ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຢາງໄທຊ່ານປັກກິ່ງເອົາໃຈໃສ່ການປະຢັດພະລັງງານແລະອະນຸລັກສິ່ງແວດລ້ອມ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ຢູ່ຊານເມືອງພາກຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອຂອງປັກກິ່ງ,ມີຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າແຫ່ງໜຶ່ງ ຊື່ວ່າຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຢາງໄທຊ່ານ.ເພື່ອພະຍາຍາມບໍ່ສ້າງມົນລະພິດຕໍ່ນະຄອນປັກກິ່ງແລະປະຢັດຕົ້ນທຶນ,ແຕ່ໃດມາ,ຫໍພັກຢາງໄທຊ່ານໄດ້ຕັ້ງໜ້າກໍ່ສ້າງແລະດັດແປງລະບົບສະໜອງໄຟຟ້າ ອາຍອຸ່ນແລະລະບົບສະໜອງນ້ຳ,ປະຈຸບັນນີ້,ຫໍພັກແຫ່ງນີ້ໄດ້ກາຍເປັນຫົວໜ່ວຍທີ່ກ້າວໜ້າດ້ານການປະຢັດພະລັງງານແລະອະນຸລັກສິ່ງແວດລ້ອມຂອງນະຄອນປັກກິ່ງ.
ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຢາງໄທຊ່ານຕັ້ງຢູ່ຊານເມືອງທິດຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອຂອງປັກກິ່ງ,ກວມເນື້ອທີ່ຫຼາຍກວ່າ3ເຮັກຕາ,ແລະຢູ່ໃກ້ກັບສວນສາທາລະນະປ່າໄມ້ພູຈິ່ວເຟີ່ງແລະພູຢາງໄທ.ບ່ອນນີ້ມີເນື້ອທີ່90%ຂຶ້ນໄປແມ່ນປົກຫຸ້ມດ້ວຍຕົ້ນໄມ້ໃບຫຍ້າ,ມີອາກາດສົດຊື່ນ,ນ້ຳໄສສະອາດ.2000,ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຢາງໄທຊ່ານເລີ່ມບໍລິການ,ແຕ່ເວລາບໍ່ດົນ,ທ່ານຊູຈົ່ງທາງ ຫົວໜ້າຫໍພັກແຫ່ງນີ້ກໍ່ຄົ້ນພົບວ່າ,ການໃຊ້ເຕົາທີ່ເຜົາດ້ວຍຖ່ານຫີນມາສະໜອງອາຍອຸ່ນນັ້ນຜະລິດສານພິດຫຼາຍ ເຊິ່ງໄດ້ກະທົບກະເທືອນເຖິງປະຊາຊົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງ.ດ້ວຍເຫດນີ້,ຫໍພັກຈຶ່ງລົງ ທຶນ4ແສນຢວນ,ປ່ຽນເຕົາທີ່ເຜົາດ້ວຍຖ່ານຫີນສອງໜ່ວຍມາເປັນເຜົາດ້ວຍນ້ຳມັນສາມໜ່ວຍ,ອັນໄດ້ຫຼຸດສານພິດຕໍ່ອາກາດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.ແຕ່ຄຽງຄູ່ກັບລາຄານ້ຳມັນເຊື້ອໄຟຖີບສູງຂຶ້ນ,ຕົ້ນທຶນໃນການສະໜອງອາຍອຸ່ນນັບມື້ນັບແພງຂຶ້ນ,ຫໍພັກຈຶ່ງຫັນຄວາມສົນໃຈໄປໃສ່ພະລັງງານແສງຕາເວັນ.
