ຖ້ຳເລກທີ 96 ເລີ່ມເຈາະໃນປີຄ.ສ. 695,ຍ້ອນວ່າໄດ້ປະຕິສັງຂອນຫຼາຍເທື່ອ,ພະພຸດທະຮູບຢູ່ໃນຖ້ຳບໍ່ຄືແຕ່ເກົ່າແຕ່ກ່ອນແລ້ວ,ແຕ່ຍັງຮັກສາຄວາມສະຫງ່າລາສີຄືໄວ້ໄດ້ຄືເກົ່າ.ຖ້ານັກທ່ອງທ່ຽວຢາກຮູ້ຈັກໂສມໜ້າເດີມຂອງຄູຫາໂມ້ກາວຫຼາຍກວ່າເກົ່າ,ກໍຕ້ອງໄປເບິ່ງຖ້ຳເລກທີ 328,ຢູ່ແຫ່ງນັ້ນມີພະພຸດທະຮູບທີ່ສວຍງາມປານີດຈຸໜຶ່ງ.
ພະພຸດທະຮູບຈຸນີ້ມີ 5 ອົງ,ອົງຢູ່ທາງກາງແມ່ນພະພຸດທະເຈົ້າສາກະຍະມຸນີ,ນັ່ງຢູ່ເທິງດອກບົວ,ມີພະໂສມທີ່ຊົງພະເດຊານຸພາບ.ຢູ່ຂ້າງຊ້າຍຂອງພະພຸດທະຮູບອົງນີ້ແມ່ນພະກັບສະປະ ລູກສິດໃຫຍ່ຂອງພະພຸດທະເຈົ້າ,ຊົງທ່າປະນົມມືດ້ວຍຄວາມເຄົາລົບນັບຖືຫຼາຍ,ຢູ່ຂ້າງຂວາແມ່ນພະອະນົນ ລູກສິດນ້ອຍຂອງພະພຸດທະເຈົ້າ.ຢູ່ທາງຂ້າງຂອງລູກສິດສອງອົງນີ້ແມ່ນພະພຸດທະຮູບພະໂພທິສັກທີ່ສວຍງາມສອງອົງ.ພະພຸດທະຮູບຈຸນີ້ມີອະລິຍະບົດທີ່ທີ່ມີຊີວິດຊີວາຫຼາຍທີ່ສຸດ.
ພະພຸດທະຮູບສາກະຍະມຸນີໃນທ່ານິພານ
ພະນອນຢູ່ໃນຖ້ຳເລກທີ 158 ກໍມີເອກະລັກທີ່ສຸດ.ພະອົງນີ້ຍາວປະມານ 16 ແມັດ,ຕາມເລົ່າກັນວ່າແມ່ນພະພຸດທະຮູບສາກະຍະມຸນີໃນທ່ານິພານ.ອັນທີ່ວ່າ"ນິພານ"ແມ່ນພາສາພຸດທະສາສະໜາ,ເພື່ອໃຊ້ແທນຄຳວ່າ"ຕາຍ"ຂອງພະຫຼືພະສົງສາມະເນນ,ໃນສາຍຕາຂອງສາສະນິກະຊົນ,ມີສະພາບທີ່ເໜືອຄວາມເປັນຄວາມຕາຍ.
"ພະອົງນີ້ ມີໂສມໜ້າງາມຫຼາຍ,ໜ້າຕຸ້ຍງາມ,ຄິ້ວກົ່ງ,ຕາ ຮິມສົບແລະດັງແມ່ນກົມກຽວກັນທີ່ສຸດ,ເບິ່ງແລ້ວຮູ້ສຶກສະເທືອນໃຈ,ມີຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ບອກບໍ່ຖືກຢູ່ໃນໃຈ."
1 2 3 4
|
