ຕອນເຊົ້າວັນທີ 12 ເມສານີ້, ຜູ້ໂດຍສານທີ່ບໍລິສຸດກວ່າ 20 ຄົນຢູ່ລົດໄຟໃຕ້ດິນນິວຢອກຖືກຍິງຢ່າງກະທັນຫັນ. ໃນຂະນະດຽວກັນ, ກະຊວງການຕ່າງປະເທດອາເມລິກາໄດ້ເປີດເຜີຍອັນທີ່ເອີ້ນວ່າ "ລາຍງານສິດທິມະນຸດຂອງປະເທດປີ 2021", ເຊິ່ງໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນສະພາບສິດທິມະນຸດຢູ່ເກືອບ 200 ປະເທດໃນທົ່ວໂລກ. ແນ່ນອນ, ດັ່ງທີ່ເຄີຍມີມາ, ບໍ່ມີການກ່າວເຖິງສະຖານະການສິດທິມະນຸດໃນປະເທດ.

ການບໍ່ສົນໃຈການປົກປ້ອງ ແລະການປັບປຸງສິດທິມະນຸດ, ສະຫະລັດ ປະກອບອັນທີ່ເອີ້ນວ່າບົດລາຍງານປະເທດກ່ຽວກັບສິດທິມະນຸດປີຕໍ່ໆປີ. ໃນສາຍຕາຂອງນັກການເມືອງວໍຊິງຕັນ, ສິດທິມະນຸດແມ່ນການເມືອງ, ເຄື່ອງມືແລະອາວຸດ.

ໃນຕົ້ນຊຸມປີ 1970, ສະຫະລັດໄດ້ສະເໜີ “ການທູດສິດທິມະນຸດ” ຢ່າງເປັນທາງການ, ເຊິ່ງໂດຍເນື້ອແທ້ແລ້ວແມ່ນແຊກແຊງເຂົ້າໃນວຽກງານພາຍໃນຂອງປະເທດອື່ນພາຍໃຕ້ຂໍ້ອ້າງຂອງບັນຫາສິດທິມະນຸດ. ໃນໄລຍະສົງຄາມເຢັນ, ສິດທິມະນຸດບໍ່ພຽງແຕ່ກາຍເປັນພື້ນຖານນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດຂອງອາເມລິກາເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງກາຍເປັນອາວຸດໃຫ້ອາເມລິກາເຮັດສົງຄາມອີກດ້ວຍ.

ຄວາມໜ້າຊື່ໃຈຄົດ ແລະການເປັນອາວຸດຂອງສິດທິມະນຸດແບບອາເມຣິກາ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມໂກດແຄ້ນທົ່ວໂລກ. ລັດຖະມົນຕີການຕ່າງປະເທດ ຄິວບາ ກ່າວວ່າ ສະຫະລັດ ກໍາລັງໃຊ້ສິດທິມະນຸດເປັນເຄື່ອງມື ໃນການຫມູນໃຊ້ ແລະຂົ່ມຂູ່ບັນດາປະເທດທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງຜົນປະໂຫຍດຂອງວໍຊິງຕັນ.

ສະຫະລັດທີ່ຖື “ອາວຸດສິດທິມະນຸດ” ພວມທຳລາຍຄວາມຫວັງຂອງມະນຸດ, ສະກັດກັ້ນທ່າອ່ຽງຂອງອະນາຄົດ, ກາຍເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ທີ່ແທ້ຈິງຂອງໂລກ!