ປີ2007,ພາຍໃຕ້ການສະໜັບສະໜູນຂອງອົງການປົກຄອງແລະການຊ່ວຍເຫຼືອຢ່າງເອື້ອເຟື້ອເຜື່ອແຜ່ຂອງວົງການຕ່າງໆໃນສັງຄົມ,ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຢາງໄທຊ່ານໄດ້ລົງທຶນ2ລ້ານ6ແສນກວ່າຢວນ,ສ້າງສຳເລັດເຄື່ອງຜະລິດງານອາຍອຸ່ນດ້ວຍພະລັງແສງຕາເວັນທີ່ກວມເນື້ອທີ່1400ຕາແມັດ,ແລະຕິດຕັ້ງລະບົບຮັບປະກັນການສະໜອງອາຍອຸ່ນທີ່ປະກອບດ້ວຍປ້ຳອາຍອຸ່ນດ້ວຍນ້ຳເປັນຫຼັກແລະປ້ຳອາຍອຸ່ນດ້ວຍອາກາດເພີ່ມເຕີມ.ທ່ານຊູຈົ່ງທາງ ຫົວໜ້າຫໍພັກຢາງໄທຊ່ານບອກນັກຂ່າວວ່າ:"ບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຕິດຕັ້ງອຸປະກອນໃຊ້ພະລັງງານແສງຕາເວັນທໍ່ນັ້ນ,ລະບົບໝູນວຽນອາຍອຸ່ນກໍ່ ຖືກຕາມຫຼັກວິທະຍາສາດຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.ໃນລະດູໜາວປີ2007,ອຸນຫະພູມໃນຫໍພັກພວກເຮົາສູງກວ່າປີທີ່ຜ່ານມາຫຼາຍ,ທຳມະດາແລ້ວແມ່ນປະມານ22ອົງສາ."
ທ່ານຊູກ່າວວ່າ,ເມື່ອໄດ້ໃຊ້ລະບົບສະໜອງອາຍອຸ່ນດ້ວຍພະລັງແສງຕາເວັນແລ້ວ,ໃນຖາ ນະເປັນຜູ້ບໍລິການແລະຜູ້ຄຸ້ມຄອງ,ທ່ານຮູ້ສຶກວ່າ,ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດໂດຍກົງຈາກການໃຊ້ອຸປະກອນປະຢັດພະລັງງານນັ້ນແມ່ນຕົນເອງ.ທ່ານຊູລົມກັບນັກຂ່າວກ່ຽວກັບປະສິດທິຜົນເສດຖະກິດຫຼັງການໃຊ້ພະລັງແສງຕາເວັນວ່າ,ເນື້ອທີ່ກໍ່ສ້າງຂອງທົ່ວຫໍພັກຢາງໄທຊ່ານແມ່ນ1ໝື່ນຕາແມັດ,ຖ້າວ່າຍັງໃຊ້ວິທີເກົ່າ ຄື ເຜົາຖ່ານຫີນເຜົານ້ຳມັນເພື່ອສະໜອງອາຍອຸ່ນ,ຕະຫຼອດລະດູໜາວຈະໃຊ້ເງິນປະມານ8ແສນຢວນ.ແຕ່ໃນລະດູໜາວປີ2007, ເມື່ອໄດ້ໃຊ້ພະລັງງານແສງຕາເວັນເປັນເທື່ອທຳອິດແລ້ວ,ບໍ່ພຽງແຕ່ອຸນຫະພູມໃນຫ້ອງສູງຂຶ້ນທໍ່ນັ້ນ,ຕົ້ນທຶນກໍ່ຫຼຸດລົງຮອດ2ແສນຢວນ.ສະນັ້ນ,ເງິນທີ່ປະຢັດຈຶ່ງເອົາໄປນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນວຽກອື່ນ.
ທ່ານຊູບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ,ໃນປີ2004ແລະປີ2006,ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຍັງໄດ້ດັດແປງຫຼັງຄາຂອງຫໍພັກ ໃຫ້ໜາກວ່າເກົ່າ,ແລະຕິດຕັ້ງປ່ອງຢ້ຽມສອງຊັ້ນໃຫ້ທຸກຫ້ອງ,ເມື່ອເຮັດແນວນີ້ແລ້ວ,ອາຍອຸ່ນຈຶ່ງສາມາດຮັກສາຢູ່ໃນຫ້ອງດົນກວ່າເກົ່າ,ອຸນຫະພູມໃນຫ້ອງຈຶ່ງອົບອຸ່ນກວ່າເກົ່າ.ເຖິງວ່າເຮັດແນວນີ້ໃຊ້ງົບປະມານເກືອບ1ລ້ານຢວນ,ແຕ່ໄດ້ປະຢັດຕົ້ນທຶນການສະໜອງອາຍອຸ່ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.
