ວັນທີ 12 ພຶດສະພານີ້ແມ່ນວັນຄົບຮອບສອງປີຂອງການເກີດແຜ່ນດິນໄຫວແຮງ 12 ພຶດສະພາ 2008 ຢູ່ແຂວງເສສວນຈີນ.ປະຊາຊົນຢູ່ເຂດປະສົບໄພທີ່ເຄີຍປະສົບກັບການສູນເສຍເຮືອນຊານບ້ານຊ່ອງແລະຍາດຕິພີ່ນ້ອງຄອບຄົວແຕກສະຫລາຍໄດ້ກ້າວອອກສູ່ເງົາມືດຂອງໄພພິບັດແລ້ວ,ພວມສ້າງບ້ານໃຫມ່ດ້ວຍຄວາມຫ້າວຫັນແລະສະຕິປັນຍາຂອງຕົນເອງ.
ວັນທີ 12 ພຶດສະພາ 2008 ເວລາ 14 ໂມງ 28 ນາທີ, ເມືອງເວີນສວນແຂວງເສສວນທາງພາກຕາເວັນຕົກສຽງໃຕ້ຂອງຈີນໄດ້ເກີດແຜນດິນໄຫວແຮງຂັ້ນ 8.0ລິກເຕີ,ເຮັດໃຫ້ 6 ຫມື່ນ 9 ພັນ 227 ຄົນເສຍຊີວິດ,1 ຫມື່ນ 7 ພັນ 923 ຄົນຫາຍສາບສູນ,ມີຄວາມເສຍຫາຍໂດຍກົງດ້ານເສດຖະກິດ 845 ຕື້ 100 ກວ່າລ້ານຢວນ.ການຮ່ວມແຮງຮ່ວມໃຈກັນຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແມ່ນທາງ ເລືອກຮ່ວມກັນຂອງປະຊາຊົນຈີນຫມົດທຸກຄົນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າໄພພິບັດ.19 ແຂວງເຂດປົກຄອງຕົນເອງ ແລະກຳແພງນະຄອນໄດ້ສ້າງກົນໄກຊ່ວຍເຫລືອເຂດປະ ສົບໄພ, ເຮັດໃຫ້ການສ້າງສາຄືນໃຫມ່ຫລັງໄພພິບັດໄດ້ດຳເນີນໄປແບບວິ ທະຍາສາດແລະມີປະສິດທິພາບສູງ. ມາຮອດປັດຈຸບັນ, 2 ຫມື່ນ 9 ພັນກວ່າໂຄງການທີ່ຢູ່ໃນແຜນການສ້າງສາຄືນໃຫມ່ລະດັບຊາດນັ້ນໄດ້ມີ 97% ເລີ່ມ ສ້າງແລ້ວ, ໃຊ້ເງົບໄປແລ້ວ 660 ຕື້ຢວນ, ກວມ 70% ຂອງງົບທັງຫມົດ.
ການສ້າງເຮືອນຢູ່ຄືນໃຫມ່ແມ່ນໂຄງການສຳຄັນອັນດັບຫນຶ່ງຂອງການສ້າງສາຄືນໃຫມ່ຂອງແຂວງເສສວນ.ອີງຕາມມາດຕະຖານຕ້ານໄພແຜ່ນດິນໄຫວອັນເຂັ້ມງວດ,ຫລັງຈາກເກີດແຜ່ນດິນໄຫວສອງປີແລ້ວ, ເຮືອນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນ 1 ລ້ານ 4 ແສນ 5 ຫມື່ນກວ່າຄອບຄົວແລະເຮືອນຢູ່ປະຊາຊົນໃນຕົວເມືອງ 2 ແສນ 5 ຫມື່ນກວ່າຄອບຄົວໄດ້ສ້າງສຳເລັດໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ.
ເຮືອນໃຫມ່ທີ່ກວມເນື້ອທີ່ 120 ຕາແມັດຂອງຄອບຄົວທ້າວຢາງຟູ້ກຸ້ຍ ຢູ່ບ້ານຊວນລາງຂອງເມືອງມຽນຈູກໍ່ໄດ້ສ້າງຂຶ້ນຫຼັງໄພແຜ່ນດິນໄຫວ, ນອກຈາກງົບ 4 ຫມື່ນຢວນມາຈາກການອຸດຫນູນຂອງອົງການປົກຄອງແລ້ວ, ການລະດົມທຶນອື່ນໆກໍ່ໄດ້ຈາກລາຍໄດ້ທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຫຼັງໄພແຜ່ນດິນໄຫວ. ທ້າວຢາງຟູ້ກຸ້ຍເວົ້າວ່າ:"ຍ້ອນຂາດແຮງງານຫຼັງຈາກຟຶ້ນຟູການສ້າງສາຄືນໃຫມ່, ເງິນເດືອນກໍ່ສູງກວ່າກ່ອນແຜ່ນດິນໄຫວໃນລະດັບໃດຫນຶ່ງ.ວຽກງານສຳຄັນຂອງຂ້ອຍກໍ່ແມ່ນເຮັດທຸລະກິດດ້ານດິນແລະກ້ອນຫີນ, ເຊິ່ງໄດ້ກຳໄລ 5 ຫາ 6 ຫມື່ນຢວນໃນປີນີ້."
