ວັນທີ 13 ກໍລະກົດນີ້, ຫ້ອງການຖະແຫຼງຂ່າວລັດຖະບານຈີນ ໄດ້ເຜີຍແຜ່ປື້ມປົກຂາວ "ຈີນຍຶດໝັ້ນແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຟິລິບປິນໃນບັນຫາທະເລຈີນໃຕ້ໂດຍຜ່ານການເຈລະຈາ".
ປື້ມປົກຂາວດັ່ງກ່າວປະກອບມີ 5 ພາກ ຄື ໝູ່ເກາະໜານຊ່າແມ່ນດິນແດນຂອງຈີນມາແຕ່ປະຫວັດສາດ, ຄວາມເປັນມາຂອງຄວາມຂັດແຍ້ງກັນລະຫວ່າງຈີນ-ຟິລິບປິນໃນບັນຫາທະເລຈີນໃຕ້, ຈີນແລະຟິລິບປິນບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງໃນການແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນບັນຫາທະເລຈີນໃຕ້, ສະພາບການເຄື່ອນໄຫວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງຟິລິບປິນເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄວາມຂັດແຍ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສັບສົນຍິ່ງຂຶ້ນ ແລະ ນະໂຍບາຍໃນການແກ້ໄຂບັນຫາທະເລຈີນໃຕ້ຂອງຈີນ.
ປື້ມປົກຂາວ ລະບຸວ່າ: ປະຊາຊົນຈີນອາໄສຢູ່ທະເລຈີນໃຕ້ມາດົນກວ່າ 2000 ປີແລ້ວ. ຈີນແມ່ນປະເທດທີ່ຄົ້ນພົບ, ຕັ້ງຊື່ ແລະ ພັດທະນານຳໃຊ້ໝູ່ເກາະໜານຊ່າພ້ອມດ້ວຍເຂດທະເລທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກ່ອນປະເທດໃດໆ, ແມ່ນປະເທດທີ່ໃຊ້ອຳນາດອະທິປະໄຕແລະຄອບຄອງໝູ່ເກາະໜານຊ່າພ້ອມດ້ວຍເຂດທະເລທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ສັນຕິພາບ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນກ່ອນປະເທດໃດໆ. ອຳນາດອະທິປະໄຕເໜືອໝູ່ເກາະໜານຊ່າຂອງຈີນ ແລະ ສິດຜົນປະໂຫຍດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນທະເລຈີນໃຕ້ ກຳເນີດຂຶ້ນໃນຂະບວນວິວັດປະຫວັດສາດທີ່ຍາວນານ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຢ່າງກວ້າງຂວາງຈາກປະຊາຄົມໂລກ ແລະ ມີຫຼັກອ້າງອີງທາງປະຫວັດສາດແລະກົດໝາຍຢ່າງເຕັມສ່ວນ.
ປຶ້ມປົກຂາວຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ: ບັນຫາໃຈກາງຂອງຂໍ້ຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງຈີນ-ຟີລິບປິນຢູ່ທະເລຈີນໃຕ້ຄືບັນຫາດິນແດນທີ່ເກີດຂຶ້ນເນື່ອງຈາກຟີລິບປິນຍຶດເອົາເກາະແລະຫີນໂສໂຄກບາງແຫ່ງທີ່ຂຶ້ນກັບໝູ່ເກາະນານຊ່າຂອງຈີນຢ່າງຜິດກົດໝາຍ. ເບິ່ງຈາກປະຫວັດສາດແລະກົດໝາຍລະຫວ່າງຊາດແລ້ວ, ຈຸດຢືນຂອງຟີລິບປິນທີ່ຮຽກຮ້ອງເອົາອະທິປະໄຕດ້ານດິນແດນຂອງເກາະແລະຫີນໂສໂຄກບາງແຫ່ງໃນໝູ່ເກາະນານຊ່ານັ້ນແມ່ນບໍ່ມີຫຼັກອ້າງອີງແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ. ນອກນີ້, ການພັດທະນາຂອງລະບົບກົດໝາຍທະເລສາກົນໄດ້ເຮັດໃຫ້ ຈີນກັບຟີລິບປິນເກີດຂໍ້ຂັດແຍ້ງໃນການຂີດແບ່ງເສັ້ນຊາຍແດນທາງທະເລ. ສອງປະເທດເຄີຍໄດ້ປຶກສາຫາລືມາຫຼາຍເທື່ອເພື່ອແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງທາງທະເລໃຫ້ສຳເລັດໂດຍດີ ແລະໄດ້ບັນລຸຄວາມເປັນເອກະພາບກັນກ່ຽວກັບການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງໂດຍຜ່ານການປຶກສາຫາລືແລະເຈລະຈາກັນທັງໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນເອກະສານຂອງສອງຝ່າຍມາຫຼາຍເທື່ອແລ້ວ.
