ຫຼັງຈາກບຸນກຸດຈີນ ບຸນປີໃໝ່ຕາມຈັນທະຄະຕິຈີນຜ່ານໄປແລ້ວ, ແຫ່ງຕ່າງໆຂອງຈີນເກີດມີສະພາບຂາດແຮງງານ. ສ່ວນຢູ່ປະເທດອາຊີອາຄະເນ,ກໍ່ພວມເກີດມີສະພາບຂາດແຮງງານເຊັ່ນດຽວກັນ. ບໍ່ວ່າຢູ່ສິງກະໂປ ປະເທດເສດຖະກິດພັດທະນາ ຫຼືຢູ່ໃນປະເທດຫຼ້າຫຼັງໃນອາຊຽນ ເຊັ່ນ,ມຽນມາ ແລະ ລາວເປັນຕົ້ນ, ຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້ກໍ່ຂາດແຮງງານ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຂາດແຮງງານທີ່ຊຳນິຊຳມານ.
ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້, ສະມາຄົມແຜ່ນແພແລະເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຫວຽດນາມປະກາດຕົວເລກສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ປີນີ້,ສະພາບຂາດ ແຮງງານຂອງອຸດສາຫະກຳແຜ່ນແພແລະເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຈະໜັກໜ່ວງຂຶ້ນ, ຄາດວ່າຈະຂາດແຮງງານ 30%,ເຊິ່ງເພິ່ມຂຶ້ນ 10% ເມື່ອທຽບກັບໄລຍະດຽວກັນຂອງປີກາຍນີ້. ສະຖິຕິເບື້ອງຕົ້ນຂອງສະຫະພັນອຸດສາຫະກຳໄທສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ປັດຈຸບັນ,ອຸດສາຫະກຳໄທໂດຍສະເພາະຢູ່ວິສາຫະກິດຜະລິດລົດຍົນແລະວິສາຫະກິດເອເລັກຕະໂນນິກຕ້ອງການແຮງງານຫຼາຍກວ່າ 2 ແສນຄົນ. ໃນ 2 ປີຂ້າງໜ້າ, ສະພາບຂາດກຳລັງແຮງງານຍັງຈະໜັກໜ່ວງກວ່າເກົ່າອີກ. ການຂາດແຮງງານເທື່ອນີ້ໄດ້ພົວພັນເຖິງການຈໍລະຈອນຂອງທຶນສາກົນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ຈຸດພິເສດອັນພົ້ນເດັ່ນ ກໍ່ແມ່ນຂາດກຳມະກອນເຕັກນິກ. ນັບແຕ່ປີກາຍນີ້ເປັນຕົ້ນມາ, ຍ້ອນໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກຕົ້ນທຶນ ແຮງງານຢູ່ຈີນສູງຂຶ້ນ, ວິສາຫະກິດທີ່ໃຊ້ແຮງງານຫຼາຍຂອງປະເທດທີ່ໄດ້ພັດທະນາແລ້ວຈຳນວນຫຼາຍເລິ່ມຍ້າຍໄປສູ່ປະເທດອາຊີອາຄະເນຕ່າງໆ ເຊັ່ນ,ກຳປູເຈຍ ແລະ ຫວຽດນາມເປັນຕົ້ນ. ການວິເຄາະເຫັນວ່າ, ຍ້ອນ ລະດັບຜູ່ອອກແຮງງານຂອງປະເທດເຫຼົ່ານີ້,ໂດຍສະເພາະແມ່ນດ້ານເຕັກນິກ ຍັງທຽບກັບຜູ່ອອກແຮງງານຂອງຈີນບໍ່ໄດ້, ສະນັ້ນ,ຈິ່ງເກີດສະພາບຂາດແຮງງານ.
