກທຶນກໍ່ບໍ່ສະດວກ.ລັດຖະບານໄດ້ວາງນະໂຍບາຍຮຽກຮ້ອງໃຫ້ທະນາຄານປ່ອຍເງິນກູ້ແກ່ວິສາຫະກິດເຫລົ່ານີ້ຕາມມາດຕາສ່ວນ,ຜ່ານການຈັດວາງການຮັບປະກັນທາງສັງຄົມແລະໃຫ້ທະນາຄານຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍຢູ່ທ້ອງຖີ່ນປ່ອຍເງິນກູ້ເພື່ອປູທາງໃຫ້ແກ່ວິສາຫະກິດຂະຫນາດກາງແລະຂະຫນາດນ້ອຍ.