ປຶ້ມປົກຂາວລະບຸວ່າ: ປີ 2013, ລັດຖະບານຟີລິບປິນສະເໜີໃຫ້ສານອະນຸຍາໂຕຕຸລາການຕັດສິນບັນຫາທະເລຈີນໃຕ້ພຽງຝ່າຍດຽວນັ້ນໄດ້ລະເມີດສັນຍາລະຫວ່າງຈີນ-ຟີລິບປິນກ່ຽວກັບການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງໂດຍຜ່ານການເຈລະຈາສອງຝ່າຍແລະລະເມີດສິດທິຂອງຈີນໃນຖານະເປັນປະເທດພາຄີຂອງສົນທິສັນຍາກົດໝາຍລະຫວ່າງຊາດຂອງສະຫະປະຊາຊາດທີ່ໃຫ້ເປັນເຈົ້າການເລືອກວິທີແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງແລະການກະທຳດັ່ງກ່າວຂອງລັດຖະບານຟີລິບປິນຍັງເປັນການນຳໃຊ້ຂັ້ນຕອນແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງຂອງສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວຢ່າງຜິດກົດໝາຍ.ຂະນະທີ່ສານອະນຸຍາໂຕຕຸລາການທີ່ຕັດສິນບັນຫາທະເລຈີນໃຕ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຕາມຄຳຮ້ອງຂໍພຽງຝ່າຍດຽວຂອງຟີລິບປິນນັ້ນກໍບໍ່ມີສິດຄຸ້ມຄອງແຕ່ຫົວທີ. ສະນັ້ນ, ຄຳຕັດສິນຂອງສານດັ່ງກ່າວຈິ່ງເປັນໂມຄະແລະບໍ່ມີຜົນບັງຄັບໃຊ້.ສິດອຳນາດອະທິປະໄຕດ້ານດິນແດນແລະສິດຜົນປະໂຫຍດທາງທະເລຂອງຈີນຢູ່ທະເລຈີນໃຕ້ບໍ່ວ່າໃນກໍລະນີໃດກໍຕາມຈະບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນສະທ້ອນຈາກຄຳຕັດສິນຂອງສານອະນຸຍາໂຕຕຸລາການ. ຈີນບໍ່ຮັບເອົາ, ບໍ່ຍອມຮັບຄຳຕັດສິນດັ່ງກ່າວ,ຄັດຄ້ານແລະກໍບໍ່ຮັບເອົາຈຸດຢືນແລະການກະທຳໃດໆບົນພື້ນຖານຈາກຄຳຕັດສິນດັ່ງກ່າວ.
ປື້ມປົກຂາວເນັ້ນວ່າ, ຈີນປະຕິບັດຕາມຈຸດປະສົງແລະຫຼັກການຂອງ "ກົດບັດສະຫະປະຊາຊາດ" ມາໂດຍຕະຫຼອດທັງເຄົາລົບແລະປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍສາກົນແລະໄປພ້ອມກັບການຍຶດໝັ້ນປົກປັກຮັກສາອະທິປະໄຕດ້ານດິນແດນແລະສິດຜົນປະໂຫຍດທາງທະເລຂອງປະເທດຕົນຢູ່ທະເລຈີນໃຕ້ແລ້ວ, ຈີນຍັງຍຶດໝັ້ນແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ້ງກັນໂດຍຜ່ານການປຶກສາຫາລືແລະເຈລະຈາກັນ, ຍຶດໝັ້ນຄວບຄຸມຄວາມຂັດແຍ້ງກັນໂດຍຜ່ານກົນໄກແລະຂໍ້ກຳນົດ ແລະ ຍຶດໝັ້ນຮ່ວມມືກັນເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນປະໂຫຍດ ເພື່ອສຸມໃສ່ສ້າງທະເລຈີນໃຕ້ເປັນທະເລແຫ່ງສັນຕິພາບ, ມິດຕະພາບແລະການຮ່ວມມື. ປື້ມປົກຂາວລະບຸວ່າ, ຈີນຍຶດໝັ້ນຮ່ວມກັບບັນດາປະເທດຢູ່ພາກພື້ນປົກປັກຮັກສາສັນຕິພາບແລະສະຖຽນລະພາບຢູ່ທະເລຈີນໃຕ້, ຍຶດໝັ້ນປົກປັກຮັກສາເສລີພາບຂອງປະເທດຕ່າງໆໃນການເດີນເຮືອແລະບິນຜ່ານທະເລຈີນໃຕ້ຕາມກົດໝາຍສາກົນ, ຕັ້ງໜ້າລິເລີ່ມໃຫ້ປະເທດທີ່ຢູ່ນອກພາກພື້ນເຄົາລົບຄວາມພະຍາຍາມຂອງປະເທດທີ່ຢູ່ພາກພື້ນ ເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດສ້າງສັນໃນການປົກປັກຮັກສາສັນຕິພາບແລະສະຖຽນລະພາບຢູ່ທະເລຈີນໃຕ້.