ນອກນີ້, ຄຽງຄູ່ກັບເງື່ອນໄຂການເຄື່ອນຍ້າຍຂອງແຮງງານໃນອາຊີອາຄະເນນັບມື້ນັບຜ່ອນຄາຍລົງ, ການເພີ່ມເງິນເດືອນຈະຄ່ອຍໆກາຍເປັນປັດໄຈອັນສຳຄັນທີ່ມີຜົນສະທ້ອນຕໍ່ການເຄື່ອນຍ້າຍຂອງແຮງງານ. ແຕ່ປີກາຍນີ້ເປັນຕົ້ນມາ, ປະເທດອາຊີອາຄະເນຈຳນວນໜຶ່ງເລີ່ມຍົກສູງມາດຕະຖານເງິນເດືອນຂັ້ນຕ່ຳສຸດ. ຕົວເລກຫຼ້າສຸດທີ່ວາລະສານ "ນັກເສດຖະສາດ" ອັງກິດປະກາດນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ປີ 2010, ໃນບັນດາປະເທດອາຊຽນ, ຄ່າແຮງງານໃນຂະແໜງການຜະລິດຂອງສິງກະໂປແມ່ນຫຼາຍກວ່າໝູ່, ແມ່ນ 9,6 ໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ຊົ່ວໂມງ, ອັນດັບສອງແມ່ນມະເລເຊຍ, ມີ 4,9 ໂດລາຕໍ່ຊົ່ວໂມງ, ໄທແມ່ນ 1,8 ໂດລາຕໍ່ຊົ່ວໂມງ, ຄ່າແຮງງານຂະແໜງການຜະລິດຂອງອິນໂດເນເຊຍໜ້ອຍກວ່າໝູ່, ແມ່ນ 0,7 ໂດລາຕໍ່ຊົ່ວໂມງ. ແຮງງານໃນບັນດາປະເທດອາຊຽນຫຼຸດໂຕນກັນຫຼາຍ, ນີ້ແມ່ນສາເຫດສຳຄັນທີ່ເຮັດໃຫ້ແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍ.
ອີງຕາມສັນຍາຂອບທີ່ປະເທດອາຊຽນຕ່າງໆຮັບຮອງນຳກັນ, ຮອດປີ 2015, ທະແນມແຕ່ແຮງງານໄດ້ມາດຕະຖານຂອງອາຊຽນ, ກໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຄື່ອນຍ້າຍຢ່າງເສລີໃນ 7 ຂົງເຂດ, ຄື: ວິຊະວະກໍາ, ການກໍ່ສ້າງ, ການວັດແທກ, ແພດໝໍ, ການພະຍາບານແລະນາຍບັນຊີ. ໃນປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນ, ອາຊຽນຈະຄ່ອຍໆເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າເປັນຕະຫຼາດເອກະພາບ. ປະທານສະຫະພັນອຸດສາຫະກຳໄທຊີ້ອອກວ່າ: "ແຮງງານຈະໄຫຼໄປສູ່ປະເທດທີ່ມີເງິນເດືອນສູງກວ່າ, ນີ້ແມ່ນເລື່ອງທຳມະດາທີ່ສຸດ. ນີ້ກໍ່ແມ່ນສາເຫດທີ່ກຳມະກອນມຽນມາ, ກຳປູເຈຍແລະລາວຫຼັ່ງໄຫຼໄປໄທ, ນັກທຸລະກິດໄທຕ້ອງຍົກສູງເງິນເດືອນເພື່ອເຮັດໃຫ້ກຳມະກອນທີ່ມີສີມືບໍ່ໜີໄປປະເທດອື່ນ."
ດຣ.ກູ້ຊິ່ງຢາງ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານສິງກະໂປກ່າວວ່າ, ຢາກດຶດດູດເອົາຜູ້ມີຄວາມສາມາດ, ກໍ່ຕ້ອງສ້າງກົນໄກທີ່ສາມາດເສີມຂະຫຍາຍທ່າແຮງຂອງເຂົາເຈົ້າ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດສູງສຸດຂອງຜູ້ມຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຂອງປະເທດຕົນໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໂອກາດເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດໃນປະເທດຕົນ. ຖ້າວ່າປະເທດໜຶ່ງບໍ່ປ່ຽນແປງນະໂຍບາຍນຳໃຊ້ຜູ້ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ, ພຽງແຕ່ຍົກສູງລະດັບເຕັກນິກແລະຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເຈົ້າ, ເຖິງວ່າເງິນເດືອນກໍ່ຍົກສູງຂຶ້ນຊົ່ວຊາວ, ກໍຍາກທີ່ຈະດຶງເຂົາເຈົ້າໄວ້ໄດ້. ການຍົກສູງລະດັບເຕັກນິກແລະຄວາມສາມາດຂອງຜູ້ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດແລະສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ດີໃນການພັດທະນາຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແມ່ນສອງດ້ານທີ່ຕ້ອງໄປຄູ່ກັນ.
