ສະພາບການພັດທະນາວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງເຂດຕິເບດ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ບົດບາດຂອງສີລະປິນພື້ນເມືອງໄດ້ມີການປ່ຽນແປງ, ໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍຢ່າງແທ້ຈິງ, ດຽວນີ້, ທ່ານສາມາດເຫັນສີລະປິນພື້ນເມືອງບາງຄົນໄດ້ຮັບການສະເໜີຊື່ເປັນກຳມະການສະພາປຶກສາການເມືອງ, ເຊັ່ນຢູ້ເໝີຍ, ຊ່າງຈູ່ສີລະປິນຂອງພວກເຮົາກໍ່ມີຕຳແໜ່ງແລ້ວ, ໄດ້ຮັບການເຄົາລົບໃນສັງຄົມ, ເງິນເດືອນກໍ່ຫຼາຍ, ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍ."
ສະມາຄົມສີລະປະວັນນະຄະດີເຂດປົກຄອງຕົນເອງຕິເບດທີ່ທ່ານຊື້ຕັ້ນໂຕ່ຈີເຮັດວຽກຢູ່ນັ້ນແມ່ນອົງການຮັບຜິດຊອບສະສົມ, ຂຸດຄົ້ນ, ກອບກູ້, ລວບລວມແລະຮັກສາ, ແລະຄົ້ນຄວ້າວັນນະຄະດີແລະສີລະປະພື້ນເມືອງຕິເບດໂດຍສະເພາະ, ສະມາຄົມໄດ້ເຕົ້າໂຮມມືອາຊີບແລະສະໝັກຫຼິ້ນທີ່ມີໃຈຮັກໃນການຮັກສາວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງຕິເບດຫຼາຍໆຄົນ. ທ່ານຊື້ຕັ້ນໂຕ່ຈີເວົ້າວ່າ:
"ພວກເຮົາມີສະມາຊິກ 200 ກວ່າຄົນ, ແຕ່ລະປີກໍ່ມີຜົນງານຂອງເຂົາເຈົ້າ, ມີພາສາຕິເບດ, ຫຼືພາສາຮ້ານ, ມີວັນນະຄະດີພື້ນເມືອງ, ມີສີລະປະຫັດຖະກຳ, ແລະກໍ່ມີປະເພນີພື້ນເມືອງ."
ຕາມທ່ານຊື້ຕັ້ນໂຕ່ຈີ ປະທານສະມາຄົມສີລະປິນວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງເຂດປົກຄອງຕົນເອງຕິເບດແນະນຳວ່າ, ຫຼາຍປີມໍ່ໆມານີ້, ພາຍໃຕ້ການສະໜັບສະໜູນຂອງລັດຖະບານກາງ, ສະມາຄົມນີ້ໄດ້ເຮັດວຽກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນການຮັກສາວັດທະນະທຳດັ້ງເດີມຂອງຕິເບດ, ນີ້ແມ່ນການຕອບໂຕ້ທີ່ດີທີ່ສຸດຕໍ່ "ຄຳເວົ້າໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີທີ່ວ່າວັດທະນະທຳຕິເບດຖືກທຳລາຍກ້ຽງ" ຂອງກຸ່ມດາໄລລາມະ.
"ການພັດທະນາວັດທະນະທຳຂອງເຂດຕິເບດແມ່ນຄຶດບໍ່ເຖິງໃນເມື່ອກ່ອນ. ກຸ່ມດາໄລລະມະແລະພວກແບ່ງແຍກສ່ວນໜ້ອຍໄດ້ເວົ້າແລ້ວເວົ້າອີກວ່າ: ວັດທະນະທຳຖືກທຳລາຍຈົນໝົດກ້ຽງແລ້ວ, ຄວາມເວົ້າເຫຼົ່ານີ້ລ້ວນແຕ່ໄຮ້ສາລະ, ແມ່ນການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີ, ແລະໂຈມຕີ. ເມື່ອໄດ້ຍິນແລ້ວພວກເຮົາໃຈຮ້າຍຫຼາຍ, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຮູ້ການປົກປັກຮັກສາວັດທະນະທຳຕິເບດ, ມີແຕ່ພວກເຮົາຜູ້ເຮັດວຽກດ້ານນີ້ຈຶ່ງຮູ້, ຜົນສຳເລັດເຫຼົ່ານີ້ລ້ວນແຕ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ເຫັນແລະຈັບບາຍໄດ້."
