ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ IOS
ດາວໂຫຼດ App CRI-FM93 ລະບົບ Android
ຫຼັງຈາກການລົງເລິກການສຳຫຼວດຄົ້ນຄວ້າໄດ້ໄລຍະໜຶ່ງ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງໄດ້ມີຄວາມຮັບຮູ້ເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງຕໍ່ສະພາບການຂອງນິງເຕີ. ທ່ານເຫັນວ່າ ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກຢູ່ ນິງເຕີຕ້ອງອົບຮົມທາງດ້ານແນວຄິດສາກ່ອນ, ຖ້າຢາກມີການພັດທະນາ, ກ່ອນອື່ນໝົດຕ້ອງປະຖິ້ມແນວຄວາມຄິດເກົ່າມີແຕ່ “ຄອງຄອຍ, ເພິ່ງພາ ແລະ ຮ້ອງຂໍຈາກລັດ”, ຕ້ອງແກ້ໄຂບັນຫາຄວາມທຸກຍາກທາງດ້ານຈິດໃຈ. ທ່ານຍັງໄດ້ສະເໜີທັດສະນະ “ນົກອ່ອນຕ້ອງບິນໄປກ່ອນ”, ເຊີດຊູຈິດໃຈທີ່ “ຢອດນ້ຳທະລຸຊອດຫີນໄດ້”, ເຮັດແທ້ທຳຈິງຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ສຸມຄວາມພະຍາຍາມເປັນເວລາຍາວນານຢ່າງບໍ່ລົດລະ, ໃຫ້ “ນົກອ່ອນ”ບິນໄປກ່ອນ ແລະ ບິນໄດ້ໄວ.
ເດືອນມັງກອນປີ1989, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງ (ຜູ້ທີສອງແຕ່ຊ້າຍໄປຂວາ)ໂອ້ລົມສົ້ນທະນາກັບກຳມະກອນຢູ່ສະຖານທີ່ກໍ່ສ້າງຂົວໂຮ້ຖົງຊິ່ງສຽນເມືອງນິງເຕີ.
ແນວຄວາມຄິດແຫ່ງການພັດທະນາຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງໄດ້ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຢ່າງສູງຕໍ່ການອະນຸລັກສິ່ງແວດລ້ອມ, ຍັງໄດ້ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນເປັນພິເສດຕໍ່ການປູກໄມ້ສ້າງປ່າປະສົມປະສານກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງທ້ອງຖິ່ນ.
ຕາແສງຫູເປີ້ຍ ເຂດນິງເຕີເລີ່ມຜະລິດແຕະໜຶ້ງອາຫານມາແຕ່ປີ 1097, ມາຮອດປະຈຸບັນນີ້ມີປະຫວັດສາດ 900ກວ່າປີແລ້ວ, ນີ້ແມ່ນມໍລະດົກວັດທະນະທຳທາງຮີດຄອງປະເພນີທີ່ລ້ຳຄ່າຂອງຈີນ. ແຕ່ໃນອະດີດ, ຢູ່ຕາແສງຫູເປີ້ຍ,ແຕ່ລະຄອບຄົວເຮັດແຕະໜຶ້ງອາຫານພໍໃຜພໍລາວ, ມີຂະໜາດນ້ອຍ, ສາມາດຈຳໜ່າຍໄດ້ແຕ່ຢູ່ພາຍໃນເທົ່ານັ້ນ. ທ່ານສີຈິ້ນຜິງຮັບຮູ້ເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບສະພາບການນີ້ຈຶ່ງສະເໜີອອກມາວ່າ: “ແຕະໜຶ້ງອາຫານແມ່ນຍີ່ຫໍ້ເກົ່າແກ່, ຕ້ອງພັດທະນາໃຫ້ເປັນການຜະລິດຂະໜາດໃຫຍ່, ພັດທະນາຍີ່ຫໍ້ເກົ່າແກ່ໃຫ້ຈະເລີນຂຶ້ນ.” ຖ້າຢາກດັ່ງນັ້ນ, ກ່ອນອື່ນກໍຕ້ອງມີການຮັບປະກັນໃນການສະໜອງວັດຖຸດິບຢ່າງພຽງພໍ, ສະນັ້ນຕ້ອງປູກໄມ້ໄຜ່ກ່ອນ. ນີ້ກໍເຮັດໃຫ້ຄົນທັງຫຼາຍຮັບຮູ້ວ່າ ການປູກໄມ້ໄຜ່ມີຜົນດີຕໍ່ການເພີ່ມລາຍຮັບຂອງຕົນ, ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນສູງຂຶ້ນ. ບໍ່ດົນ, ບັນຫາວັດຖຸດິບໃນການຜະລິດແຕະໜຶ້ງອາຫານຂອງຕາແສງຫູເປີ້ຍກໍໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ, ຂະໜາດການຜະລິດກໍນັບມື້ນັບໃຫຍ່ຂຶ້ນ, ປະຈຸບັນໄດ້ຈຳໜ່າຍຢູ່ໃນທົ່ວໂລກແລ້ວ.