ນອກຈາກການສະໜອງອາຍອຸ່ນ,ໃນປີ2005,ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຍັງໄດ້ສ້າງລະບົບບຳບັດນ້ຳໂສໂຄກພາຍໃນ.ທ່ານຊູບອກນັກຂ່າວວ່າ: "ເມື່ອໄດ້ທຳຄວາມພະຍາຍາມ8ປີແລ້ວ,ຫໍພັກພວກເຮົາໄດ້ບັນລຸເຖິງຂັ້ນທີ່ບໍ່ລະບາຍຄວັນພິດ ທັງບໍ່ລະບາຍນ້ຳເປື້ອນ."
ນ້ຳເປື້ອນຂອງພວກເຮົາ,ພາຍຫຼັງຜ່ານການບຳບັດແລ້ວກໍສາມາດເອົາໄປຫົດສວນ."ລະບົບບໍາບັດນ້ຳເປື້ອນນີ້ສາມາດບຳບັດນ້ຳເປື້ອນໄດ້ຢ່າງຫຼາຍ100ໂຕນຕໍ່ມື້.ນ້ຳເປື້ອນທີ່ຜ່ານການບຳບັດສາມາດເອົາມາລ້າງຖະໜົນແລະຫົດດອກໄມ້ໂດຍກົງ,ເຮັດແນວນີ້ຈະປະຍັດນ້ຳປະປາປະມານ1400ໂຕນຕໍ່ປີ.ເມື່ອນັກຂ່າວຍ່າງນຳທ່ານຊູໃນເດີ່ນຂອງຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າ,ຢູ່ເທິງແທ່ນຊີມັງທີ່ສູງກວ່າໜ້າດິນໜ້ອຍໜຶ່ງ,ທ່ານຊູບອກນັກຂ່າວວ່າ,ຢູ່ໃຕ້ແທ່ນຊີມັງນີ້ແມ່ນສະສະສົມນ້ຳ400ແມັດກ້ອນ.ນ້ຳເຫຼົ່ານີ້ຕົ້ນຕໍແມ່ນນ້ຳບໍ່ແລະນ້ຳສ້າງ,ສາມາດສະໜອງໃຫ້ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້ານຳໃຊ້ເປັນເວລາ1ເດືອນ.ຫ່າງຈາກສະນ້ຳໄປບໍ່ໄກບານໃດ,ນັກຂ່າວເຫັນສວນຜັກແຫ່ງໜຶ່ງທີ່ປູກຜັກປະເພດຕ່າງໆ ເຊັ່ນ ໝາກແຕງ,ໝາກຖົ່ວຍາວ,ຜັກຕິນເປັດແລະຜັກແປ້ນເປັນຕົ້ນ,ທ່ານຊູເວົ້າສູ່ຟັງວ່າ,ຜັກທີ່ຜູ້ເຖົ້າຢູ່ແຫ່ງນີ້ກິນນັ້ນມີສ່ວນໜຶ່ງກໍແມ່ນເອົາມາ ຈາກສວນຜັກແຫ່ງນີ້.ນາງໂລລານ ປີນີ້ອາຍຸ82ປີແລ້ວແຕ່ຍັງມີສຸຂະພາບແຂງແຮງດີ.ໃນເວລາທີ່ນັກຂ່າວເຫັນນາງ,ນາງກຳລັງຫັດກາຍດ້ວຍເຄື່ອງຫັດກາຍຢູ່ໃນເດີ່ນບ້ານ,ນາງບອກໃຫ້ນັກຂ່າວຮູ້ວ່າ,ນາງໄດ້ພັກຢູ່ນີ້ເປັນເວລາ2ປີເຄິ່ງແລ້ວ,ຮູ້ສຶກດີຫຼາຍ.