ຕາມການແນະນຳ, ປະຈຸບັນ, ສະມາຄົມສີລະປິນວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງຂອງເຂດປົກຄອງຕົນເອງຕິເບດກຳລັງລົງມືເຮັດວຽກຮຽບຮຽງປື້ມ 《ນິທານເມືອງຕ່າງໆຂອງເຂດຕິເບດ》,《ປະຫວັດເຈ້ຍກໍ້ຮູບແຕັ້ມຕິເບດ》. ທ່ານຊື້ຕັ້ນໂຕ່ຈີກ່າວວ່າ:
"ແຕ່ກ່ອນ, ຄົນທັງຫຼາຍມັກເວົ້າວ່າ, ຕິເບດແມ່ນທະເລແຫ່ງສຽງເພງແລະການຟ້ອນລຳ, ມີວັດທະນະທຳແລະສີລະປະພື້ນເມືອງທີ່ນັບບໍ່ຖ້ວນ, ພວກເຮົາຜູ້ເຮັດວຽກງໃນດ້ານນີ້ຮູ້ວ່າ, ພວກເຮົາມີວຽກທີ່ເຮັດບໍ່ແລ້ວບໍ່ທົ່ວ, ຮູ້ສຶກວ່າເວລາບໍ່ພຽງພໍ."
ທ່ານເພີງໂຊ້ລາງເຈຍ ຜູ້ຊ່ຽວຊານໜ່ວຍງານຜູ້ຊ່ຽວຊານຮັກສາມໍລະດົກວັດທະນະທຳທີ່ບໍ່ແມ່ນວັດຖຸຂອງເຂດປົກຄອງຕົນເອງຕິເບດແນະນຳວ່າ, ຄຽງຄູ່ກັບລັດຖະບານເພີ່ມຄວາມເອົາໃຈໃສ່ປົກປັກຮັກສາວັດທະນະທຳຕິເບດນັບມື້ນັບຫຼາຍ, ວັດທະນະທຳແລະສີລະປະໝົດທຸກຢ່າງລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບການພັດທະນາທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ, ລວມທັງການສິດສອນພາສາຕິເບດ, ດົນຕີ, ຟ້ອນລຳແລະນິທານພື້ນເມືອງເຜົ່າຕິເບດເປັນຕົ້ນ.
"ໃນ 50 ປີມານີ້, ລັດຖະບານກາງໄດ້ໃຊ້ກຳລັງຄົນ, ເງິນ, ແລະວັດຖຸຫຼວງຫຼາຍ, ໃຊ້ພາຫະນະຕ່າງໆ, ເຊັ່ນ: ກົດໝາຍ, ເສດຖະກິດແລະການບໍລິຫານເປັນຕົ້ນ, ເຮັດໃຫ້ຮີດຄອງປະເພນີທີ່ມີຄຸນຄ່າແລະຈຸດພິເສດຊົນເຜົ່າຂອງວັດທະນະທຳຕິເບດໄດ້ຮັບການກອບກູ້, ສືບທອດ, ແລະປົກປັກຮັກສາ. ວັດທະນະທຳຕິເບດນັບມື້ນັບກ້າວໄປສູ່ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຄຽງຄູ່ກັບການອະນຸລັກປົກປັກຮັກສາທີ່ດີ, ຈົນຮອດປະຈຸບັນ, ວັດທະນະທຳຊົນເຜົ່າຕິເບດຍັງແມ່ນມຸກທີ່ເຫຼືອມແວວວາວຢູ່ໃນວັດທະນະທຳຈີນກໍ່ຄືວັດທະນະທຳໂລກ."