ຖ້າທ່ານມີໂອກາດໄປຢາມ ນີງເຕີຂອງຈີນ, ກໍຈະໄດ້ເຫັນວ່າ, ຕົ້ນໄມ້ ແລະ ໄມ້ໄຜ່ທີ່ທ່ານສີຈິ້ນຜິງສົ່ງເສີມໃຫ້ປູກນັ້ນລ້ວນແຕ່ໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ແລ້ວ, ປີ 2019, ອັດຕາປົກຫຸ້ມຂອງປ່າໄມ້ຢູ່ນີງເຕີໄດ້ກວມເຖິງ67,5%, ເຊິ່ງສູງກວ່າອັດຕາປົກຫຸ້ມປ່າໄມ້ທົ່ວແຂວງຟູຈ້ຽນ, ນີ້ກໍແມ່ນຜົນງານທີ່ດີງາມຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງທີ່ສ້າງໄວ້ໃນວຽກງານປູກໄມ້ສ້າງປ່າໃນອະດີດ.
ໃນຂະບວນການນຳພາປະຊາຊົນນີງເຕີເພື່ອຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ກ້າວໄປສູ່ຄວາມຮັ່ງມີນັ້ນ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງຍັງໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ນີງເຕີພັດທະນາຕິດແທດກັບສະພາບຄວາມເປັນຈິງ, ພັດທະນາເສດຖະກິດຫຼາຍຊະນິດ. ໃນເວລານັ້ນ, ປະຊາຊົນນີງເຕີໄດ້ປູກຊາ, ແຕ່ເປັນແບບກະແຈກກະຈາຍ, ຢູ່ແຕ່ລະເມືອງລ້ວນແຕ່ມີໂຮງງານຜະລິດຊາ, ມີຫຼາຍແນວພັນແຕ່ບໍ່ໂດດເດັ່ນ, ທັງບໍ່ມີຄຸນນະພາບທີ່ເທົ່າທຽບກັນ, ທັງບໍ່ເປັນຂະໜາດໃຫຍ່, ແຮ່ງບໍ່ມີຍີ່ຫໍ້ທີ່ມີຊື່ສຽງ, ຈຶ່ງບໍ່ສາມາດຈຳໜ່າຍດ້ວຍລາຄາສູງໄດ້.
ຫຼັງຈາກການສຳຫຼວດຄົ້ນຄວ້າ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງໄດ້ພົບເຫັນວ່າ, ຢູ່ຫຼາຍເມືອງຂອງເຂດນີງເຕີເໝາະສົມກັບການປູກຊາ, ຈຶ່ງໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເມືອງເຫຼົ່ານີ້ເສີມຂະຫຍາຍທ່າແຮງຂອງຕົນ, ຄັດແຍກລະດັບຄຸນນະພາບໃບຊາ, ປູກຊາໃຫ້ເປັນຂະໜາດໃຫຍ່, ແລະຄຸ້ມຄອງຕາມຫຼັກວິທະຍາສາດ, ຜະລິດໃບຊາລະດັບສຸດຍອດ, ແລະສ້າງຍີ່ຫໍ້ທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງນີງເຕີ. ທ່ານສີຈິ້ນຜິງຍັງໄດ້ກ່າວເນັ້ນເປັນພິເສດວ່າ: “ຄອບຄົວທຸກຍາກຈຳນວນໜຶ່ງບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້ ພວກເຈົ້າກໍຄວນຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າ, ໃຫ້ຄອບຄົວທຸກຍາກສະໜອງແຮງງານ, ກອງຜະລິດກໍຄວນໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນໃນດ້ານອື່ນໆ.” ໃນເວລານັ້ນ, ເງິນກູ້ຂອງທະນາຄານຍັງມີໜ້ອຍ, ກອງຜະລິດກໍໃຫ້ຊາວກະສິກອນຕິດໜີ້ໄວ້ກ່ອນ, ທັງໄດ້ໃຫ້ເງິນອຸດໜູນ, ໃນທີ່ສຸດເຮັດໃຫ້ການຜະລິດໃບຊາມີຂະໜາດໃຫຍ່ຂຶ້ນ.