ນາງບອກວ່າ:"ບ່ອນນີ້ອາກາດດີ.ຖ້າວ່າອາກາດກາງເວັນດີແບບນີ້,ຂ້ອຍກໍຍ່າງຂຶ້ນພູ.ຂ້ອຍຍັງມັກຫຼິ້ນກິລາ,ມັກຫຼິ້ນບານ."ຢູ່ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າ,ຜູ້ເຖົ້າມັກເຂົ້າຮ່ວມກິດຈະກຳນຳກັນເລື້ອໆ.ຢູ່ຫ້ອງໝາກລຸກແລະຫຼິ້ນໄພ້,ຫ້ອງສະໜຸກເກີ,ປະຕູສະໜາມກິລາແລະພູພາທີ່ມີຕົ້ນໄມ້ຂຽວງາມສາມາດພົບເຫັນຜູ້ເຖົ້າເລື້ອຍໆ.ນາງໂລລານເວົ້າວ່າ,ຜູ້ເຖົ້າທັງຫຼາຍມັກເຂົ້າຮ່ວມກິດຈະກຳນຳກັນເລື້ອຍໆ,ທັງຫັດກາຍ,ທັງໂອ້ລົມກັນ,ຮູ້ສຶກສະບາຍຫຼາຍ.ທ່ານຊູບອກໃຫ້ນັກຂ່າວຮູ້ວ່າ,ການລ້ຽງຜູ້ເຖົ້າຢູ່ໃນສັງຄົມແມ່ນທ່າອ່ຽງອັນໜຶ່ງໃນອະນາຄົນ,ການ ສະໜອງສະຖານທີ່ແລະໂອກາດທີ່ຈັດກິດຈະກຳຮ່ວມໃຫ້ແກ່ຜູ້ເຖົ້າມີຜົນດີຕໍ່ສຸຂະພາບທາງຫ່າງກາຍແລະຈິດໃຈຂອງຜູ້ເຖົ້າ,ຈົນກະທັ້ງສາມາດຜ່ອນຄາຍອາການພະຍາດຊຳເຮື້ອຈຳນວນໜຶ່ງ.ຢູ່ຫໍພັກຂອງຜູ້ເຖົ້າຢາງໄຖຊານ,ມີຜູ້ເຖົ້າທີ່ຄືໂລງານຫຼາຍ.ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຜູ້ເຖົ້ານັບມື້ນັບດີຂຶ້ນ,ທ່ານຫົວໜ້າຊູຈົງຖາງແລະພະນັກງານອື່ນໆໄດ້ປັບປຸງອຸປະກອນຕ່າງໆໃຫ້ດີຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຍຸດຢັ້ງ,ຜູ້ເຖົ້າກໍຖືບ່ອນນີ້ເປັເຮືອນຂອງຕົນ.ທ່ານຫົວໜ້າຊູກ່າວວ່າ,ດຽວນີ້ຍັງມີຜູ້ເຖົ້າຫຼາຍຄົນຢາກມາພັກຢູ່ນີ້,ແຕ່ຄວາມສາມາດບັນຈຸຂອງຫໍພັກມີຄວາມຈຳກັດ.ແຕ່ວ່າປະຈຸບັນນີ້,ພວມພິຈາລະນາຂະຫຍາຍຫໍພັກໃຫ້ກວ້າງອອກຕື່ມອີກ,ເຊື່ອວ່າໃນອະນາຄົນທີ່ບໍ່ດົນ,ຈະມີຜູ້ເຖົ້າຫຼາຍກ່ວາເກົ່າສາມາດພັກຢູ່ຫໍພັກຜູ້ເຖົ້າຢາງໄຖຊານແລະສະເຫວີຍສຸກຢູ່ແຫ່ງນີ້.