ການຊຸກຍູ້ການປະກອບອາຊີບໂດຍຜ່ານການຍົກສູງຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຂອງຜູ່ອອກແຮງງານແມ່ນຊ່ອງທາງທີ່ສຳຄັນໃນການປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ.ທ່ານເຢ້ຈ້ວງ,ຫົວຫນ້າພະແນກ ຊັບພະຍາກອນມະນຸດແລະປະກັນສັງຄົມຂອງແຂວງເສສວນ ບອກນັກຂ່າວວ່າ,ໃນເວລາສ້າງສາຄືນໃຫມ່, ວິສາຫະກິດແລະໂຄງການສຳຄັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນແລະເລີ່ມຜະລິດລຽນຕິດ,ວິສາຫະກິດ ຕ້ອງການຜູ່ອອກແຮງງານກໍ່ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ປີ 2009, ລາຍໄດ້ທີ່ສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນແລະ ລາຍໄດ້ທີ່ສາມາດຈ່າຍໄດ້ທີ່ສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນຂອງຊາວກະສິ ກອນໃນຕົວເມືອງແລະຊົນນະບົດຂອງ 51 ເມືອງທີ່ໄດ້ປະສົບໄພຢ່າງຫນັກຫນ່ວງຢູ່ແຂວງເສສວນ ລ່ວນແຕ່ຫຼາຍກວ່າລະດັບລາຍໄດ້ກ່ອນໄພແຜ່ນດິນໄຫວ.
"ໃນສອງປີມານີ້, ພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ສົ່ງງົບສະເພາະການປະກອບອາຊີບໃຫ້ແກ່ເຂດປະສົບໄພ 1 ຕື້ 700 ລ້ານກວ່າຢວນ, ແຈກຢາຍເງິນປະກັນໄພຫວ່າງງານ 700 ລ້ານກວ່າຢວນ, ຈັດງານພົບປະແຮງງານ 1000 ກວ່າເທື່ອໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຂອງເຂດປະສົບໄພ, ອົບຮົມວິຊາສະເພາະໃຫ້ປະຊາຊົນເຂດປະສົບໄພປະມານ 9 ແສນເທື່ອຄົນ, ຊ່ອຍເຫຼືອໃຫ້ປະຊາຊົນ 1 ລ້ານ 6 ແສນຄົນເຂົ້າເຮັດວຽກ."
ພາຍຫຼັງເກີດແຜ່ນດິນໄຫວແລ້ວ, ແຂວງເສສວນຖືຂະແໜງການທ່ອງທ່ຽວເປັນຂະແໜງການທ່າແຮງທີ່ຈະພັດທະນາກ່ອນໃນການສ້າງສາຄືນໃໝ່ຫຼັງປະສົບໄພ. ຢູ່ເຂດປະສົບໄພ, ກະສິກຳແລະຫັດຖະກຳທຳມະຊາດຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ມີເອກະລັກຂອງຕົນກາຍເປັນຊ່ອງທາງສຳຄັນທີ່ຊາວກະສິກອນມີລາຍຮັບເພີ່ມຂຶ້ນ, ຕົ້ນເຊີລີຂອງເມືອງເວີ້ນສ່ວນ, ຊາຂອງເມືອງຢາອ່ານແລະຮູບແຕ້ມປີໃໝ່ຂອງເມືອງໝຽນຈູເຮັດໃຫ້ລາຍໄດ້ຂອງຊາວກະສິກອນນັບມື້ນັບຫຼາຍຂຶ້ນ.
ກ່ອນເກີດແຜ່ນດິນໄຫວຄົບຮອບສອງປີ, ສູນລະລຶກໃຈກາງໄພແຜ່ນດິນໄຫວແຮງພິເສດທີ່ຕັ້ງຢູ່ຕາແສງອີ້ງຊີ້ວເມືອງເວີ້ນສ່ວນໄດ້ສ້າງສຳເລັດແລ້ວ, ສວນທ່ອງທ່ຽວຊົນນະບົດທີ່ຍ້າຍໄປບ່ອນອື່ນຍ້ອນແຜ່ນດິນໄຫວກໍໄດ້ເລີ່ມເປີດບໍລິການແລ້ວ, ນັກຮຽນໄດ້ເຂົ້າໂຮງຮຽນໃໝ່ກ່ອນເວລາກຳນົດ. ແຜ່ນດິນໄຫວໄດ້ທຳລາຍຫຼາຍສິ່ງຫຼາຍຢ່າງ, ແຕ່ຄວາມເຂັ້ມແຂງສາມາດສ້າງໂລກໃໝ່.