ປະຈຸບັນ, ນີງເຕີໄດ້ກາຍເປັນແຫຼ່ງຜະລິດໃບຊາທີ່ສຳຄັນຂອງແຂວງຟູຈ້ຽນ. ຍີ່ຫໍ້ໃບຊາຂອງນີງເຕີ, ເຊັ່ນ: ຊາຂາວມິນຕົ່ງ, ຊາຂາວຟູຕິງ, ແລະຊາດອກຊ້ອນນີງເຕີ, ໄດ້ປ້ອນສູ່ຕະຫຼາດທົ່ວປະເທດ ແລະ ໂລກ. ສະເພາະແຕ່ອຸດສາຫະກຳໃບຊາ, ກໍໄດ້ເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຕາແສງຂອງນີງເຕີຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ. ໃນຂະບວນການນີ້, ບໍ່ວ່າຈະແມ່ນການຜະລິດທີ່ເປັນຂະໜາດໃຫຍ່, ການຍົກສູງຄຸນນະພາບ ແລະ ສ້າງຍີ່ຫໍ້ທີ່ມີຊື່ສຽງ, ລ້ວນແຕ່ມີເຫື່ອແຮງສະຕິປັນຍາ ແລະ ການປະກອບສ່ວນຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງ.
ນອກຈາກນີ້ແລ້ວ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງກໍເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາອຸດສາຫະກຳຕາມເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍຂອງທ້ອງຖິ່ນ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງປະຊາກອນ. ມີເທື່ອໜຶ່ງ, ພະນັກງານໄດ້ລາຍງານສະພາບກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ຕາແສງຊືໂຮ້ນຳເຂົ້າໂຮງງານເສື້ອແລນຂອງຮົງກົງ, ທ່ານຟັງແລ້ວສົນໃຈຫຼາຍ ຈຶ່ງໄປສຳຫຼວດຄົ້ນຄວ້າຕົວຈິງ. ເມື່ອໄປຮອດຕາແສງຊືໂຮ້ແລ້ວ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງຖາມວ່າ: “ເມື່ອສ້າງໂຮງງານເສື້ອແລນຢູ່ນີ້ແລ້ວ, ຄຸນນະພາບຂອງກຳມະກອນຈະເປັນແນວໃດ?” ເມື່ອຮັບຮູ້ວ່າ ກຳມະກອນສ່ວນຫຼາຍມີລະດັບການສຶກສາພຽງແຕ່ຊັ້ນປະຖົມເທົ່ານັ້ນ, ທ່ານເວົ້າວ່າ: “ພວກສະຫາຍມີຊັບພະຍາກອນມະນຸດຫຼາຍ, ການນຳເຂົ້າໂຮງງານເສື້ອແລນນີ້ກໍແມ່ນເລື່ອງດີ, ແຕ່ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ການຝຶກອົບຮົມກຳມະກອນ, ຕ້ອງອົບຮົມກຳມະກອນຊຸດໜຶ່ງທີ່ມີຄວາມຊຳນານໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ວຽກງານຂອງໂຮງງານໃຫ້ໄດ້. ຖ້າການອົບຮົມບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານ, ກໍຈະເປັນພຽງແຕ່ລູກຈ້າງຂອງຜູ້ອື່ນເທົ່ານັ້ນ.”
ກໍຄືແນວນີ້ແຫຼະ, ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຕາມແນວຄວາມຄິດ “ນົກອ່ອນຕ້ອງບິນໄປກ່ອນ ຢອດນ້ຳທະລຸຊອດຫີນໄດ້”, ການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງນີງເຕີໄດ້ເກີດມີປະສິດທິຜົນນັບມື້ນັບພົ້ນເດັ່ນຂຶ້ນ, ລາຍຮັບຂອງທ້ອງຖິ່ນໄດ້ຈາກ ບໍ່ຮອດ 50 ລ້ານຢວນໃນອະດີດເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 10 ຕື້ກວ່າຢວນໃນປະຈຸບັນ, ເຊິ່ງໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ 20 ກວ່າເທົ່າ, ຖືວ່າເປັນສິ່ງມະຫັດສະຈັນ. ເມື່ອປະສົມປະສານກັບແນວຄວາມຄິດຂອງທ່ານສີຈິ້ນຜິງກ່ຽວກັບການລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກນັບແຕ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຂອງພັກກອມມູນິດຈີນຄັ້ງທີ 18 ເປັນຕົ້ນມາ, ກໍສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າ, ເມື່ອຫຼາຍສິບປີກ່ອນ, ທ່ານສີຈິ້ນຜິງກໍໄດ້ລົງມືປະຕິບັດຕົວຈິງກ່ຽວກັບ “ການລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກຢ່າງຖືກຕ້ອງກັບເປົ້າໝາຍທີ່ແນ່ນອນ” ຢູ່ນີງເຕີມາແລ້ວ. ນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພະນັກງານທ້ອງຖິ່ນຫຼາຍຄົນອຸທານຂຶ້ນມາວ່າ: ບໍ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈບັນຫາໄດ້ຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ແລະກໍບໍ່ໄດ້ມີສາຍຕາເບິ່ງກວ້າງມອງໄກຄືກັບທ່ານສີຈິ້ນຜິງ.
ຄຳເຫັນ
0